Intellectual historians' proclivity for linguistic analysis had been e การแปล - Intellectual historians' proclivity for linguistic analysis had been e ไทย วิธีการพูด

Intellectual historians' proclivity

Intellectual historians' proclivity for linguistic analysis had been evident in contemporary work outside the realm of post-structuralism. The work of two British historians of political thought, John Pocock and Quentin Skinner, has been emblematic of a deliberate effort to conduct sustained critical analysis of linguistic history, particularly the language of politics.23 While focusing on the coherence of texts and the intentions of authors instead of the free play of signifiers, Pocock and Skinner drew on a different tradition within linguistics, namely the “speech act” theory of John Austin. Speech act theory suggested that speech was comprised of two aspects: the “locutionary force” of speaking or writing something, and the “illocutionary force” of intending to communicate. A classic example of this theory in action in Skinner's work involves Machiavelli's “advice to princes.” Skinner suggests that Machiavelli's advice deliberately foiled expectations available from conventional advice literature of the time, which advocated “acting virtuously.” In order to see the historical impact of this unconventional advice, Skinner argued, the historian must read not only “The Prince” but also the contemporary advice literature to which it was a response. In other words, the context of advice literature and humanist ideology in the Renaissance provides an essential foundation for understanding a “classic” text of political thought. The text cannot be fully understood in or on its own terms, since those terms are themselves drawn from the social context in which Machiavelli lived. These “conventions,” as Skinner referred to them, provide normative constraints on the author's intentional communication. A status quo is thus necessary for any political innovation. Critics of Skinner's and Pocock's “contextualist” and “conventionalist” approaches find their conception of the author's role as badly limited as that of the post-structuralists. Mark Bevir saw linguistic historians as allowing authors “to creep back on the historical stage, only to restrict them to bit parts as the mouthpieces of script-writing paradigms which constitute their conceptual frameworks.”24 While they would insist on their differences, both Skinner and Pocock have pursued a history of linguistic and conceptual change through textual analysis.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Proclivity ของนักประวัติศาสตร์ทางปัญญาวิเคราะห์ภาษาศาสตร์ได้ชัดในงานร่วมสมัยภายนอกขอบเขตของ post-structuralism การทำงานของนักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษสองความคิดทางการเมือง จอห์น Pocock และสกินเนอร์เควนติน แล้ว emblematic ความพยายามกระทำการวิเคราะห์ sustained สำคัญของประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์ ภาษา politics.23 ขณะที่เน้นศักยภาพของข้อความและความตั้งใจของผู้เขียนแทนเล่นฟรีของ signifiers, Pocock และสกินเนอร์วาดเกี่ยวกับประเพณีต่าง ๆ ภายในภาษาศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้แก่ทฤษฎี "การกระทำคำพูด" ของจอห์น Austin ทฤษฎีการกระทำคำพูดแนะนำว่า เสียงประกอบด้วย 2 ด้าน: "แรง locutionary" ของการพูด หรือเขียนอะไร และ "illocutionary แรง" ตั้งใจจะสื่อสาร ตัวอย่างที่คลาสสิกของทฤษฎีนี้ในการดำเนินการในการทำงานของสกินเนอร์เกี่ยวของมาเคียเวลลิ "คำแนะนำการปริ๊นซ์" สกินเนอร์แนะนำให้ คำแนะนำของมาเคียเวลลิ foiled ความคาดหวังจากวรรณกรรมคำแนะนำทั่วไปของเวลา ที่ advocated "ทำหน้าที่ virtuously การ" จงใจ เพื่อดูผลกระทบต่อประวัติศาสตร์ของแนะนำกระเป๋า สกินเนอร์โต้เถียง นักประวัติศาสตร์ต้องอ่านไม่เพียงแต่ "เจ้า" แต่วรรณกรรมร่วมสมัยคำแนะนำซึ่งมันเป็นการตอบสนอง ในคำอื่น ๆ บริบทของคำแนะนำวรรณคดีและ humanist อุดมการณ์ในเรเนสซองให้เป็นรากฐานสำคัญสำหรับการทำความเข้าใจกับข้อความ "คลาสสิก" ของความคิดทางการเมือง ข้อความไม่ครบถ้วนเข้าใจใน หรือ บน เงื่อนไขของตนเอง เนื่องจากเงื่อนไขที่เป็นตัวเองออกจากบริบททางสังคมมาเคียเวลลิอาศัยอยู่ เหล่านี้ "แบบแผน ตามสกินเนอร์นั้น ให้ข้อจำกัดของผู้เขียนโดยตั้งใจสื่อสาร normative สภาพการจึงจำเป็นนวัตกรรมทางการเมืองใด ๆ วิจารณ์ของสกินเนอร์และของ Pocock "contextualist" และ "conventionalist" วิธีค้นหาความคิดของบทบาทของผู้เขียนที่ไม่จำกัดเป็นของ post-structuralists ที่ Bevir หมายเห็นนักประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์เป็นการช่วยให้ผู้เขียน "เลื้อยกลับบนเวทีประวัติศาสตร์ กับจำกัดชิ้นส่วนบิตเป็น mouthpieces ของ paradigms เขียนสคริปต์ซึ่งเป็นกรอบแนวคิดของพวกเขาเท่านั้น" 24 ในขณะที่พวกเขาจะยืนยันในความแตกต่างของพวกเขา สกินเนอร์และ Pocock ได้ติดตามประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์ และแนวคิดการเปลี่ยนแปลงผ่านการวิเคราะห์ข้อความ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ใจโอนเอียงประวัติศาสตร์ทางปัญญา 'สำหรับการวิเคราะห์ภาษาที่ได้รับความชัดเจนในการทำงานร่วมสมัยอยู่นอกขอบเขตของการโพสต์โครงสร้าง การทำงานของสองนักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษของความคิดทางการเมืองของจอห์นคอร์กและเควนตินสกินเนอร์ได้รับสัญลักษณ์ของความพยายามโดยเจตนาที่จะดำเนินการวิเคราะห์ที่สำคัญอย่างต่อเนื่องของประวัติศาสตร์ภาษาโดยเฉพาะภาษาของ politics.23 ในขณะที่มุ่งเน้นไปที่การเชื่อมโยงกันของข้อความและความตั้งใจของ เขียนแทนการเล่นฟรีของ signifiers, คอร์กและสกินเนอร์ดึงประเพณีที่แตกต่างกันภายในภาษาศาสตร์คือ "คำพูดการกระทำ" ทฤษฎีของจอห์นออสติน ทฤษฎีการกระทำคำพูดที่บอกว่าคำพูดที่แบ่งเป็นสองด้าน: ความ "แรง locutionary" ของการพูดหรือการเขียนบางสิ่งบางอย่างและ "แรง il​​locutionary" ตั้งใจของการสื่อสาร ตัวอย่างคลาสสิกของทฤษฎีนี้ในการดำเนินการในการทำงานของสกินเนอร์ที่เกี่ยวข้องกับการ Machiavelli ของ "คำแนะนำแก่เจ้าชาย." สกินเนอร์แสดงให้เห็นว่าคำแนะนำ Machiavelli ของจงใจแพ้รู้ความคาดหวังที่มีอยู่จากวรรณกรรมคำแนะนำการชุมนุมของเวลาซึ่งสนับสนุน "แสดงยุติธรรม." เพื่อที่จะเห็นผลกระทบทางประวัติศาสตร์ คำแนะนำทางการนี​​้สกินเนอร์แย้งประวัติศาสตร์จะต้องอ่านไม่เพียง แต่ "เจ้าชาย" แต่ยังวรรณกรรมร่วมสมัยคำแนะนำที่มันเป็นการตอบสนอง ในคำอื่น ๆ บริบทของวรรณกรรมคำแนะนำและอุดมการณ์มนุษยนิยมในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาให้เป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับการทำความเข้าใจว่า "คลาสสิก" ข้อความของความคิดทางการเมือง ข้อความที่ไม่สามารถเข้าใจได้อย่างเต็มที่ในหรือบนเงื่อนไขของตัวเองตั้งแต่คำเหล่านั้นตัวเองจะดึงออกมาจากบริบททางสังคมที่อาศัยอยู่ Machiavelli เหล่านี้ "การประชุม" เป็นหนังที่เรียกว่าพวกเขาให้กฎเกณฑ์ข้อ จำกัด ในการสื่อสารของผู้เขียนโดยเจตนา สภาพที่เป็นอยู่จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการพัฒนานวัตกรรมทางการเมืองใด ๆ นักวิจารณ์ของสกินเนอร์และคอร์กของ "contextualist" และ "conventionalist" วิธีคิดของพวกเขาได้พบกับบทบาทของผู้เขียนในฐานะไม่ดี จำกัด เป็นที่ของการโพสต์ structuralists มาร์ค Bevir เห็นประวัติศาสตร์ภาษาทั้งช่วยให้ผู้เขียน "คืบคลานกลับมาบนเวทีประวัติศาสตร์เท่านั้นที่จะ จำกัด การไปยังส่วนบิตเป็นยาสูบของกระบวนทัศน์สคริปต์เขียนซึ่งเป็นกรอบแนวคิดของพวกเขา." 24 ขณะที่พวกเขาจะยืนยันในความแตกต่างของทั้งสกินเนอร์ และคอร์กได้ดำเนินการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของภาษาและความคิดผ่านการวิเคราะห์เกี่ยวกับใจ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
แนวโน้มทางประวัติศาสตร์ของการวิเคราะห์ทางภาษาศาสตร์ได้ประจักษ์ในร่วมสมัยงานนอกดินแดนของหลังโครงสร้างนิยม . งานสองนักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษของความคิดทางการเมือง และจอห์น คอร์ก เควนติน สกินเนอร์ ได้รับสัญลักษณ์ของความพยายามโดยเจตนาที่จะดำเนินการอย่างต่อเนื่องการวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ของภาษา โดยเฉพาะภาษาของการเมืองในขณะที่เน้นความสอดคล้องของข้อความและความตั้งใจของผู้เขียน แทนการเล่นฟรีของเสื้อผ้าและดึงในคอร์ก , สกินเนอร์ ต่างประเพณีภายในภาษาศาสตร์ คือ " พระราชบัญญัติ " ทฤษฎีของจอห์น ออสติน ทฤษฎีวัจนาคำพูดนั้นประกอบด้วยสองด้าน : " แรง " locutionary พูดหรือเขียนอะไรและ " illocutionary บังคับ " ตั้งใจจะสื่อสาร ตัวอย่างคลาสสิกของทฤษฎีนี้ในการกระทำของสกินเนอร์ ทำงานเกี่ยวข้องกับคำแนะนำในการใช้ " เจ้านาย " สกินเนอร์แสดงให้เห็นว่าคำแนะนำการใช้จงใจขัดขวางความคาดหวังที่มีอยู่จากวรรณกรรมแนะนำปกติของเวลาซึ่งสนับสนุนการแสดงอย่างมีศีลธรรม ." เพื่อดูผลกระทบทางประวัติศาสตร์ของคำแนะนำนี้แหกคอก สกินเนอร์แย้ง นักประวัติศาสตร์ต้องอ่าน ไม่ใช่แค่ " เจ้าชาย " แต่ยังแนะนำวรรณกรรมร่วมสมัย ซึ่งมันคือการตอบสนอง ในคำอื่น ๆ ในบริบทของคำแนะนำเกี่ยวกับอุดมการณ์และวรรณกรรมในยุคกลางมีพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับความเข้าใจข้อความ " คลาสสิก " ของความคิดทางการเมืองข้อความที่ไม่สามารถเข้าใจ หรือในแง่ของตัวเอง เนื่องจากเงื่อนไขที่ตัวเองวาดจากบริบททางสังคมที่ใช้อยู่ อนุสัญญาเหล่านี้ " , " เป็นสกินเนอร์เรียกว่าพวกเขามีข้อจำกัดเชิงบรรทัดฐานเกี่ยวกับผู้เขียนเจตนาการสื่อสาร สถานะที่เป็นอยู่ จึงจำเป็นสำหรับนวัตกรรมทางการเมืองใด ๆนักวิจารณ์ของ Skinner และคอร์ก " contextualist " และ " conventionalist " วิธีการค้นหาความคิดของพวกเขาผู้เขียนทำหน้าที่ไม่ดี จำกัด ที่โพสต์ structuralists . มาร์ค บีเวอร์เห็นภาษาศาสตร์นักประวัติศาสตร์เป็นผู้เขียน " อนุญาตให้คลานกลับมาบนเวทีประวัติศาสตร์เพียง เพื่อ จำกัด ไปยังส่วนบิตเป็นเมาท์ของกระบวนทัศน์ของการเขียนบท ซึ่งถือเป็นกรอบแนวคิด " 24 ในขณะที่พวกเขาจะยืนยันในความแตกต่างของทั้งสองและสกินเนอร์คอร์กได้ติดตามประวัติของภาษาและการปรับเปลี่ยนมโนมติที่ผ่านการวิเคราะห์ต้นฉบับเดิม
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: