ConclusionsThe data garnered from t

Conclusions
The data garnered from these focus group sessions involving teenage participants were enlightening in several ways. First, they deepened what is known about teenagers’ per¬ceptions and awareness of digital devices. Teens’ interaction with each other and the world through social network websites via their computers can be just as valuable as face-to-face encounters; their use of cell phones to connect to one another via texting enables teenagers not only to share ideas and make friends, but to plan and coordinate social time; their use of computers to download entertainment content as well as trade and share personal messages significantly shapes today’s youth culture in broad, essen¬tial and significant ways, at times even trumping social contact itself.
The digital world may represent a cultural divide between some demographic groups based on age, race, education levels and other factors, but among teenagers, it is more of a connection and an enabler that cannot easily be replaced. A major implication of our findings is our concern about the cavalier attitude our participants demonstrated regarding online risks and the idea that few, if any, repercussions are assumed for those who could potentially inflict harm. It also appears that there is little ethical concern about online lying. People in general are more apt to lie online (Calvert, 2002). This finding may easily extend to today’s teen populations. Our data reinforce this notion and reveal that teenagers fully expect others to lie. We see this as a serious development that can have a potentially corrosive impact on traditional social cohesion and expectations about norms of accept¬able behavior. While we do not view lying as something new, we see the justification of such behavior among teenagers on the internet as a cheapening of social expectations. Better internet security may reduce the validity of the rationale used to justify wholesale deceptive practices among users; yet trust eroded by such behavior is an unwelcome side-effect. Silverstone (2004) urges that morality and ethics should be central to our media agenda. He calls for a social and just development of media civics that should be at the heart of our media regulation. Furthermore, regulation, Silverstone (2004) argues, is both a private as well as a public matter. Thus, we concur that media civics should be integrated into our media literacy curriculum, with hopes that it will seep deeper into our culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปข้อมูลที่รวบรวมจากเซสชันเหล่านี้เน้นกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับผู้เรียนวัยรุ่นได้ enlightening ในหลายวิธี ครั้งแรก พวกเขารายเป็นที่รู้จักของวัยรุ่น per¬ceptions และความตระหนักของอุปกรณ์ดิจิตอล โต้ตอบของวัยรุ่น ด้วยกันและโลกผ่านเว็บไซต์เครือข่ายสังคมผ่านเครื่องคอมพิวเตอร์ได้เพียงมีคุณค่าเป็นแบบพบปะพบ การใช้โทรศัพท์การเชื่อมต่อกันผ่าน texting ช่วยให้วัยรุ่นไม่เพียงแต่แบ่งปันความคิด และเพื่อน แต่การวางแผน และประสานงานเวลาสังคม การใช้คอมพิวเตอร์เพื่อดาวน์โหลดเนื้อหาและค้าบันเทิง และแบ่งปันข้อความส่วนตัวอย่างรูปร่างวัฒนธรรมเยาวชนวันนี้กว้าง essen¬tial และ วิธีสำคัญ trumping ติดต่อสังคมตัวเองแม้แต่ครั้งโลกดิจิทัลอาจแสดงแบ่งวัฒนธรรมระหว่างกลุ่มประชากรบางตามอายุ การแข่งขัน ระดับการศึกษา และปัจจัยอื่น ๆ แต่ในหมู่วัยรุ่น ของการเชื่อมต่อและการสตัวเปิดใช้งานที่ไม่ได้ถูกแทน ปริยายที่สำคัญของผลการวิจัยของเราเป็นเรื่องของเราเกี่ยวกับทัศนคติคาวาเลียร์ที่ร่วมแสดงความคิดว่า ถ้ามี บังหน้าจะถือว่าผู้ที่ไม่อาจได้ทำดาเมจบางอันตรายและความเสี่ยงออนไลน์ นอกจากนี้ยังปรากฏว่า มีน้อยจริยธรรมกังวลเรื่องโกหกออนไลน์ คนทั่วไปได้ฉลาดมากขึ้นนอนออนไลน์ (Calvert, 2002) ค้นหานี้อาจขยายสู่กลุ่มประชากรวัยรุ่นวันนี้ ข้อมูลเสริมความคิดนี้ และเปิดเผยว่า วัยรุ่นอย่างคาดหวังคนอื่นนอน เราสามารถดูได้เป็นการพัฒนาอย่างจริงจังที่สามารถมีผลกระทบอาจกัดกร่อนสามัคคีสังคมดั้งเดิมและความคาดหวังเกี่ยวกับบรรทัดฐานของพฤติกรรม accept¬able ในขณะที่เราดูการโกหกเป็นสิ่งใหม่ เราดูเหตุผลของพฤติกรรมวัยรุ่นดังกล่าวบนอินเทอร์เน็ตเป็นการ cheapening ความคาดหวังของสังคม ความปลอดภัยของอินเทอร์เน็ตมากขึ้นอาจลดถูกต้องของผลที่ใช้ในการปฏิบัติการลวงขายส่งระหว่างผู้ใช้ ยัง เกิดจากพฤติกรรมดังกล่าวน่าเชื่อถือได้มีไม่ผล ข้างเคียง - ซิลเวอร์สโตน (2004) ขอก่อนส่งกลับว่า ศีลธรรมและจริยธรรมควรมีศูนย์กลางวาระของสื่อ เขาเรียกเป็นสังคมเพียงพัฒนาการ civics สื่อที่ควรเป็นหัวใจของการควบคุมสื่อของเรา นอกจากนี้ ระเบียบ ซิลเวอร์สโตน (2004) จน มีทั้งส่วนตัวเป็นเรื่องสาธารณะ ดังนั้น เราเห็นด้วยว่า สื่อ civics ควรจะรวมอยู่ในสื่อสามารถหลักสูตร มีความหวังว่า มันจะซึมลึกลงในวัฒนธรรมของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปข้อมูลที่รวบรวมมาจากการประชุมเหล่านี้กลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการเข้าร่วมเป็นวัยรุ่น enlightening หลายวิธี
ครั้งแรกพวกเขาลึกสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับper¬ceptionsวัยรุ่นและการรับรู้ของอุปกรณ์ดิจิตอล ปฏิสัมพันธ์วัยรุ่น 'กับแต่ละอื่น ๆ และทั่วโลกผ่านทางเว็บไซต์เครือข่ายทางสังคมผ่านทางคอมพิวเตอร์ของพวกเขาสามารถเช่นเดียวกับที่มีคุณค่าในขณะที่ใบหน้าเพื่อใบหน้าเผชิญหน้า; การใช้งานของโทรศัพท์มือถือในการเชื่อมต่อกับคนอื่นผ่านทาง texting ช่วยให้วัยรุ่นไม่เพียง แต่จะแบ่งปันความคิดและทำให้เพื่อน ๆ แต่ในการวางแผนและประสานงานเวลาทางสังคม การใช้คอมพิวเตอร์ในการดาวน์โหลดเนื้อหาความบันเทิงเช่นเดียวกับการค้าและการแบ่งปันข้อความส่วนบุคคลอย่างมีนัยสำคัญรูปร่างวัฒนธรรมเยาวชนของวันนี้ในวงกว้างessen¬tialและวิธีการอย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลาที่แม้ trumping การติดต่อทางสังคมของตัวเอง.
โลกดิจิตอลอาจเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมแบ่งระหว่างกลุ่มผู้เข้าชมบางส่วน กลุ่มตามอายุเชื้อชาติระดับการศึกษาและปัจจัยอื่น ๆ แต่ในหมู่วัยรุ่นก็จะมากขึ้นของการเชื่อมต่อและการขับเคลื่อนที่ไม่สามารถถูกแทนที่ นัยสำคัญของการค้นพบของเราคือความกังวลของเราเกี่ยวกับทัศนคตินักรบเข้าร่วมของเราแสดงให้เห็นเกี่ยวกับความเสี่ยงออนไลน์และความคิดที่ว่าไม่กี่ถ้ามีผลกระทบจะถือว่าสำหรับผู้ที่อาจจะก่อให้เกิดอันตราย นอกจากนี้ยังปรากฏว่ามีจริยธรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ความกังวลเกี่ยวกับการโกหกออนไลน์ คนทั่วไปมีแนวโน้มมากขึ้นที่จะโกหกออนไลน์ (เวิร์ท 2002) การค้นพบนี้ได้อย่างง่ายดายอาจขยายไปถึงวันนี้ประชากรวัยรุ่น ข้อมูลของเราเสริมสร้างความคิดนี้และแสดงให้เห็นว่าวัยรุ่นคนอื่น ๆ คาดหวังอย่างเต็มที่ที่จะโกหก เราเห็นนี้เป็นการพัฒนาที่ร้ายแรงที่อาจมีผลกระทบที่อาจเกิดการกัดกร่อนในการทำงานร่วมกันทางสังคมแบบดั้งเดิมและความคาดหวังเกี่ยวกับบรรทัดฐานของพฤติกรรมaccept¬able ในขณะที่เราไม่ได้นอนดูเป็นสิ่งใหม่ที่เราเห็นเหตุผลของพฤติกรรมดังกล่าวในหมู่วัยรุ่นในอินเทอร์เน็ตเป็นเสื่อมความคาดหวังของสังคม รักษาความปลอดภัยที่ดีขึ้นอาจลดความถูกต้องของเหตุผลที่ใช้ในการแสดงให้เห็นถึงการหลอกลวงขายส่งในหมู่ผู้ใช้; ยังไว้วางใจกัดเซาะโดยพฤติกรรมดังกล่าวเป็นที่ไม่พอใจผลข้างเคียง ซิลเวอร์สโตน (2004) เรียกร้องที่มีคุณธรรมและจริยธรรมที่ควรจะเป็นศูนย์กลางในการวาระการประชุมสื่อของเรา เขาเรียกร้องให้มีการพัฒนาทางสังคมและเพียงแค่พลเมืองของสื่อที่ควรจะเป็นหัวใจของการควบคุมสื่อของเรา นอกจากนี้กฎระเบียบซิลเวอร์สโตน (2004) ระบุว่าเป็นทั้งส่วนตัวเช่นเดียวกับเรื่องของประชาชน ดังนั้นเราจึงเห็นว่าสื่อพลเมืองควรจะรวมอยู่ในหลักสูตรการรู้เท่าทันสื่อของเราด้วยความหวังว่ามันจะซึมลึกเข้าไปในวัฒนธรรมของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป ข้อมูลรวบรวมจาก
เหล่านี้เน้นที่เกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมการประชุมกลุ่มวัยรุ่น ให้ความกระจ่างในหลายๆเรื่อง ครั้งแรกที่พวกเขาจะรู้อะไรมากขึ้น เรื่องของวัยรุ่นต่อ ceptions ¬และความตระหนักของอุปกรณ์ดิจิตอล วัยรุ่น ' ปฏิสัมพันธ์กับแต่ละอื่น ๆและโลกผ่านเว็บไซต์เครือข่ายทางสังคมผ่านทางคอมพิวเตอร์ของพวกเขาสามารถเช่นเดียวกับที่มีคุณค่าเป็นตัวต่อตัวเผชิญหน้า ;พวกเขาใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อเชื่อมต่อกับอีกคนหนึ่งผ่านทางข้อความที่ไม่เพียง แต่ช่วยให้วัยรุ่นที่จะแบ่งปันความคิด และเพื่อน แต่การวางแผนและประสานงานเวลาทางสังคม พวกเขาใช้คอมพิวเตอร์เพื่อดาวน์โหลดเนื้อหาความบันเทิงรวมทั้งการค้าและการแลกเปลี่ยนข้อความส่วนตัวมีรูปร่างวันนี้วัฒนธรรมเยาวชนใน Essen tial ¬กว้างและที่สำคัญทาง บางครั้งแม้แต่ตด
ติดต่อทางสังคมนั่นเองโลกดิจิตอลที่อาจเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมแบ่งระหว่างประชากรบางกลุ่มตามอายุ เชื้อชาติ ระดับการศึกษาและปัจจัยอื่น ๆ แต่ในหมู่วัยรุ่น มันเป็นมากขึ้นของการเชื่อมต่อและ enabler ที่ไม่สามารถถูกแทนที่ นัยประหวัดหลักของผลของเราเป็นกังวลเกี่ยวกับทัศนคติของผู้ขี่ม้าของเราแสดงเกี่ยวกับความเสี่ยงออนไลน์และความคิดที่ไม่กี่ถ้าใด ๆหากจะถือว่า ผู้ที่อาจจะก่อให้เกิดอันตรายได้ มันยังปรากฏว่ามีความกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับจริยธรรมออนไลน์โกหก ประชาชนทั่วไปมีความฉลาดมากขึ้นที่จะโกหกออนไลน์ ( เวิร์ท , 2002 ) การค้นพบนี้อาจได้อย่างง่ายดายขยายประชากรวัยรุ่นวันนี้ ข้อมูลเสริมความคิดนี้และเปิดเผยว่า วัยรุ่นอย่างคาดหวังว่าคนอื่นโกหกเราเห็นนี้เป็นพัฒนาการที่ร้ายแรงที่สามารถส่งผลกระทบที่กัดกร่อนสังคมการทำงานร่วมกันอาจแบบดั้งเดิมและความคาดหวังเกี่ยวกับบรรทัดฐานของพฤติกรรมที่สามารถยอมรับ¬ . ในขณะที่เราดูโกหกว่าเป็นสิ่งใหม่ที่เราเห็นเหตุผลของพฤติกรรมดังกล่าวในหมู่วัยรุ่นบนอินเทอร์เน็ตเป็น การทําให้เสื่อมความคาดหวังของสังคมดีกว่าการรักษาความปลอดภัยอินเทอร์เน็ตอาจลดความถูกต้องของเหตุผลที่ใช้เพื่อปรับขายส่งหลอกลวงการปฏิบัติของผู้ใช้ แต่วางใจได้ โดยพฤติกรรมดังกล่าวเป็นผลข้างเคียงอย่างนั้น ซิลเวอร์สโตน ( 2004 ) กระตุ้นคุณธรรมและจริยธรรมควรกลางวาระสื่อของเรา เขาเรียกร้องให้สังคมและการพัฒนาเพียงเพื่อสื่อกฎหมายแพ่งที่ควรที่เป็นหัวใจของการควบคุมสื่อของเรานอกจากนี้ ระเบียบ ซิลเวอร์สโตน ( 2004 ) ระบุ มีทั้งส่วนบุคคล รวมทั้งเรื่องสาธารณะ ดังนั้น เราเห็นด้วยว่าสื่อกฎหมายแพ่งควรจะรวมอยู่ในหลักสูตรรู้เท่าทันสื่อของเรา หวังว่ามันจะซึมลงไปในวัฒนธรรมของเรา