As his menagerie grew, he saw the n

As his menagerie grew, he saw the need for more land to achieve his dream of giving the animals something that approximated a natural life in the wild. In 1994, he and his wife purchased 160 acres on the plains northeast of Denver and have been buying up adjacent farmland ever since. It wasn’t until 2002 that the sanctuary began admitting visitors, for strictly educational purposes. The top priority remains the well-being of the animals, not the amusement of humans. “You’re not here for entertainment,” says Craig, “but to learn about this crisis, to get upset and do something about it.” Thirty states allow some form of private ownership of exotic pets, and nine require no licensing whatsoever for private citizens to own wild predators. Part of Craig's mission is to change the laws to make it much harder to own and breed wild animals.
A Major Operation
What began as Craig’s one-man undertaking has since grown into a major operation—with 45 staff members, 160 volunteers, and an annual operating budget of nearly $13 million. Half comes from cash contributions, the rest from in-kind donations, mostly food and building materials, like fencing, concrete, and lumber.The retail giant Walmart provides two to three million dollars’ worth of food a year that would otherwise go to waste. A local trucking company pitches in to haul the fare from 37 superstores along Colorado’s Front Range to the sanctuary’s Carnivore Nutrition Center. Inside the refrigerated warehouse, volunteers sort produce, meat, and fish into nutritious bundles for the animals. It’s no small task when you’re serving dinner for a household of 110 black bears, 43 grizzlies, 73 lions, 55 tigers, and 26 wolves, among others. Every one of the animals has a name. Staffers and volunteers know them all—and know their individual stories. “That’s Yuma,” said outreach director Kent Drotar, pointing toward a thickly maned lion just as it let out a thunderous roar. “He’s saying, ‘I’m here; this is my territory.’ He came here from a circus in Mexico in 2008.” Another male responded with a roar of his own from a separate enclosure a hundred yards away. “And that’s Ike. The male’s main job is to protect his pride, to keep other lions away.” More and more, the animals are arriving from abroad: brown bears from Spain, a white tiger from Mexico, cougars from Argentina. Twenty-five circus lions arrived from Bolivia in 2011 aboard a DC-10 cargo plane. The animals were eventually divided into four prides. The enormous canopy-type structure hastily erected to accommodate them is now used as an intake center for animals in the initial stages of rehabilitation. “These animals have won the lottery,” says Drotar. He accelerates his ATV up a dirt path beside an enclosure of grizzlies. One of the bears, named Natasha, is particularly fond of chasing the vehicle. She outraces us from her side of the double fence (the fences are also electrified, since bears are good climbers.) Her speed is astonishing. “But this isn’t the wild,” Drotar says, the smile disappearing from his face. “They’re not hunting for their food, looking for a mate, or raising their young.” He peers through the fencing at Natasha as she rears up on her hind legs. She’s a towering hulk. “That’s the great crime of captive-born wildlife,” he says. “They can never be the wild animals they were supposed to be.” Scott Wallace, a regular contributor to National Geographic, is the author of The Unconquered: In Search of the Amazon's Last Uncontacted Tribes. Follow him on his website and on Twitter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่ menagerie เขาเติบโต เขาเห็นความต้องการที่ดินเพิ่มเติมเพื่อให้บรรลุความฝันของเขาให้สัตว์สิ่งของที่มีชีวิตตามธรรมชาติในป่าประมาณ ในปี 1994 เขาและภรรยาซื้อ 160 เอเคอร์บนราบตะวันออกเฉียงเหนือของเดนเวอร์ และมีการซื้อขึ้นพื้นที่เพาะปลูกอยู่ติดกันตั้งแต่ มันไม่ได้จนกว่า 2002 ที่วิหารเริ่มยอมรับผู้เยี่ยมชม เพื่อการศึกษาอย่างเคร่งครัด ที่สำคัญยังคง ความเป็นอยู่ของสัตว์ ไม่สนุกของมนุษย์ "ไม่ไม่บันเทิง กล่าวว่า เครก "แต่การเรียนรู้เกี่ยวกับวิกฤตนี้ ไม่พอใจ และทำอะไรก็" สามสิบรัฐอนุญาตให้บางรูปแบบของความเป็นส่วนตัวของสัตว์เลี้ยงที่แปลกใหม่ และเก้าต้องไม่อนุญาตให้ใช้สิทธิ์ใด ๆ สำหรับประชาชนล่าป่าเอง ส่วนหนึ่งของภารกิจของเครกจะเปลี่ยนกฎหมายเพื่อทำให้มันยากขึ้นมาก และขยายพันธุ์สัตว์ป่า การดำเนินการหลักWhat began as Craig’s one-man undertaking has since grown into a major operation—with 45 staff members, 160 volunteers, and an annual operating budget of nearly $13 million. Half comes from cash contributions, the rest from in-kind donations, mostly food and building materials, like fencing, concrete, and lumber.The retail giant Walmart provides two to three million dollars’ worth of food a year that would otherwise go to waste. A local trucking company pitches in to haul the fare from 37 superstores along Colorado’s Front Range to the sanctuary’s Carnivore Nutrition Center. Inside the refrigerated warehouse, volunteers sort produce, meat, and fish into nutritious bundles for the animals. It’s no small task when you’re serving dinner for a household of 110 black bears, 43 grizzlies, 73 lions, 55 tigers, and 26 wolves, among others. Every one of the animals has a name. Staffers and volunteers know them all—and know their individual stories. “That’s Yuma,” said outreach director Kent Drotar, pointing toward a thickly maned lion just as it let out a thunderous roar. “He’s saying, ‘I’m here; this is my territory.’ He came here from a circus in Mexico in 2008.” Another male responded with a roar of his own from a separate enclosure a hundred yards away. “And that’s Ike. The male’s main job is to protect his pride, to keep other lions away.” More and more, the animals are arriving from abroad: brown bears from Spain, a white tiger from Mexico, cougars from Argentina. Twenty-five circus lions arrived from Bolivia in 2011 aboard a DC-10 cargo plane. The animals were eventually divided into four prides. The enormous canopy-type structure hastily erected to accommodate them is now used as an intake center for animals in the initial stages of rehabilitation. “These animals have won the lottery,” says Drotar. He accelerates his ATV up a dirt path beside an enclosure of grizzlies. One of the bears, named Natasha, is particularly fond of chasing the vehicle. She outraces us from her side of the double fence (the fences are also electrified, since bears are good climbers.) Her speed is astonishing. “But this isn’t the wild,” Drotar says, the smile disappearing from his face. “They’re not hunting for their food, looking for a mate, or raising their young.” He peers through the fencing at Natasha as she rears up on her hind legs. She’s a towering hulk. “That’s the great crime of captive-born wildlife,” he says. “They can never be the wild animals they were supposed to be.” Scott Wallace, a regular contributor to National Geographic, is the author of The Unconquered: In Search of the Amazon's Last Uncontacted Tribes. Follow him on his website and on Twitter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นสัตว์ของเขาเติบโตเขาเห็นความจำเป็นในการที่ดินมากขึ้นเพื่อให้บรรลุความฝันของเขาให้สิ่งที่สัตว์ที่ห้วงชีวิตตามธรรมชาติในป่า ในปี 1994 เขาและภรรยาของเขาซื้อ 160 เอเคอร์บนที่ราบภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเดนเวอร์และได้รับการซื้อพื้นที่การเกษตรที่อยู่ติดกันนับตั้งแต่ มันไม่ได้จนกว่า 2002 ที่วิหารเริ่มยอมรับว่าผู้เข้าชมเพื่อการศึกษาอย่างเคร่งครัด ให้ความสำคัญสูงสุดยังคงเป็นอยู่ที่ดีของสัตว์ที่ไม่สนุกของมนุษย์ "คุณไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อความบันเทิง" เครกกล่าว " แต่ที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับวิกฤตนี้การรับอารมณ์เสียและทำอะไรกับมัน." สามสิบรัฐอนุญาตให้รูปแบบของส่วนตัวของเจ้าของสัตว์เลี้ยงที่แปลกใหม่บางส่วนและเก้าไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตใด ๆ สำหรับ ประชาชนภาคเอกชนที่จะเป็นเจ้าของป่าล่า ส่วนหนึ่งของภารกิจของเครกคือการเปลี่ยนกฎหมายที่จะทำให้มันยากมากที่จะเป็นเจ้าของและพันธุ์สัตว์ป่า.
เมเจอร์การดำเนินการ
สิ่งที่เริ่มเป็นคนเดียวที่กิจการของเครกได้เติบโตขึ้นมาเป็นหลักการดำเนินการกับ 45 พนักงาน 160 อาสาสมัครและ งบประมาณดำเนินงานประจำปีของเกือบ $ 13 ล้าน ครึ่งหนึ่งมาจากผลงานเงินสดส่วนที่เหลือจากการบริจาคในรูปแบบส่วนใหญ่อาหารและวัสดุก่อสร้างเช่นรั้วคอนกรีตและ lumber.The ยักษ์ค้าปลีกวอลมาให้คุ้มค่า 2-3000000 ดอลลาร์ของอาหารปีที่อาจจะไปเสีย . บริษัท รถบรรทุกท้องถิ่นในสนามที่จะดึงค่าโดยสารจาก 37 ซูเปอร์สโตร์พร้อมหน้าเป้าโคโลราโดไปสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของ Carnivore ศูนย์โภชนาการ ภายในคลังสินค้าห้องเย็นอาสาสมัครจัดเรียงการผลิตเนื้อสัตว์และปลาลงไปในการรวมกลุ่มมีคุณค่าทางโภชนาการสำหรับสัตว์ มันไม่มีงานขนาดเล็กเมื่อคุณกำลังให้บริการอาหารเย็นสำหรับใช้ในครัวเรือนจาก 110 หมีดำ 43 ริซลี่ 73 สิงโต 55 เสือหมาป่าและ 26 ในหมู่คนอื่น ๆ ทุกคนของสัตว์ที่มีชื่อ เจ้าหน้าที่และอาสาสมัครที่รู้ว่าพวกเขาทั้งหมดและรู้เรื่องราวของแต่ละคน "นั่นคือยูม่า" ผู้กำกับการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์เคนท์ Drotar กล่าวว่าชี้ไปสิงโตเคราหนาเช่นเดียวกับที่ให้ออกแผดเสียงดังสนั่น "เขาพูดว่า 'ฉันอยู่ที่นี่; นี้เป็นดินแดนของฉัน. เขามาที่นี่จากคณะละครสัตว์ในเม็กซิโกในปี 2008 "ชายอีกคนหนึ่งตอบด้วยเสียงคำรามของเขาเองจากสิ่งที่แนบมาแยกเป็นสัดส่วนร้อยหลาออกไป "และนั่นคือไอค์ งานหลักของผู้ชายคือการปกป้องความภาคภูมิใจของเขาเพื่อให้สิงโตอื่น ๆ ไป "มากขึ้นและสัตว์ที่จะมาถึงจากต่างประเทศ:. หมีสีน้ำตาลจากสเปน, เสือขาวจากเม็กซิโกคูการ์จากอาร์เจนตินา ยี่สิบห้าสิงโตคณะละครสัตว์มาจากประเทศโบลิเวียในปี 2011 บนเรือเครื่องบินขนส่งสินค้า DC-10 สัตว์ในที่สุดก็ถูกแบ่งออกเป็นสี่ภาคภูมิใจ โครงสร้างหลังคาชนิดมหาศาลสร้างขึ้นอย่างเร่งรีบเพื่อรองรับพวกเขาจะใช้ตอนนี้เป็นศูนย์การบริโภคสำหรับสัตว์ในขั้นเริ่มต้นของการฟื้นฟู "สัตว์เหล่านี้ได้รับรางวัลจับสลาก" Drotar กล่าวว่า เขาเร่งรถ ATV ของเขาขึ้นเส้นทางลูกรังข้างกรงของกริซลี หนึ่งของหมีชื่อนาตาชาเป็นรักโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการไล่รถ เธอ outraces เราจากด้านข้างของรั้วคู่ของเธอ (รั้วกำลังไฟฟ้านอกจากนี้ตั้งแต่หมีมีนักปีนเขาที่ดี.) ความเร็วของเธอเป็นที่น่าอัศจรรย์ " แต่นี่ไม่ใช่ป่า" Drotar กล่าวว่ารอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของเขา "พวกเขาไม่ได้ตามล่าหาอาหารของพวกเขากำลังมองหาคู่หรือยกเล็กของพวกเขา." เขาจ้องผ่านรั้วที่นาตาชาขณะที่เธอแว้งขึ้นบนขาหลังของเธอ เธอเป็น Hulk สูงตระหง่าน "นั่นคือความผิดทางอาญาที่ดีของสัตว์ป่าเชลยเกิด" เขากล่าว ". พวกเขาไม่สามารถเป็นสัตว์ป่าที่พวกเขาควรจะเป็น" สกอตต์วอลเลซเป็นประจำร่วมกับเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกเป็นผู้เขียนของเต้ย: ในการค้นหาของชนเผ่า uncontacted อะเมซอนของล่าสุด ปฏิบัติตามเขาในเว็บไซต์ของเขาและบนทวิตเตอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสวนสัตว์ป่าของเขาเติบโตขึ้น เขาเห็นความต้องการที่ดินเพิ่มเติมเพื่อให้บรรลุความฝันของเขาที่จะให้สัตว์บางอย่างที่โดยประมาณชีวิตธรรมชาติในป่า ในปี 1994 เขาและภรรยาของเขาซื้อ 160 เอเคอร์บนที่ราบภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเดนเวอร์และได้ซื้อพื้นที่การเกษตรที่อยู่ติดกันตั้งแต่ มันไม่ได้จนกว่าปี 2002 ที่วิหารเริ่มรับแขกสำหรับอย่างเคร่งครัดเพื่อการศึกษา . อันดับแรกยังคงความเป็นอยู่ของสัตว์ ไม่ใช่สวนสนุกของมนุษย์ " คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อความบันเทิง , กล่าวว่า " เครก " แต่เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ อารมณ์เสีย และทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับมัน . " สามสิบสหรัฐอเมริกาอนุญาตให้บางรูปแบบของความเป็นเจ้าของส่วนตัวของสัตว์เลี้ยงที่แปลกใหม่ และเก้าต้องไม่มีใบอนุญาตใดๆสำหรับส่วนบุคคลเพื่อประชาชนล่าป่าเอง ส่วนหนึ่งของภารกิจที่เครกได้คือการเปลี่ยนกฎหมายเพื่อทำให้มันยากมากที่จะเป็นเจ้าของและพันธุ์สัตว์ป่าการผ่าตัดสิ่งที่เริ่มเป็นเครกของกิจการมีตั้งแต่โตเป็นปฏิบัติการใหญ่ 45 พนักงาน 160 อาสาสมัคร และงบประมาณรายจ่ายประจำปีของเกือบ $ 13 ล้าน ครึ่งหนึ่งมาจากผลงานเงินสดที่เหลือจากในประเภทการบริจาคอาหารเป็นส่วนใหญ่ และวัสดุก่อสร้าง เช่น รั้ว คอนกรีต และไม้ Walmart ยักษ์ค้าปลีกให้สองถึงสามล้านดอลลาร์มูลค่าของอาหารปีนี้จะเป็นอย่างอื่นไปเสีย บริษัทท้องถิ่น โดยช่วยกันลาก ค่าโดยสารจาก 37 superstores ตามช่วงด้านหน้าโคโลราโดศูนย์โภชนาการสัตว์กินเนื้อของวิหาร ภายในคลังสินค้าห้องเย็น อาสาสมัคร การจัดเรียงผลิตเนื้อสัตว์และปลาในกลุ่มโภชนาการสำหรับสัตว์ มันไม่มีงานขนาดเล็ก เมื่อคุณให้บริการอาหารเย็น สำหรับครอบครัวของ 110 สีดำ หมีกริซลี 73 , 43 , สิงโต , เสือและหมาป่า 55 , 26 , หมู่คนอื่น ๆ . ทุกหนึ่งของสัตว์ที่มีชื่อ ทีมงานและอาสาสมัคร รู้ว่าพวกเขาทั้งหมดและทราบเรื่องราวของแต่ละคน " นั่นมัน ยูมะ , " กล่าวว่า กรรมการชุมชน เคนท์ drotar ชี้ไปทางสิงโตแผงคอหนาเพียงแค่มันออกมาคำรามดังสนั่น . " เขาพูดว่า " ฉันที่นี่ นี้เป็นดินแดนของฉัน เขามาที่นี่จากคณะละครสัตว์ในเม็กซิโกในปี 2008 " ชายอีกคนตอบกลับด้วยเสียงคำรามของเขาเองจากตู้แยก 100 หลาออกไป " และที่ไอค์ . ของชาย หน้าที่หลักคือปกป้องศักดิ์ศรีของเขา เพื่อให้สิงโตตัวอื่นๆ ออกไป " มากขึ้น สัตว์ที่มาจากต่างประเทศ : หมีสีน้ำตาลจากสเปน เสือสีขาวจากเม็กซิโก คูการ์จากอาร์เจนตินา ยี่สิบห้าละครสัตว์สิงโตมาจากโบลิเวียในปี 2011 บนเครื่องบินขนส่งสินค้าดีซี - 10 . สัตว์ในที่สุดแบ่งออกเป็นสี่ prides . มหาศาลชนิดโครงสร้างหลังคารีบสร้างขึ้นเพื่อรองรับพวกเขา ตอนนี้ใช้เป็นไอดีศูนย์สัตว์ในขั้นเริ่มต้นของการฟื้นฟูสมรรถภาพ " สัตว์เหล่านี้ได้รางวัลสลากกินแบ่งรัฐบาล กล่าวว่า drotar . เขาเร่งความเร็วของเขา ATV ขึ้นดินเส้นทางข้างกรงของกริซลี . หมีตัวหนึ่ง ชื่อ นาตาชา เป็นรักโดยเฉพาะอย่างยิ่งไล่รถ เธอ outraces เราจากเธอ อีกด้านหนึ่งของรั้วคู่ ( รั้วยังไฟฟ้า เพราะหมีจะเลื้อย ดี ) ความเร็วของเธอเป็นที่น่าอัศจรรย์ " แต่นี่ไม่ใช่ป่า " drotar กล่าว รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของเขา " พวกเขากำลังล่าสัตว์สำหรับอาหารของพวกเขา กำลังมองหาคู่ หรือเพิ่มของหนุ่ม " เขาเพื่อนผ่านรั้วที่นาตาชา เธอเลี้ยงขึ้นบนขาหลัง . เธอเป็นยักษ์สูงเสียดฟ้า " นั่นเป็นอาชญากรรมที่ยิ่งใหญ่ของเชลยเกิดสัตว์ป่า” เขากล่าว " พวกเขาไม่เคยถูกสัตว์ป่าที่พวกเขาควรจะเป็น สก็อต วอลเลซ ผู้สนับสนุนปกติภูมิศาสตร์แห่งชาติ , เป็นผู้เขียนของการฉาบผิว : ในการค้นหาของ Amazon ล่าสุดของตระกูล uncontacted . ตามเขาในเว็บไซต์ของเขาและบน Twitter