Tie Zhu was sitting on the side of a little road in the village, looki การแปล - Tie Zhu was sitting on the side of a little road in the village, looki ไทย วิธีการพูด

Tie Zhu was sitting on the side of

Tie Zhu was sitting on the side of a little road in the village, looking at the blue sky in a daze. Tie Zhu was not his real name, but due to having a weak body since he was little, his father was afraid he wouldn’t be able to keep him alive and gave him this traditional nickname.

His real name was Wang Lin. The Wang family was considered a big family name in the area, a family of carpenters. The Wang family was well known in the area, and owned a number of shops that sold wood products.

Tie Zhu’s father was the second son of the family. He was born from a concubine, therefore, he couldn’t take over the family business, so he left the house after he got married and settled in this village.

However, due to his father being a skilled carpenter, Tie Zhu’s family was pretty well off, not having to worry about food or clothes. They were well respected within the village.

Tie Zhu had always been very intelligent since he was little. He loved to read books and had a lot of ideas. Almost everyone in the village agreed that he was a prodigy. Every time his father heard someone praise Tie Zhu, the wrinkles on his face would fade and he would reveal a happy smile.

His mother cared for him a lot. One could say that he had grown up in his parents’ love. He knew that his parents had high expectations of him. Other children his age were all working in the fields, while he sat at home reading.

As one reads more, ideas come naturally. He yearned for the world outside of the village. Tie Zhu raised his head, looked at the end of the road, let out a sigh, closed his book, got up, and walked home.

His father was sitting in the courtyard. Holding a pipe, he took a deep breath and said, “Tie Zhu, how goes your studies?” as Tie Zhu walked through the door.

Tie Zhu muttered a few words as he passed by. His father shook the ashes out of his pipe, rose up, and said, “Tie Zhu, you have to study properly. Next year is the district exam. Whether you have a future or not will all depend on this exam, don’t end up like me, who will spend my entire life in a village.”

“Honey, you complain about this every day. If you ask me, our Tie Zhu will definitely pass the exam!” Tie Zhu’s mother carried over some food and set it on the table. She gestured at the two to come and eat.

Tie Zhu responded with a sound, then sat down and casually ate a few mouthfuls. His mother affectionately looked at him and passed him the few pieces of meat there were.

“Dad, is Fourth Uncle almost here?” Tie Zhu asked, as he raised his head.

“Calculating the time, it should be within these next few days. Your fourth uncle is more successful than your father. Hey, Tie Zhu’s mom, have the mountain dishes prepared for Fourth Uncle all been packed?” The moment Tie Zhu’s father mentioned Fourth Uncle, there was a hint of sadness on his face.

His mom nodded and emotionally said, “Tie Zhu, your fourth uncle is a very good person. In these past few years, it was all thanks to him that your father’s wood carvings have stayed at a good price. If you are able to achieve success, don’t forget to repay your fourth uncle.”

As Tie Zhu’s mom was talking, the sound of a horse was heard outside the door. Following the sound of the horse drawn carriage, a hearty laugh could be heard.

“Second Brother, open the door!”

Tie Zhu was surprised. He immediately rushed to open the main gate. He saw a strong middle aged man with bright eyes standing outside. He called out Tie Zhu’s name, laughed, and rubbed Tie Zhu’s head. Smiling, he said, “Tie Zhu, I only haven’t seen you in half a year and you have grown taller again.”

Tie Zhu’s parents immediately stood up. His father, smiling, said, “Fourth Brother, I figured it was about time you arrived. Hurry inside. Tie Zhu, why haven’t you gotten a chair for your fourth uncle yet?”

Tie Zhu happily agreed. He hurried back into the house, took out a chair, and placed it next to the dining table. He carefully wiped it with his sleeves while looking hopefully at the middle-aged man.

The middle-aged man winked in his direction and jokingly said, “Tie Zhu, since when were you so diligent? I remember the last time I was here, you were not like this.”

Tie Zhu’s father glanced at Tie Zhu and said, “This little rascal was just inquiring about when you would arrive.”

The middle age man saw Tie Zhu blushing and laughingly said, “Tie Zhu, your fourth uncle hasn’t forgotten his promise to you.” After he finished speaking, he took out two books and placed them on the table.

Tie Zhu excitedly cheered, then flipped through the books. He could barely contain his excitement.

Tie Zhu’s mom kindly glanced at her son and said to the middle-aged man, “Fourth Brother, your older brother is always thinking of you. This time, you should stay for a few days.”

The middle-aged man shook his head and said, “Second Sister-in-Law, there are many matters to attend to in the family these days. I must head home early tomorrow morning. After this busy time, I’ll com
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ผูกซูก็นั่งอยู่ข้างถนนสายเล็ก ๆ ในหมู่บ้าน มองท้องฟ้าสีฟ้าดึก ซูไทไม่ใช่ชื่อจริงของเขา แต่เนื่องจากมีร่างกายอ่อนแอตั้งแต่น้อย พ่อของเขากลัวเขาจะไม่สามารถให้เขามีชีวิตอยู่ และให้เขาชื่อดั้งเดิมชื่อจริงของเขาคือ Wang Lin ครอบครัววังเป็นชื่อครอบครัวใหญ่ในพื้นที่ ครอบครัวของช่าง ครอบครัววังเป็นรู้จักกันดีในพื้นที่ และเจ้าของร้านค้าที่ขายผลิตภัณฑ์ไม้พ่อผูก Zhu ถูกบุตรชายของครอบครัว เขาเกิดมาจากเป็นนางสนม ดังนั้น เขาไม่สามารถนำธุรกิจครอบครัว เพื่อให้เขาจากบ้านหลังจากที่เขาได้แต่งงาน และในหมู่บ้านนี้เนื่องจากบิดาเป็นช่างไม้ฝีมือ ครอบครัวผูกซูก็สวยดีออก ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารหรือเสื้อผ้า พวกเขาได้เคารพกันภายในหมู่บ้านซูเสมอเสมอได้ฉลาดมากตั้งแต่เล็ก ๆ เขารักการอ่านหนังสือ และมีจำนวนมากของความคิด เกือบทุกคนในหมู่บ้านยอมรับว่า เขาเป็นที่มหัศจรรย์ ทุกครั้งที่พ่อของเขาได้ยินคนสรรเสริญผูก Zhu ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาจะจางหายไป และเขาจะเปิดเผยรอยยิ้มมีความสุขแม่ของเขาดูแลเขามาก หนึ่งอาจพูดว่า เขาเติบโตขึ้นในความรักของพ่อแม่ของเขา เขารู้ว่า พ่อแม่ของเขามีความคาดหวังที่สูงของเขา เด็กคนอื่น ๆ ที่อายุของเขาได้ทั้งหมดทำงานในฟิลด์ ในขณะที่เขานั่งที่บ้านอ่านเป็นหนึ่งในอ่านเพิ่มเติม ไอเดียมาตามธรรมชาติ เขา yearned สำหรับโลกภายนอกหมู่บ้าน ซูไทยกศีรษะของเขา จุดสิ้นสุดของถนน ให้ออกอก ปิดหนังสือ เพิ่ม และเดินบ้านพ่อของเขาก็นั่งอยู่ในสวน จับท่อ เขาเอาหายใจลึก ๆ และกล่าว ว่า, "ผูก Zhu ว่าไปการศึกษา? " ขณะที่ผูกซูเดินผ่านประตูซูไทญี่ปุ่นไม่กี่คำเขาผ่าน พ่อส่ายขี้เถ้าจากท่อของเขา กุหลาบ และกล่าว ว่า "ผูก Zhu ได้ศึกษาอย่างถูกต้อง ปีถัดไปคือ การสอบเขต ไม่ว่าคุณมีอนาคต หรือไม่ทั้งหมดจะขึ้นกับการสอบนี้ ไม่สิ้นสุดเช่นฉัน ที่จะใช้ชีวิตในหมู่บ้าน""น้ำผึ้ง คุณบ่นเกี่ยวกับนี้ทุกวัน หากคุณถามฉัน ซูเสมอเราจะแน่นอนผ่านการทดสอบ" แม่ผูกซูมาอาหาร และตั้งบนโต๊ะ เธอ gestured ที่สอง จะมากินซูไทตอบ ด้วยเสียง นั่งลง แล้วลวกกินตะเกียบกี่ แม่ของเขาด้วยความรักมองไปที่เขา และผ่านเขาไม่กี่ชิ้นของเนื้อสัตว์ที่มีความพ่อ คือ ลุง สี่เกือบที่นี่ ถามซูไท เขายกศีรษะของเขา"คำนวณเวลา มันควรจะภายในเหล่านี้สองสามวันถัดไป คุณลุงสี่เสร็จยิ่งกว่าคุณพ่อ เฮ้ แม่ผูก Zhu มีอาหารเขาเตรียมไว้สำหรับลุงสี่ทั้งหมดได้บรรจุหรือไม่ " พ่อของซูเสมอขณะกล่าวถึงลุงสี่ มีคำใบ้ของความโศกเศร้าบนใบหน้าของเขาแม่ของเขาพยักหน้า และอารมณ์ กล่าว "ของคุณลุงสี่ผูก Zhu เป็นคนดี ในไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ได้หมดขอบคุณที่แกะสลักไม้ของพ่อเคยได้ราคาดี หากคุณจะสามารถประสบความสำเร็จ อย่าลืมชำระของคุณลุงสี่"เป็นแม่เสมอซูพูด เสียงของม้าได้ยินภายนอกประตู ต่อเสียงของการขนส่งออก หัวเราะอาจจะได้ยิน"พี่ชายที่สอง เปิดประตู"ซูไทรู้สึกประหลาดใจ ทันทีเขารีบวิ่งไปเปิดประตูหลัก เขาเห็นคนอายุกลางแข็งแกร่งยืนอยู่นอกสายตาสดใส เขาเรียกชื่อไทซู หัวเราะ และลูบหัวผูกซู รอยยิ้ม เขากล่าว "ผูก Zhu ฉันเท่านั้นไม่ได้เห็นคุณในครึ่งปี และคุณมีการเติบโตสูงอีก"ผูกพ่อแม่ของซูลุกขึ้นยืนทันที พ่อ รอยยิ้ม กล่าวว่า "พี่ชายสี่ ฉันคิดมันเป็นเกี่ยวกับเวลาที่คุณมาถึง รีบภายใน ผูก Zhu ทำไมไม่ได้คุณรับเก้าอี้สำหรับคุณลุงสี่ยัง"ซูเสมอยอมรับอย่างมีความสุข เขารีบกลับเข้าไปในบ้าน เอาออกเก้าอี้ และอยู่ถัดจากโต๊ะอาหาร เขาเช็ดอย่างระมัดระวังนั้นแขนของเขา โดยหวังว่ามองคนสู่คนสู่ winked ในทิศทางของเขา และกล่าว ว่า เล่น "ผูก Zhu ตั้งแต่เมื่อคุณขยันดังนั้น ผมจำได้ว่า ครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ที่นี่ ไม่ได้ในช่วงนี้ "พ่อผูก Zhu glanced ที่ซูเสมอ และกล่าว ว่า "rascal น้อยนี้ถูกเพียงสอบถามเมื่อคุณจะมาถึงนี้"ชายวัยกลางคนเห็น Zhu เน็คไทสีแดง และเก่งกาจ กล่าว "Zhu ผูก คุณลุงสี่ไม่ลืมคำสัญญาที่คุณ" หลังจากพูดจบเขา เขาเอาออกมาสองเล่ม และวางไว้บนโต๊ะซูไทขึ้งโห่ร้อง แล้ว พลิกผ่านหนังสือ นอกจากนี้เขาเพิ่งจะประกอบด้วยเมืองของเขาแม่ผูก Zhu กรุณา glanced ที่ลูกชายของเธอ และกล่าวว่า คนสู่ "สี่พี่ชาย พี่ชายของคุณได้เสมอความคิดของคุณ เวลานี้ คุณควรพักกี่วัน"คนสู่ส่ายศีรษะของเขา และกล่าว ว่า "Sister-in-Law สอง มีหลายเรื่องต้องเข้าไปในครอบครัวนี้ ฉันต้องมุ่งหน้าบ้านช่วงเช้าวันพรุ่งนี้ หลังจากนี้ไม่ ฉันจะ com
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ผูกจู้กำลังนั่งอยู่บนด้านข้างของถนนเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหมู่บ้านที่กำลังมองหาที่ท้องฟ้าสีฟ้าในอาการงุนงง ผูกจู้ไม่ได้เป็นชื่อจริงของเขา แต่เนื่องจากมีร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เขายังเป็นเด็กพ่อของเขาก็กลัวว่าเขาจะไม่สามารถที่จะให้เขามีชีวิตอยู่และทำให้เขาชื่อเล่นแบบดั้งเดิม. ชื่อจริงของเขาคือวังหลิน ครอบครัววังก็ถือว่าเป็นชื่อครอบครัวใหญ่ในพื้นที่ครอบครัวของช่างไม้ ครอบครัววังเป็นที่รู้จักกันดีในพื้นที่และเป็นเจ้าของจำนวนร้านค้าที่ขายผลิตภัณฑ์ไม้. พ่อผูกจู้เป็นบุตรชายคนที่สองของครอบครัว เขาเกิดจากนางสนมดังนั้นเขาไม่สามารถใช้เวลามากกว่าธุรกิจของครอบครัวเพื่อให้เขาออกจากบ้านหลังจากที่เขาได้แต่งงานและตั้งรกรากอยู่ในหมู่บ้านนี้. แต่เนื่องจากพ่อของเขาเป็นฝีมือช่างไม้ครอบครัวผูกจู้เป็นคนน่ารัก ดีออกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารหรือเสื้อผ้า พวกเขาได้รับการยอมรับเป็นอย่างดีภายในหมู่บ้าน. Tie จู้เคยฉลาดมากเพราะเขาเป็นคนตัวเล็ก เขารักที่จะอ่านหนังสือและมีจำนวนมากของความคิด เกือบทุกคนในหมู่บ้านที่ได้ตกลงกันว่าเขาเป็นอัจฉริยะ ทุกครั้งที่พ่อของเขาได้ยินคนสรรเสริญ Tie จู้, ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาจะจางหายไปและเขาจะเผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีความสุข. แม่ของเขารักเขามาก หนึ่งอาจกล่าวได้ว่าเขาได้เติบโตขึ้นมาในความรักของพ่อแม่ เขารู้ว่าพ่อแม่ของเขามีความคาดหวังที่สูงของเขา เด็กคนอื่น ๆ อายุของเขาทุกคนที่ทำงานอยู่ในทุ่งนาในขณะที่เขานั่งอยู่ที่บ้านอ่าน. เป็นหนึ่งอ่านเพิ่มเติมความคิดที่มาจากธรรมชาติ เขาปรารถนาโลกภายนอกของหมู่บ้าน ผูกจู้ยกศีรษะของเขามองที่ปลายสุดของถนนให้ออกถอนหายใจปิดหนังสือของเขาลุกขึ้นและเดินกลับบ้าน. พ่อของเขากำลังนั่งอยู่ในลาน โฮลดิ้งท่อเขาเอาลมหายใจลึกและกล่าวว่า "ผูกจู้วิธีการไปศึกษาของคุณ?" ผูกจู้เดินผ่านประตู. Tie จู้พึมพำคำไม่กี่คำในขณะที่เขาเดินผ่านไปมา พ่อของเขาส่ายขี้เถ้าออกจากท่อของเขาลุกขึ้นและกล่าวว่า "ผูกจู้คุณต้องศึกษาอย่างถูกต้อง ปีถัดไปคือการสอบเขต ไม่ว่าคุณจะมีอนาคตหรือไม่ทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับการสอบนี้ไม่ได้จบลงเช่นฉันที่จะใช้ชีวิตของฉันทั้งหมดในหมู่บ้าน. " " น้ำผึ้งคุณบ่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ทุกวัน หากคุณถามฉันเสมอจู้ของเราแน่นอนจะผ่านการสอบ! "แม่ผูกจู้ดำเนินการมากกว่าอาหารบางอย่างและตั้งไว้บนโต๊ะ เธอชี้ที่สองที่จะมาและกิน. Tie จู้ตอบด้วยเสียงแล้วนั่งลงและลวกกินไม่กี่อม แม่ของเขาเสน่หามองไปที่เขาและผ่านเขาไม่กี่ชิ้นของเนื้อมี. "พ่อเป็นสี่ลุงเกือบที่นี่?" Tie จู้ถามในขณะที่เขายกศีรษะของเขา. "การคำนวณเวลาที่มันควรจะเป็นภายในไม่กี่วันเหล่านี้ต่อไป . ลุงสี่ของคุณจะประสบความสำเร็จมากกว่าคุณพ่อของคุณ Hey, แม่ผูกจู้มีจานภูเขาเตรียมไว้สำหรับสี่ลุงทั้งหมดได้รับการบรรจุ? "ขณะที่พ่อผูกจู้กล่าวถึงสี่ลุงมีคำใบ้ของความโศกเศร้าบนใบหน้าของเขา. แม่ของเขาพยักหน้าและอารมณ์กล่าวว่า" ผูกจู้ของคุณ ลุงสี่เป็นคนดีมาก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเหล่านี้มันก็ต้องขอบคุณทุกคนที่จะให้เขารู้ว่าพ่อของไม้แกะสลักมีอยู่ในราคาที่ดี ถ้าคุณมีความสามารถที่จะประสบความสำเร็จไม่ลืมที่จะชำระคืนลุงสี่ของคุณ. " ในฐานะที่เป็นแม่ผูกจู้ได้พูดคุยเสียงม้าก็ได้ยินเสียงนอกประตู ต่อไปนี้เสียงของม้าสายการบินที่เป็นหัวเราะมากมายอาจจะได้ยิน. "บราเดอร์ที่สองเปิดประตู!" Tie จู้รู้สึกประหลาดใจ เขารีบวิ่งไปเปิดประตูหลัก เขาเห็นชายวัยกลางคนที่แข็งแกร่งกับดวงตาสดใสยืนอยู่ข้างนอก เขาเรียกชื่อ Tie จู้หัวเราะและลูบหัวผูกจู้ ยิ้มเขากล่าวว่า "ผูกจู้ฉันไม่ได้เห็นคุณในช่วงครึ่งปีและคุณมีการเติบโตสูงอีกครั้ง". พ่อแม่ผูกจู้ทันทีลุกขึ้นยืน พ่อของเขายิ้มกล่าวว่า "บราเดอร์ที่สี่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องของเวลาที่คุณมาถึง รีบภายใน ผูกจู้ทำไมคุณยังไม่ได้อากาศเก้าอี้ลุงสี่ของคุณหรือยัง " ผูกจู้ตกลงกันอย่างมีความสุข เขารีบกลับเข้าไปในบ้านหยิบเอาเก้าอี้และวางมันติดกับโต๊ะอาหาร เขาอย่างระมัดระวังเช็ดด้วยแขนของเขาในขณะที่มองหวังที่ชายวัยกลางคน. ชายวัยกลางคนที่เชื่อมโยงในทิศทางของเขาและกล่าวติดตลกว่า "ผูกจู้ตั้งแต่เมื่อเป็นคุณขยันเพื่อ? ผมจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ที่นี่คุณไม่ได้ชอบ. " พ่อผูกจู้เหลือบมองไปที่ผูกจู้และกล่าวว่า" นี่ Rascal เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเพียงการสอบถามเกี่ยวกับเมื่อคุณจะมาถึง. " ชายวัยกลางคนเห็น Tie จู้แดงและหัวเราะ กล่าวว่า "ผูกจู้ลุงสี่ของคุณยังไม่ลืมสัญญาของเขากับคุณ." หลังจากที่เขาพูดจบเขาก็เอาหนังสือสองเล่มและวางไว้บนโต๊ะ. Tie จู้พล่านกำลังใจแล้วพลิกผ่านหนังสือ เขาแทบจะไม่สามารถมีความตื่นเต้นของเขา. แม่ผูกจู้กรุณาเหลือบมองไปที่ลูกชายของเธอและพูดกับชายวัยกลางคน "บราเดอร์ที่สี่พี่ชายของคุณเสมอความคิดของคุณ เวลานี้คุณควรจะอยู่ไม่กี่วัน. " ชายวัยกลางคนส่ายหัวและกล่าวว่า" สองน้องสาวของกฎหมายมีหลายเรื่องที่จะเข้าร่วมในครอบครัววันนี้ ผมต้องมุ่งหน้ากลับบ้านในเช้าวันพรุ่งนี้ หลังจากเวลาที่ยุ่งนี้ฉันจะ COM















































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
领带的人坐在朱是在一个小村庄的道路,在一个蓝色的天空在他的领带不朱是发呆。但由于真正拥有一个name,体小,weak自他是害怕他的父亲。他是一个不被他活着的人这给了他nickname和传统。他的名字是Wang Lin)实际家庭。家庭是一个很大的希望:考虑一个家庭的区域,在carpenters王。”家庭是好的,和用于在区域A number of国有商店是sold木产品。他父亲的领带是二儿子的家庭。他是天生的,是从一个不concubine,因此,他把在家庭。他家的业务,所以他得到了爆炸后的settled结婚和在这个村庄。然而,由于他的父亲是一个对技术carpenter,领带是很好的家庭诸烦恼,不想的是到了食物。或是在clothes。他们的respected村了。他总是很有智能,到他已经是自从小。他把每一个阅读电子书和有很多ideas .几乎每个人在这一prodigy加村。他是他的父亲听到每个人的时间praise领带,脸上的皱纹在朱他将reveal会褪色的一个快乐的微笑。他的母亲为他照顾一个一个可以说是很多。他的父母在他主持的游戏长大的。他是爱他的父母有高knew他期望他的年龄的儿童。在所有领域都是在工作,他在家坐在阅读。更重要的是,作为一个曰自然。他来yearned ideas for the world .领带的村庄外面看他的头,朱raised在端到端的道路上,让他的叹息了一书,很好,走起来,和家。他的父亲是一个坐在courtyard(管带。深呼吸,他说,“一个框架的研究goes朱,如何?”他走到门中通过。朱muttered拉杆由他通过几之类。他的父亲为他shook的ashes管了,游戏,和蔷薇,朱,“领带你必须在下一年是properly区。你有一个未来。不管是考试或不在所有,这将depend考试不像我,谁将最终游戏的整个生活在一个村的花费。”“这都是蜜,你抱怨一天。如果你问我,我们将通过一个考试绝对朱领带领带朱的母亲!”它的实施在一些食品和设置在两个表。她在去吗gestured和吃。朱responded领带坐下来与一个声音,然后和他的同学casually几口。母亲在他affectionately看和他的一些片断的通过是肉的。“爸爸,这里几乎是Fourth朱大叔?”他问到,他的头部raised As。“它的时间,Calculating应该是在这些天的第四个uncle。一些比你父亲更是成功地。嘿,妈妈,到朱的菜肴,有山的所有prepared被包装Fourth大叔?”朱的父亲)矩所领带是一个提示,有Fourth叔叔在他的脸sadness)。他的妈妈说,“emotionally点点头和领带的第四uncle朱,是一个很好的人。在过去的一些年,它是这些谢谢你父亲对他那所有的carvings呆在一个木有好价格。如果你是一个achieve,不成功。第四个uncle忘记报答的。”朱妈妈在领带的谈话,这是一个男孩,有一个门,外面是听到的声音。Following的男孩,有carriage,drawn一听到笑可能是履行。“第二,打开门后的!”他是surprised领带。他冲到门immediately open a main里面看的。他与强大的中间站aged明亮眼睛的人到外面叫了。他笑了,朱的name和领带,擦头。朱的微笑,他说,“我还没到朱,只看到。你在和你有一年半taller再生长。朱的父母stood immediately领带。他的父亲,微笑起来,说,“这是我哥哥,Fourth figured arrived关于时间你。快点,为什么还内。朱的领带,你得到一个你的第四uncle椅子呢?”朱happily领带。他hurried加回了家,一个为placed发生,和它旁边的椅子上。他下到carefully dining table在与他的sleeves擦它在middle-aged寻找希望的人。人在他的middle-aged winked方向)和jokingly说,“当你自到朱,是吗?我记得在- SO我是这里的一个时间,你是不是喜欢这个。”在父亲的领带领带一朱朱说,“这和我都是这么粗鲁的陌生人时,你会arrive inquiring的关系。”当中间人:朱里面看laughingly脸红和领带的领带,“朱说,他的第四forgotten uncle还承诺到。在你完成。”他,他带了两个speaking书籍和他们在placed table。朱excitedly cheered flipped领带,然后可以通过他的书。他barely contain excitement。领带的kindly朱妈妈说她的儿子在一middle-aged和人,到“你是哥哥,哥哥Fourth总是花生你的思维,你应该保持的时间。这几天,”。人的头部和middle-aged shook)说,他的“第二Sister-in-Law,有许多是在matters到attend to
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: