Penguin Composition RulesPenguin Co

Penguin Composition Rules
Penguin Composition Rules devised by Tschichold in 1947:

Text Composition
All text composition should be as closely word-spaced as possible. As a rule, the spacing should be about a middle space or the thickness of an ‘i’ in the type size used.
Wide spaces should be strictly avoided. Words may be freely broken whenever necessary to avoid wide spacing, as breaking words is less harmful to the appearance of the page than too much space between words.
All major punctuation marks – full point, colon, and semicolon – should be followed by the same spacing as is used throughout the rest of the line.
Indenting of Paragraphs
The indent of the paragraph should be the em of the fount body.
Omit indents in the first line of the first paragraph of any text and at the beginning of a new section that comes under a subheading. It is not necessary to set the first word in small capitals, but if this is done for any reason, the word should be letter-spaced in the same way as the running title.
If a chapter is divided into several parts without headings, these parts should be divided not only by an additional space, but always by one or more asterisks of the fount body. As a rule, one asterisk is sufficient. Without them it is impossible to see whether a part ends at the bottom of a page or not. Even when the last line of such a part ends the page, there will always be space for an asterisk in the bottom margin.
Punctuation Marks and Spelling
If this can be done on the keyboard, put thin spaces before question marks, exclamation marks, colons, and semicolons.
Between initials and names, as in G. B. Shaw and after all abbreviations where a full point is used, use a smaller (fixed) space than between the other words in the line.
Instead of em rules without spaces, use en rules preceded and followed by the word space of the line, as in the third paragraph above.
Marks of omission should consist of three full points. These should be set without any spaces, but be preceded and followed by word spaces.
Use full points sparingly and omit after these abbreviations: Mr, Mrs, Messrs, Dr, St, WC2, 8vo, and others containing the last letter of the abbreviated word.
Use single quotes for a first quotation and double quotes for quotations within quotations. If there is still another quotation within the second, return to single quotes. Punctuation belonging to a quotation comes within the quotes, otherwise outside.
Opening quotes should be followed by a hairspace except before A and J. Closing quotes should be preceded by a hairspace except after a comma or a full point. If this cannot be done on the keyboard, omit these hairspaces, but try to get the necessary attachment.
When long extracts are set in small type do not use quotes.
Use parentheses () for explanation and interpolations; brackets [] for notes.
For all other queries on spelling, consult the Rules for Compositors and Readers at the University Press, Oxford, or Collins’s Authors’ and Printers’ Dictionary.
Capitals, Small Capitals, and Italics
Words in capitals must always be letter-spaced. The spacing of the capitals in lines of importance should be very carefully optically equalized. The word spaces in lines either of capitals or small capitals should not exceed an en quad.
All display lines set in the same fount should be given the same spacing throughout the book.
Use small capitals for running headlines and in contents pages. They must always be slightly letter-spaced to make words legible.
Running headlines, unless otherwise stated, should consist of the title of the book on the left-hand page, and the contents of the chapter on the right.
Italics are to be used for emphasis, for foreign words and phrases, and for the titles of books, newspapers, and plays which appear in the text. In such cases the definite article ‘The’ should be printed in roman, unless it is part of the title itself.
In bibliographical and related matter, as a rule, authors’ names should be given in small capitals with capitals, and the titles in italics.
Figures
Do not mix old style text composition with modern face figures. Either hanging or ranging figures may be used if they are cut in the fount used for the text.
In text matter, numbers under 100 should be composed in letters. Use figures when the matter consists of a sequence of stated quantities, particulars of age, &c. In dates use the fewest possible figures, 1946–7, not 1946–1947. Divide by an en rule without spaces.
References and Footnotes
The reference to a footnote may be given by an asterisk of the fount body, if there are only a few footnotes in the book, and not more than one per page. But if there are two or more footnotes per page, use superior fraction figures preceded by a thin space.
Do not use modern face fraction figures in any old style fount. Either hanging or ranging fraction figures may be used provided that they are in harmony with the face used for the text. For books composed in any old face letter, we recommend Monotype Superior Figures F627, to be cast on the size two points below the size of the face used.
Footnotes should be set two points smaller than the text. Indent the first line of these with the same number of points as the paragraphs in the text matter. Use equal leading between all lines of footnotes, use the same leading as in the text matter, and put 1–2 point lead underneath the last line in order to get register with the normal lines.
For the numbering of footnotes use normal figures followed by a full point and an en quad. These figures may run either throughout the chapter, or even through the whole book, according to the special instructions given by the typographer.
Folios
These should, as a rule, be set in the same size and face as the text, and in Arabic numerals.
Pagination should begin with the first leaf in the book, but the first folio actually appearing is that on the verso of the first page of the text.
When there is preliminary matter whose extent is unknown at the time of making up the text into pages, it is necessary to use lower-case Roman numerals, numbered from the first page of the first sheet. The first actually appearing cannot be definitely stated, but may be on the acknowledgements page, or at latest on the second page of the preface. In this case, the first Arabic folio to appear will be ‘2’ on the verso of the first text page.
Folios for any text matter at the end of the book, such as index &c., should continue the Arabic numbering of the text pages.
The Printing of Plays
The same rules should apply to the printing of plays as to the printing of prose. Names of characters should be set in capitals and small capitals. The text following is indented. Stage directions should be in italics, enclosed in square brackets. The headline should include the number of the act and the scene.
The Printing of Poetry
For printing poetry use type of a smaller size than would be used for prose. All composition should be leaded and the words evenly spaced with middle spaces. The titles should be centred on the measure, not on the first line. The beginning of each poem may be treated as a chapter opening, with small capitals, &c.
Extra leading, especially between verses of irregular length, may often be misleading, as it is impossible to see whether the verse ends at the bottom of the page or not. The safest way of recognizing the poet’s intention is to indent the first line of every new verse, after which leading is not really necessary. Therefore, the first line of the second and following verses should be indented, unless the poet has indicated a shape not allowing for indentations.
Make-up
Books should, with certain exceptions, be made up in the following order:
I. Preliminary pages: 1, half title; 2, frontispiece; 3, title; 4, Imprint or date of publication; 5, dedication; 6, acknowledgements; 7, contents; 8, list of illustrations; 9, list of abbreviations; 10, preface; 11, introduction; 12, errata.
II. The text of the book.
III. Additional matter: 1. appendix; 2. author’s notes; 3. glossary; 4. bibliography; 5. index.
The above should each begin on a right-hand page, imprint and frontispiece excepted. As a rule, chapter headings should be dropped a few lines.
The preliminary pages should be set in the same face and style as the book itself. Avoid bold faces.
The index should be set in two or more columns and in type two points smaller than the text. The first word of each letter of the alphabet should be set in small capitals w

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นกเพนกวินเขียนกฎคิดค้น โดย Tschichold ในกฎขององค์ประกอบเพนกวิน:องค์ประกอบข้อความองค์ประกอบข้อความทั้งหมดควรจะใกล้เคียงคำระยะห่างที่สุด เป็นกฎ ระยะห่างควรเกี่ยวกับพื้นที่กลางหรือความหนาของ 'ฉัน' ขนาดชนิดที่ใช้พื้นที่กว้างควรจะหลีกเลี่ยงอย่างเคร่งครัด คำได้อย่างอิสระเสียเมื่อใดก็ ตามที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงระยะห่างกว้าง เป็นการทำลายคำน้อยอันตรายต่อลักษณะที่ปรากฏของหน้ากว่ามากช่องว่างระหว่างคำทั้งหมดสำคัญวรรคจุดเต็ม คู่ และอัฒภาค – ควรตาม ด้วยระยะห่างเดียวกันใช้ทั้งส่วนเหลือของบรรทัดการเยื้องของย่อหน้าการเยื้องของย่อหน้าควรยาวของร่างกาย fountละเว้นการเยื้องในบรรทัดแรกของย่อหน้าแรก ของข้อความ และ เมื่อเริ่มต้นส่วนใหม่ที่มาภายใต้หัวข้อย่อย ไม่จำเป็นต้องตั้งคำแรกเป็นตัวใหญ่ขนาดเล็ก แต่ถ้าทำเช่นนี้สำหรับเหตุผลใด ๆ คำควรระยะห่างตัวอักษรในลักษณะเดียวกับชื่อเรื่องที่ทำถ้าบทแบ่งออกเป็นหลายส่วนโดยไม่มีหัว ควรแบ่งชิ้นส่วนเหล่านี้ไม่เพียงแต่ โดยการเพิ่มเติมพื้นที่ แต่เสมอ โดยจัน น้อยของร่างกาย fount เป็นกฎ จันหนึ่งเพียงพอ โดยพวกเขา ได้ไปดูว่า ส่วนการสิ้นสุดที่ด้านล่างของหน้า หรือไม่ แม้เป็นส่วนบรรทัดสุดท้ายสิ้นสุดหน้า เสมอจะมีพื้นที่สำหรับเครื่องหมายดอกจันในขอบล่างวรรคตอนและการสะกดถ้านี้สามารถทำได้บนแป้นพิมพ์ ใส่บางเว้นวรรคก่อนเครื่องหมายคำถาม เครื่องหมายอัศเจรีย์ เครื่องหมายจุดคู่ และเครื่องหมายอัฒภาคระหว่างชื่อย่อและชื่อ ใน Shaw B. G. และ หลังคำย่อทั้งหมดที่จุดเต็มใช้ ใช้น้อย (ถาวร) พื้นที่กว่าระหว่างคำในบรรทัดแทน em กฎโดยไม่เว้นวรรค ใช้กฎ en นำหน้า และตาม ด้วยคำช่องว่างบรรทัด ในสามย่อหน้าข้างต้นเครื่องหมายของการกระทำการอันควรประกอบด้วยสามคะแนนเต็ม เหล่านี้ควรถูกตั้งค่า โดยไม่มีช่องว่าง แต่นำหน้า และตาม ด้วยช่องว่างของคำใช้คะแนนเต็มขอบ และข้ามหลังคำย่อเหล่านี้: นาย นาง Messrs, Dr เซนต์ WC2, 8vo และอื่น ๆ ที่ประกอบด้วยตัวอักษรสุดท้ายของคำย่อใช้เครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยวสองใบเสนอราคาใบเสนอราคาในใบเสนอราคาและใบเสนอราคาแรก ถ้าไม่มีใบเสนอราคาอื่นยังคงภายในที่สอง กลับไปยังใบเสนอราคาเดี่ยว เครื่องหมายวรรคตอนของใบเสนอราคามาในใบเสนอราคา หรือนอกเปิดใบเสนอราคาควรมีการ hairspace ยกเว้นก่อน A และเจปิดใบเสนอราคาควรนำหน้า ด้วย hairspace ยกเว้นหลังเครื่องหมายจุลภาคหรือจุดเต็ม ถ้านี้ไม่สามารถทำบนแป้นพิมพ์ ข้าม hairspaces เหล่านี้ ได้พยายามที่จะได้รับสิ่งที่แนบที่จำเป็นเมื่อมีกำหนดแยกยาวขนาดเล็กชนิด ใช้ใบเสนอราคาใช้เครื่องหมายวงเล็บ()ในคำอธิบายและ interpolations วงเล็บ[]ในบันทึกย่อสำหรับทั้งหมดอื่น ๆ สอบถามเกี่ยวกับการสะกดคำ อ่านกฎสำหรับ Compositors และผู้อ่านที่ ข่าวมหาวิทยาลัย ออกซ์ฟอร์ด หรือของคอลลินส์เขียนและเครื่องพิมพ์พจนานุกรมเมืองหลวง ตัวพิมพ์เล็ก และตัวเอียงคำที่เมืองหลวงต้องเสมอเป็นระยะห่างตัวอักษร ระยะห่างของเมืองหลวงในบรรทัดสำคัญควรจะแบ่งงาน optically ระมัดระวัง ช่องว่างของคำในบรรทัด ของตัวพิมพ์ใหญ่หรือตัวพิมพ์เล็กไม่ควรเกินรูปสี่เหลี่ยมมีน้ำแสดงบรรทัดทั้งหมดใน fount เดียวกันควรกำหนดระยะห่างเดียวกันตลอดเล่มใช้ตัวพิมพ์เล็ก สำหรับใช้พาดหัว และหน้า พวกเขาต้องพยายามเล็กน้อยจดหมายระยะห่างจะทำให้คำที่สามารถเข้าใจใช้พาดหัว เว้นแต่จะระบุเป็นอย่างอื่น ควรประกอบด้วยชื่อเรื่องของหนังสือหน้าซ้าย และเนื้อหาของบทที่ด้านขวาตัวเอียงจะใช้ สำหรับเน้น ต่างชาติคำและวลี และ สำหรับชื่อเรื่องของหนังสือ หนังสือพิมพ์ และบทละครที่ปรากฏในข้อความ ในเช่นกรณีบทความหน้าต่างอิน '' ควรพิมพ์โรมัน เว้นแต่เป็นส่วนหนึ่งของชื่อตัวเองในเรื่อง bibliographical และที่เกี่ยวข้อง เป็นกฎ ชื่อของผู้เขียนควรได้รับในตัวพิมพ์เล็กกับเมืองหลวง ชื่อเอนตัวเลขผสมส่วนประกอบของข้อความลักษณะเก่าพร้อมกับเลขหน้าทันสมัย แขวน หรือตั้งแต่ตัวเลขอาจใช้ถ้าพวกเขาถูกตัดใน fount ที่ใช้สำหรับข้อความในเรื่องข้อความ ตัวเลขภายใต้ 100 ควรประกอบด้วยตัว ใช้ตัวเลขประกอบด้วยเรื่องลำดับของปริมาณที่ระบุไว้ จากอายุ และ c วันที่ใช้น้อยที่สุดเป็นตัวเลข 1946 – 7 ไม่ 1946-1947 หาร ด้วยกฎการ en โดยไม่เว้นวรรคอ้างอิงและเชิงอรรถอาจได้รับการอ้างถึงเชิงอรรถดอกจันตัว fount ถ้ามีเพียงไม่กี่เชิงอรรถในหนังสือ และไม่มากกว่าหนึ่งต่อหน้า แต่ถ้ามีอย่าง น้อยสองเชิงอรรถต่อหน้า ใช้ตัวเลขเศษส่วนห้องหน้า โดยพื้นที่บางใช้ตัวเลขเศษส่วนหน้าทันสมัยใน fount ใด ๆ แบบเก่า แขวน หรือตั้งแต่ตัวเลขเศษส่วนสามารถใช้ได้อยู่ในความกลมกลืนกับใบหน้าที่ใช้สำหรับข้อความ ในหนังสือเขียนจดหมายใด ๆ หน้าเก่า เราขอแนะนำ Monotype ห้องเลข F627 จะหล่อในขนาดสองจุดด้านล่างขนาดของใบหน้าที่ใช้เชิงอรรถควรตั้งสองจุดมีขนาดเล็กกว่าข้อ เยื้องบรรทัดแรก มีหมายเลขเดียวกันของจุดเป็นย่อหน้าในเรื่องข้อความ ใช้การนำเท่าระหว่างบรรทัดทั้งหมดของเชิงอรรถ ใช้ชั้นเดียวกันในเรื่องข้อความ และวางเป้าหมาย 1-2 จุดใต้บรรทัดสุดท้ายเพื่อที่จะได้รับการลงทะเบียนบรรทัดปกติสำหรับการกำหนดหมายเลขของเชิงอรรถใช้ตัวเลขปกติตามจุดเต็มและรูปสี่เหลี่ยมมีน้ำ ตัวเลขเหล่านี้อาจทำงานตลอด ทั้งบท หรือแม้กระทั่ง ผ่าน หนังสือทั้งหมด ตามคำแนะนำพิเศษโดย typographer ที่Foliosเหล่านี้ควร เป็นกฎ กัน ในขนาดและหน้าเป็นข้อความ และเลขอาหรับแบ่งหน้าควรเริ่มต้น ด้วยใบแรกในสมุด แต่ใบแจ้งรายการของแรกจริง ปรากฏอยู่ที่ verso ของหน้าแรกของข้อความเมื่อมีขอบเขตเป็นที่รู้จักในขณะทำขึ้นข้อความหน้าเรื่องเบื้องต้น มันจะต้องใช้เลขโรมันเล็ก หมายเลขหน้าแรกของแผ่นงานแรก แรกจริงปรากฏไม่แน่นอนระบุ แต่อาจจะ ในหน้าถาม-ตอบ หรือล่าสุดหน้าสองของ preface ในกรณีนี้ แรกอาหรับใบแจ้งรายการของให้ปรากฏจะถูก '2' บน verso ที่หน้าข้อความFolios สำหรับเรื่องข้อความใด ๆ ที่ตอนท้ายของหนังสือ เช่นดัชนีและ c. ควรดำเนินต่อไปการกำหนดหมายเลขหน้าข้อความภาษาอาหรับการพิมพ์บทละครกฎเดียวกันควรใช้การพิมพ์บทละครเป็นการพิมพ์ร้อยแก้ว ควรตั้งชื่อของอักขระตัวพิมพ์ใหญ่และตัวพิมพ์เล็ก เยื้องข้อความต่อไปนี้ ระยะทิศทางควรเป็นตัวเอียง ใส่เครื่องหมายวงเล็บเหลี่ยมครอบ พาดหัวควรรวมถึงตัวเลขการกระทำและฉากการพิมพ์บทกวีสำหรับบทกวีพิมพ์ใช้ชนิดขนาดเล็กกว่าจะใช้ร้อยแก้ว องค์ประกอบทั้งหมดควรจะ leaded และคำระยะห่างเท่า ๆ กัน มีช่องว่างตรงกลาง ชื่อเรื่องควรเป็นศูนย์กลางในวัด ไม่อยู่ในบรรทัดแรก จุดเริ่มต้นของแต่ละบทกวีอาจจะถือว่าเป็นบทที่เปิด ตัวพิมพ์เล็ก และ cนำพิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างข้อความยาวไม่สม่ำเสมอ อาจมักถูกเข้าใจผิด มันเป็นไปไม่ได้ดูว่า ข้อนี้สิ้นสุดลงที่ด้านล่างของหน้า หรือไม่ วิธีที่ปลอดภัยที่สุดของความตั้งใจของกวีที่จดจำคือการ เยื้องบรรทัดแรกของทุกข้อใหม่ หลังจากที่ผู้นำไม่จำเป็นจริง ๆ ดังนั้น บรรทัดแรกของข้อที่สอง และต่อไปนี้ควรจะเยื้อง ยกเว้นว่ากวีได้แสดงรูปร่างที่ไม่อนุญาตให้เยื้องกันแต่งหน้าหนังสือ มีข้อยกเว้นบาง ควรใช้ค่าในลำดับต่อไปนี้:I. หน้าเบื้องต้น: 1 ครึ่งชื่อ 2, frontispiece 3 ชื่อเรื่อง 4 สำนักพิมพ์หรือวันพิมพ์ 5 อุทิศตน ถาม-ตอบ 6 เนื้อหา 7 8 รายการของภาพประกอบ 9 รายการคำย่อ 10 นำ แนะนำ 11 errata 12II.ข้อความของหนังสือเรื่อง III. เพิ่มเติม: 1. ภาคผนวก 2. เขียนบันทึก 3. ศัพท์ 4. บรรณานุกรม 5. ดัชนีข้างต้นควรละเริ่มต้นที่หน้าขวา imprint และ frontispiece เครดิต เป็นกฎ หัวเรื่องของบทควรถูกลบสองสามบรรทัดควรตั้งในหน้าเดียวกันและลักษณะหน้าเบื้องต้นเป็นหนังสือตัวเอง หลีกเลี่ยงหน้าหนาดัชนีควรตั้งค่า ในสองคอลัมน์ หรือมากกว่า และในสองจุดมีขนาดเล็กกว่าข้อ คำแรกของแต่ละตัวอักษรของตัวอักษรควรตั้งใน w ตัวพิมพ์เล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพนกวินกฎองค์ประกอบเพนกวินกฎองค์ประกอบคิดค้นโดย Tschichold ในปี 1947: องค์ประกอบข้อความองค์ประกอบข้อความทั้งหมดควรจะเป็นอย่างใกล้ชิดคำว่าระยะห่างที่เป็นไปได้ ตามกฎระยะห่างควรจะเกี่ยวกับพื้นที่ตรงกลางหรือความหนาของ 'ฉัน' ในขนาดชนิดที่ใช้. the ช่องว่างกว้างควรหลีกเลี่ยงอย่างเคร่งครัด คำพูดอาจจะถูกทำลายได้อย่างอิสระเมื่อใดก็ตามที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการเว้นวรรคกว้างเช่นการทำลายคำเป็นอันตรายน้อยกว่าในการปรากฏตัวของหน้ากว่าพื้นที่มากเกินไประหว่างคำ. เครื่องหมายวรรคตอนที่สำคัญ - จุดเต็มลำไส้ใหญ่และอัฒภาค - ควรจะตามด้วยเหมือนกัน ระยะห่างกับที่ใช้ตลอดเวลาที่เหลือของบรรทัด. เยื้องของย่อหน้าเยื้องของย่อหน้าที่ควรจะเป็นเอ็มของร่างกายที่จำหน่ายเครื่องดื่ม. งดเยื้องในบรรทัดแรกของย่อหน้าแรกของข้อความใด ๆ และจุดเริ่มต้นของส่วนใหม่ที่ ภายใต้หัวข้อย่อย มันไม่จำเป็นที่จะตั้งคำแรกในเมืองหลวงขนาดเล็ก แต่หากทำด้วยเหตุผลใดก็ตามคำที่ควรจะเป็นตัวอักษรระยะห่างในทางเดียวกันเป็นชื่อที่ทำงาน. ถ้าบทแบ่งออกเป็นหลายส่วนโดยไม่ต้องหัวเหล่านี้ ส่วนควรจะแบ่งออกโดยไม่เพียง แต่พื้นที่เพิ่มเติม แต่เสมอโดยหนึ่งหรือมากกว่าดอกจันของร่างกายน้ำพุ ตามกฎหนึ่งดอกจันเพียงพอ โดยพวกเขาเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นว่าส่วนหนึ่งจบลงที่ด้านล่างของหน้าหรือไม่ แม้ในขณะที่บรรทัดสุดท้ายของการดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งจบลงหน้ามีจะเป็นพื้นที่สำหรับเครื่องหมายดอกจันในขอบด้านล่าง. เครื่องหมายวรรคตอนและการสะกดคำในกรณีนี้สามารถทำได้บนแป้นพิมพ์ใส่ช่องว่างบาง ๆ ก่อนเครื่องหมายคำถามเครื่องหมายอัศเจรีย์ทวิภาค และอัฒภาค. ระหว่างชื่อย่อและชื่อเช่นเดียวกับใน GB ชอว์และหลังตัวย่อทั้งหมดที่ชี้ฟูให้ใช้ขนาดเล็ก (คงที่) พื้นที่กว่าระหว่างคำอื่น ๆ ในสาย. แทนที่จะ em กฎโดยไม่มีช่องว่างให้ใช้ห้องน้ำในกฎ นำหน้าและตามด้วยช่องว่างคำพูดของสายเช่นเดียวกับในวรรคสามดังกล่าวข้างต้น. เครื่องหมายของการละเลยควรประกอบด้วยสามคะแนนเต็ม เหล่านี้ควรได้รับการกำหนดโดยไม่มีช่องว่างใด ๆ แต่จะนำหน้าและตามด้วยช่องว่างคำ. ใช้คะแนนเต็มเท่าที่จำเป็นและละเว้นหลังจากตัวย่อเหล่านี้: นาย, นาง, ลิขสิทธิ์, Dr, St, WC2, 8vo และคนอื่น ๆ ที่มีตัวอักษรตัวสุดท้ายของหายาก คำ. ใช้คำพูดเดียวสำหรับใบเสนอราคาครั้งแรกและคำพูดสองใบเสนอราคาใบเสนอราคาภายใน ถ้ายังมีคำพูดที่อยู่ในที่สองอีกกลับไปที่ราคาเดียว เครื่องหมายวรรคตอนที่อยู่ในใบเสนอราคามาภายในเครื่องหมายคำพูดที่อื่นนอก. ราคาเปิดควรจะตามด้วยการยกเว้น hairspace ก่อนและเจราคาปิดควรจะนำหน้าด้วย hairspace ยกเว้นหลังจากเครื่องหมายจุลภาคหรือจุดเต็ม ในกรณีนี้ไม่สามารถทำได้บนแป้นพิมพ์ละเว้น hairspaces เหล่านี้ แต่พยายามที่จะได้รับสิ่งที่แนบมาที่จำเป็น. เมื่อสารสกัดยาวที่ตั้งอยู่ในประเภทที่มีขนาดเล็กไม่ได้ใช้คำพูด. ใช้วงเล็บ () สำหรับคำอธิบายและ interpolations; วงเล็บ [] สำหรับบันทึก. สำหรับคำสั่งอื่น ๆ ในการสะกดคำปรึกษากฎสำหรับ Compositors และผู้อ่านที่สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฟอร์ดหรือผู้เขียนคอลลินส์ 'และเครื่องพิมพ์' พจนานุกรม. เมืองหลวงเมืองหลวงขนาดเล็กและตัวเอนคำพูดในเมืองหลวงจะต้องเป็นตัวอักษร-spaced ระยะห่างของเมืองหลวงในสายที่มีความสำคัญที่ควรเป็นอย่างมากแก้วหูสายตา ช่องว่างคำในสายการอย่างใดอย่างหนึ่งในเมืองหลวงหรือเมืองหลวงขนาดเล็กไม่ควรเกินห้องน้ำสี่เหลี่ยม. สายการแสดงผลทั้งหมดที่ตั้งอยู่ในแหล่งกำเนิดเดียวกันควรจะได้รับการเว้นวรรคเดียวกันตลอดทั้งเล่ม. ใช้พิมพ์ขนาดเล็กสำหรับการทำงานและการพาดหัวข่าวในหน้าเนื้อหา พวกเขามักจะต้องเล็กน้อยจดหมายระยะห่างเพื่อให้คำชัดเจน. พาดหัวข่าววิ่ง, แต่ถ้าอย่างนั้นควรประกอบด้วยชื่อของหนังสือบนหน้าซ้ายมือและเนื้อหาของบทที่ด้านขวา. เอียงที่จะใช้ เพื่อเน้นสำหรับคำต่างประเทศและวลีและชื่อของหนังสือหนังสือพิมพ์และบทละครที่ปรากฏในข้อความ ในกรณีดังกล่าวแน่นอนบทความเรื่อง 'The' ควรได้รับการตีพิมพ์ในโรมันนอกจากจะเป็นส่วนหนึ่งของชื่อตัวเอง. ในเรื่องบรรณานุกรมและที่เกี่ยวข้องตามกฎชื่อผู้เขียนควรจะได้รับในเมืองหลวงขนาดเล็กที่มีเมืองหลวงและชื่อใน ตัวเอียง. ตัวเลขไม่ผสมองค์ประกอบข้อความแบบเก่ากับตัวเลขใบหน้าที่ทันสมัย​​ ทั้งแขวนหรือตั้งแต่ตัวเลขอาจจะใช้ในกรณีที่พวกเขาจะตัดจำหน่ายเครื่องดื่มที่ใช้สำหรับข้อความ. ในเรื่องข้อความตัวเลขต่ำกว่า 100 ควรจะประกอบด้วยตัวอักษร ตัวเลขที่ใช้เมื่อเรื่องประกอบด้วยลำดับของปริมาณที่ระบุไว้เป็นรายอายุ & c ในวันที่ใช้ตัวเลขที่เป็นไปได้น้อยที่สุด, 1946-7 ไม่ 1946-1947 หารด้วยกฎ en ไม่มีช่องว่าง. อ้างอิงและเชิงอรรถอ้างอิงถึงเชิงอรรถอาจจะได้รับโดยเครื่องหมายของร่างกายที่จำหน่ายเครื่องดื่มที่ถ้ามีเพียงไม่กี่เชิงอรรถในหนังสือเล่มนี้และไม่เกินหนึ่งต่อหนึ่งหน้า แต่ถ้ามีสองคนหรือมากกว่าเชิงอรรถต่อหน้าใช้ตัวเลขส่วนที่เหนือกว่านำโดยบางพื้นที่. อย่าใช้ตัวเลขส่วนใบหน้าที่ทันสมัยในน้ำพุสไตล์เก่า ๆ ทั้งแขวนหรือตัวเลขตั้งแต่ส่วนอาจจะใช้ระบุว่าพวกเขาอยู่ในความสามัคคีที่มีใบหน้าที่ใช้สำหรับข้อความ สำหรับหนังสือที่แต่งขึ้นในจดหมายใบหน้าเก่า ๆ เราขอแนะนำให้ตัวเลข Monotype สุพีเรีย F627 และต้องถูกทิ้งอยู่กับขนาดสองจุดด้านล่างขนาดของใบหน้าที่ใช้. เชิงอรรถควรจะตั้งสองจุดขนาดเล็กกว่าข้อความ เยื้องบรรทัดแรกของเหล่านี้ที่มีหมายเลขเดียวกันของจุดเป็นย่อหน้าในเรื่องข้อความ ใช้เท่ากับชั้นนำระหว่างบรรทัดทั้งหมดของเชิงอรรถใช้ชั้นนำเช่นเดียวกับในเรื่องข้อความและใส่จุดนำ 1-2 ภายใต้บรรทัดสุดท้ายเพื่อที่จะได้ลงทะเบียนกับเส้นปกติ. สำหรับหมายเลขเชิงอรรถใช้ตัวเลขปกติตามมาด้วย จุดที่เต็มรูปแบบและห้องน้ำในรูปสี่เหลี่ยม ตัวเลขเหล่านี้อาจทำงานได้ทั้งผ่านบทหรือแม้กระทั่งผ่านหนังสือทั้งที่เป็นไปตามคำสั่งพิเศษที่ได้รับจากผ้าขี้ริ้วได้. ปึกเหล่านี้ควรเป็นกฎที่จะตั้งอยู่ในขนาดเดียวกันและใบหน้าเป็นข้อความและเลขอารบิค. เลขควรเริ่มต้นด้วยใบแรกในหนังสือ แต่ยกแรกจริงที่ปรากฏก็คือว่าบนซ้ายของหน้าแรกของข้อความ. เมื่อมีเรื่องเบื้องต้นที่มีขอบเขตไม่เป็นที่รู้จักในช่วงเวลาของการขึ้นข้อความลงในหน้าเว็บ มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะใช้กรณีที่ต่ำกว่าเลขโรมันจำนวนจากหน้าแรกของแผ่นแรก ครั้งแรกที่ปรากฏจริงไม่สามารถระบุแน่นอน แต่อาจจะอยู่ในหน้ากิตติกรรมประกาศหรืออย่างล่าสุดในหน้าสองของคำนำ ในกรณีนี้ยกอาหรับคนแรกที่ปรากฏจะเป็น '2' บนซ้ายของหน้าข้อความแรก. Folios สำหรับเรื่องข้อความใด ๆ ในตอนท้ายของหนังสือเล่มนี้เช่นดัชนีและค. ควรดำเนินการต่อเลขอารบิกของข้อความ หน้า. การพิมพ์ของละครกฎเดียวกันควรนำไปใช้กับการพิมพ์ของละครที่จะพิมพ์ร้อยแก้ว ชื่อของตัวละครควรจะตั้งอยู่ในเมืองหลวงและเมืองหลวงขนาดเล็ก ข้อความต่อไปนี้เป็นเยื้อง เวทีควรจะอยู่ในตัวเอียงในวงเล็บเหลี่ยม พาดหัวควรจะรวมถึงจำนวนของการกระทำและฉาก. การพิมพ์บทกวีสำหรับการพิมพ์ประเภทการใช้บทกวีที่มีขนาดเล็กกว่าจะใช้สำหรับร้อยแก้ว องค์ประกอบทั้งหมดควรจะนำและคำว่าเว้นระยะเท่ากันที่มีช่องว่างตรงกลาง ชื่อควรจะมีศูนย์กลางอยู่ที่วัดไม่ได้อยู่ในบรรทัดแรก จุดเริ่มต้นของบทกวีแต่ละอาจจะถือว่าเป็นบทเปิดกับเมืองหลวงขนาดเล็กและค. พิเศษชั้นนำโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างโองการของความยาวผิดปกติมักจะอาจจะทำให้เข้าใจผิดในขณะที่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นว่าข้อจบลงที่ด้านล่างของหน้า หรือไม่. วิธีที่ปลอดภัยที่สุดของการตระหนักถึงความตั้งใจของกวีคือการเยื้องบรรทัดแรกของทุกกลอนใหม่หลังจากที่ชั้นนำไม่จำเป็นจริงๆ . ดังนั้นบรรทัดแรกของโองการที่สองและต่อไปนี้ควรจะเยื้องเว้นแต่กวีได้ชี้ให้เห็นรูปร่างที่ไม่อนุญาตให้รอยบุ๋มMake-up หนังสือควรมีข้อยกเว้นบางอย่างได้รับการสร้างขึ้นในลำดับต่อไปนี้: I. เบื้องต้นหน้า: 1, ชื่อครึ่ง; 2 ปก; 3 ชื่อ; 4, พิมพ์หรือวันที่มีการตีพิมพ์; 5 อุทิศ; 6 กิตติกรรมประกาศ; 7 เนื้อหา; 8 รายการภาพประกอบ; 9 รายการตัวย่อที่; 10 คำนำ; 11 แนะนำ; 12 คหบดี. ครั้งที่สอง ข้อความของหนังสือเล่มนี้. III เรื่องเพิ่มเติม: 1. ภาคผนวก; 2. บันทึกของผู้เขียน; 3. คำศัพท์; 4. บรรณานุกรม; 5. ดัชนี. ดังกล่าวข้างต้นควรเริ่มต้นแต่ละบนหน้าขวามือที่ประทับและจิยกเว้น เป็นกฎที่หัวของบทควรจะลดลงไม่กี่บรรทัด. หน้าเบื้องต้นควรจะตั้งในหน้าเดียวกันและรูปแบบที่เป็นหนังสือของตัวเอง หลีกเลี่ยงใบหน้าหนา. ดัชนีควรจะตั้งอยู่ในสองคนหรือมากกว่าคอลัมน์และประเภทสองจุดขนาดเล็กกว่าข้อความ คำแรกของแต่ละตัวอักษรของตัวอักษรที่ควรจะตั้งอยู่ในเมืองหลวงที่มีขนาดเล็กน้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพนกวินเพนกวินองค์ประกอบองค์ประกอบกฎ
กฎ devised โดย tschichold 1947 :


ข้อความทั้งหมดข้อความองค์ประกอบองค์ประกอบควรเป็นคำเว้นระยะอย่างใกล้ชิดที่สุด ตามกฎ ระยะปลูกควรจะเกี่ยวกับพื้นที่ตรงกลาง หรือความหนาของ ' ฉัน ' ในประเภทขนาดใช้ .
เป็นกว้าง ควรหลีกเลี่ยงอย่างเคร่งครัด คำพูดอาจจะอิสระเสียเมื่อใดก็ตามที่จำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงช่องว่างกว้างเป็นการแบ่งคำน้อยที่เป็นอันตรายต่อลักษณะของหน้ามากกว่าพื้นที่มากเกินไประหว่างคำ .
หลักเครื่องหมายวรรคตอน–เต็มจุดทวิภาค และเครื่องหมายอัฒภาค–ควรจะตามด้วยระยะห่างกันเป็นใช้ตลอดส่วนที่เหลือของบรรทัด การเยื้องของย่อหน้า

เยื้องของย่อหน้า ควรเป็นเอ็ม ของร่างกายค่ะ
.ละเว้นการเยื้องในบรรทัดแรกของย่อหน้าแรกของข้อความใด ๆและที่จุดเริ่มต้นของส่วนใหม่ที่มาภายใต้หัวข้อย่อย . ไม่จําเป็นต้องตั้งคำแรกในเมืองหลวงที่เล็ก แต่ถ้านี้จะทำสำหรับเหตุผลใด ๆ คำว่า ควรเว้นระยะห่างตัวอักษรในแบบเดียวกับที่ใช้ชื่อ
ถ้าบทจะแบ่งออกเป็นหลายส่วน โดยหัวเรื่องชิ้นส่วนเหล่านี้จะไม่เพียง แต่โดยการแบ่งพื้นที่เพิ่มเติม แต่มักจะโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งดอกจันของร่างกายค่ะ . เป็นกฎหนึ่ง Asterisk ก็เพียงพอ ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะดูว่าส่วนปลายที่ด้านล่างของหน้าเว็บหรือไม่ แม้ว่าบรรทัดสุดท้ายของส่วนดังกล่าวสิ้นสุดหน้า จะมีพื้นที่สำหรับเครื่องหมายดอกจันในขอบล่าง เครื่องหมายวรรคตอนและการสะกดคำ

ถ้าสามารถทำได้บนแป้นพิมพ์ใส่ช่องว่างบางๆก่อนเครื่องหมาย คำถามเครื่องหมายอัศเจรีย์เครื่องหมายทวิภาคและอัฒภาค .
ระหว่างชื่อและชื่อย่อเป็น จี บี ชอว์ และหลังจากย่อที่จุดเต็มรูปแบบจะใช้ ใช้ ขนาดเล็ก ( ถาวร ) พื้นที่กว่าระหว่างคำอื่น ๆในบรรทัด .
แทน ของพวกเขาโดยไม่ต้องใช้ en กฎเป็นกฎและตามมาด้วยคำว่า พื้นที่ของบรรทัดในสามย่อหน้าข้างต้น
จุดไข่ปลาควรประกอบด้วยสามแต้มเต็ม . เหล่านี้จะถูกตั้งค่าโดยไม่มีช่องว่างใด ๆแต่จะนำหน้า และตามด้วยเป็นคำ
ใช้จุดเต็มจํากัด และละเว้นจากคำย่อเหล่านี้ นาย , นาง , คำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งทางธุรกิจ , ดร , St , wc2 8vo , และคนอื่น ๆที่มีตัวอักษรสุดท้ายของ
ย่อคำใช้ราคาเดียวและราคาคู่แรกสำหรับใบเสนอราคาใบเสนอราคาในใบเสนอราคา ถ้ายังมีอีก ใบเสนอราคา ภายใน ที่สอง กลับราคาเดียว เครื่องหมายวรรคตอนของใบเสนอราคามาภายในใบเสนอราคา มิฉะนั้นข้างนอก
ราคาเปิดควรจะตามด้วย hairspace ยกเว้นก่อนและ J .ราคาปิดควรจะนำหน้าโดย hairspace ยกเว้นหลังเครื่องหมายจุลภาคหรือจุดเต็ม ถ้าไม่สามารถทำบนแป้นพิมพ์ , ละเว้น hairspaces เหล่านี้ แต่พยายามที่จะได้รับสิ่งที่แนบที่จำเป็น .
เมื่อสกัดยาวในชุดพิมพ์เล็ก ไม่ได้ใช้ เสนอราคา
ใช้วงเล็บ ( ) สำหรับคำอธิบายและ interpolations ; วงเล็บ [ ] หมายเหตุ .
สำหรับแบบสอบถามอื่น ๆทั้งหมดในการสะกดคำปรึกษากฎสำหรับ compositors และผู้อ่านที่สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย Oxford หรือของคอลลินส์ ผู้เขียนพจนานุกรมและเครื่องพิมพ์ ' .
เมืองหลวง , เมืองหลวงขนาดเล็กและตัวเอียง
คำในเมืองหลวงต้องตัวอักษรเว้นระยะ ระยะห่างของเมืองหลวงในบรรทัดที่สำคัญควรรอบคอบ optically เสมอภาค .คำที่เป็นในบรรทัดให้พิมพ์หรือพิมพ์เล็ก ไม่ควรเกินเป็น En Quad .
ทั้งหมดแสดงเส้นตั้งในศูนย์ข้อมูลเดียวกันควรให้ระยะห่างกันตลอดทั้งหนังสือ พิมพ์เล็ก วิ่ง
ใช้หัวข้อและเนื้อหาในหน้าเว็บ พวกเขาจะต้องเว้นระยะห่างเล็กน้อย ตัวอักษรเพื่อให้คำอ่าน .
วิ่งข่าว , ยกเว้นที่ระบุเป็นอย่างอื่นควรประกอบด้วยชื่อของหนังสือในหน้าซ้าย และเนื้อหาของบททางขวา
ตัวเอียงจะถูก ใช้เพื่อเน้นคำและวลีภาษาต่างประเทศ และชื่อของหนังสือ หนังสือพิมพ์ และบทละคร ซึ่งปรากฏในข้อความ ในกรณีดังกล่าวแน่นอนบทความ ' ' ควรจะพิมพ์ในศาสนา เว้นแต่เป็นส่วนหนึ่งของชื่อเรื่องเอง
.