Cutting yields and tissue compositi

Cutting yields and tissue composition of the cows are shown in Tables 8 and 9. Testosterone treatment did not influence proxi- mate composition. However, time on feed did influence proximate composition (P < .05). The initial soft tissue fat content of 9.0% is indicative of the nutritional state of the cows at the start of the experiment. Soft tissue weight increased (P < .05) with each feeding period, as would be expected based on live and hot carcass weights. Total carcass weight (trimmed) increased by 66.7 kg after 84 d; 35.3 kg (53%) of that increase was fat. Swingle et al. (1979) noted that 51.7% of the weight gain of cows fed 63 d was lipid and 13 and 35.3% of the gain was protein and moisture, respectively. Matulis et al. (1987) found that 56% of the 43.4-kg increase in soft tissue weight was lipid in cows fed for 84 d.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดผลผลิตและองค์ประกอบของเนื้อเยื่อของวัวจะแสดงในตาราง 8 และ 9 รักษาฮอร์โมนเพศชายไม่มีอิทธิพลต่อองค์ประกอบ proxi เมท อย่างไรก็ตาม เวลาในการดึงข้อมูลได้อิทธิพลเคียงองค์ประกอบ (P < .05). เนื้อหาไขมันเนื้อเยื่ออ่อนที่เริ่มต้นของ 9.0% เป็นตัวชี้ให้เห็นสถานะทางโภชนาการของวัวที่เริ่มทดลอง เนื้อเยื่อที่อ่อนนุ่มน้ำหนักเพิ่มขึ้น (P < .05) มีระยะเวลาการให้อาหารแต่ละ เป็นจะคาดหวังตามน้ำหนักซากร้อน และสด น้ำหนักซากรวมที่ (ตัด) ที่เพิ่มขึ้น 66.7 กิโลกรัมหลังจาก 84 d 35.3 กก. (53%) ของการเพิ่มไขมันได้ Swingle et al. (1979) สังเกตว่า 51.7% ของน้ำหนักของแม่โคที่เลี้ยง 63 d ไขมัน และ 13 และ 35.3% ของกำไรเป็นโปรตีนและความชื้น ตามลำดับ Matulis et al. (1987) พบว่า 56% ของ 43.4 กิโลกรัมเพิ่มน้ำหนักของเนื้อเยื่ออ่อนคือ ไขมันในวัวที่เลี้ยงสำหรับ 84 d

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราผลตอบแทนที่ตัดและองค์ประกอบเนื้อเยื่อของวัวจะแสดงในตารางที่ 8 และ 9. การรักษาฮอร์โมนเพศชายไม่ได้มีอิทธิพลต่อองค์ประกอบคู่ proxi- แต่เวลาในฟีดไม่ได้มีอิทธิพลต่อองค์ประกอบใกล้เคียง (P <0.05) เนื้อเยื่ออ่อนเริ่มต้นปริมาณไขมัน 9.0% เป็นตัวบ่งชี้ของรัฐทางโภชนาการของวัวในช่วงเริ่มต้นของการทดลอง น้ำหนักเนื้อเยื่ออ่อนที่เพิ่มขึ้น (P <0.05) โดยมีระยะเวลาการให้อาหารในแต่ละขณะที่คาดว่าจะขึ้นอยู่กับน้ำหนักซากสดและร้อน น้ำหนักซากรวม (ตัด) เพิ่มขึ้น 66.7 กก. 84 หลังจากที่ d; 35.3 กก. (53%) จากการเพิ่มขึ้นที่เป็นไขมัน Swingle et al, (1979) ตั้งข้อสังเกตว่า 51.7% ของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นของวัวที่เลี้ยง 63 d เป็นไขมันและ 13 และ 35.3% ของกำไรเป็นโปรตีนและความชุ่มชื้นตามลำดับ Matulis et al, (1987) พบว่า 56% ของการเพิ่มขึ้น 43.4 กิโลกรัมน้ำหนักเนื้อเยื่ออ่อนเป็นไขมันในวัวที่เลี้ยง 84 d

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนลด05 ) กับแต่ละช่วงระยะเวลาที่คาดว่าจะเป็นบนพื้นฐานของชีวิตและน้ำหนักซากร้อน น้ำหนักซากทั้งหมด ( ตัด ) เพิ่มขึ้นร้อยละ 84 กก. หลัง D ; 35.3 กก. ( ร้อยละ 53 ) ที่เพิ่มไขมัน สวิงเกิล et al . ( 1979 ) สังเกตว่าตนเอง % ของน้ำหนักตัวของวัวเลี้ยง 63 D คือไขมันและ 13 และ 24% ของการได้รับโปรตีนและความชื้นตามลำดับ matulis et al . ( 1987 ) พบว่า 56% ของ 434-kg เพิ่มน้ำหนักไขมันในเนื้อเยื่ออ่อนเป็นวัวเลี้ยงสำหรับ 84 .