This work examines the addition of

This work examines the addition of both fungal inoculum and
composted green waste to a PAH-contaminated sawmill soil in two
environments: a laboratory and a field scale. The aged creosote
contaminated soil, used in both treatment scales, contained
considerable amounts of fluoranthene (35% of 16 PAHs) and pyrene
(18% of 16 PAHs), which both contain four benzene rings. Even
some five- to six-ring PAHs were present and the total amount of 16
PAHs (listed by the United States Environmental Protection Agency)
was high (6000 mg kg
1
). We studied the capability of selected
ligninolytic fungi to grow in the soil, produce extracellular
oxidizing enzymes, and degrade PAH compounds. The addition of
composted green waste improved the structure of soil for better
aeration and water holding capacity, and provided organic matter
as a carbon and energy source for fungi (Semple et al., 2001). To
determine the role of bacterial PAH degradation in the treatments,
we quantified PAH degradation genes by quantitative PCR.
Furthermore, to predict the bioaccessible fraction of PAHs in soil,
supercritical fluid extraction (SFE) was used (Cajthaml and
Sasek,
2005). The biodegradation results were compared with the bioaccessible
fraction. Since some of the metabolites formed during
bioremediation of the PAH compounds might be more toxic than
the parent compounds (Lundstedt et al., 2007), the soil was also
tested for ecotoxicity before and after the treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานนี้นอกเหนือจากการตรวจสอบเชื้อเชื้อราทั้งสองและหมักขยะสีเขียวเพื่อดินเลื่อย PAH ที่ปนเปื้อนในสองสภาพแวดล้อมที่: ห้องปฏิบัติการและระดับเขต สีน้ำตาลอายุดินที่ปนเปื้อนที่ใช้ในการรักษาทั้งสองเครื่องชั่งที่มีอยู่จำนวนมากของออแรนทีน(35% จาก 16 พีเอเอช) และไพรี(18% จาก 16 PAHs) ซึ่งทั้งสองมีสี่วงเบนซีน แม้บางคนจะ PAHs ห้าหกแหวนอยู่ในปัจจุบันและจำนวนเงินรวม 16 พีเอเอช (ที่ระบุไว้โดยหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสหรัฐอเมริกา) อยู่ในระดับสูง (6000 มก. กก. 1) เราศึกษาความสามารถในการเลือกเชื้อรา ligninolytic ที่จะเติบโตในดินผลิตสารเอนไซม์ออกซิไดซ์และย่อยสลายสารPAH นอกเหนือจากของเสียสีเขียวหมักการปรับปรุงโครงสร้างของดินให้ดีขึ้นอากาศและความจุน้ำถือและให้สารอินทรีย์เป็นคาร์บอนและแหล่งพลังงานสำหรับเชื้อรา(แซมเปิ้ล et al., 2001) เพื่อกำหนดบทบาทของการย่อยสลาย PAH แบคทีเรียในการรักษาที่เราวัดยีนย่อยสลายPAH โดยวิธี PCR เชิงปริมาณ. นอกจากนี้ในการทำนายส่วน bioaccessible ของ PAHs ในดินสกัดของเหลวsupercritical (SFE) ถูกนำมาใช้ (Cajthaml และSasek, 2005) ผลการย่อยสลายทางชีวภาพได้รับเมื่อเทียบกับ bioaccessible ส่วน เนื่องจากบางส่วนของสารที่เกิดขึ้นในระหว่างการบำบัดทางชีวภาพของสาร PAH อาจจะเป็นพิษมากขึ้นกว่าสารผู้ปกครอง(Lundstedt et al., 2007) ดินก็ยังผ่านการทดสอบสำหรับพิษต่อระบบนิเวศก่อนและหลังการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานนี้ทดสอบจากทั้งเชื้อราและหมักขยะสีเขียว
การปนเปื้อนในดิน 2
: โรงเลื่อยสภาพแวดล้อมห้องปฏิบัติการและระดับเขต ผู้สูงอายุ creosote
ที่ปนเปื้อนในดินที่ใช้ในการรักษาสมดุลที่มีอยู่
จํานวนมากของอะโครโพลิส ( 35% ของ 16 PAHs ) และไพรีน
( 18% ของ 16 PAHs ) ซึ่งทั้งสองประกอบด้วยน้ำมันเบนซินแหวนสี่วง แม้
มีห้า - หกแหวนและเป็นปัจจุบันและจำนวน 16
PAHs ( แสดงโดยองค์การพิทักษ์สิ่งแวดล้อมแห่งสหรัฐอเมริกา )
สูง ( 6 , 000 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
1
) เราศึกษาความสามารถในการเลือกค่า
เชื้อราที่จะเติบโตในดิน ผลิตเอนไซม์ออกซิไดซ์และ
และย่อยสลายสารประกอบ PAH . โดย
หมักขยะสีเขียวปรับปรุงโครงสร้างของดินให้ดีขึ้น
อากาศและน้ำความจุถือและให้
อินทรียวัตถุเป็นแหล่งคาร์บอนและพลังงานรา ( เซมเปิ้ล et al . , 2001 )

ตรวจสอบบทบาทของแบคทีเรียในการย่อยสลาย PAH บำบัด เราตรวจยีน PAH
การย่อยสลายด้วยเทคนิคเชิงปริมาณ
นอกจากนี้ สมการเศษส่วน bioaccessible สารดิน
supercritical fluid การสกัด ( เทคโนโลยี ) คือใช้ ( และ sasek

cajthaml , 2005 )ทางชีวภาพเปรียบเทียบกับสัดส่วน bioaccessible

ตั้งแต่บางส่วนของสารที่เกิดขึ้นในระหว่างการบำบัดทางชีวภาพของสารประกอบ PAH

อาจจะมีพิษมากกว่าพ่อแม่สารประกอบ ( lundstedt et al . , 2007 ) , ดินและทดสอบ ecotoxicity

ก่อนและหลังการรักษา