Ye Shuran gave him a blank stare be

Ye Shuran gave him a blank stare before he involuntarily dipped his head and he was immediately frightened to the point where his spirit nearly left his body… The purple sword in his hand that he had used to sever Ye Shi’s arm had been contaminated by some of those icy-blue flames… and even though it was only a small amount, it had already caused the entire tip of the sword to disappear as it began to swiftly spread downwards.

Ye Shuran’s hand began to tremble as his soul flew out of his body, but he did not immediately throw the sword away. This was because this purple sword was Ye Shuran’s beloved sword since it had accompanied him for more than three hundred years, and normally, he held it to be as precious as his own life. But in this moment of hesitation, the icy-blue flames had already engulfed most of the sword and raced towards his hand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เย Shuran ให้เขา stare ว่างก่อนเขาปรับจุ่มลงศีรษะของเขา และเขาก็ทันทีกลัวไปยังจุดที่จิตวิญญาณของเขาเกือบซ้ายร่างกายของเขา... ดาบสีม่วงในมือของเขาที่เขาได้ใช้ในการตัดเยชิของแขน ได้รับการปนเปื้อน ด้วยเปลวไฟสีฟ้าน้ำแข็งเหล่านั้น... และแม้ว่ามันเป็นเพียงเล็กน้อย มันได้แล้วเกิดปลายดาบหายขณะที่มันเริ่มแพร่กระจายอย่างรวดเร็วลงไปทั้งหมดเย Shuran มือเริ่มสั่นเครือเป็นวิญญาณของเขาบินออกจากร่างกายของเขา แต่เขาได้ไม่ทันทีทิ้งดาบ นี้ได้เนื่องจากดาบสีม่วงนี้เป็นดาบของ Shuran ของพวกท่านรัก เนื่องจากมันมีมาพร้อมกับเขามากกว่าสามร้อยปี ปกติ เขาจัดให้เป็นค่าชีวิตของเขาเอง แต่ในช่วงเวลานี้ของลังเล เปลวไฟน้ำแข็งสีฟ้าได้แล้วปรกของดาบ และวิ่งไปสู่มือของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้า Shuran ให้เขาจ้องว่างก่อนที่เขาจะไม่ได้ตั้งใจจุ่มหัวของเขาและเขาก็กลัวทันทีไปยังจุดที่จิตวิญญาณของเขาเกือบออกจากร่างของเขา ... ดาบสีม่วงในมือของเขาว่าเขาได้ใช้ในการตัดแขนเจ้าชิได้รับการปนเปื้อนโดยบางส่วนของ ผู้เปลวไฟน้ำแข็งสีฟ้า ... และแม้ว่ามันจะเป็นเพียงเล็กน้อยก็ทำให้เกิดแล้วเคล็ดลับทั้งหมดของดาบที่จะหายไปในขณะที่มันเริ่มที่จะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วลง

มือ Ye Shuran เริ่มสั่นเป็นจิตวิญญาณของเขาบินออกจากร่างกายของเขา แต่เขาไม่ได้ทันทีโยนดาบออกไป นี่เป็นเพราะดาบสีม่วงเป็นดาบที่รักเจ้า Shuran ตั้งแต่มันก็มาพร้อมกับเขามานานกว่าสามร้อยปีและปกติเขาถือมันจะเป็นค่าเป็นชีวิตของเขาเอง แต่ในช่วงเวลาของการลังเลนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่าน shuran ให้เขาจ้องว่างก่อนจะรัวจุ่มหัวของเขา และเขาก็ตกใจทันที ถึงจุดที่วิญญาณของเขาเกือบจะออกจากร่างของเขา . . . ดาบในมือของเขาที่เขาใช้ตัดแขนท่านซือได้รับการปนเปื้อนโดยบางส่วนของเปลวไฟสีน้ำเงิน . . . ที่เย็นฉ่ำและแม้ว่ามันเป็นเพียงจำนวน เล็ก มันก็ทำให้ปลายทั้งหมดของดาบจะหายไปเมื่อมันเริ่มแพร่กระจายอย่างรวดเร็วลงเย shuran มือเริ่มสั่นเหมือนวิญญาณลอยออกจากร่างของเขา แต่เขาไม่ได้ทันที โยนดาบทิ้ง นี้เป็นเพราะดาบนี้เป็นดาบของเจ้า shuran ที่รักเพราะมันมีพร้อม เขาสามร้อยกว่าปี และปกติเขาเก็บไว้เป็นของมีค่า เหมือนชีวิตของเขาเอง แต่ตอนนี้ลังเล , น้ำแข็งสีฟ้าเปลวไฟได้ปกคลุมส่วนใหญ่ของดาบและวิ่งตามมือของเขา