Mixing expanses of prepared but unp

Mixing expanses of prepared but unpainted panel with patches and arabesques of orange, pink, green, mauve, and violet pigments, Matisse thoroughly integrates a seated female figure (his wife) into a landscape whose space remains largely undefined. Despite the radicality of the technique and palette, Matisse's subject matter—the coexistence of humankind and nature—harks back to the long-standing tradition of the pastoral landscape and its evocation of timeless harmony. Matisse painted this work at a transitional moment in the development of his aesthetic, as he moved from pointillism, with its regularized touches of paint, to the primacy of line and flat color.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผสมมหาสมุทร unpainted แต่เตรียมแผงกับแพทช์ arabesques สีส้ม สีชมพู สีเขียว บอลรูม และไวโอเลท Matisse อย่างละเอียดรวมรูปผู้หญิงนั่ง (ภรรยา) เป็นพื้นที่ยังคงไม่ได้กำหนดเป็นแนวนอน แม้ radicality ของเทคนิคและสี เรื่องของ Matisse — มีอยู่ร่วมกันของมนุษยชาติและธรรมชาติ — harks กลับกับประเพณีที่ยาวนานของภูมิทัศน์ pastoral ปริญญาบัตรของ evocation ตกแต่งกลมกลืน Matisse วาดงานนี้ขณะอีกรายการในการพัฒนาสุนทรียะของเขา เป็นเขาย้ายออกจากลัทธิผสานจุดสี สัมผัสของ regularized สี primacy ของเส้นและสีแบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผสมกว้างใหญ่ของแผงที่เตรียมไว้ แต่ไม่มีสีเคลือบด้วยแพทช์และ arabesques ของสีส้ม, สีชมพู, สีเขียว, สีม่วง, และสีม่วง, Matisse อย่างทั่วถึงรวมรูปผู้หญิงนั่ง (ภรรยาของเขา) เป็นภูมิทัศน์ที่มีพื้นที่ส่วนใหญ่ยังคงไม่ได้กำหนด แม้จะมี radicality ของเทคนิคและจานสี, Matisse เรื่องของเรื่องที่อยู่ร่วมกันของมนุษย์และธรรมชาติ harks กลับไปประเพณีอันยาวนานของภูมิทัศน์และพระขอร้องของความสามัคคีที่ไร้กาลเวลา Matisse ทาสีงานนี้เป็นช่วงเวลาที่เปลี่ยนผ่านในการพัฒนาความงามของเขาในขณะที่เขาย้ายจาก pointillism กับสัมผัส regularized ของสีที่จะเป็นอันดับหนึ่งของเส้นและสีแบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผสมเตรียมไว้แต่กว้างใหญ่ราวกด้วยแผงแพทช์และ arabesques สีส้ม สีชมพู สีเขียว สีม่วง และสีม่วง , Matisse อย่างละเอียดรวมรูปนั่งหญิง ( ภรรยา ) ในแนวนอน ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่ยังคง God . แม้จะมี radicality ของเทคนิคและสีมาติสเรื่องการอยู่ร่วมกันของมนุษย์และธรรมชาติ harks กลับไปประเพณีอันยาวนานของภูมิทัศน์และพระ evocation ของเวลา ความสามัคคี Matisse วาดงานนี้ในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านในการพัฒนาของเขา ความงามที่เขาย้ายจากลัทธิผสานจุดสีที่มี regularized สัมผัสของสีที่จะเฉลิมฉลองของเส้นและสีแบน