Volleyball is a team sport in which

Volleyball is a team sport in which two teams of six players are separated by a net. Each team tries to score points by grounding a ball on the other team's court under organized rules.[1] It has been a part of the official program of the Summer Olympic Games since 1964.


A scene of volleyball play in an Erwadi village.
The complete rules are extensive. But simply, play proceeds as follows: a player on one of the teams begins a 'rally' by serving the ball (tossing or releasing it and then hitting it with a hand or arm), from behind the back boundary line of the court, over the net, and into the receiving team's court. The receiving team must not let the ball be grounded within their court. The team may touch the ball up to 3 times but individual players may not touch the ball twice consecutively. Typically, the first two touches are used to set up for an attack, an attempt to direct the ball back over the net in such a way that the serving team is unable to prevent it from being grounded in their court.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วอลเลย์บอลเป็นกีฬาทีมที่ 2 ทีมมีผู้เล่น 6 คนจะถูกคั่น ด้วยสุทธิ แต่ละทีมพยายามที่จะจุดคะแนน โดยกฟผลูกในศาลของทีมอื่นภายใต้กฎระเบียบ[1] จะได้รับเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมอย่างเป็นทางการของโอลิมปิกเกมส์ฤดูร้อนตั้งแต่ปี 1964ฉากการเล่นวอลเลย์บอลในหมู่บ้านมี Erwadiกฎสมบูรณ์อยู่มากมาย แต่เพียง เล่นดำเนินการดังนี้: ผู้เล่นของทีมเริ่ม 'ชุมนุม' โดยการให้บริการลูก (tossing หรือปล่อยมัน และตี ด้วยมือหรือแขน), พอเส้นขอบหลังศาล สุทธิ และ ในศาลเรารับ ทีมรับต้องให้ลูกถูกจำกัดบริเวณภายในศาลของตน ทีมอาจสัมผัสลูกถึง 3 ครั้ง แต่ผู้เล่นแต่ละอาจไม่สัมผัสลูกบอลสองครั้งติดต่อกัน โดยปกติ สัมผัสสองจะใช้การตั้งค่าสำหรับการโจมตี ความพยายามตรงลูกกลับผ่านเน็ตในลักษณะทีมงานให้บริการสามารถป้องกันไม่ให้ถูกสูตรในศาลของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วอลเลย์บอลเป็นกีฬาทีมซึ่งทั้งสองทีมในหกผู้เล่นจะแยกจากกันโดยสุทธิ แต่ละทีมจะพยายามที่จะทำคะแนนโดยดินบอลในสนามของทีมอื่น ๆ ภายใต้กฎระเบียบจัด. [1] จะได้รับส่วนหนึ่งของโปรแกรมอย่างเป็นทางการของโอลิมปิกฤดูร้อนตั้งแต่ 1964. ฉากวอลเลย์บอลเล่นในหมู่บ้าน Erwadi. กฎระเบียบทั้งหมดมีมากมาย แต่เพียงเงินเล่นดังต่อไปนี้: ผู้เล่นกับหนึ่งในทีมที่เริ่มต้น 'ชุมนุม' โดยให้บริการลูก (โยนหรือปล่อยมันแล้วตีมันด้วยมือหรือแขน) จากด้านหลังแนวด้านหลังของศาล ผ่านเน็ตและในศาลของทีมที่ได้รับ ทีมที่ได้รับต้องไม่ปล่อยให้ลูกมีการต่อสายดินภายในศาลของพวกเขา ทีมอาจจะสัมผัสกับลูกถึง 3 ครั้ง แต่ผู้เล่นแต่ละคนอาจจะไม่สัมผัสลูกบอลเป็นครั้งที่สองติดต่อกัน โดยปกติแล้วสองครั้งแรกที่สัมผัสจะใช้ในการตั้งค่าสำหรับการโจมตีความพยายามที่จะตรงบอลกลับข้ามตาข่ายในลักษณะที่ว่าทีมงานที่ให้บริการไม่สามารถที่จะป้องกันไม่ให้มันจากการถูกเหตุผลในศาลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วอลเลย์บอลเป็นกีฬาทีมที่ 2 ทีมจาก 6 ผู้เล่นจะแยกจากกันโดยสุทธิ แต่ละทีมพยายามที่จะจุดคะแนนโดย grounding ลูกบอลบนสนามของทีมอื่นๆ ภายใต้ระเบียบกฎ [ 1 ] มันเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมอย่างเป็นทางการของโอลิมปิกฤดูร้อนตั้งแต่ 1964


ฉากเล่นวอลเล่ย์บอลใน erwadi หมู่บ้าน
กฎให้กว้างขวาง แต่ก็เล่นได้ ดังนี้ผู้เล่นของทีมเริ่ม ' ชุมนุม ' โดยให้ลูก ( พลิก หรือปล่อยไว้ แล้วตีด้วยมือหรือแขน ) จากด้านหลังขอบเขตของศาลมากกว่าสุทธิและในศาลรับของทีม ทีมฝ่ายรับจะต้องไม่ปล่อยให้ลูกถูกกักบริเวณภายในศาลของพวกเขาทีมอาจจะสัมผัสบอลถึง 3 ครั้ง แต่ผู้เล่นแต่ละคนอาจจะไม่สัมผัสลูกบอล 2 ครั้งติดต่อกัน . โดยปกติสองสัมผัสแรกที่ใช้ในการตั้งค่าสำหรับการโจมตี พยายามส่งบอลกลับผ่านสุทธิในลักษณะทีมที่ให้บริการไม่สามารถป้องกันจากการถูกกักบริเวณในศาลของพวกเขา