Interlude 6[แก้ไข]---The last few r

Interlude 6[แก้ไข]
---The last few rays of the setting sun felt so hot on the skin that it seemed to vaporize the very blood from their bodies.

And what welcomed Leticia who had returned victorious after a fight with a Demon Lord wasn’t the cheers and music to praise her triumph but the cries and wails that seem to make up a hellish orchestra.

“Hah…ah…”

The comrades that had returned with her had also breathed their last as they collapsed to the ground. If it weren’t for the protection of her loyal subjects, Leticia would have lost her life as well. The situation was just so sudden that they could not come up with any other idea to go about it.

“Why…Why did it come to this……?!”

Leticia was dragging her left leg that had been badly burnt to a reddish black color as she ran with all her might. The commercial and industrial zones that had been bustling with activity just the other day, were now filled with the wails and screams of her comrades that were writhing on the ground in pain.

They were citizens who had inherited the blood of the Vampires. Although not of the purest bloodline, they were still one of the stronger species. Even if they were to be impaled all over, they wouldn’t be able to die that easily.

The sight of all her Vampire comrades’ bodies littering the streets could only be likened to the manifestation of Hell on Earth---

“Carla?... Knight Master?... Otou-san, Oka-san, Imouto where are---!”

“---Oh, those people you’ve just mentioned? I think they should be dead by now?”

Leticia stopped her hobbling run abruptly at that. As for the person who sprouted those ominous words, it was a man whom she hadn’t seen in her Citadel before.

Focusing her hatred and anger in her stare, she accosted the owner of the voice:

“You Bastard……!”

“Oi, Wait up. Let me say it first to clear up the misunderstanding. The culprit isn’t me. And just saying on a side note, I’m not one of their accomplices too.”

The man who had long and narrow eyes held out his index finger while saying it in a very calm voice.

This man who was slim and tall in physique was sitting at the side while his dressing was something that was very difficult to be put into words. And Leticia decided to suppress the turmoil that was her feelings in her mind for this moment as she started to assess the man’s demeanor.

---It was a strange dressing that made one wonder about questions like “Where’s that from”, “What is it” and “Why is it so”.

Leticia had initially thought that her cognitive abilities had been hampered but she soon realized that it wasn't the case.

And she came to the conclusion that ‘In other words, this man--- was a no body and wouldn’t have had mattered if it weren’t for the location and time that he chose to appear’ and with that, she decided to listen to the other calmly.

“Good, as expected of the [Dragon Knight]. I guess that’s part of your charm as well, to be able to maintain your sense of self even in anger.”

“……Get straight to the point. What do you want to say by coming to this place?”

“Of course. That would be for my job as the [Storyteller]. If you so wish it, I can recount to you about the tragic scene of the twenty thousand comrades of yours having painfully struggled while detailing their deepest thoughts and their darkest history to you. For it isn’t a problem to me you know?”

“……Are you speaking the truth?”

Leticia didn’t really care about this man---[Storyteller] ’s claims for all she wanted was to know the truth. And [Storyteller] who had been cheerful during his self-introduction had dropped his shoulders in disappointment, but perhaps Leticia’s forlorn look seemed to have touched him as well as he wiped the elusive smile off his face while giving a shrug.

“Come to think of it, do you know what had happened here?”

“Of course. To cause us Vampires---[The Knights of Little Garden] to be pushed to this state of death within a few minutes, there can only be one way!”

Leticia’s bloodshot eyes were streaked with the dilated blood vessels as she stared angrily at the setting sun.

---The large veil that was used to prevent Sunlight from entering Little Garden directly.

The mechanism that was created to allow races that couldn’t live under the direct Sun’s rays. To say that it was specifically made for the Vampires wouldn’t be an exaggeration as well.

The veil to cover the biggest weakness of the Vampires---Sunlight while helping to conduct the heat and warmth through the Little Garden, had now been drawn aside by a certain someone.

“But the drawing of the veil requires a Sun Authority---One of the [Ecliptic path of the Twelve Zodiacs] or [Ecliptic path of the Twelve Chén]! Why would the current holders of the Sun Authorities do such a thing?!”

Leticia bared her teeth as she shouted angrily. It was precisely due to the Sky Shroud that prevented the direct rays of the Sun from entering Little Garden that they of the Vampiric Race had worked so hard to protect its peace.

And now those Sun Authority holders had trampled on their pride!

“---The culprit is a Vampire.”

“……eh?”

“I’ve said it before and I will say it once more. The culprit is a Vampire. In other words, this is an internal strife. Haven’t you heard of it? The rumors that to reward the contributions of the Vampires, they have decided to design and set up a Thirteenth Elliptic Zodiac?”

Leticia was in a daze as she shook her head.

Before this, she hadn’t heard of such a thing as a new Elliptic Zodiac.

“But……eh?”

“For some of the Vampires, it’s like the manifestation of their dreams isn’t it? To be able to receive the Authority of the Demonic Star that tortures them for so long, that’s a chance in a lifetime that might not come by twice. And with that in mind, a conflict breaking out from within shouldn’t be much of a surprise.”

Leticia was tongue tied as she couldn’t find a way to command it to make a reply.

That’s because this sort of thing did not make sense to her. Vampires trying to kill Vampires by bathing their opponents in the Sun, as long as they did this sort of thing……they would also face the threat of being exposed to the same fate too.

And with just a few minutes of releasing the veil, it shouldn’t be able to cause the Royalty and Purebloods to be annihilated!

“Hm? Oh, I see. I guess you got the sequence mixed up.”

“……?”

“Look over there.”

The man shrugged his shoulders in that same vague attitude of his as he jerked his chin towards the highest point of the Citadel.

Rather dubious about it, but under his prompt, Leticia decided to turn her gaze towards the Castle’s tip.

Because of the architecture and choice of color, the whitewashed sharp peak of the castle was also visible from the Outer walls.

And on its peak, her sister, mother, father and all the people closest to her had their clothes nailed there while streaks of dark blackish residue that might have been their blood stains or ash trailed out from the bottom of those clothes---

“Those are your family.”

“Aa-----!”

“The pure-blooded Vampires will not go down that easily. So running them through a thousand times with swords and nails before piercing through their hearts! And lastly to use the Sun to cremate them, it sure is a thoroughly thought out process! The guys in the Outer walls should be utterly shocked by this! For its surely unthinkable for them to imagine this sort of craziness just for the killing of the purebloods--- To draw back the veil just for the sake of killing out the Royalty!”

[Storyteller] hugged his sides as he laughed about it.

In other words, while she had been engaged in a death fight with a Demon Lord, the revolution had already ended.

Leticia’s knees went soft and she knelt to the ground with her head bent low. Her left leg that had been burnt by the Sun was starting to make its way up to her body and giving her a sharp piercing pain in her bones.

The previously warm and gentle sunlight under the veil was no longer so. The Setting Sun was currently similar to the doors of hell that trapped all who were under it.

The Vampires…… the [Knights of Little Garden] had fought so hard till today to prevent such a tragedy .

“Right! The rebels had also generously passed out the message that they would be taking your head after sun down. It’s said that the true ritual to obtain the Thirteenth Zodiac can’t be held successfully if they do not have your head. And there isn’t much time left before sun down. You should start thinking on the next step to take right? Whether to rebuild your Community or to run away, it’s your choice.”

“……”

Leticia got up unsteadily as she continued forth while dragging her useless left foot to the destination she had in mind---the Community Grounds of the Vampires.

“Oi! What are you planning to do with that kind of body?”

“……there’s no hope for this Sun-wasted body of mine anyways.”

“That’s not true you know? As long as you get the proper treatment, it’s still salvageable……So here’s the thing. Let’s have a deal! Join my Community [Grimm Grimoire]---”

“I reject.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Interlude 6 [สิทธิการได้]--รังสีไม่กี่สุดท้ายของพระอาทิตย์ตกที่รู้สึกร้อนมากบนผิวหนังที่เหมือนจะ vaporize เลือดมากจากร่างกายและสิ่งต้อนรับเลทิเซียที่รับชัยชนะหลังจากต่อสู้กับกับเจ้าปีศาจ ไม่ได้เชียร์และเพลงสรรเสริญชัยชนะของเธอ แต่ร้องไห้ และ wails ที่ดูเหมือนจะสร้างวงดนตรี hellish"ไร...อา..."สหายที่รับกับเธอก็ยังหายใจสุดท้ายเป็นพวกเขายุบไปพื้นดิน ถ้าไม่ได้การคุ้มครองเรื่องของเธอภักดี เลทิเซียจะได้สูญเสียชีวิตของเธอเป็นอย่างดี แคบดังนั้นทันทีที่พวกเขาไม่สามารถเกิดขึ้นได้กับความคิดอื่น ๆ ไปเลย"ทำไม... ทำไมไม่มานี้...!"เลทิเซียถูกลากขาซ้ายของเธอที่มีแล้วไม่ดีเผาสีดำน้ำตาลเธอวิ่ง ด้วยอาจเธอ เขตพื้นที่การค้า และอุตสาหกรรมได้รับบรรยากาศคึกคักกับกิจกรรมเพียงในวันอื่น ๆ ตอนนี้เต็มไป ด้วย wails และ screams ของเพื่อนร่วมงานของเธอที่ถูกเขียนในความเจ็บปวดพวกประชาชนที่ได้รับมาเลือดของแวมไพร์ แม้ว่าจะไม่ของ bloodline นี่ พวกเขายังคงหนึ่งพันธุ์แข็งแกร่ง แม้ว่าพวกเขาจะเป็น impaled ทั่ว พวกเขาไม่สามารถตายที่ง่ายเท่าถูก likened สายตาของร่างกายทั้งหมดของเธอแวมไพร์สหายของ littering ถนนไปยามนรกบนดิน---"คาร์ลา?... มาสเตอร์อัศวิน? ... Otou ซัง โอกาซัง Imouto ที่มี--! ""---โอ้ คนคุณได้เพียงกล่าวถึง ผมคิดว่า พวกเขาควรจะตาย โดยขณะนี้"เลทิเซียหยุดเรียกใช้ hobbling ของเธอทันทีที่ สำหรับผู้แทนคำดคิลเหล่านั้น ก็เป็นคนที่เธอไม่ได้เห็นในป้อมของเธอก่อนเธอเน้นความเกลียดชังและความโกรธในจ้องเธอของเธอ accosted เจ้าของเสียง:"คุณลูกครึ่ง...""อ้อย รอค่า ให้ฉันพูดก่อนเพื่อล้างการเข้าใจผิด ผู้ร้ายไม่ฉัน และเพียงแต่พูดว่า บนทด ฉันไม่ accomplices ของพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่งมากเกินไป"คนที่มีความยาว และแคบตาจัดหานิ้วของเขาขณะพูดในเสียงเงียบสงบมากคนนี้สูงในร่างกาย และบางนั่งด้านในขณะที่เขาแต่งตัวเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะวางในคำ และเลทิเซียตัดสินใจระงับความวุ่นวายที่มีความรู้สึกในใจของเธอก่อนหน้านี้กับเธอเริ่มประเมินกิริยาท่าทางของมนุษย์---ก็แต่งตัวประหลาดที่ทำให้ใจหนึ่งเกี่ยวกับคำถามเช่น "ที่ว่าจาก" "มันคืออะไร" และ "เหตุใดจึงให้"เลทิเซียเริ่มมีความคิดที่ ได้รับการขัดขวางความสามารถของเธอรับรู้ แต่เขาเร็ว ๆ นี้ตระหนักว่า มันไม่ใช่และเธอมาถึงข้อสรุปที่ ' ในคำอื่น ๆ คนนี้-ร่างกายไม่ได้ และจะไม่มี mattered ถ้าไม่ได้ตำแหน่งและเวลาที่จะแสดง ' และ ที่เธอตัดสินใจที่จะฟังกันเบา ๆ"ดี ตามที่คาดไว้ของการ [อัศวินมังกร] ผมคิดว่า ส่วนหนึ่งคุณวันดี จะรักษาความรู้สึกของตนเองแม้ในความโกรธ"“…… ได้ตรงจุด สิ่งคุณต้องพูดตามมาที่นี้หรือไม่""แน่นอน ที่จะเป็นสำหรับงานของฉันเป็น [Storyteller] ถ้าคุณจึงต้องการ ฉันสามารถเล่าให้คุณเกี่ยวกับฉากโศกนาฏกรรมของสหายหมื่นของคุณมีต่อสู้อย่างเจ็บปวดในขณะที่รายละเอียดความคิดของข้าพเจ้าและประวัติความมืดมากที่สุดให้คุณ สำหรับมันไม่เป็นปัญหากับฉัน คุณรู้ไหม"“…… คุณพูดความจริง"เลทิเซียไม่จริง ๆ ดูแลชายคนนี้---เรียกร้อง [Storyteller] ของทั้งหมดเธอได้รู้ความจริง และ [Storyteller] ที่เคยร่าเริงขณะแนะนำตนเองของเขาได้ลดลงไหล่เขาในความผิดหวัง แต่บางทีได้สัมผัสเขาเป็นเขาเช็ดรอยยิ้มเปรียวออกหน้าให้ยักเป็นประจักษ์ของเลทิเซีย forlorn ดู"มาถึงคิดดูของมัน คุณรู้ว่ามีเกิดอะไรขึ้นที่นี่""แน่นอน ทำ แวมไพร์--- [อัศวินของน้อยสวน] จะผลักดันให้รัฐนี้ตายภายในไม่กี่นาทีเราสามารถมีวิธีหนึ่ง"เลทิเซียของตา bloodshot มีลาย มีหลอดเลือดโป่งเป็นเธอจ้อง angrily ไปที่ดวงอาทิตย์ตั้ง---ผิวขนาดใหญ่ที่ถูกใช้เพื่อป้องกันไม่ให้แสงแดดเข้าสวนน้อยโดยตรงกลไกที่สร้างขึ้นเพื่ออนุญาตให้มีการแข่งขันที่ไม่อยู่ภายใต้รังสีของดวงอาทิตย์โดยตรง จะบอกว่า มันถูกทำสำหรับแวมไพร์จะไม่มีการพูดเกินจริงเช่นปกคลุมกลบจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของแวมไพร์--แสงแดดช่วยทำความร้อนและความอบอุ่นผ่านสวนเล็ก ๆ มีขณะนี้การออกเฉย โดยบางคน" แต่การวาดม่านต้องอำนาจดวงอาทิตย์--หนึ่ง [Ecliptic พาธของ Zodiacs 12] หรือ [เส้น Ecliptic ของ Chén 12] เหตุผู้ถือหุ้นปัจจุบันของหน่วยงานซันทำสิ่งเช่น!"เลทิเซีย bared ฟันของเธอ ตามเธอตะโกน angrily ได้อย่างแม่นยำเนื่องจาก Shroud ฟ้าที่ป้องกันรังสีโดยตรงของดวงอาทิตย์เข้าสวนเล็ก ๆ ที่พวกเขาแข่งขัน Vampiric ได้ทำงานหนักเพื่อปกป้องสันติภาพของและขณะนี้ ผู้ถือหน่วยดวงอาทิตย์ที่มี trampled บนความภาคภูมิใจของพวกเขา"---ผู้ร้ายเป็นแวมไพร์""...เอ๊ะ? ""ฉันได้กล่าวก่อน แล้วฉันจะพูดอีกครั้ง ผู้ร้ายเป็นแวมไพร์ ในคำอื่น ๆ นี้คือการปะทะกันภายใน คุณไม่ได้ยินมัน ข่าวลือว่า ให้รางวัลการจัดสรรของแวมไพร์ พวกเขาได้ตัดสินใจการออกแบบ และตั้งค่าเป็นราศี Elliptic Thirteenth "เลทิเซียถูกดึกเป็นเธอจับหัวของเธอก่อนนี้ เธอไม่ได้ยินจากปากของเขาเป็นราศี Elliptic แบบใหม่" แต่...เอ๊ะ? ""สำหรับบางคนของแวมไพร์ ก็เหมือนยามความฝันไม่ได้ จะได้รับอำนาจของดาวอายุที่ tortures พวกเขาสำหรับดังนั้นยาว ที่มีโอกาสในชีวิตที่ไม่อาจมาโดย สองครั้ง และ โดยที่ในใจ ความขัดแย้งทำลายออกจากภายในไม่ควรประหลาดใจมาก"เลทิเซียถูกลิ้นผูก ตามเธอไม่สามารถหาวิธีการสั่งให้ทำการตอบนั่นเป็น เพราะการเรียงลำดับของสิ่งไม่เหมาะสมกับเธอ แวมไพร์ที่พยายามฆ่าแวมไพร์ โดยการอาบน้ำของฝ่ายตรงข้ามในดวงอาทิตย์ ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้จัดเรียงของสิ่ง...พวกเขาจะยังเผชิญกับภัยคุกคามจากการสัมผัสกับชะตากรรมเดียวกันเกินไปและ มีเพียงไม่กี่นาทีของการปล่อยม่าน ไม่ควรมีความสามารถทำให้รอยัลตี้และ Purebloods สามารถกำจัด"Hm อ๋อ เข้าใจแล้ว ผมคิดว่า คุณได้ลำดับที่ผสมขึ้น"“……?”"มองเห็นมี"คนยักไหล่ไหล่เขาในทัศนคติที่คลุมเครือเหมือนกันของเขาเขา jerked คางของเขาสู่จุดสูงสุดของการท่องค่อนข้างไม่แน่นอน เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ภาย ใต้พร้อมรับของเขา เลทิเซียตัดสินใจที่จะเปิดสายตาเธอต่อคำแนะนำของปราสาทสถาปัตยกรรมและหลากหลายสี ปราสาทคมยอด whitewashed ยังมองเห็นได้จากผนังรอบนอกบนจุดสูงสุดของ เธอน้องสาว แม่ พ่อและทุกคนใกล้เคียงกับเธอมีเสื้อผ้าของพวกเขามี nailed ขณะ trailed สายมืด blackish ที่ตกค้างที่อาจมีคราบเลือดหรือเถ้าของพวกเขาจากด้านล่างของเสื้อผ้าเหล่านั้น-"ผู้ที่มีครอบครัว"“Aa-----!”"แวมไพร์ blooded บริสุทธิ์จะไม่ไปลงที่ง่าย ดังนั้น งานผ่านพันเวลา มีดาบ และเล็บก่อนเจาะผ่านหัวใจของพวกเขา และสุดท้ายจะใช้แสงแดดเผาศพนั้น แน่นอนก็อย่างคิดออกกระบวนการ คนในกำแพงรอบนอกควรมีเพราะตกใจกลัวความผิดนี้ สำหรับของย่อม unthinkable ต้องคิดผล craziness สำหรับฆ่าของ purebloods---วาดกลับผิวเพียงเพื่อฆ่าออกค่า"[Storyteller] hugged ด้านของเขาเป็นเขาหัวเราะเลยในคำอื่น ๆ ในขณะที่เธอมีการหมั้นในการต่อสู้ชีวิตกับเจ้าปีศาจ การปฏิวัติแล้วสิ้นสุดลงเลทิเซียของเข่าก็อ่อน และเธอ knelt ไปพื้นดินกับเธอต่ำโค้งใหญ่ ขาซ้ายของเธอที่มีการเผา โดยดวงอาทิตย์เริ่มต้นต้องการทางร่างกายของเธอและให้เธอคมชัดเจาะปวดในกระดูกของเธอแสงเคยอบอุ่น และอ่อนโยนภายใต้ม่านไม่ได้เพื่อให้ พระอาทิตย์ตกมีในปัจจุบันคล้ายกับประตูของนรกที่ติดอยู่ทั้งหมดที่อยู่ภายใต้แวมไพร์... [อัศวินของน้อยสวน] ได้สู้อย่างหนักดังนั้นจนถึงวันนี้เพื่อป้องกันโศกนาฏกรรมดังกล่าว"ขวา กบฏได้ยังรับส่งข่าวสารที่พวกเขาจะได้รับหัวของคุณหลังจากดวงอาทิตย์ลง มีกล่าวว่า พิธีจริงรับราศี Thirteenth ไม่สามารถจัดเก็บเรียบร้อยแล้วถ้าไม่มีหัวของคุณ และไม่มีเวลาเหลือก่อนอาบแดดลง คุณควรเริ่มคิดในขั้นตอนต่อไปจะเหมาะสม ว่า การสร้างชุมชนของคุณ หรือวิ่งหนี มันเป็นทางเลือกของคุณ"“……”เลทิเซียได้ค่า unsteadily กับเธอต่อมาขณะลากเท้าซ้ายของเธอไร้ประโยชน์ไปยังปลายทางที่เธอมีใจ---พื้นที่ชุมชนของแวมไพร์"Oi สิ่งคุณวางแผนกับแบบของร่างกาย""...มีความหวังไม่สิ้นเปลืองอาทิตย์นี้ร่างกายของฉันต่อไป""ไม่จริงคุณรู้หรือไม่ ตราบใดที่คุณได้รับการรักษาที่เหมาะสม มันเป็น salvageable ยัง... ดังนั้นนี่คือสิ่ง มีการจัดการกันเถอะ เข้าร่วมชุมชนของฉัน [Grimm Grimoire]---""ปฏิเสธ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Interlude 6 [แก้ไข]
--- รังสีไม่กี่สุดท้ายของดวงอาทิตย์รู้สึกร้อนบนผิวที่ดูเหมือนว่ามันจะกลายเป็นไอเลือดจากร่างกายของพวกเขา. และสิ่งที่ยินดีเลติเซียที่เพิ่งกลับชัยชนะหลังจากการต่อสู้กับปีศาจลอร์ด wasn 'เสื้อเชียร์และเพลงที่ได้รับการยกย่องชัยชนะของเธอ แต่เสียงร้องและร้องไห้ที่ดูเหมือนจะทำให้วงดนตรีชั่วร้าย. "ฮะ ... อา ... " สหายที่ได้กลับมาพร้อมกับเธอยังได้สูดลมหายใจสุดท้ายของพวกเขาขณะที่พวกเขาทรุดตัวลงกับพื้น ถ้ามันไม่ได้สำหรับการป้องกันของอาสาสมัครที่มีความภักดีของเธอเลติเซียจะต้องสูญเสียชีวิตของเธอได้เป็นอย่างดี สถานการณ์เป็นเพียงเพื่อให้ฉับพลันว่าพวกเขาไม่ได้มากับความคิดอื่น ๆ ที่จะไปเกี่ยวกับเรื่องนี้. "ทำไม ... ทำไมมันมาถึงนี้ ...... ?!" เลติเซียกำลังลากขาซ้ายของเธอที่ได้รับการเผาไหม้ที่ไม่ดีที่จะสีดำสีแดง สีที่เธอวิ่งกับเธออาจ โซนการค้าและอุตสาหกรรมที่ได้รับการคึกคักไปด้วยกิจกรรมเพียงวันอื่น ๆ ที่เต็มไปตอนนี้กับร้องไห้และเสียงกรีดร้องของเพื่อนสนิทของเธอที่ถูกบิดบนพื้นดินในความเจ็บปวด. พวกเขาเป็นประชาชนที่ได้รับมรดกเลือดของแวมไพร์ แม้ว่าจะไม่ได้ของสายเลือดบริสุทธิ์ที่พวกเขายังคงเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่แข็งแกร่ง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะถูกเสียบทั่วพวกเขาจะไม่สามารถที่จะตายได้อย่างง่ายดาย. สายตาของร่างกายทั้งหมดสหายแวมไพร์เธอเกลื่อนถนนเท่านั้นที่จะได้เอาไปเปรียบกับการประกาศของนรกบนโลก --- "คาร์ล่า? ... โทอัศวิน ... Otou ซัง Oka ซังน้องที่กำลัง ---! " "--- โอ้คนเหล่านั้นที่คุณได้กล่าวถึงเพียง? ผมคิดว่าพวกเขาควรจะตายตอนนี้หรือไม่ " เลติเซียเธอหยุดการดำเนินไปอย่างไม่ราบรื่นทำงานทันทีที่ว่า ในฐานะที่เป็นคนที่แตกหน่อคำพูดเป็นลางไม่ดีเหล่านั้นก็เป็นคนที่เธอไม่เคยเห็นในป้อมปราการของเธอก่อน. มุ่งเน้นไปที่ความเกลียดชังและความโกรธของเธอในการจ้องมองเธอทักเจ้าของเสียง: "คุณไอ้ ...... " " เฮ้ยรอขึ้น ผมขอบอกว่ามันเป็นครั้งแรกที่จะชัดเจนขึ้นความเข้าใจผิด ผู้กระทำผิดเป็นได้ค่ะ และเพียงแค่บอกว่าเมื่อทราบด้านผมไม่ได้หนึ่งของสมรู้ร่วมคิดของพวกเขามากเกินไป. " คนที่มีตายาวและแคบยื่นนิ้วชี้ของเขาในขณะที่บอกว่ามันด้วยเสียงที่เงียบสงบมาก. ผู้ชายคนหนึ่งที่บางและสูงในร่างกายนี้ กำลังนั่งอยู่ที่ด้านข้างขณะที่การแต่งกายของเขาเป็นสิ่งที่เป็นเรื่องยากมากที่จะใส่ลงไปในคำพูด และเลติเซียตัดสินใจที่จะระงับความวุ่นวายที่เป็นความรู้สึกของเธอในใจของเธอในขณะนี้ขณะที่เธอเริ่มที่จะประเมินการกระทำของมนุษย์. --- มันเป็นแต่งตัวแปลกที่ทำให้แปลกใจเกี่ยวกับคำถามเช่น "ที่ว่ามาจาก", "อะไรคือสิ่งที่ มัน "และ" ทำไมจึง ". เลติเซียมีความคิดที่เริ่มองค์ความรู้ความสามารถของเธอได้รับการขัดขวาง แต่ไม่ช้าเธอก็รู้ว่ามันไม่ได้กรณี. และเธอก็มาถึงข้อสรุปว่าในคำอื่น ๆ ชายคนนี้ --- เป็นร่างกายไม่และจะไม่ได้ได้ที่สำคัญถ้ามันไม่ได้สำหรับสถานที่และเวลาที่เขาเลือกที่จะปรากฏและกับที่เธอตัดสินใจที่จะฟังคนอื่น ๆ อย่างใจเย็น. "ดีเป็นที่คาดหวังของ [อัศวินมังกร ] ฉันเดาว่าเป็นส่วนหนึ่งของเสน่ห์ของคุณได้เป็นอย่างดีเพื่อให้สามารถที่จะรักษาความรู้สึกของตัวเองแม้จะอยู่ในความโกรธ. " "...... รับตรงไปยังจุด สิ่งใดที่คุณอยากจะบอกว่าโดยที่จะมาถึงสถานที่แห่งนี้? " "แน่นอน ที่จะให้งานของฉันเป็น [เล่า] ดังนั้นหากคุณต้องการมันผมสามารถเล่าขานกับคุณเกี่ยวกับฉากที่น่าเศร้าของสองหมื่นสหายของเธอได้พยายามที่เจ็บปวดในขณะที่รายละเอียดที่ลึกที่สุดของความคิดของพวกเขาและประวัติศาสตร์ที่มืดมนที่สุดของพวกเขากับคุณ เพราะมันไม่ได้เป็นปัญหากับผมคุณรู้หรือไม่? " "...... คุณพูดความจริงหรือไม่" เลติเซียไม่ได้จริงๆดูแลเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ --- [เล่า] เรียกร้อง 'สำหรับทุกอย่างที่เธอต้องการก็จะทราบความจริง . และ [เล่า] ที่ได้รับร่าเริงในระหว่างการแนะนำตัวเองของเขาได้ลดลงไหล่ของเขาในความผิดหวัง แต่บางทีอาจจะดูสิ้นหวัง Leticia ดูเหมือนจะได้สัมผัสเขาเช่นกันในขณะที่เขาเช็ดรอยยิ้มที่ยากจะอธิบายออกจากใบหน้าของเขาในขณะที่ให้ยัก. "มาคิด มันคุณจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่? " "แน่นอน ที่จะทำให้เราแวมไพร์ --- [อัศวินลิตเติ้ลการ์เด้น] ที่จะผลักดันให้อยู่ในสถานะแห่งความตายนี้ภายในไม่กี่นาทีมีเพียงสามารถเป็นหนึ่งในทาง! " ดวงตาแดงก่ำเลติเซียถูกลายเส้นเลือดพองขณะที่เธอจ้องมองด้วยความโกรธที่ พระอาทิตย์. --- ม่านขนาดใหญ่ที่ถูกนำมาใช้เพื่อป้องกันไม่ให้แสงแดดเข้ามาในสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้โดยตรง. กลไกที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้การแข่งขันที่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ภายใต้รังสีดวงอาทิตย์โดยตรง ที่จะบอกว่ามันถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะสำหรับแวมไพร์จะไม่พูดเกินจริงเช่นกัน. ม่านเพื่อให้ครอบคลุมจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของแวมไพร์ --- แสงแดดในขณะที่ช่วยนำความร้อนและความอบอุ่นผ่านสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับการวาดในขณะนี้ นอกเหนือจากใครบางคน. "แต่การวาดภาพของม่านต้องใช้อำนาจของดวงอาทิตย์ --- หนึ่ง [เส้นทางสุริยุปราคาของ Zodiacs สิบสอง] หรือ [เส้นทางสุริยุปราคาของสิบสองเฉิน]! ทำไมผู้ถือปัจจุบันของเจ้าหน้าที่อาทิตย์จะทำสิ่งนั้น ?! " Leticia bared ฟันของเธอขณะที่เธอตะโกนด้วยความโกรธ มันเป็นอย่างแม่นยำเนื่องจากท้องฟ้าผ้าห่อศพที่ทำให้รังสีตรงของดวงอาทิตย์เข้ามาการ์เด้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พวกเขาในการแข่งขันแน่ะได้ทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะปกป้องความสงบสุขของตน. และตอนนี้ผู้ถืออำนาจอาทิตย์ได้เหยียบย่ำความภาคภูมิใจของพวกเขา! "- ผู้ร้าย -The เป็นแวมไพร์. " "...... ใช่มั้ย?" "ผมได้กล่าวไว้ก่อนและผมจะบอกว่ามันอีกครั้ง ผู้กระทำผิดเป็นแวมไพร์ ในคำอื่น ๆ นี้เป็นความขัดแย้งภายใน คุณไม่ได้ยินเสียงของมันได้หรือไม่ ข่าวลือที่ว่าจะให้รางวัลผลงานของแวมไพร์ที่พวกเขาได้ตัดสินใจที่จะออกแบบและตั้งค่าสิบสามรูปไข่ราศี? " เลติเซียอยู่ในอาการงุนงงขณะที่เธอส่ายหัวของเธอ. ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยได้ยินเรื่องดังกล่าวเป็น ใหม่รูปไข่ราศี. "แต่ ...... ใช่มั้ย?" "สำหรับบางส่วนของแวมไพร์ก็เหมือนกันของความฝันของพวกเขาไม่ได้หรือไม่ เพื่อให้สามารถที่จะได้รับอำนาจของดาวปีศาจทรมานที่พวกเขามานานแล้วว่าเป็นโอกาสในชีวิตที่อาจจะไม่มาเป็นครั้งที่สอง และด้วยความที่ในใจความขัดแย้งทำลายออกจากภายในไม่ควรจะเป็นของแปลกใจมาก. " เลติเซียลิ้นผูกเป็นขณะที่เธอไม่สามารถหาวิธีที่จะสั่งการเพื่อให้การตอบกลับ. นั่นเป็นเพราะการจัดเรียงของสิ่งนี้ไม่ได้ ทำให้รู้สึกถึงเธอ แวมไพร์พยายามที่จะฆ่าแวมไพร์โดยการอาบน้ำของฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาในอาทิตย์ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้เรียงลำดับของสิ่งนี้ ...... พวกเขาจะยังต้องเผชิญกับภัยคุกคามจากการสัมผัสกับชะตากรรมเดียวกันด้วย. และมีเพียงไม่กี่นาทีของการปล่อยม่าน มันไม่ควรจะสามารถที่จะทำให้เกิดค่าภาคหลวงและ Purebloods ที่จะวินาศ! "หืม? อ้อเข้าใจแล้ว ผมคิดว่าคุณได้ลำดับที่ผสมขึ้น. " "...... " "ดูนั่น." คนที่ยักไหล่ของเขาในทัศนคติคลุมเครือเดียวกันกับที่ของเขาในขณะที่เขากระชากคางของเขาไปสู่จุดสูงสุดของป้อม. แต่ที่น่าสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ภายใต้พรอมต์ของเขาเลติเซียตัดสินใจที่จะเปิดการจ้องมองเธอที่มีต่อปลายปราสาท. เพราะของสถาปัตยกรรมและทางเลือกของสีสูงสุดที่คมชัดสีขาวของปราสาทก็ยังมองเห็นได้จากผนังด้านนอก. และในจุดสูงสุดของน้องสาวของเธอแม่ พ่อและทุกคนที่ใกล้ชิดกับเธอมีเสื้อผ้าของพวกเขาถูกจับในขณะที่มีลายเส้นของสารตกค้างดำมืดที่อาจได้รับคราบเลือดของพวกเขาหรือเถ้าหายออกจากด้านล่างของเสื้อผ้าเหล่านั้น --- "เหล่านี้คือครอบครัวของคุณ." "AA- ---- " "แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์จะไม่ลงไปได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นพวกเขาผ่านการทำงานเป็นพัน ๆ ครั้งด้วยดาบและเล็บก่อนที่จะเจาะผ่านหัวใจของพวกเขา! และสุดท้ายที่จะใช้ดวงอาทิตย์จะเผาศพพวกเขาก็แน่ใจว่าเป็นกระบวนการคิดอย่างละเอียดออก! คนในผนังด้านนอกควรจะตกใจอย่างเต็มที่จากนี้! สำหรับแน่นอนคิดไม่ถึงสำหรับพวกเขาที่จะจินตนาการถึงการเรียงลำดับของความบ้าคลั่งนี้ก็เพื่อฆ่า purebloods --- เพื่อดึงกลับม่านเพียงเพื่อประโยชน์ของการฆ่าออกค่าภาคหลวง! " [เล่า] กอดด้านข้างของเขาในขณะที่เขาหัวเราะเกี่ยวกับมันในคำอื่น ๆ ในขณะที่เธอได้รับการว่าจ้างในการต่อสู้กับการตายของลอร์ดปีศาจปฏิวัติได้สิ้นสุดลงแล้ว. Leticia เข่าเดินนุ่มและเธอคุกเข่ากับพื้นดินที่มีหัวของเธอก้มต่ำ ขาข้างซ้ายของเธอที่ได้รับการเผาโดยดวงอาทิตย์ก็เริ่มที่จะทำทางขึ้นอยู่กับร่างกายของเธอและทำให้เธอเจ็บปวดที่คมชัดในการเจาะกระดูกของเธอ. แสงแดดที่อบอุ่นและอ่อนโยนก่อนหน้านี้อยู่ภายใต้ผ้าคลุมหน้าไม่ได้เป็นเช่นนั้น การตั้งค่าดวงอาทิตย์อยู่ในขณะนี้คล้ายกับประตูนรกที่ติดอยู่ทุกคนที่อยู่ภายใต้มัน. แวมไพร์ ...... [อัศวินลิตเติ้ลการ์เด้น] ได้ต่อสู้อย่างหนักเพื่อที่จนถึงวันนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดโศกนาฏกรรมดังกล่าว. "ตอน! กบฏก็ผ่านไปอย่างไม่เห็นแก่ข้อความว่าพวกเขาจะได้รับหัวของคุณหลังจากที่ดวงอาทิตย์ลง ก็กล่าวว่าพิธีกรรมที่แท้จริงที่จะได้รับราศีสิบสามไม่สามารถที่จะจัดขึ้นประสบความสำเร็จถ้าพวกเขาไม่ได้มีหัวของคุณ และมีเวลาไม่มากที่เหลือก่อนที่ดวงอาทิตย์ลง คุณควรเริ่มคิดในขั้นตอนต่อไปที่จะใช้ใช่มั้ย? ไม่ว่าจะสร้างชุมชนของคุณหรือที่จะวิ่งออกไปมันเป็นทางเลือกของคุณ. " "...... " เลติเซียลุกขึ้นโทงเทงขณะที่เธอยังคงออกมาในขณะที่ลากเท้าซ้ายของเธอไร้ประโยชน์ไปยังปลายทางที่เธอมีอยู่ในใจ --- บริเวณชุมชนของแวมไพร์"เฮ้ย! สิ่งที่คุณกำลังวางแผนที่จะทำอย่างไรกับชนิดของร่างกายที่? " "...... มีความหวังในการนี้ร่างกายของดวงอาทิตย์ที่สูญเสียไปของฉันนะไม่." "นั่นไม่เป็นความจริงที่คุณรู้หรือไม่? ตราบใดที่คุณจะได้รับการรักษาที่เหมาะสมก็ยังคงรอด ...... ดังนั้นนี่คือสิ่งที่ สมมติมีการจัดการ! เข้าร่วมกับชุมชนของฉัน [กริมม์โบราณ] --- " "ผมปฏิเสธ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงสลับฉาก 6 [ แก้ไข ]
--- ไม่กี่รังสีของดวงอาทิตย์ตั้งค่ารู้สึกร้อนบนผิวที่ดูเหมือนจะกลายเป็นไอเลือดจากร่างกาย

แล้วยินดี เลทิเชีย ที่ได้กลับมาพร้อมกับชัยชนะจากการต่อสู้กับปีศาจไม่ได้เชียร์และเพลงสรรเสริญชัยชนะของเธอ แต่เสียงร้องและ ระงมที่ดูเหมือนจะทำวงนรก

" เฮ้อ . . . . . . . . . . . . . . . "

สหายที่ได้กลับกับเธอยังมีลมหายใจสุดท้ายของพวกเขาที่พวกเขาล้มลงกับพื้น ถ้ามันไม่ได้สำหรับการคุ้มครองผู้ภักดีของเธอ เลทิเชีย จะต้องสูญเสียชีวิตของเธอได้เป็นอย่างดี สถานการณ์มันแค่กระทันหันว่า พวกเขาไม่ได้มาใด ๆ ความคิดอื่น ๆที่จะไปเกี่ยวกับมัน .

" . . . ทำไม . . . ทำไมมันมา . . . . . . . ? "

!เลทิเซียลากขาซ้ายของเธอที่เคยเลวเผาสีดำแดง ขณะที่เธอวิ่งด้วยแรงทั้งหมดที่มี พาณิชย์และอุตสาหกรรมโซนที่เคยคึกคักกับกิจกรรมเพียงวันอื่น ๆคือตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องระงมของสหายที่ถูกเขียนบนพื้นดินในความเจ็บปวด

พวกประชาชนที่ได้รับการถ่ายทอดสายเลือดของแวมไพร์แม้ไม่ใช่สายเลือดบริสุทธิ์ พวกเขายังเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่แข็งแกร่ง แม้ว่าพวกเขาจะเสียบทั่ว พวกเขาไม่ได้ตายง่ายๆ

เห็นเพื่อนแวมไพร์ของเธอร่างกายทิ้งขยะถนนอาจจะเปรียบกับเครื่องของนรกบนดิน ---

" คาร์ล่า ? . . . . . . . เทพอัศวิน ? . . . . . . . otou ซันโมโตะ โอกะซัง อยู่ไหน . . . ! "

" --- โอ้คนเหล่านั้นที่คุณเคยพูดใช่มั้ย ? ฉันคิดว่าพวกเขาควรจะตายไปแล้ว ? "

เธอ hobbling เลทิเซียหยุดวิ่งทันที ที่ เป็นคนที่แต่งเรื่อง คำพูดพวกนั้นน่ากลัว มันเป็นผู้ชายที่เธอไม่ได้เห็นในป้อมของเธอก่อน

เน้นความเกลียดชังและความโกรธในสายตาของเธอ เธอเข้ามาทักเจ้าของเสียง :

" ไอ้บ้า . . . . . . . ! "

" เฮ้ย เดี๋ยวก่อนให้ฉันพูดก่อนจะชัดเจนขึ้นความเข้าใจผิด คนร้ายไม่ใช่ผม และก็บอกว่า มีข้อสังเกตว่า ผมไม่ใช่พวกของตนด้วย "

ผู้ชายที่ยาวและแคบ ตายื่นนิ้วชี้ของเขาในขณะที่พูดในความสงบมากเสียง

คนที่กำลังผอมและสูงในร่างกายนั่งอยู่ข้างๆในขณะที่การแต่งกายของเขาเป็นสิ่งที่ เป็นเรื่องยากที่จะใส่ลงไปในคำพูด