It has to be here. After Roxy final

It has to be here.

After Roxy finally relented, she made that condition.




"The spell I'll teach is Water King Magic [Lightning]."




Roxy looks a little reluctant.

Sylphy and I nudge ourselves against her shoulders.




So Lightning, huh?

From the name alone, it sounds like the lightning magic we often think of.

Well, thinking about it, Lightning Magic doesn't seem to exist in this world.

And King Class too.

Must be some awe-inspiring magic.




"Okay, here should be fine."




Arrived at some point, Roxy jumps down off the horse.

She ties Matsukaze to a tree roughly the width of my thigh.

How nostalgic.

I learned Water Saint Magic in a place like this, with a horse tied like this.




"Sensei, do you still remember Kalajav?"

"Ah. Paul-san's horse. How nostalgic..."




Roxy says, her eyes off to a distance.

I was 5 back then.

12 years have passed already.

I learned many things since then, but it's finally time to reach King Rank.

Feels like I took a very long detour.




Ah.

That time our horse almost died by lightning.

It survived barely, but dying from that wouldn't be at all strange.

Roxy might have forgotten about it already, but just to be safe.




"It's safe this time, right?"

"It's safe. But you should cover Matsukaze up, so he won't catch a cold."

"Got it."




Following her instruction, I build an earth fortress for Matsukaze.

Matsukaze did not object, but hid himself inside it.




"Then, should I keep my distance too?"

"No, it's fine. I can only do it once, so watch carefully."




Sylphy and Roxy wear their raincoats as they talk.

We were soaked during Saint Class too.

If it rains, then those are obviously necessary, so we brought some along.




"All set?"

"Okay."

"Got it."




Roxy nods and points to a far away tree.

A huge tree.

Even far away, it's obvious how wide it is.




"I will target that tree over there. I can only do it once, so please watch carefully."

"Okay."




Roxy nods to me and takes a deep breath.




"Phew... Haa..."




Roxy holds up her staff, closes her eyes, and concentrates.

The preparation time is unusually long for her.

Saint Class was right away, but King Class must be different.




"Phew..."




If someone used Magic Power Eyes to observe Roxy, they could probably see the magic gathering.

Roxy stayed like that for a while.

And a little later, suddenly says.




"Then, I'll begin."




I hold my breath.




Roxy sticks her staff on the ground.

Her left hand holding the shaft, her right holding its magic stone.

Then, reciting each line diligently, she begins incantation.




"Oh great water spirit, the son of the lightning emperor who ascended to the skies!! Fulfill my wishes, rain down your ferocious blessings, and show me your strength to this tiny existence! Let your godly hammer strike the anvil, and demonstrate your authority, and devour the earth with water!!"




Something's off.

No, this isn't right.




"Ah, the rain!! Destroy and wash everything away!"




Suddenly dark clouds cover the sky, turning pitch black.

And immediately rain begins to pour down.

Blustery wind blows, and I was soaked instantly.

Electric flashes cover the sky, soon to become lightning.




But this is merely Water Saint Magic [Cumulonimbus].




"Oh great light spirit, help the lightning emperor in the sky!"




Right when I was thinking.

Roxy continues the incantation.




"Had you not seen that stands on the ground! Rising arrogantly against the emperor! As sword of the thunder god, strike him down! Let your power shine, show the wrath of his majesty!"




The clouds shrink with every line.

Those dark clouds tightly gather in a single point.

Squeezed tightly, as if struggling the dark clouds let out flashes of light.

Soon after it reaches the size of a pea...




"[Lightning]!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอยู่ที่นี่ หลังจากร็อกสุด relented เธอทำเงื่อนไขนั้น "สะกดได้จะสอนเป็นคิงน้ำวิเศษ [ฟ้าผ่า]" Roxy ดูเกรงใจเล็กน้อย Sylphy และเขยิบตัวเองกับหัวไหล่ของเธอ ดังนั้น ฟ้าผ่า ฮะ จากชื่อเพียงอย่างเดียว มันเสียงเหมือนมายากลฟ้าผ่าที่เรามักจะคิดว่า ของ ดี คิดเกี่ยวกับมัน มหัศจรรย์ฟ้าผ่าดูเหมือนจะไม่ มีอยู่ในโลกนี้ และพระชั้นเกินไป ต้องเป็นเวทมนตร์บางมาก "เอาล่ะ ที่นี่ควรจะดี" ถึงบางจุด Roxy กระโดดลงจากม้า เธอผูกมัตสึคาเสะกับต้นไม้ประมาณความกว้างของสะโพกของฉัน วิธีคิด ฉันเรียนรู้มายากลเซนต์น้ำในที่นี้ กับม้าผูกดังนี้ "อาจารย์ คุณยังคงจำ Kalajav" "Ah Paul-ซานม้า วิธีคิด... " ร็อกกล่าวว่า ดวงตาของเธอออกไปไกล ผม 5 กลับมาแล้ว 12 ปีได้ผ่านไปแล้ว ฉันเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมายตั้งแต่นั้น แต่ในที่สุดได้เวลาถึงลำดับกษัตริย์ รู้สึกเหมือนฉันใช้เวลาเดินนานมาก อา ที่เวลาม้าของเราเกือบตายฟ้าผ่า รอดชีวิตแทบไม่ แต่ตายจากที่ไม่ได้แปลกเลย Roxy อาจลืมเกี่ยวกับมันแล้ว แต่เพียงจะเซฟ "มันคือเซฟเวลา ขวา "มีความปลอดภัย แต่คุณควรครอบคลุมมัตสึคาเสะ ดังนั้นเขาจะไม่เป็นหวัด" "ถูกต้อง" ตามคำสั่งของเธอ ฉันสร้างป้อมปราการโลกสำหรับมัตสึคาเสะ มัตสึคาเสะได้วัตถุ แต่ซ่อนตัวเองไว้ภายใน "แล้ว ฉันควรเก็บระยะทางของฉันเกินไป" "ไม่มี ได้ดี ฉันสามารถมาเฉพาะ ทำครั้งเดียว เพื่อให้ ดูอย่างระมัดระวัง" Sylphy และ Roxy สวมเสื้อกันฝนของพวกเขาพวกเขาพูดคุย เราได้ soaked ระหว่างเซนต์ชั้นเกินไป ถ้าฝนตก แล้วผู้จำเป็นต้องชัด ดังนั้นเรานำบางส่วนไป "การ" "ดี" "ถูกต้อง" Roxy nods และจุดไกลต้นไม้ ต้นไม้ขนาดใหญ่ ไกลออกไป ได้ชัดเจนกว้างเป็น "ฉันจะเป้าหมายที่ต้นไม้โน่น ฉันสามารถมาเฉพาะ ทำครั้งเดียว ดังนั้น กรุณาตรวจสอบอย่างระมัดระวัง" "ดี" Roxy nods เพื่อฉัน และเวลาหายใจลึก ๆ "ทัศนียภาพ... ฮา..." Roxy มีค่าชอบ ปิดเธอดวงตา และมุ่งเน้น เวลาเตรียมสอบยาวผิดปกติสำหรับเธอ เรียนเซนต์ได้ทันที แต่ระดับกษัตริย์ต้องแตกต่าง "ทัศนียภาพ..." ถ้าคนใช้ตาอำนาจวิเศษสังเกต Roxy พวกเขาคงได้เห็นมหัศจรรย์ที่รวบรวม Roxy อยู่เช่นนั้นในขณะ และน้อยในภายหลัง ก็กล่าวว่า "แล้ว ฉันจะเริ่มต้น" ฉันเก็บลมหายใจของฉัน Roxy sticks พนักงานของเธอบนพื้นดิน มือซ้ายของเธอถือก้าน สิทธิ์ของเธอถือเป็นหินวิเศษ แล้ว เธออ่านแต่ละบรรทัดหมั่น เริ่มต้นปลุกเสก "โอ้ น้ำวิญญาณ บุตรของจักรพรรดิฟ้าผ่าที่แถมยังไปฟากฟ้า!! ตอบสนองความปรารถนาของฉัน ฝนลงพรชายฉกรรจ์ของคุณ และแสดงกำลังของการดำรงอยู่นี้เล็ก ๆ ให้พระเจ้าค้อนตีทั่ง แสดงให้เห็นถึงอำนาจของคุณ และกินดินน้ำ!!" สิ่งของออก ไม่ นี้ไม่เหมาะสม "อา ฝน!! ทำลาย และล้างทุกอย่างไป" เค้าก็ปกคลุมท้องฟ้า เปิดสนามสีดำ และทันทีที่ฝนเริ่มเทลง พัดลม blustery และผม soaked ทันที ไฟแฟลชครอบคลุมฟ้า เร็ว ๆ นี้จะกลายเป็น ฟ้าผ่า แต่นี้เป็นเพียงน้ำเซนต์เมจิก [Cumulonimbus] "โอ้ ดีแสงวิญญาณ ช่วยจักรพรรดิฟ้าผ่าในฟากฟ้า! " ขวาเมื่อผมคิด Roxy ยังคงปลุกเสก "คุณไม่เห็นที่ยืนบนพื้นดิน เพิ่มขึ้น arrogantly กับจักรพรรดิ เป็นดาบของพระเจ้าฟ้าร้อง ตีเขาลง ให้อำนาจของคุณส่องแสง แสดงการลงโทษของพระ" เมฆหดทุกบรรทัด เค้าเหล่านั้นรวบรวมในจุดเดียวคับ คั้นคับ ว่าดิ้นรนเค้าให้ออกของแสงแฟลช เร็ว ๆ นี้ หลังจากนั้นถึงขนาดของถั่ว... "[ฟ้าผ่า]"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจะต้องมีที่นี่. หลังจากที่ร็อกใจอ่อนในที่สุดเธอทำเงื่อนไขที่ว่า. "สะกดฉันจะสอนเป็นน้ำเมจิกคิง [สายฟ้า]." ร็อกเล็ก ๆ น้อย ๆ ดูไม่เต็มใจ. Sylphy และฉันเขยิบตัวเองกับไหล่ของเธอ. ดังนั้นสายฟ้า ฮะ? จากชื่อเพียงอย่างเดียวก็เสียงเหมือนฟ้าผ่ามายากลที่เรามักจะคิดว่า. ดีคิดเกี่ยวกับมันเวทมนตร์สายฟ้าไม่ได้ดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้. และพระมหากษัตริย์ชั้นเกินไป. ต้องมีบางมายากลกลัว. " เอาล่ะนี่ควรจะปรับ. " มาถึงในบางจุด Roxy กระโดดลงจากหลังม้า. เธอผูก Matsukaze กับต้นไม้ประมาณความกว้างของต้นขาของฉัน. วิธีคิดถึง. ผมได้เรียนรู้น้ำเซนต์เมจิกในสถานที่เช่นนี้กับม้า ผูกติดอยู่เช่นนี้. "อาจารย์ที่คุณยังจำ Kalajav?" "อา. ม้าพอลซังของ. วิธีคิดถึง ... " ร็อกกล่าวว่าดวงตาของเธอออกไปไกล ๆ . ผมเป็น 5 กลับมาแล้ว. 12 ปีได้ผ่านไปแล้วผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างตั้งแต่นั้นมา แต่ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะไปถึงพระมหากษัตริย์ลำดับ. รู้สึกเหมือนผมเอาอ้อมนานมาก. อา. เวลาม้าของเราเสียชีวิตเกือบฟ้าผ่าที่. มันแทบจะไม่รอดชีวิต แต่ตายจากที่จะไม่เป็นเลย แปลก. ร็อกอาจจะลืมเกี่ยวกับมันแล้ว แต่เพียงเพื่อความปลอดภัย. "มันปลอดภัยเวลานี้ใช่มั้ย?" "มันเป็นเรื่องที่ปลอดภัย แต่คุณควรจะครอบคลุม Matsukaze ขึ้นดังนั้นเขาจะไม่เป็นหวัด. " "มีมัน." ต่อไปนี้การเรียนการสอนของเธอที่ฉันสร้างป้อมปราการแผ่นดิน Matsukaze. Matsukaze ไม่คัดค้าน แต่ซ่อนตัวอยู่ข้างใน. "แล้วฉันควร รักษาระยะห่างของฉันเกินไป? " "ไม่มีก็ปรับ ผมสามารถทำมันอีกครั้งเพื่อให้ดูอย่างระมัดระวัง. " Sylphy ร็อกและสวมใส่เสื้อกันฝนของพวกเขาขณะที่พวกเขาพูดคุย. เราถูกแช่ในช่วงชั้นเซนต์เกินไป. ถ้าฝนตกแล้วเหล่านี้จะเห็นได้ชัดว่ามีความจำเป็นเพื่อให้เรานำบางอย่างไปพร้อม. "ชุดทั้งหมด? " "โอเค." "มีมัน." ร็อกพยักหน้าและชี้ไปยังต้นไม้ที่อยู่ห่างไกล. ต้นไม้ใหญ่. แม้จะอยู่ห่างไกลก็เห็นได้ชัดว่ามันเป็นกว้าง. "ผมจะกำหนดเป้าหมายต้นไม้ที่นั่น ฉันสามารถทำมันครั้งเดียวดังนั้นโปรดดูอย่างระมัดระวัง. " "โอเค." ร็อกพยักหน้าให้ฉันและใช้เวลาหายใจลึก. "ว้า ... ฮา ... " ร็อกชูพนักงานของเธอปิดตาของเธอและเข้มข้นเวลาในการเตรียมเป็นเวลานานผิดปกติสำหรับเธอ. เซนต์ระดับที่ถูกต้องออกไป แต่ระดับพระมหากษัตริย์จะต้องแตกต่างกัน. "ว้า ... " ถ้ามีคนใช้เวทมนตร์ตาพาวเวอร์ที่จะสังเกตร็อกที่พวกเขาอาจจะได้เห็นการชุมนุมมายากล. Roxy อยู่เช่นนั้น ในขณะที่. และเล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อมาก็บอกว่า. "จากนั้นฉันจะเริ่มต้น." ฉันถือลมหายใจของฉัน. Roxy เกาะติดพนักงานของเธออยู่บนพื้นดิน. ด้านซ้ายมือของเธอถือเพลาขวาของเธอถือหินวิเศษของมัน. แล้ว ท่องแต่ละบรรทัดอย่างขยันขันแข็งเธอเริ่มคาถา. "โอ้จิตวิญญาณน้ำดีบุตรชายของจักรพรรดิฟ้าผ่าที่ขึ้นไปบนท้องฟ้า !! ตอบสนองความปรารถนาของฉันโปรยปรายลงมาพรดุร้ายของคุณและแสดงให้ฉันความแข็งแรงของคุณกับการดำรงอยู่เล็ก ๆ นี้! ขอพระเจ้าค้อนทั่งตีของคุณและแสดงให้เห็นถึงอำนาจของคุณและกินแผ่นดินที่มีน้ำ !! " ออกบางสิ่งบางอย่าง. ไม่มีนี้ไม่ถูกต้อง. "อาฝน !! ทำลายล้างทุกอย่างออกไป! " ทันใดนั้นเมฆมืดครอบคลุมท้องฟ้าเปลี่ยนสีดำสนาม. และฝนทันทีเริ่มที่จะเทลง. ลมพัดพัดและฉันถูกแช่ทันที. กะพริบไฟฟ้าครอบคลุมท้องฟ้าจะกลายเป็นฟ้าผ่า. แต่นี้เป็น เพียงน้ำเซนต์เมจิก [Cumulonimbus]. "โอ้แสงจิตวิญญาณที่ดีช่วยให้จักรพรรดิฟ้าผ่าในท้องฟ้า!" ขวาเมื่อฉันคิด. ร็อกยังคงคาถา. "ได้ที่คุณไม่เคยเห็นที่ยืนอยู่บนพื้นดิน! ที่เพิ่มขึ้นเต๊ะกับจักรพรรดิ! ดาบของพระเจ้าฟ้าร้องตีเขาลง! ให้ความเงางามอำนาจของคุณแสดงความโกรธเกรี้ยวของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว " เมฆหดกับทุกบรรทัด. บรรดาเมฆมืดแน่นรวมกันในจุดเดียว. บีบแน่นเช่นถ้าดิ้นรนเมฆมืดให้ออกกะพริบของแสง. ไม่นานหลังจากนั้นมันจะมาถึง ขนาดของกฟภ ... "[สายฟ้า]!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันต้องอยู่ที่นี่

หลังจากร็อกซี่ก็ยอม เค้าทำภาพที่




" คาถาฉันจะสอนน้ำกษัตริย์มายากล [ ฟ้าผ่า ] "




Roxy ดูลังเลเล็กน้อย

ซิลฟี่และฉันเขยิบตัวเองกับเธอไหล่




ดังนั้นสายฟ้าเหรอ

จากชื่อเพียงอย่างเดียว มันเหมือนฟ้าผ่า เมจิก เรามักจะคิดว่า

อืม คิดเกี่ยวกับมันสายฟ้าเวทมนต์ไม่น่าจะมีอยู่ในโลกนี้

และกษัตริย์ของชั้นด้วย

ต้องมีความกลัวเป็นแรงบันดาลใจมายากล




" โอเค นี่ควรจะปรับ . "




มาถึงจุดที่ Roxy กระโดดลงจากม้าด้วย

เธอผูกมัตซึคาเซกับต้นไม้ประมาณความกว้างของต้นขาของฉัน

คิดถึงจัง

ผมเรียนมายากลน้ำในสถานที่เช่นนี้มีม้าผูกแบบนี้




" อาจารย์คุณยังจำ kalajav ? "

" อ๊ะ ม้าของพอล ซาน คิดถึงจัง . . . . . . . "




ร็อกซี่บอกว่า ตาของเธอออกไปไกล

ผมกลับแล้ว

12 ปีผ่านมาแล้ว

ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย นับตั้งแต่นั้น แต่มันก็ถึงเวลาที่จะไปถึงกษัตริย์อันดับ

รู้สึกเหมือนผมพาอ้อมมาก




อ่า

เวลาที่ม้าของเราเกือบตายฟ้าผ่า

มันรอดแทบจะไม่ ,แต่จะตาย จากที่ไม่เป็นเลยแปลกๆ

ว้าวๆอาจจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว แต่เพื่อความปลอดภัย




" มันปลอดภัยเวลาแล้วใช่มั้ย ? "

" มันปลอดภัย แต่คุณควรจะครอบคลุมมัตซึคาเซ เพื่อเขาจะได้ไม่หนาว . . . "

" แล้ว "




ตามคำสั่งของเธอ ฉันสร้างโลกป้อมมัตซึคาเซ .

มัตซึคาเซไม่ได้วัตถุ แต่ซ่อนตัวอยู่ภายในนั้น




" แล้วฉันควรรักษาระยะห่างของฉันเกินไป ?

" ไม่ ไม่เป็นไร ฉันสามารถทำมันอีกครั้ง ดังนั้น ระวังให้ดี "




ซิลฟี่และ Roxy ใส่เสื้อกันฝนของพวกเขาที่พวกเขาคุยกัน

เราแช่ในอรหังด้วย

ถ้าฝนตกมันก็จะเห็นได้ชัดที่จำเป็นเพื่อให้เราเอาด้วย




" ตั้ง " ?

" โอเคค่ะ "

" แล้ว "




Roxy พยักหน้าและจุด กับต้นไม้ไกลๆ

ต้นไม้ขนาดใหญ่

แม้ไกลแสนไกลมันเห็นได้ชัดว่ากว้างเป็น " ผมจะ




เป้าหมายต้นไม้นั้น ฉันสามารถทำมันอีกครั้ง ดังนั้น โปรดระวังให้ดี . . . "

" โอเค "




Roxy พยักหน้าให้ฉันและใช้เวลาหายใจลึก ๆ




" เฮ้อ . . . . . . . อา. . . . . . . . "




Roxy ถือขึ้นพนักงานเธอปิดตาของเธอและมุ่ง

เตรียมเวลานานผิดปกติของเธอ

เซนต์ชั้นทันที แต่ชั้นกษัตริย์จะต้องแตกต่างกัน




" เฮ้อ . . . . . . . "




ถ้าใครใช้พลังเวทย์เพื่อสังเกตตา Roxy , พวกเขาอาจจะเห็นการรวบรวมมายากล

ว้าวๆอยู่แบบนั้นสักพัก

และสักพักก็กล่าวว่า




" แล้วฉันก็เริ่ม "




ฉันถือลมหายใจของฉัน




Roxy แท่งพนักงานของเธอบนพื้นดิน

จากมือของเธอถือเพลา เธอถือหินวิเศษของ

แล้วท่องแต่ละบรรทัดอย่างขะมักเขม้น เธอเริ่มคาถา




" โอ้ เยี่ยมน้ำวิญญาณ บุตรชายของสายฟ้าจักรพรรดิที่ขึ้นไปบนฟากฟ้า ! ! เติมเต็มความปรารถนาของฉัน ฝน คำอวยพร ดุร้าย และแสดงให้เห็นความแข็งแกร่งของคุณมีชีวิตเล็ก ๆนี้ ให้ค้อนตีทั่งพระเจ้าของคุณ และแสดงให้เห็นถึงอำนาจและกลืนโลกกับน้ำ ! ! ! "




บางอย่างหายไป

ไม่ มันไม่ถูกต้อง




" อ๊ะ ฝน ! และทำลายล้างทุกอย่างไป !"




อยู่ๆ เมฆดำปกคลุมท้องฟ้ากลายเป็นสีดำ

และทันทีที่ฝนเริ่มเทลงไป

ซึ่งมีลมพัดแรงลมพัด ผมแช่ได้ทันที

ไฟฟ้ากระพริบปิดท้องฟ้าได้เร็วเป็นสายฟ้า แต่นี้เป็นเพียง




น้ำเซนต์เมจิก [ พายุ ]




" โอ้ดีแสงวิญญาณช่วยสายฟ้าจักรพรรดิในท้องฟ้า !




ตอนที่ฉันกำลังคิด

Roxy ยังคงคาถา




" ได้ คุณ ไม่ เห็น ที่ยืนบนพื้น เพิ่มขึ้นเต๊ะกับจักรพรรดิ เป็นดาบของฟ้าร้องพระเจ้า ตีเขา ! ให้พลังของคุณท้า , แสดงความโกรธของฝ่าบาท !




เมฆหดด้วยทุกบรรทัด

ที่เมฆดำแน่น มารวมตัวกันในจุดเดียว

บีบแน่นราวกับดิ้นรนเมฆมืดมากระพริบไฟ

ไม่นานหลังจากที่มาถึงขนาดของถั่ว . . . . . . .




" [ ฟ้าผ่า ] ! "