In compliance with the request of a

In compliance with the request of a friend of mine, who wrote me from the East, I called on good-natured, garrulous old Simon Wheeler, and inquired after my friend’s friend, Leonidas W. Smiley, as requested to do, and I hereunto append the result. I have a lurking suspicion that Leonidas W. Smiley is a myth; that my friend never knew such a personage; and that he only conjectured that, if I asked old Wheeler about him, it would remind him of his infamous Jim Smiley, and he would go to work and bore me nearly to death with some infernal reminiscence of him as long and tedious as it should be useless to me. If that was the design, it certainly succeeded.

I found Simon Wheeler dozing comfortably by the bar-room stove of the old, dilapidated tavern in the ancient mining camp of Angel’s, and I noticed that he was fat and bald-headed, and had an expression of winning gentleness and simplicity upon his tranquil countenance. He roused up and gave me good-day. I told him a friend of mine had commissioned me to make some inquiries about a cherished companion of his boyhood named Leonidas W. Smiley–Rev. Leonidas W. Smiley–a young minister of the Gospel, who he had heard was at one time a resident of Angel’s Camp. I added that, if Mr. Wheeler could tell me any thing about this Rev. Leonidas W. Smiley, I would feel under many obligations to him.

Simon Wheeler backed me into a corner and blockaded me there with his chair, and then sat me down and reeled off the monotonous narrative which follows this paragraph. He never smiled, he never frowned, he never changed his voice from the gentle-flowing key to which he tuned the initial sentence, he never betrayed the slightest suspicion of enthusiasm; but all through the interminable narrative there ran a vein of impressive earnestness and sincerity, which showed me plainly that, so far from his imagining that there was any thing ridiculous or funny about his story, he regarded it as a really important matter, and admired its two heroes as men of transcendent genius in finesse. To me, the spectacle of a man drifting serenely along through such a queer yarn without ever smiling, was exquisitely absurd. As I said before, I asked him to tell me what he knew of Rev. Leonidas W. Smiley, and he replied as follows. I let him go on in his own way, and never interrupted him once:

There was a feller here once by the name of Jim Smiley, in the winter of ‘49–or maybe it was the spring of ‘50–I don’t recollect exactly, somehow, though what makes me think it was one or the other is because I remember the big flume wasn’t finished when he first came to the camp; but any way, he was the curiosest man about always betting on any thing that turned up you ever see, if he could get any body to bet on the other side; and if he couldn’t, he’d change sides. Any way that suited the other man would suit him–any way just so’s he got a bet, he was satisfied. But still he was lucky, uncommon lucky; he most always come out winner. He was always ready and laying for a chance; there couldn’t be no solitry thing mentioned but that feller’d offer to bet on it, and take any side you please, as I was just telling you. If there was a horse-race, you’d find him flush, or you’d find him busted at the end of it; if there was a dog-fight, he’d bet on it; if there was a cat-fight, he’d bet on it; if there was a chicken-fight, he’d bet on it; why, if there was two birds setting on a fence, he would bet you which one would fly first; or if there was a camp-meeting, he would be there reg’lar, to bet on Parson Walker, which he judged to be the best exhorter about here, and so he was, too, and a good man. If he even seen a straddle-bug start to go anywheres, he would bet you how long it would take him to get wherever he was going to, and if you took him up, he would foller that straddle-bug to Mexico but what he would find out where he was bound for and how long he was on the road. Lots of the boys here has seen that Smiley, and can tell you about him. Why, it never made no difference to him–he would bet on any thing–the dangdest feller. Parson Walker’s wife laid very sick once, for a good while, and it seemed as if they warn’t going to save her; but one morning he come in, and Smiley asked how she was, and he said she was considerable better–thank the Lord for his inf’nit mercy–and coming on so smart that, with the blessing of Prov’dence, she’d get well yet; and Smiley, before he thought, says, “Well, I’ll risk two-and-a-half that she don’t, any way.”

Thish-yer Smiley had a mare–the boys called her the fifteen-minute nag, but that was only in fun, you know, because, of course, she was faster than that–and he used to win money on that horse, for all she was so slow and always had the asthma, or the distemper, or the consumption, or something of that kind. They used to give her two or three hundred yards start, and then pass her under way; but always at the fag-end of the race she’d get excited and desperate-like, and come cavorting and straddling up, and scattering her legs around limber, sometimes in the air, and sometimes out to one side amongst the fences, and kicking up m-o-r-e dust, and raising m-o-r-e racket with her coughing and sneezing and blowing her nose–and always fetch up at the stand just about a neck ahead, as near as you could cipher it down.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามคำขอของเพื่อนของฉัน ผู้เขียนฉันจากตะวันออก ฉันเรียก good-natured, garrulous ล้อ Simon เก่า และทูลหลังจากเพื่อนของเพื่อนของฉัน มากที่สุด W. ยิ้ม ต้องทำ และ hereunto ผนวกกับ มีความสงสัย lurking ที่ว่ามากที่สุดยิ้ม W. ตำนาน ว่า เพื่อนของฉันไม่เคยรู้เช่นที่ personage ว่า เขาเท่านั้น conjectured ที่ ถ้าถามล้อเก่าเกี่ยวกับเขา มันจะเตือนเขาของเขาอับอาย Jim ยิ้ม และเขาจะไปทำงาน และแบกฉันเกือบจะตายกับอะไรบางอย่างสองคมของเขายาว และน่าเบื่อควรจะไม่มีประโยชน์กับผม ถ้าที่มีการออกแบบ มันแน่นอนสำเร็จพบล้อ Simon dozing สบาย โดยเตาบาร์ห้องของทาเวิร์นเก่า ศัทธาเข้าไปในเหมืองแร่โบราณค่ายของเทวดา และสังเกตว่า เขาอ้วน และหัวล้านหัว และมีค่าของความเรียบง่ายและมนต์เสนห์ชนะเมื่อเขาสนับสนุนเงียบสงบ เขา roused ขึ้น และให้ผมวันดี ผมบอกเพื่อนของฉันได้มอบหมายอำนาจหน้าที่ให้ทำการสอบถามบางอย่างเกี่ยวกับเพื่อนคุณรัฐมนตรีของเขา boyhood ชื่อยิ้ม W. มากที่สุดย้อนหลังมากที่สุด W. ยิ้ม – เป็นหนุ่มพระกิตติคุณ ที่เขาได้ยินเป็นถิ่นที่อยู่ของเทวดาค่ายที เพิ่มให้ ถ้านายล้อสามารถบอกสิ่งที่เกี่ยวกับนี้รายได้มากที่สุด W. ยิ้ม จะรู้สึกภายใต้ข้อผูกมัดมากเขาSimon ล้อสำรองฉันเข้ามุม และ blockaded ฉันมีกับเก้าอี้ของเขา แล้วประทับนั่งฉัน และ reeled ปิดเล่าเรื่องน่าเบื่อซึ่งตามย่อหน้านี้ ไม่เคยยิ้ม ไม่เคย frowned เขาไม่เคยเปลี่ยนเสียงของเขาจากที่เขาปรับประโยคเริ่มต้นสำคัญไหลเบา เขาไม่เคยทรยศความสงสัยเพียงน้อยนิดของความกระตือรือร้น แต่หัวใจเล่าเรื่อง interminable มีวิ่งหลอดเลือดดำ earnestness น่าประทับใจและความจริงใจ ซึ่งแสดงให้เห็นฉันเถิด ที่ห่างไกลจากเขา imagining ว่า มีสิ่งใดที่ไร้สาระ หรือตลกเกี่ยวกับเรื่องราวของเขา เขาถือเป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ และชื่นชมของวีรบุรุษทั้งสองเป็นคนอัจฉริยะดารในชั้นเชิง ฉัน น่าตื่นเต้นของมนุษย์ไปอย่างสงบตามผ่านด้ายแปลก ๆ ไม่เคยยิ้ม ได้ประณีตไร้สาระ ผมกล่าวมาก่อน ถามเขาบอกว่า เขารู้เรื่องรายได้มากที่สุด W. ยิ้ม และเบิกบานดังนี้ ฉันให้เขาไปในทางของเขาเอง และไม่เคยขัดจังหวะเขาครั้ง:มี feller นี่ครั้งเดียวตามชื่อของ Jim ยิ้ม ในฤดูหนาวของ ' 49 – หรือบางทีมันเป็นฤดูใบไม้ผลิของ ' 50 – ฉันไม่ระลึกว่า อย่างใด แม้ว่าสิ่งที่ทำให้ฉันคิดว่า มันเป็นหนึ่ง หรืออื่น ๆ เป็น เพราะฉันจำ flume ใหญ่ไม่เสร็จก่อนมาไปค่าย แต่ทางใดทางหนึ่ง เขาถูกคน curiosest เกี่ยวกับเดิมพันเสมอในสิ่งใด ๆ ที่เปิดอยู่ คุณเคยเห็น ถ้าเขาไม่ได้รับใด ๆ ร่างกายใกล้เคียงด้านอื่น ๆ และถ้าเขาไม่สามารถ เขาจะเปลี่ยนข้าง วิธีใด ๆ ที่เหมาะสมที่คนอื่น ๆ จะเหมาะกับเขา – ใด ๆ เพียงวิธีนั้นของเขามีการวางเดิมพัน เขาพอใจ แต่ยัง เป็นเรื่องแปลก ลัคกี้ลัคกี้ เขาส่วนใหญ่มักจะมาหาผู้ชนะ เขาจะพร้อม และวางในโอกาส ไม่มีสิ่ง solitry ไม่กล่าวถึง แต่ feller ที่จะเสนอการเดิมพันบน และใช้ด้านใดด้านหนึ่งที่คุณกรุณา เป็นผมเพียงบอกคุณ หากมีการแข่งม้า คุณจะพบเขาล้าง หรือคุณจะพบเขาเอาในตอนท้ายของมัน ถ้ามีการต่อสู้สุนัข เขาจะเดิมพันกับมัน ถ้ามีแมวต่อสู้ เขาจะเดิมพันกับมัน ถ้ามีไก่การต่อสู้ เขาจะเดิมพันกับมัน ทำไม ถ้ามีนกตั้งบนรั้ว เขาจะเดิมพันคุณใดจะบินก่อน หรือถ้ามีประชุมค่าย เขาจะมี reg'lar การเดิมพัน Parson Walker ซึ่งเขาตัดสินให้ exhorter ดีเกี่ยวกับที่นี่ และดังนั้น เขา เกินไป และเป็นคนดี ถ้าเขายัง เห็นคร่อมบกพร่องเริ่มต้นไป anywheres เขาจะเดิมพันคุณระยะมันจะใช้เวลาเขาไปไหนก็ได้เขาไป และถ้าคุณเอาเขาขึ้น เขาจะ foller ที่คร่อมบักเม็กซิโกแต่สิ่งที่เขาต้องหาที่เป็นนาน และถูกผูกไว้สำหรับเขาบนท้องถนน ชายนี่มากมายได้เห็นยิ้มที่ และสามารถบอกคุณเกี่ยวกับพระองค์ ทำไม มันไม่เคยทำไม่แตกต่างกับเขา – เขาจะเดิมพันกับ feller dangdest หมายสิ่งใด ๆ Parson Walker ภรรยาวางมากป่วยครั้ง ในขณะที่ดี และเหมือนว่า พวกเขา warn't ไปเพื่อบันทึกเธอ แต่เช้าวันหนึ่งเขามา ยิ้มถามว่า เธอ และเขากล่าวว่า เธอมีความมากดีกว่าขอบคุณพระเจ้าสำหรับความเมตตาของเขา inf'nit – และเข้ามาเพื่อสมาร์ทที่ ด้วยพระพร Prov'dence เธอจะได้ดีได้ และยิ้ม ก่อนที่เขาคิดว่า กล่าว ว่า "ดี ฉันจะเสี่ยงสอง และครึ่งที่เธอไม่ อย่างใด"Thish yer ยิ้มได้แมร์หมายชายเรียกเธอ nag สิบห้านาที แต่ไม่เท่าในความสนุก รู้ เนื่องจาก แน่นอน เธอเร็วกว่าที่ – และเขาเคยชนะเงินในม้าตัวนั้น เธอถูกจึงช้า และมักจะมีอาการหอบ หืด หรือไข้หัดที่ หรือปริมาณการใช้ หรือสิ่ง ของชนิดนั้น พวกเขาใช้ให้เธอสอง หรือสามร้อยหลาเริ่ม แล้ว ผ่านเธอเดินทาง ที่ fag-สิ้นสุดการแข่งขันเสมอแต่ เธอจะตื่นเต้น และหมดหวังเหมือน และมา cavorting straddling และโปรยเธอขารอบ limber บางครั้งในอากาศ และบางครั้งออกไปด้านใดด้านหนึ่งอยู่ท่ามกลางรั้ว และเตะค่าฝุ่น m-o-r-e และเพิ่มไม้ m-o-r-e กับเธอไอ และจาม และเป่าจมูกของเธอ – และจะนำค่าที่ยืนเพียงเกี่ยวกับการคอข้างหน้า ใกล้เป็นคุณสามารถ cipher ลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการปฏิบัติตามคำร้องขอของเพื่อนของฉันที่เขียนฉันจากตะวันออกที่ผมเรียกร้องให้มีอัธยาศัยดีพูดพล่ามเก่าไซมอนวีลเลอร์และสอบถามหลังจากที่เพื่อนของเพื่อนของฉัน, Leonidas ดับบลิวยิ้มตามที่ร้องขอที่จะทำและผม hereunto ผนวกผล ฉันมีความสงสัยที่ซุ่มซ่อน Leonidas ดับบลิวยิ้มเป็นตำนาน; ที่เพื่อนของฉันไม่เคยรู้ว่าบุคคลดังกล่าว; และว่าเขานึกว่าถ้าผมถามล้อเก่าเกี่ยวกับเขาก็จะเตือนให้เขายิ้มจิมของเขาที่น่าอับอายและเขาจะไปทำงานและเบื่อฉันเกือบตายด้วยบางความทรงจำนรกของเขาในฐานะที่ยาวและน่าเบื่อเท่าที่ควร จะไร้ประโยชน์กับผม หากที่ออกแบบก็แน่นอนประสบความสำเร็จ. ผมพบว่าไซมอนล้อหลับอย่างสบายโดยเตาบาร์ห้องพักของเก่าโรงเตี๊ยมทรุดโทรมในค่ายการทำเหมืองแร่โบราณของแองเจิลและผมสังเกตเห็นว่าเขาเป็นไขมันและกล้อนและมี การแสดงออกในการชนะอ่อนโยนและความเรียบง่ายเมื่อสีหน้าของเขาที่เงียบสงบ เขาตื่นขึ้นมาและให้ฉันดีวัน ผมบอกเขาว่าเพื่อนของฉันได้รับหน้าที่ให้ฉันเพื่อให้สอบถามข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับสหายรักของวัยเด็กของเขาชื่อลีโอนิดายิ้ม-ดับบลิวเรฟ Leonidas ดับบลิวยิ้ม-รัฐมนตรีหนุ่มของพระเยซูที่เขาเคยได้ยินครั้งหนึ่งเคยเป็นถิ่นที่อยู่ของค่ายแองเจิลของ ฉันเพิ่มว่าถ้านายวีลเลอร์สามารถบอกฉันสิ่งที่เกี่ยวกับเรื่องนี้รายได้ Leonidas ดับบลิวยิ้มใด ๆ ผมจะรู้สึกภายใต้ภาระผูกพันจำนวนมากให้กับเขา. ไซมอนวีลเลอร์ได้รับการสนับสนุนฉันในมุมและปิดกั้นฉันมีกับเก้าอี้ของเขาและจากนั้นนั่งฉัน ลงและท่องการเล่าเรื่องที่น่าเบื่อซึ่งต่อไปนี้วรรคนี้ เขาไม่เคยยิ้มเขาไม่เคยขมวดคิ้วเขาไม่เคยเปลี่ยนเสียงของเขาจากคีย์อ่อนโยนไหลที่เขาปรับประโยคเริ่มต้นเขาไม่เคยทรยศสงสัยน้อยที่สุดของความกระตือรือร้น; แต่ทั้งหมดที่ผ่านการเล่าเรื่องที่สิ้นสุดมีวิ่งหลอดเลือดดำของความมุ่งมั่นที่น่าประทับใจและความจริงใจซึ่งแสดงให้ฉันเห็นชัดถ้อยชัดคำว่าเพื่อให้ห่างไกลจากจินตนาการของเขาว่ามีสิ่งใดที่ไร้สาระหรือตลกเกี่ยวกับเรื่องของเขาเขาได้รับการยกย่องว่ามันเป็นเรื่องสำคัญจริงๆและชื่นชม สองวีรบุรุษในฐานะที่เป็นคนอัจฉริยะเหนือธรรมชาติในกลเม็ดเด็ดพราย ให้ฉันภาพของชายคนหนึ่งลอยสงบเงียบพร้อมผ่านเช่นเส้นด้ายเกย์โดยที่ไม่เคยยิ้มที่ไร้สาระอย่างประณีต ที่ผมกล่าวว่าก่อนหน้านี้ผมขอให้เขาบอกฉันว่าเขารู้ว่ารายได้ของ Leonidas ดับบลิวยิ้มและเขาตอบดังต่อไปนี้ ผมปล่อยให้เขาไปในทางของตัวเองและไม่เคยขัดจังหวะเขาอีกครั้ง: มีรถตัดที่นี่ครั้งโดยชื่อของจิมยิ้มได้ในช่วงฤดูหนาวของ 49 -or บางทีมันอาจจะเป็นฤดูใบไม้ผลิของ '50 -I ไม่ จำว่าอย่างใด แต่สิ่งที่ทำให้ผมคิดว่ามันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นเพราะผมจำได้ว่าฟลูมใหญ่ไม่เสร็จตอนแรกที่เขาเข้ามาในค่าย แต่วิธีการใด ๆ ที่เขาเป็นคนที่มักจะ curiosest เกี่ยวกับการพนันในสิ่งที่เปิดขึ้นที่คุณเคยเห็นใด ๆ ถ้าเขาจะได้รับตัวใดที่จะเดิมพันในด้านอื่น ๆ ; และถ้าเขาไม่สามารถเขาต้องการเปลี่ยนข้าง วิธีการที่เหมาะกับผู้ชายคนอื่น ๆ ใด ๆ ที่จะเหมาะกับเขาด้วยวิธีใด ๆ เพียงเพื่อให้เขาได้เป็นเดิมพันเขาเป็นที่น่าพอใจ แต่ก็ยังโชคดีที่เขาโชคดีผิดปกติ; เขามักจะออกมามากที่สุดเป็นผู้ชนะ เขาเป็นคนที่พร้อมเสมอสำหรับการวางและโอกาส; ก็จะไม่มีไม่มีสิ่ง solitry กล่าวถึง แต่ที่ feller'd เสนอที่จะเดิมพันกับมันและใช้ด้านข้างที่คุณกรุณาใด ๆ ตามที่ผมก็แค่บอกคุณ ถ้ามีม้าแข่งที่คุณจะพบว่าเขาล้างหรือคุณจะพบว่าเขาถูกจับในตอนท้ายของมัน; ถ้ามีสุนัขต่อสู้เขาจะเดิมพันกับมัน ถ้ามีแมวต่อสู้เขาจะเดิมพันกับมัน ถ้ามีไก่ต่อสู้เขาจะเดิมพันกับมัน ทำไมถ้ามีนกสองการตั้งค่าบนรั้วเขาจะเดิมพันคุณที่หนึ่งจะบินครั้งแรก หรือถ้ามีค่ายประชุมเขาจะ reg'lar มีการเดิมพันในพระวอล์คเกอร์ซึ่งเขาตัดสินจะเป็น exhorter ดีที่สุดเกี่ยวกับที่นี่และเพื่อให้เขามากเกินไปและเป็นคนดี ถ้าเขามองเห็นได้แม้เริ่มต้นขี่-ข้อผิดพลาดที่จะไป anywheres เขาจะเดิมพันที่คุณว่าจะใช้เวลานานเขาจะได้รับในทุกที่ที่เขาจะไปและถ้าคุณเอาเขาขึ้นเขาจะ foller ที่คร่อม-ข้อผิดพลาดในเม็กซิโก แต่สิ่งที่เขา จะหาที่ที่เขากำลังมุ่งหน้าไปและระยะเวลาที่เขาอยู่บนท้องถนน จำนวนของเด็ก ๆ ที่นี่ได้เห็นว่ายิ้มและสามารถบอกคุณได้เกี่ยวกับเขา ทำไมมันไม่เคยสร้างความแตกต่างให้กับเขาเขาจะเดิมพันกับสิ่งที่รถตัด dangdest ใด ๆ ภรรยาของพระวอล์คเกอร์วางป่วยมากครั้งเดียวในขณะที่ดีและมันดูเหมือนว่าพวกเขา warn't จะบันทึกของเธอ แต่ในเช้าวันหนึ่งเขามาและยิ้มถามว่าเธอเป็นและเขาบอกว่าเธอเป็นดีมากขอบคุณพระเจ้าสำหรับความเมตตา inf'nit ของเขาและมาเพื่อให้สมาร์ทที่มีพระพรของ Prov'dence ที่เธอต้องการ รับเป็นอย่างดียัง; และยิ้มก่อนที่เขาจะคิดว่า "ดีฉันจะมีความเสี่ยงที่สองและครึ่งว่าเธอทำไม่ได้ทางใดทางหนึ่ง." Thish-กะยิ้มมีม้าที่เรียกว่าชายของเธอจู้จี้สิบห้านาที แต่นั่นก็เป็นเพียงในความสนุกสนานที่คุณรู้ว่าเพราะแน่นอนเธอเป็นเร็วกว่าและเขาใช้ในการชนะเงินบนม้าว่าสำหรับทุกอย่างที่เธอได้ช้ามากและมักจะมีโรคหอบหืดหรืออารมณ์ร้ายหรือ การบริโภคหรือบางสิ่งบางอย่างชนิดที่ว่า พวกเขานำมาใช้เพื่อให้เธอสองหรือสามร้อยหลาเริ่มต้นแล้วผ่านของเธอภายใต้วิธี; แต่มักจะที่อ่อนล้าสิ้นการแข่งขันเธอจะได้รับความตื่นเต้นและสิ้นหวังเหมือนและมา cavorting และคร่อมขึ้นและกระจายขาของเธอรอบอรชรบางครั้งในอากาศและบางครั้งออกไปอีกด้านหนึ่งในหมู่รั้วและ เตะฝุ่นมากขึ้นและเพิ่มมากขึ้นด้วยไม้ไอจามของเธอและเธอและเป่าจมูกและมักจะเรียกขึ้นที่ขาตั้งเพียงเกี่ยวกับการคอไปข้างหน้าในขณะที่ใกล้เป็นคุณสามารถเข้ารหัสมันลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามคำขอจากเพื่อนของผม ที่เขียนจากตะวันออก ผมเรียกดี , พูดเรื่อยเจื้อยเก่า ไซมอน วีลเลอร์ และถามถึงเพื่อนของเพื่อนของฉัน ลีโอนีดาส ดับเบิลยู บันทึกตามที่ร้องขอให้ทำ และผม hereunto เพิ่มผล ผมมีความสงสัยว่า ลีโอนีดาส ดับเบิลยู ยิ้มอยู่ เป็นตำนาน ที่เพื่อนฉันไม่เคยรู้ว่าเป็นบุคคลสำคัญ และเขา conjectured นั้นถ้าฉันถามเก่าล้อเขาก็จะเตือนเขาเสียชื่อ จิมยิ้มของเขา และเขาก็ออกไปทำงาน และเจาะฉันเกือบตายกับความโหดเหี้ยมของเค้ายาวและน่าเบื่อ มันควรจะไม่มีประโยชน์กับฉัน ถ้านั่นคือการออกแบบมันประสบความสําเร็จอย่างแน่นอน

เจอไซมอนล้อหลับสบายในห้องเตาของบาร์เก่าโรงแรมในเหมืองโบราณทรุดโทรมของเทวดา และผมสังเกตเห็นว่าเขากำลังอ้วน หัวล้าน และมีการแสดงออกของการชนะอ่อนโยนและความเรียบง่ายบนสีหน้าสงบของเขา เขาปลุกขึ้นมาและให้ฉันโชคดี ฉันบอกเพื่อนของฉันได้มอบหมายให้ข้อสงสัยบางอย่างเกี่ยวกับแก้วสหายของเขาในวัยเด็กชื่อลีโอนีดาสดับบลิว ยิ้ม ( Rev . ลีโอนีดาส .ยิ้ม–รัฐมนตรีหนุ่มของประเสริฐ ที่เขาได้ยินในเวลาหนึ่งถิ่นที่อยู่ในค่ายของนางฟ้า ฉันจะเพิ่มว่าถ้าคุณล้อสามารถบอกฉันเรื่องนั้นเรื่องนี้ ลีโอนีดาสดับบลิว ยิ้ม ผมจะรู้สึกภายใต้ภาระหน้าที่มากมายเพื่อเค้า

ไซมอนล้อต้อนผมเข้ามุม และปิดล้อม ฉันกับเก้าอี้แล้วนั่งฉันลงและ reeled ปิดจำเจเล่าเรื่องซึ่งตามความในวรรคนี้ เขาไม่เคยยิ้ม เขาก็ขมวดคิ้ว เขา ไม่ เคย เปลี่ยนจากเสียงของเขาอ่อนโยนไหลกุญแจซึ่งเขาเปิดประโยคแรก เขาไม่เคยทรยศ สงสัยแม้แต่น้อย ความกระตือรือร้น แต่ทั้งหมดที่ผ่านการเล่าเรื่องยืดยาดก็วิ่งเส้นของความน่าประทับใจ และความจริงใจซึ่งแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ห่างไกลจากเขาจินตนาการว่ามีอะไรน่าขำหรือตลกเกี่ยวกับเรื่องราวของเขา เขาถือว่ามันเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ และชื่นชมของคนทั่ว ๆ ไป สองวีรบุรุษเป็นอัจฉริยะในลูกเล่น ฉัน ปรากฏการณ์ของผู้ชายลอยสงบนิ่งตามผ่านเช่นเส้นด้ายวิปลาสโดยไม่เคยยิ้มได้สวยงามครับ อย่างที่ผมเคยบอกฉันถามเขาเพื่อบอกสิ่งที่เขารู้ของบาทหลวง ลีโอนีดาสดับบลิว ยิ้ม และเขาตอบดังนี้ ฉันให้เขาไปในทางของเขาเอง และไม่เคยขัดเขาสักครั้ง :

มีผู้ชายที่นี่ครั้งหนึ่ง โดยใช้ชื่อของจิมยิ้มในฤดูหนาวของ ' 49 ( หรือบางทีมันเป็นฤดูใบไม้ผลิปี 50 –ฉันไม่จดจำว่า บางทีแต่สิ่งที่ทำให้ฉันคิดว่าเป็นหนึ่งหรืออื่น ๆเป็นเพราะฉันจำใหญ่รางน้ำยังไม่จบเมื่อเขาก่อนมาค่าย แต่ทางใด เขาก็เป็นผู้ชาย curiosest เสมอเดิมพันใด ๆเกี่ยวกับสิ่งที่เปิดขึ้น คุณเคยเห็นไหม ถ้าเขาสามารถทำให้ร่างกายเพื่อเดิมพันในด้านอื่น ๆ และถ้าเขาทำไม่ได้ เขาจะเปลี่ยนข้างวิธีใดที่เหมาะกับผู้ชายคนอื่นจะเหมาะกับเขา และวิธีใด ๆเพียงเพื่อให้เขาได้เลย เขาจะพอใจ แต่ยังโชคดี ที่โชคดี เขามากที่สุดเป็นผู้ชนะ เขาพร้อมเสมอ และ วาง สำหรับ โอกาส มี ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ solitry กล่าวถึงแต่ผู้ชายจะให้พนัน และใช้ด้านใดด้านหนึ่งครับ อย่างที่ผมบอกคุณ หากมีการแข่งม้า