π backbonding, also called π backdo

π backbonding, also called π backdonation, is a concept from chemistry in which electrons move from an atomic orbital on one atom to a π* antibonding orbital on a π-acceptor ligand.[1][2] It is especially common in the organometallic chemistry of transition metals with multi-atomic ligands such as carbon monoxide, ethylene or the nitrosonium cation. Electrons from the metal are used to bond to the ligand, in the process relieving the metal of excess negative charge. Compounds where π backbonding occurs include Ni(CO)4 and Zeise's salt. IUPAC offers the following definition for backbonding:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Backbonding π π backdonation เรียกว่าเป็นแนวคิดจากเคมีซึ่งอิเล็กตรอนไปจากมีออร์บิทัลอะตอมหนึ่งอะตอมเป็นπ * antibonding วงบนเป็นลิแกนด์π-ให้เป็นผู้รับ [1] [2]ถือเป็นปกติในกเคมีเปลี่ยนโลหะกับ ligands หลายอะตอมเช่นคาร์บอนมอนอกไซด์ เอทิลีน หรือไอออน nitrosonium อิเล็กตรอนจากโลหะจะใช้การพันธบัตรกับลิแกนด์ ในกระบวนการปลดปล่อยโลหะของประจุลบส่วนเกิน สารประกอบที่เกิดπ backbonding มี Ni (CO) 4 และ Zeise ของเกลือ ยิ่ง ๆ มีนิยามต่อไปนี้สำหรับ backbonding:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

π backbonding เรียกว่าπ backdonation เป็นแนวคิดจากเคมีในการที่อิเล็กตรอนย้ายจากอะตอมโคจรในหนึ่งอะตอมไปπ * antibonding โคจรบนแกนด์π-ใบเสร็จ. [1] [2] มันเป็นเรื่องธรรมดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพันธะ คุณสมบัติทางเคมีของโลหะการเปลี่ยนแปลงกับแกนด์หลายอะตอมเช่นคาร์บอนมอนอกไซด์เอทิลีนหรือไอออนบวก nitrosonium อิเล็กตรอนจากโลหะที่มีการใช้พันธบัตรเพื่อแกนด์ในกระบวนการบรรเทาโลหะของประจุลบส่วนเกิน สารประกอบที่π backbonding เกิดขึ้นรวมถึง Ni (CO) 4 และ Zeise ของเกลือ IUPAC มีความหมายต่อไปนี้สำหรับ backbonding: