Ishinomaki survivor Michiyo Oshima

Ishinomaki survivor Michiyo Oshima says all she can do is move on and try to enjoy the rest of her life.

Oshima lost her husband of 40 years, Sadao, to the tsunami. During the first year of her widowhood, she would idle away her days in sorrow, her mind frequently drifting off to nostalgic thoughts about her husband.

Nowadays she no longer appears beset by such grief, as the 74-year-old single-mindedly commits herself to her duties as president of the temporary housing complex in the city’s Minamizakai district. She handles everything from inviting volunteers to checking in on her fellow residents, fearing some may be too withdrawn.

The leadership role, Oshima says, has kept her occupied and given her opportunities to make new friends instilling in her a renewed hope for life.

“I would be lying if I said I no longer think about my husband,” she said. “But I’m happy I have all these new friends now. As a survivor, we need to enjoy what remains of our lives.”

Four years on, Oshima said many temporary housing residents are at a crossroads in their post-tsunami lives, as some, including herself, are slated to move into state-backed public housing as early as next month.

As much as they are fed up with the increasingly decrepit state of their temporary dwellings, Oshima said some of the survivors leaving her complex have grown so fond of the camaraderie they have built with their neighbors over the last four years that they are now reluctant to start new relationships from scratch in their next communities.

“Some of the residents are afraid that they might end up living in isolation once they have moved somewhere else,” Oshima said.

Still, she insists the survivors have to move on.

“It is often said the memory of the disaster should be kept alive. But personally, I don’t want any reminder of that day. I just want to forget all about it and move on.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ishinomaki รอดชีวิต Michiyo Oshima กล่าวว่าทุกอย่างที่เธอสามารถทำได้คือการเดินหน้าต่อไปและพยายามที่จะเพลิดเพลินไปกับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ. Oshima สูญเสียสามีของเธอ 40 ปีสะเดาที่จะเกิดสึนามิ ในช่วงปีแรกของการเป็นม่ายของเธอเธอจะไม่ได้ใช้งานออกไปวันที่เธออยู่ในความเศร้าโศกใจของเธอมักจะลอยออกไปความคิดความคิดถึงเกี่ยวกับสามีของเธอ. ปัจจุบันเธอไม่ปรากฏรุมเร้าด้วยความเศร้าโศกดังกล่าวเป็น 74 ปีกระทำเดียวเลื่อนลอย ตัวเองหน้าที่ของเธอในฐานะประธานที่ซับซ้อนที่อยู่อาศัยชั่วคราวในย่าน Minamizakai เมือง เธอจะจัดการกับทุกอย่างจากการเชิญชวนอาสาสมัครที่จะตรวจสอบในที่อาศัยอยู่ในเพื่อนของเธอกลัวบางคนอาจจะถอนตัวออกมามากเกินไป. บทบาทความเป็นผู้นำ Oshima กล่าวว่าได้เก็บครอบครองและได้รับโอกาสของเธอที่จะทำให้เพื่อนใหม่ปลูกฝังในตัวเธอหวังต่ออายุสำหรับชีวิต. " ฉันจะโกหกถ้าผมบอกว่าผมไม่ได้คิดเกี่ยวกับสามีของฉัน "เธอกล่าว "แต่ฉันมีความสุขฉันมีทั้งหมดเหล่านี้เพื่อนใหม่ในขณะนี้ ในฐานะที่เป็นผู้รอดชีวิตที่เราต้องสนุกกับสิ่งที่เหลืออยู่ของชีวิตของเรา. "สี่ปีที่Oshima กล่าวว่าชาวบ้านจำนวนมากที่อยู่อาศัยชั่วคราวอยู่ที่ทางแยกในชีวิตหลังสึนามิของพวกเขาขณะที่บางคนรวมทั้งตัวเองมีกำหนดที่จะย้ายเข้ารัฐได้รับการสนับสนุน ที่อยู่อาศัยของประชาชนเป็นช่วงต้นเดือนถัดไป. มากที่สุดเท่าที่พวกเขาจะเบื่อกับรัฐเสื่อมมากขึ้นของที่อยู่อาศัยชั่วคราวของพวกเขา, Oshima กล่าวว่าบางส่วนของผู้รอดชีวิตออกจากความซับซ้อนของเธอได้เติบโตขึ้นอย่างรักสนิทสนมกันที่พวกเขาได้สร้างขึ้นกับเพื่อนบ้านของพวกเขามากกว่าที่ผ่านมา สี่ปีที่ผ่านมาตอนนี้พวกเขาลังเลที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่จากรอยขีดข่วนในชุมชนต่อไปของพวกเขา. "บางส่วนของผู้อยู่อาศัยมีความกลัวว่าพวกเขาจะจบลงที่อาศัยอยู่ในการแยกเมื่อพวกเขาได้ย้ายไปอยู่ที่อื่น" Oshima กล่าว. ยังคงเธอยืนยันรอดชีวิต ต้องเดินหน้าต่อไป. "มันมักจะกล่าวความทรงจำของภัยพิบัติที่ควรจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ส่วนตัวผมไม่อยากเตือนความทรงจำในวันนั้น ๆ ผมแค่อยากจะลืมทุกอย่างเกี่ยวกับมันและเดินหน้าต่อไป. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซอร์ไวเวอร์ มิจิโยะ โอชิม่ากล่าว Ishinomaki ทั้งหมดที่เธอทำได้คือก้าวไปข้างหน้า และพยายามที่จะเพลิดเพลินไปกับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ สามีของเธอ

ชิมะ หายไป 40 ปี สะเดา , สึนามิ ในช่วงปีแรกของการเป็นม่าย เธอจะอยู่เฉยๆวันของเธอในความเศร้าโศก จิตใจของเธอมักล่องลอยกับความคิดอาลัยสามี

ปัจจุบันเธอไม่ปรากฏเต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้เป็น 74 ปีเดียว mindedly มุ่งมั่นตัวเองเพื่อทำหน้าที่เป็นประธานของที่อยู่อาศัยชั่วคราวที่ซับซ้อนใน minamizakai ของเมือง เธอจัดการทุกอย่างจากการเชิญอาสาสมัครเพื่อตรวจสอบกับผู้อยู่อาศัยที่เพื่อนของเธอ ว่าบางอย่างอาจจะถอนเงินเกินไป

ความเป็นผู้นำโอชิม่ากล่าวได้เก็บเธอไว้ และเปิดโอกาสให้เพื่อนใหม่ของเธอปลูกฝังความหวังใหม่ในชีวิต

" ผมคงจะโกหกถ้าผมบอกว่าผมไม่คิดเกี่ยวกับสามีของฉัน " เธอกล่าว " แต่ฉันมีความสุข ฉันมีเพื่อนใหม่แล้ว ในฐานะที่เป็นผู้รอดชีวิต เราต้องสนุกกับส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา . "

4 ปีต่อไปโอชิม่า กล่าวว่า ชาวบ้านที่อยู่อาศัยชั่วคราวหลายทางแยกในชีวิตหลังสึนามิ เป็นบางส่วน รวมทั้งตัวเองเป็น slated ที่จะย้ายเข้าสู่สถานะการสนับสนุนที่อยู่อาศัยสาธารณะเป็นต้นเดือนหน้า

เท่าที่พวกเขาเอือมระอากับสภาพเก่ามากของพวกเขาที่อยู่อาศัยชั่วคราว ,โอชิม่า กล่าวว่า ผู้รอดชีวิตบางคน ทิ้งเธอไว้ที่ซับซ้อนมีโตรักความสนิทสนมกัน พวกเขาได้สร้างกับเพื่อนบ้านของพวกเขาในช่วงสี่ปีว่าพวกเขากำลังลังเลที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่จากรอยขีดข่วนในชุมชนของตนเองต่อไป

" บางส่วนของผู้อยู่อาศัยจะกลัวว่าพวกเขาอาจจะอยู่ในการแยกเมื่อพวกเขาย้าย ที่อื่น " โอชิม่ากล่าว .

ยังเธอยืนยันผู้รอดชีวิตต้องก้าวต่อไป

" มันมักจะบอกว่า ความทรงจำแห่งหายนะที่ควรเก็บเอาไว้ แต่ส่วนตัวผมไม่อยากเตือนวันนั้น ฉันเพียงต้องการที่จะลืมเกี่ยวกับมัน และก้าวต่อไป " .