“How old are you?” she wanted to kn

“How old are you?” she wanted to knows.
“Thirty-two,” I said.
“Then you don’t remember a world without a robot,” Dr. Calvin began. “There was a time when human beings faced the world alone and without a friend. Now we have robots to help us – stronger, more useful, more capable than we are. Human beings are no longer alone. Have you ever thought of it that way?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"วิธีคุณอายุเท่าไร" เธออยากจะรู้"สามสิบสอง ผมกล่าว"แล้วคุณจำโลก โดยหุ่นยนต์ ดร. Calvin เริ่ม "ได้เวลาเมื่อมนุษย์เผชิญโลกเพียงลำพัง และไม่ มีเพื่อน ตอนนี้เรามีหุ่นยนต์เพื่อช่วยให้เรา – แข็งแกร่ง มีประโยชน์ มีความสามารถมากกว่าเรา มนุษย์จะไม่อยู่คนเดียว คุณเคยคิดอย่างงั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณอายุเท่าไหร่?" เธออยากจะรู้ว่า.
"สามสิบสอง" ฉันกล่าวว่า.
"จากนั้นคุณจำไม่ได้โลกที่ไม่มีหุ่นยนต์" ดร. เคลวินเริ่ม "มีเวลาเมื่อมนุษย์ต้องเผชิญกับโลกเพียงอย่างเดียวและไม่มีเพื่อน ตอนนี้เรามีหุ่นยนต์ที่จะช่วยให้เรา - แข็งแรงมีประโยชน์มากขึ้นความสามารถมากขึ้นกว่าที่เรามี มนุษย์จะไม่ได้อยู่คนเดียว คุณเคยคิดว่ามันเป็นอย่างนั้น?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นายอายุเท่าไร ? " เธออยากจะรู้" สามสิบสอง "" แล้วคุณจำไม่ได้ว่า โลกนี้ไม่มีหุ่นยนต์ " ดร. เควินเริ่ม " มีเวลาเมื่อมนุษย์เผชิญโลกคนเดียวโดยไม่มีเพื่อน ตอนนี้เรามีหุ่นยนต์เพื่อช่วยเราทีแข็งแกร่ง มีประโยชน์มากกว่า มีความสามารถมากกว่าเรา มนุษย์จะไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป . คุณเคยคิดอย่างนั้น