Creative destruction is a term orig

Creative destruction is a term originally derived from Marxist economic theory which refers to the linked processes of the accumulation and annihilation of wealth under capitalism. These processes were first described in The Communist Manifesto (Marx and Engels, 1848)[1] and were expanded in Marx's Grundrisse (1857)[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำแรก มาจากทฤษฎีเศรษฐกิจ Marxist ซึ่งหมายถึงกระบวนการเชื่อมโยงของการสะสมและทำลายล้างให้เลือกมากมายภายใต้ทุนนิยม ทำลายความคิดสร้างสรรค์ได้ กระบวนการเหล่านี้ถูกอธิบายไว้ในแถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ (Marx และ Engels ปี 1848 แห่ง) ก่อน [1] และได้ขยายใน Grundrisse ของ Marx (ค.ศ. 1857) . [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำลายความคิดสร้างสรรค์เป็นคำที่มามาจากทฤษฎีเศรษฐศาสตร์มาร์กซ์ซึ่งหมายถึงกระบวนการเชื่อมโยงของการสะสมและการทำลายล้างของความมั่งคั่งภายใต้ระบบทุนนิยม กระบวนการเหล่านี้เป็นครั้งแรกที่อธิบายในแถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ (มาร์กซ์และเองเงิ, 1848) [1] และได้รับการขยายตัวในมาร์กซ์ Grundrisse (1857) [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำลายความคิดสร้างสรรค์เป็นศัพท์เดิมมาจากลัทธิมาร์กซ์เศรษฐศาสตร์ซึ่งหมายถึงการเชื่อมโยงกระบวนการของการสะสมและการทำลายล้างของความมั่งคั่งภายใต้ระบบทุนนิยม กระบวนการเหล่านี้ถูกอธิบายครั้งแรกในพรรคคอมมิวนิสต์ ( มาร์กซ์และเองเงิลส์ , 1848 ) [ 1 ] และขยาย มาร์กซก็ grundrisse ( 1857 ) [ 2 ]