Classical ConditioningPDF version f

Classical Conditioning
PDF version for printing

Background: Learning vs. Memory
First of all, you may find it interesting that "learning" and "memory" make up two different chapters in the text, though the two terms seem very much related. In fact, "learning" and "memory/cognition" are also usually taught as two separate classes and represent two fairly distinct disciplines within psychology. One way to understand the distinction between the two is to consider B.F. Skinner’s often quoted definition of learning, "a relatively permanent change in behavior as the result of experience." One basic difference between memory and learning is that memory is not necessarily relatively permanent. In fact, sensory memory, by definition, lasts for a few seconds at most. Second, note that the term "behavior" is an important part of Skinner’s definition, with the clear implication that learning is something that is empirical, which can be observed. On the other hand, most cognitive psychologists consider memory to be an abstract construct, which can only be studied indirectly through empirical measures. It is also helpful to consider the historical roots of these two sub-disciplines. Learning grew from the behaviorist school, while the area of memory/cognition was the direct result of the cognitive school of thought. As a result, these two areas share many of the characteristics of the historical behaviorist and cognitive movements. As mentioned, those who study learning are more concerned with observable measures, as opposed to unobservable constructs. Further, research in learning often involves non-human animals as subjects, while cognitive/memory research usually involves humans, or computer simulation. With these distinctions in mind, we now turn our attention to the study of learning.

The Model

We will discuss the oldest (within the modern study of psychology) and, one of the most often cited models of learning, classical conditioning. The researcher with which classical conditioning is most often associated is Ivan Pavlov. In fact, classical conditioning is sometimes referred to as "Pavlovian" conditioning. Pavlov was a Russian physician and researcher who did a lot of important work studying the digestive system, for which he won a Novel prize in 1904. He’s best known however, for his development of a model for describing a basic non-conscious instinctual type of learning.

The "classic" classical conditioning experiment conducted by Pavlov goes as follows: A dog is hooked to a mechanism that measures the amount that the dog salivates. A tone is sounded just before a dog is given meat powder. This occurs several times. Eventually, conditioning occurs in that the dog salivates just to the bell alone. Of course, the dog salivates instinctively in response to the food, but "learns" to salivate to the sound of the bell, much as you might find your mouth watering at the site, smell, or even memory of your favorite food. Pavlov used this relatively simple experiment as a model for describing much of the automatic/nonconscious learning that occurs in everyday life. In any case where you have "learned" to respond automatically to some sort of stimulus with fear, joy, excitement, or anticipation you have become classically conditioned. In fact, a basic characteristic of classical conditioning, in comparison to another popular model, operant conditioning, is that the learning is automatic and non-conscious. Pavlov identified four basic components in this classical conditioning model. The unconditioned stimulus is the stimulus that naturally and instinctively elicits the target response, which, in the case of his classic experiment is the meat powder. The conditioned stimulus is the stimulus that comes to elicit the target response, which was the tone in Pavlov’s experiment. The unconditioned and conditioned responses are a little trickier to identify in that they are often the exact same behavior. For example in Pavlov’s experiment they are both salivation. The fundamental difference is that the unconditioned response occurs as a result of the unconditioned stimulus, and the conditioned response occurs in response to the conditioned stimulus. In the Pavlov experiment, the unconditioned response is salivation in response to the meat powder, and the conditioned response is salivation in response to the tone. (See Figure 1)

One special and very powerful example of classical conditioning is taste aversion. Taste aversion is a case where an organism learns to have an aversion to the taste or smell or other characteristics of some food or drink. For example, after consuming too much alcohol, it’s not unusual for someone to associate the smell or even sight of the alcohol with the sickness that resulted from consuming the alcohol (Figure 2).

Another example that’s legendary in psychology circles involves the story of John B. Watson, the father of behaviorism and "Little Albert". John B. Watson carried out a classical conditioning experiment with a child (Little Albert) by making a loud noise behind the child’s head (smashing two bars together) as the child was playing with a rabbit. Though the child was quite happy playing with the rabbit up until that time, he came to be terrified of the rabbit (Figure 3).

Finally, let’s consider a hypothetical example involving a college student. Let’s start with the assumption that college student’s instinctively fear tests. Let’s then imagine that the student is taking a general psychology class, and that the instructor always wears a Hawaiian shirt on test day. Thus, the shirt eventually comes to serve as a conditioned stimulus in that it elicits fear in the student, independent of the test (Figure 4). For the record, this last example is actually "second order" classical conditioning in that in "pure" classical conditioning, the unconditioned stimulus - unconditioned response contingency should be basic and instinctive. Students don’t actually have an instinctual fear of tests; rather, this is something that is itself classically conditioned at an earlier age. However, note one important thing about all these examples, which is that they all involve a target/learned behavior that is non-conscious and basic, usually involving some response of the autonomic nervous system (e.g., fear, sadness, anxiety, excitement, or joy).

Other Characteristics of Classical Conditioning

There are, of course, many variables that can effect the degree to which classical conditioning will or will not occur in different situations. As you might have suspected the study of classical conditioning can become quite complex through the consideration of these different variables, and learning researchers have examined many over the years. In this section we will briefly consider some of these variables that have received the most attention.

The time difference between the conditioned stimulus and the unconditioned stimulus is referred to as latency. First of all, note that the conditioned stimulus must come first. For example, if Pavlov always sounded the tone after the dog got meat powder, the tone, in the absence of the meat powder, would signal was that the dog somehow missed getting it’s meet powder so, in fact, it might as well not salivate. Given that the conditioned stimulus does precede the unconditioned stimulus, the general rule of thumb is that the shorter the latency the more likely it is that the conditioning will occur. Another interesting phenomenon that Pavlov identified was a phenomenon that’s come to be known as "spontaneous recovery". This is the re-occurrence of a classically conditioned response after extinction has occurred. Extinction refers to the fact, that, if the conditioned and unconditioned stimuli are not paired for a given number of trials an organism will stop exhibiting the conditioned response. For example, the student mentioned above will, perhaps, some day come to really like Hawaiian shirts again. However, after the student has officially gotten over the fear of Hawaiian shirts, the fear may suddenly reappear. This would be spontaneous recovery. A final important characteristic of classical conditioning is referred to as generalization. This is the case where stimuli that are like the conditioned stimulus come to elicit the same response. A classic example is that Little Albert allegedly became fearful of other animals and even his Mother’s fur coat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบดั้งเดิมรุ่น PDF สำหรับการพิมพ์พื้นหลัง: เรียนรู้เทียบกับหน่วยความจำครั้งแรกของทั้งหมด คุณอาจพบว่าน่าสนใจว่า "เรียนรู้" และ "จำ" แต่งสองบทที่แตกต่างกันในข้อความ แม้ว่าเงื่อนไขที่สองดูเหมือนเกี่ยวข้องมากขึ้น ในความเป็นจริง "เรียนรู้" และ "หน่วยความจำ/ประชาน" ยังมีสอนเป็น 2 ชั้นแยกต่างหาก และเป็นตัวแทนสาขาที่ค่อนข้างแตกต่างกันสองในจิตวิทยา วิธีหนึ่งในการเข้าใจความแตกต่างระหว่างสองคือการ พิจารณาของสกินเนอร์ B.F. มักเสนอราคาคำจำกัดความของการเรียนรู้ "ค่อนข้างถาวรเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเป็นผลของประสบการณ์" ความแตกต่างพื้นฐานหนึ่งระหว่างหน่วยความจำและเรียนรู้ว่าหน่วยความจำไม่จำเป็นต้องค่อนข้างถาวร ในความเป็นจริง หน่วยความจำทางประสาทสัมผัส โดยคำจำกัดความ เวลากี่วินาทีมากที่สุด สอง โปรดทราบว่า คำว่า "พฤติกรรม" เป็นส่วนสำคัญของข้อกำหนดของสกินเนอร์ กับเนื่องจากชัดเจนว่า การเรียนรู้เป็นสิ่งที่ประจักษ์ ซึ่งจะสังเกตได้จาก บนมืออื่น ๆ นักจิตวิทยาการรับรู้ส่วนใหญ่พิจารณาหน่วยความจำจะ เป็นนามธรรมโครงสร้าง ซึ่งสามารถเท่านั้นสามารถศึกษาทางอ้อมผ่านการประเมินผล มีประโยชน์มากในการพิจารณารากทางประวัติศาสตร์ของสาขาวิชาย่อยเหล่านี้สอง เรียนรู้เพิ่มขึ้นจากโรงเรียน behaviorist ในขณะที่พื้นที่ของหน่วยความจำ/ประชานมีผลโดยตรงของความคิดของโรงเรียนรับรู้ ดัง สองพื้นที่เหล่านี้ร่วมกันหลายลักษณะ behaviorist ประวัติศาสตร์และความเคลื่อนไหวรับรู้ ดังกล่าว ผู้ศึกษาเรียนรู้เป็นห่วงมาตรการ observable ตรงข้ามกับโครงสร้าง unobservable เพิ่มเติม วิจัยเรียนมักจะเกี่ยวข้องกับสัตว์ไม่ใช่บุคคลเป็นเรื่อง ในขณะที่หน่วยความจำ/รับรู้วิจัยมักจะเกี่ยวข้องกับมนุษย์ หรือการจำลองเครื่องคอมพิวเตอร์ มีข้อแตกต่างเหล่านี้ในจิตใจ เราตอนนี้หันเหความสนใจในการศึกษาเรียนรู้แบบจำลองเราจะหารือเก่าแก่ที่สุด (ภายในทันสมัยวิทยาจิตวิทยา และ ของมักจะอ้างถึงรูปแบบของการเรียนรู้ แบบดั้งเดิม นักวิจัยกับดั้งเดิมซึ่งส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องคือ Ivan Pavlov ในความเป็นจริง แบบดั้งเดิมบางครั้งเรียกว่า "Pavlovian" นี่ Pavlov ได้แพทย์รัสเซียและนักวิจัยที่ได้ศึกษาระบบย่อยอาหาร ที่เขาชนะรางวัลนวนิยายใน 1904 งานสำคัญมาก เขาได้รู้จักกันดีอย่างไรก็ตาม เขาพัฒนาแบบจำลองสำหรับอธิบายชนิด instinctual ไม่จำกัดพื้นฐานการเรียนรู้ทดลองแบบดั้งเดิม "คลาสสิก" โดย Pavlov ดังต่อไป: สุนัขติดกลไกที่วัดยอดหมา salivates เสียงเป็นแต่เพียงแห่งสุนัขให้ผงเนื้อก่อน นี้เกิดขึ้นหลายครั้ง ในที่สุด นี่เกิดที่สุนัข salivates กับเบลล์คนเดียว แน่นอน สุนัข salivates instinctively ในอาหาร ได้ "เรียนรู้" การ salivate เสียงของระฆัง มากเท่าที่คุณจะพบว่าปากของคุณน้ำที่ไซต์ กลิ่น หรือแม้แต่หน่วยความจำของคุณชื่นชอบ Pavlov ใช้ทดลองนี้ค่อนข้างง่ายเป็นแบบจำลองในการเรียนรู้ อัตโนมัติ/nonconscious ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันมาก ในกรณีใดๆ คุณได้ "เรียนรู้" การตอบสนองโดยอัตโนมัติเรียงลำดับบางอย่างของการกระตุ้นด้วยความกลัว ความสุข ตื่นเต้น หรือความคาดหมาย คุณได้กลายเป็นห้องปรับอากาศ ในความเป็นจริง ลักษณะพื้นฐานของแบบดั้งเดิม โดยรุ่นยอดนิยมอีก operant ปรับ คือ การเรียนรู้เป็นอัตโนมัติ และไม่ใส่ใจ Pavlov ระบุคอมโพเนนต์พื้นฐานสี่ในรูปแบบดั้งเดิมนี้ กระตุ้น unconditioned จะกระตุ้นที่ธรรมชาติ และ instinctively elicits ตอบสนองเป้าหมาย ซึ่ง ในกรณีของการทดลองของเขาคลาสสิกเนื้อผง กระตุ้นที่มาเพื่อให้ได้รับการตอบสนองเป้าหมาย โทนสีในการทดลองของ Pavlov ซึ่ง กระตุ้นปรับได้ ตอบ unconditioned และอากาศมีน้อย trickier ระบุที่มักทำงานที่เดียวกันแน่นอน ตัวอย่าง ในการทดลองของ Pavlov จะ salivation ทั้งนั้น ความแตกต่างพื้นฐานคือ ตอบสนอง unconditioned เกิดจากกระตุ้น unconditioned และตอบสนองปรับอากาศเกิดขึ้นในการตอบสนองกระตุ้นปรับ ในทดลอง Pavlov ตอบ unconditioned salivation ในผงเนื้อ และการตอบสนองปรับเป็น salivation ตอบเสียง (ดูรูปที่ 1)อย่างมีประสิทธิภาพมาก และพิเศษหนึ่งของดั้งเดิมเป็นรส aversion รสชาติ aversion เป็นกรณีที่การเรียนรู้ชีวิตมี aversion มีรสชาติ หรือกลิ่นอื่น ๆ ลักษณะของอาหารหรือเครื่องดื่มบาง ตัวอย่าง หลังบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป มันไม่ได้ผิดปกติคนกลั้วกลิ่นหรือเหล้าเห็นว่าโรคที่เป็นผลมาจากการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (2 รูป)อีกตัวอย่างหนึ่งที่เป็นตำนานในวงจิตวิทยาเกี่ยวข้องกับเรื่องราวของจอห์นบีวัตสัน พ่อของ behaviorism "อัลเบิร์ตน้อย" จอห์นวัตสันเกิดดำเนินการทดลองแบบดั้งเดิมกับเด็ก (อัลเบิร์ตน้อย) โดยทำเสียงดังอยู่เบื้องหลังของเด็กหัว (ดีที่สุดสองแถบด้วยกัน) เป็นเด็กเล่นกับกระต่าย ว่าเด็กมีความสุขมากเล่นกับกระต่ายจนถึงเวลานั้น เขามาให้คนกลัวกระต่าย (3 รูป)สุดท้าย ลองพิจารณาตัวอย่างสมมุติที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา เริ่ม ด้วยของนักเรียนที่วิทยาลัย instinctively กลัวการทดสอบสมมติฐาน ลองแล้วคิด ว่านักเรียนกำลังเรียนจิตวิทยาทั่วไป และผู้สอนมักจะสวมเสื้อฮาวายในวันทดสอบ ดัง เสื้อตัวในที่สุดมาเพื่อเป็นกระตุ้นปรับอากาศที่มัน elicits กลัวในนักศึกษา อิสระของการทดสอบ (รูปที่ 4) สำหรับคอร์ด ตัวอย่างล่าสุดนี้เป็นจริง "ที่สองสั่ง" แบบดั้งเดิมในที่ "บริสุทธิ์" แบบดั้งเดิม กระตุ้น unconditioned - unconditioned ตอบสนองฉุกเฉินควรพื้นฐาน และภาวะบอบบาง นักเรียนไม่มีความกลัวการทดสอบ instinctual จริง ค่อนข้าง นี้เป็นสิ่งที่เป็นตัวเองที่ห้องปรับอากาศอายุก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม โปรดสังเกตสิ่งหนึ่งที่สำคัญเกี่ยวกับตัวอย่างเหล่านี้ทั้งหมด ซึ่งเป็นที่พวกเขาทั้งหมดเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมเป้าหมาย/การเรียนรู้ที่จะไม่ใส่ใจ และ พื้นฐาน มักจะเกี่ยวข้องกับการตอบสนองของระบบประสาทอัตโนมัติ (เช่น ความกลัว ความโศกเศร้า วิตกกังวล ตื่นเต้น หรือจอย) บางลักษณะอื่น ๆ ของดั้งเดิมมี แน่นอน ตัวแปรมากมายที่สามารถมีผลระดับการดั้งเดิมที่จะ หรือไม่จะเกิดขึ้นในสถานการณ์ต่าง ๆ คุณอาจสงสัยการศึกษาแบบดั้งเดิมสามารถทำงานได้ค่อนข้างซับซ้อนผ่านการพิจารณาตัวแปรต่าง ๆ เหล่านี้ และเรียนรู้นักวิจัยได้ตรวจสอบหลายปี ในส่วนนี้ เราจะสั้น ๆ พิจารณาของตัวแปรเหล่านี้ได้รับความสนใจมากที่สุดความต่างของเวลาระหว่างกระตุ้นปรับและกระตุ้น unconditioned เรียกว่าแฝง ประการแรก โปรดทราบว่า กระตุ้นปรับต้องมาแรก ตัวอย่าง ถ้า Pavlov เสมอแต่เพียงแห่งเสียงหลังจากที่สุนัขได้รับผงเนื้อ โทนสี เนื้อผง ของจะสัญญาณว่า สุนัขอย่างใดไม่ได้รับการตอบสนองของผงเพื่อ ในความเป็นจริง มันอาจไม่เหมือนกัน salivate ที่กระตุ้นปรับหน้ากระตุ้น unconditioned ทั่วไปกฎของหัวแม่มืออยู่ที่แฝงที่สั้นจะยิ่งเป็นเงื่อนไขที่จะเกิด ปรากฏการณ์ที่น่าสนใจอื่นที่ระบุ Pavlov เป็นปรากฏการณ์ที่มีมาเรียก "กู้คืนอยู่" นี้เป็นการเกิดใหม่ของการตอบสนองผู้ที่ชื่นชอบปรับอากาศหลังจากที่มีเกิดดับ สูญพันธุ์หมายถึงความจริง ว่า ถ้าสิ่งเร้า unconditioned และเครื่องปรับอากาศไม่จับคู่สำหรับจำนวนของการทดลอง ชีวิตจะหยุดตอบสนองปรับอย่างมีระดับ ตัวอย่าง นักเรียนดังกล่าวข้างต้นจะ บางที บางวันมาอีกชอบเสื้อฮาวาย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่นักเรียนได้รับอย่างเป็นทางผ่านความกลัวของเสื้อฮาวาย ความกลัวอาจก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง นี้จะกู้คืนอยู่ ลักษณะสำคัญสุดท้ายของดั้งเดิมจะเรียกว่า generalization กรณีที่สิ่งเร้าที่ชอบกระตุ้นปรับมาเพื่อให้ได้รับการตอบสนองเหมือนกัน ตัวอย่างคลาสสิกคือ ว่า อัลเบิร์ตน้อยหลังกลายเป็นน่ากลัวของสัตว์อื่น ๆ และเสื้อขนสัตว์ของแม่ของเขาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรับอากาศคลาสสิกรูปแบบ PDF สำหรับการพิมพ์พื้นหลัง: การเรียนรู้กับหน่วยความจำแรกของทั้งหมดที่คุณอาจพบว่ามันน่าสนใจว่า "การเรียนรู้" และ "ความจำ" ทำขึ้นสองบทที่แตกต่างกันในข้อความแม้ว่าทั้งสองแง่ดูเหมือนมากที่เกี่ยวข้อง ในความเป็นจริง "การเรียนรู้" และ "หน่วยความจำ / ความรู้" นอกจากนี้ยังมีการเรียนการสอนมักจะเป็นสองชั้นแยกต่างหากและเป็นตัวแทนของสองสาขาที่แตกต่างกันอย่างเป็นธรรมภายในจิตวิทยา วิธีการหนึ่งที่จะเข้าใจความแตกต่างระหว่างทั้งสองคือการพิจารณา BF สกินเนอร์มักจะอ้างความหมายของการเรียนรู้ "การเปลี่ยนแปลงค่อนข้างถาวรในพฤติกรรมเป็นผลมาจากประสบการณ์." หนึ่งความแตกต่างพื้นฐานระหว่างหน่วยความจำและการเรียนรู้คือการที่หน่วยความจำไม่จำเป็นต้องค่อนข้างถาวร ในความเป็นจริงหน่วยความจำทางประสาทสัมผัสโดยนิยามเวลาไม่กี่วินาทีที่มากที่สุด ประการที่สองทราบว่าคำว่า "พฤติกรรม" เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการกำหนดสกินเนอร์ที่มีความหมายที่ชัดเจนว่าการเรียนรู้เป็นสิ่งที่เป็นเชิงประจักษ์ซึ่งสามารถสังเกตได้ ในทางกลับกันนักจิตวิทยาองค์ความรู้ส่วนใหญ่พิจารณาหน่วยความจำที่จะเป็นโครงสร้างนามธรรมที่สามารถได้รับการศึกษาโดยอ้อมผ่านมาตรการเชิงประจักษ์ นอกจากนี้ยังเป็นประโยชน์ในการพิจารณารากประวัติศาสตร์ของทั้งสองสาขาย่อย การเรียนรู้เพิ่มขึ้นจากโรงเรียน behaviorist ในขณะที่พื้นที่ของหน่วยความจำ / ความรู้ความเข้าใจเป็นผลโดยตรงของโรงเรียนองค์ความรู้ของความคิด เป็นผลให้ทั้งสองพื้นที่ร่วมกันหลายลักษณะของ behaviorist ประวัติศาสตร์และการเคลื่อนไหวขององค์ความรู้ เป็นที่กล่าวถึงผู้ที่ศึกษาการเรียนรู้ที่มีความกังวลเกี่ยวกับมาตรการที่สังเกตได้เมื่อเทียบกับการสำรวจโครงสร้าง นอกจากนี้การวิจัยในการเรียนรู้มักจะเกี่ยวข้องกับสัตว์ไม่ใช่มนุษย์เป็นวิชาในขณะที่การวิจัยองค์ความรู้ / หน่วยความจำมักจะเกี่ยวข้องกับมนุษย์หรือจำลองคอมพิวเตอร์ ด้วยความแตกต่างเหล่านี้ในใจตอนนี้เราหันความสนใจของเราในการศึกษาการเรียนรู้. แบบจำลองเราจะหารือที่เก่าแก่ที่สุด (ภายในการศึกษาที่ทันสมัยของจิตวิทยา) และหนึ่งในรุ่นที่อ้างถึงบ่อยที่สุดของการเรียนรู้, เครื่องคลาสสิก นักวิจัยที่เครื่องคลาสสิกที่มีความเกี่ยวข้องส่วนใหญ่มักจะเป็นอีวานพาฟโลฟ ในความเป็นจริง, เครื่องคลาสสิกบางครั้งจะเรียกว่า "Pavlovian" เครื่อง พาฟโลฟเป็นแพทย์รัสเซียและนักวิจัยที่ไม่มากของการทำงานที่สำคัญการศึกษาระบบย่อยอาหารซึ่งเขาได้รับรางวัลนวนิยายใน 1904 เขาเป็นที่รู้จักกันดี แต่สำหรับการพัฒนาของเขาของรูปแบบสำหรับการอธิบายประเภทสัญชาตญาณที่ไม่ใส่ใจพื้นฐานของ . เรียนรู้ว่า"คลาสสิก" การทดลองเครื่องคลาสสิกที่จัดทำโดย Pavlov ไปดังนี้สุนัขติดยาเสพติดกลไกที่วัดจำนวนเงินที่ salivates สุนัข เสียงดังขึ้นก่อนที่สุนัขจะได้รับเนื้อผง นี้เกิดขึ้นหลายครั้ง ในที่สุดเกิดขึ้นในเครื่องว่าสุนัข salivates เพียงเพื่อระฆังเพียงอย่างเดียว แน่นอนว่าสุนัข salivates สัญชาตญาณในการตอบสนองต่ออาหาร แต่ "เรียนรู้" เพื่อน้ำลายกับเสียงของระฆังที่มากที่สุดเท่าที่คุณอาจพบว่าปากของคุณรดน้ำที่เว็บไซต์กลิ่นหรือแม้กระทั่งความทรงจำของอาหารที่คุณชื่นชอบ พาฟโลฟที่ใช้ในการทดลองนี้ค่อนข้างง่ายเป็นแบบจำลองสำหรับการอธิบายมากอัตโนมัติ / ไม่ใช้จิตสำนึกการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน ในกรณีใด ๆ ที่คุณได้ "เรียนรู้" ที่จะตอบสนองโดยอัตโนมัติในการเรียงลำดับของการกระตุ้นด้วยความกลัวบาง, ความสุขความตื่นเต้นหรือความคาดหมายคุณได้กลายเป็นคลาสสิกปรับอากาศ ในความเป็นจริงเป็นลักษณะพื้นฐานของเครื่องคลาสสิกในการเปรียบเทียบกับอีกรูปแบบที่นิยม, เครื่องผ่าตัดเป็นที่เรียนรู้เป็นไปโดยอัตโนมัติและไม่ใส่ใจ พาฟโลฟระบุสี่องค์ประกอบพื้นฐานในรูปแบบคลาสสิกเครื่องนี้ กระตุ้นตลอดไปคือการกระตุ้นที่เป็นธรรมชาติและสัญชาตญาณ elicits การตอบสนองต่อเป้าหมายซึ่งในกรณีของการทดลองคลาสสิกเป็นผงเนื้อ กระตุ้นปรับอากาศเป็นสิ่งเร้าที่มากระตุ้นการตอบสนองเป้าหมายซึ่งเป็นโทนสีในการทดลองของพาฟโลฟ การตอบสนองที่ไม่ จำกัด และปรับอากาศเป็นเพียงเล็กน้อย trickier เพื่อระบุว่าพวกเขามักจะมีพฤติกรรมเดียวกันแน่นอน ยกตัวอย่างเช่นในการทดลองของพาฟโลฟที่พวกเขามีการหลั่งน้ำลายทั้ง ความแตกต่างพื้นฐานคือการตอบสนองที่ไม่ จำกัด เกิดขึ้นเป็นผลมาจากมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจตลอดไปและการตอบสนองปรับอากาศเกิดขึ้นในการตอบสนองต่อสิ่งเร้าปรับอากาศ ในการทดลอง Pavlov การตอบสนองตลอดไปคือการหลั่งน้ำลายในการตอบสนองผงเนื้อและการตอบสนองปรับอากาศที่มีการหลั่งน้ำลายในการตอบสนองเสียง (ดูรูปที่ 1) ตัวอย่างหนึ่งที่พิเศษและมีประสิทธิภาพมากของเครื่องคลาสสิกเป็นความเกลียดชังรสชาติ ความเกลียดชังรสชาติเป็นกรณีที่มีชีวิตเรียนรู้ที่จะมีความเกลียดชังให้รสชาติหรือกลิ่นหรือลักษณะอื่น ๆ ของอาหารหรือเครื่องดื่ม ตัวอย่างเช่นหลังจากการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปก็ไม่ผิดปกติสำหรับคนที่จะเชื่อมโยงกลิ่นหรือแม้กระทั่งสายตาของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีความเจ็บป่วยที่เกิดจากการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (รูปที่ 2). อีกตัวอย่างหนึ่งที่เป็นตำนานในวงการจิตวิทยาที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวของจอห์น บีวัตสันพ่อของพฤติกรรมและ "อัลเบิร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่" จอห์นบีวัตสันดำเนินการทดลองเครื่องคลาสสิกกับเด็ก (ลิตเติ้ลอัลเบิร์) โดยการทำเสียงดังด้านหลังศีรษะของเด็ก (ยอดเยี่ยมสองแท่งด้วยกัน) เป็นเด็กกำลังเล่นกับกระต่าย แม้ว่าเด็กที่มีความสุขมากกับการเล่นกับกระต่ายขึ้นจนกว่าจะถึงเวลาที่เขามาเป็นที่หวาดกลัวของกระต่าย (รูปที่ 3). สุดท้ายให้พิจารณาตัวอย่างสมมุติที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาวิทยาลัย ขอเริ่มต้นด้วยสมมติฐานที่ว่านักเรียนของวิทยาลัยสัญชาตญาณกลัวการทดสอบ ลองมาแล้วคิดว่านักเรียนจะการเรียนจิตวิทยาทั่วไปและผู้สอนมักจะสวมเสื้อฮาวายในวันที่ทดสอบ ดังนั้นเสื้อในที่สุดก็มาถึงการทำหน้าที่เป็นตัวกระตุ้นปรับอากาศในการที่จะองค์ความกลัวในนักเรียนที่เป็นอิสระของการทดสอบ (รูปที่ 4) สำหรับบันทึกตัวอย่างสุดท้ายนี้เป็นจริง "คำสั่งที่สอง" คลาสสิกในเครื่องว่า "บริสุทธิ์" เครื่องคลาสสิกกระตุ้นตลอดไป - การตอบสนองฉุกเฉินตลอดไปควรจะเป็นพื้นฐานและสัญชาตญาณ นักเรียนไม่จริงมีความกลัวสัญชาตญานของการทดสอบ; แต่นี้คือสิ่งที่เป็นตัวเองปรับอากาศคลาสสิกในวัยก่อนหน้า อย่างไรก็ตามโปรดทราบสิ่งหนึ่งที่สำคัญเกี่ยวกับตัวอย่างเหล่านี้ซึ่งก็คือพวกเขาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเป้าหมาย / พฤติกรรมการเรียนรู้ที่ไม่ใส่ใจและพื้นฐานมักจะเกี่ยวข้องกับการตอบสนองของระบบประสาทอัตโนมัติ (เช่นความกลัวความโศกเศร้าความวิตกกังวลความตื่นเต้น หรือความสุข). ลักษณะอื่น ๆ ของปรับอากาศคลาสสิกมีแน่นอนตัวแปรหลายอย่างที่มีผลกระทบต่อระดับที่เครื่องจะคลาสสิกหรือจะไม่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ในขณะที่คุณอาจจะสงสัยว่าการศึกษาของเครื่องคลาสสิกจะกลายเป็นที่ค่อนข้างซับซ้อนผ่านการพิจารณาของตัวแปรที่แตกต่างกันเหล่านี้และนักวิจัยได้ตรวจสอบการเรียนรู้มากมายในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในส่วนนี้เราสั้นจะพิจารณาตัวแปรเหล่านี้บางส่วนที่ได้รับความสนใจมากที่สุด. ความแตกต่างเวลาระหว่างกระตุ้นปรับอากาศและกระตุ้นตลอดไปจะเรียกว่าเป็นความล่าช้า ครั้งแรกของทั้งหมดทราบว่ามาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจปรับอากาศจะต้องมาเป็นอันดับแรก ตัวอย่างเช่นถ้า Pavlov เสมอฟังเสียงหลังจากที่สุนัขมีผงเนื้อเสียงในกรณีที่ไม่มีผงเนื้อจะส่งสัญญาณได้ว่าสุนัขอย่างใดพลาดได้รับมันเป็นผงตอบสนองดังนั้นในความเป็นจริงก็เช่นกันอาจจะไม่ได้น้ำลาย . ระบุว่ามาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจปรับอากาศไม่นำหน้าตลอดไปกระตุ้นกฎทั่วไปของหัวแม่มือคือว่าสั้นแฝงโอกาสมากขึ้นก็คือการที่เครื่องจะเกิดขึ้น อีกปรากฏการณ์ที่น่าสนใจที่พาฟโลฟระบุเป็นปรากฏการณ์ที่มาเป็นที่รู้จักกันว่า "การกู้คืนที่เกิดขึ้นเอง" นี่เป็นอีกครั้งที่การเกิดขึ้นของการตอบสนองปรับอากาศคลาสสิกหลังจากการสูญเสียที่เกิดขึ้น การสูญเสียหมายถึงความจริงที่ว่าถ้าปรับอากาศและสิ่งเร้าตลอดไปไม่ได้จับคู่สำหรับจำนวนที่กำหนดของการทดลองสิ่งมีชีวิตจะหยุดการแสดงการตอบสนองปรับอากาศ ยกตัวอย่างเช่นนักศึกษาดังกล่าวข้างต้นจะบางทีบางวันมาชอบเสื้อฮาวายอีกครั้ง อย่างไรก็ตามหลังจากที่นักเรียนที่มีอากาศอย่างเป็นทางการมากกว่าความกลัวของเสื้อฮาวายกลัวก็อาจเกิดขึ้นอีกครั้ง นี้จะเป็นการกู้คืนที่เกิดขึ้นเอง ลักษณะที่สำคัญสุดท้ายของเครื่องคลาสสิกที่จะเรียกว่าเป็นลักษณะทั่วไป นี่คือกรณีที่สิ่งเร้าที่กระตุ้นเช่นเครื่องปรับอากาศมากระตุ้นการตอบสนองเดียวกัน ตัวอย่างคลาสสิกเป็นที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกกล่าวหาว่าอัลเบิร์กลายเป็นที่น่ากลัวของสัตว์อื่น ๆ และแม้กระทั่งเสื้อขนสัตว์แม่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คลาสสิกปรับอากาศ
รุ่น PDF สำหรับการพิมพ์

พื้นหลัง : การเรียนรู้และความจำ
ครั้งแรกของทั้งหมด คุณอาจพบว่ามันน่าสนใจที่ " เรียนรู้ " และ " ความทรงจำ " ให้ขึ้นสองบทต่าง ๆในข้อความ แม้ว่าสองแง่ที่ดูเหมือนมากที่เกี่ยวข้อง ในความเป็นจริง " เรียนรู้ " และ " หน่วยความจำ / ปัญญา " ยังมักจะสอนเป็นสองวิชาที่แยกต่างหากและเป็นตัวแทนของทั้งสองค่อนข้างแตกต่างกันในสาขาจิตวิทยาวิธีหนึ่งที่จะเข้าใจความแตกต่างระหว่างสองคือการพิจารณา b.f. สกินเนอร์มักจะยกมาคำนิยามของการเรียนรู้ " การเปลี่ยนแปลงค่อนข้างถาวรในพฤติกรรมเป็นผลของประสบการณ์ . " หนึ่งความแตกต่างพื้นฐานระหว่างการเรียนรู้และความจำที่จำ เป็น ไม่จําเป็นต้องค่อนข้างถาวร ในความเป็นจริง และความทรงจำ โดยนิยาม กินเวลาไม่กี่วินาทีที่มากที่สุด ประการที่สองสังเกตว่า คำว่า " พฤติกรรม " เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของ สกินเนอร์ เป็นนิยามที่มีความหมายชัดเจนว่า การเรียนรู้ คือ อะไรที่เป็นเชิงประจักษ์ ซึ่งสามารถสังเกตได้ บนมืออื่น ๆ , นักจิตวิทยาการรับรู้ส่วนใหญ่พิจารณาความจำเป็นนามธรรมสร้างซึ่งสามารถเรียนโดยทางอ้อมผ่านมาตรการเชิงประจักษ์นอกจากนี้ยังเป็นประโยชน์ในการพิจารณารากเหง้าทางประวัติศาสตร์ของทั้งสองสาขาวิชาย่อย . การเรียนรู้เริ่มจากโรงเรียน behaviorist ในขณะที่พื้นที่ของหน่วยความจำการรับรู้เป็นผลโดยตรงของโรงเรียนปัญญาความคิด เป็นผลให้ทั้งสองพื้นที่ใช้ร่วมกันหลายลักษณะของ behaviorist ประวัติศาสตร์การเคลื่อนไหวและการรับรู้ ดังกล่าวผู้ที่ศึกษาเรียนรู้มีความกังวลกับมาตรการที่สังเกต เป็นนอกคอก unobservable โครงสร้าง . นอกจากนี้การวิจัยในการเรียนรู้มักจะเกี่ยวข้องกับสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ที่เป็นวิชา ในขณะที่ทางปัญญา / หน่วยความจำการวิจัยมักจะเกี่ยวข้องกับมนุษย์หรือคอมพิวเตอร์จำลอง มีเหล่านี้ความแตกต่างในใจเราตอนนี้หันมาให้ความสนใจศึกษาเรียนรู้

นางแบบ

เราจะหารือที่เก่าแก่ที่สุด ( ในการศึกษาสมัยใหม่ของจิตวิทยา ) และเป็นหนึ่งในส่วนใหญ่มักอ้างรูปแบบของการเรียนรู้การวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค . นักวิจัยที่ปรับคลาสสิกมักเกี่ยวข้องคือ Ivan Pavlov . ในความเป็นจริง การวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค คือบางครั้งเรียกว่า " ปรับ pavlovian "พาฟลอฟเป็นแพทย์ที่รัสเซียและนักวิจัยที่ทำหลายงานสำคัญการศึกษาระบบย่อยอาหาร ซึ่งเขาได้รับรางวัลนวนิยายใน 1904 . เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการพัฒนาของรูปแบบการอธิบายพื้นฐานไม่มีสติ instinctual ชนิดของการเรียนรู้

" คลาสสิค " คลาสสิคปรับการทดลองดำเนินการโดยพาฟลอฟไปดังนี้สุนัขได้รับการติดยาเสพติดกับกลไกมาตรการปริมาณที่สุนัข salivates . เสียงนั้นฟังดูก่อนสุนัขจะได้รับผงเนื้อ นี้เกิดขึ้นหลายๆ ครั้ง ในที่สุด ปรับขึ้นในที่สุนัข salivates แค่ระฆังคนเดียว แน่นอน , สุนัข salivates สัญชาตญาณในการตอบสนองต่ออาหาร แต่ " เรียนรู้ " ที่จะหลั่งน้ำลายกับเสียงของระฆังมากคุณอาจพบปากรดน้ำที่เว็บไซต์ , กลิ่น , หรือแม้แต่ความจำของอาหารที่คุณชื่นชอบ การทดลอง Pavlov ใช้ค่อนข้างง่ายนี้เป็นรูปแบบการมากของการเรียนรู้ nonconscious อัตโนมัติ / ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจําวัน ในกรณีใด ๆที่คุณต้อง " เรียนรู้ " ที่จะตอบสนองโดยอัตโนมัติ เรื่องการกระตุ้นด้วยความกลัว สนุก ตื่นเต้นหรือเอกชนที่คุณได้กลายเป็นคลาสสิกปรับอากาศ ในความเป็นจริง , ลักษณะพื้นฐานของการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค , ในการเปรียบเทียบกับอีกรุ่นที่นิยมผ่าตัดปรับอากาศ นั่นคือการเรียนรู้เป็นอัตโนมัติ และไม่มีสติ พาฟลอฟระบุสี่องค์ประกอบพื้นฐานในรูปแบบปรับนี้คลาสสิกตัวกระตุ้นที่ไม่มีเงื่อนไขคือกระตุ้นให้สัญชาตญาณที่เป็นธรรมชาติ และตอบสนองเป้าหมาย ซึ่งในกรณีของการทดลองแบบคลาสสิกของเขา จะเป็นเนื้อผง ส่วนสิ่งเร้าเงื่อนไขเป็นสิ่งเร้าที่มากระตุ้นการตอบสนองเป้าหมาย ซึ่งเป็นโทนเสียงในการทดลองของพาฟลอฟ .การตอบสนองที่ไม่มีเงื่อนไข และเงื่อนไขอยู่เล็กน้อย trickier เพื่อระบุว่าพวกเขามักจะมีพฤติกรรมเดียวกันแน่นอน ตัวอย่างเช่นใน Pavlov การทดลองพวกเขาทั้งอิ่มใจ . ความแตกต่างพื้นฐานที่การตอบสนองที่ไม่มีเงื่อนไขเกิดขึ้นเป็นผลมาจากสิ่งเร้าไม่มีเงื่อนไขและเงื่อนไขการตอบสนองเกิดขึ้นในการตอบสนองต่อสิ่งเร้าเงื่อนไข .ในการทดลอง Pavlov , ตอบสนองที่ไม่มีเงื่อนไขก็อิ่มใจในการตอบสนองต่อเนื้อผงและการตอบสนองปรับอากาศจะอิ่มใจในการตอบสนองต่อเสียง ( ดูรูปที่ 1 )

พิเศษและมีประสิทธิภาพมาก ตัวอย่างของการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิครสนิยมความเกลียดชังลิ้มรสการเป็นคดีที่สิ่งมีชีวิตจะต้องเสียรสชาติ หรือกลิ่น หรือลักษณะอื่น ๆของอาหารหรือเครื่องดื่ม ตัวอย่างเช่นหลังจากการบริโภคแอลกอฮอล์มากเกินไป มันไม่ได้ผิดปกติสำหรับบางคนที่จะเชื่อมโยงกลิ่นหรือแม้แต่สายตาของแอลกอฮอล์กับโรคที่เกิดจากการบริโภคแอลกอฮอล์

( รูปที่ 2 )อีกตัวอย่างที่เป็นตำนานในวงการจิตวิทยาที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวของ จอห์น บี. วัตสัน บิดาของทฤษฎีพฤติกรรมนิยม และ " หนูน้อยอัลเบิร์ต " จอห์น บี. วัตสันได้ทำการทดลองการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค กับเด็กเล็ก ( Albert ) โดยการทำเสียงดังหลังศีรษะของเด็ก ( ดี 2 แถบด้วยกัน ) เป็นเด็กที่กำลังเล่นกับกระต่ายแม้ว่าเด็กมีความสุขมาก เล่นกับกระต่ายขึ้นจนกว่าจะถึงเวลาที่เขาจะกลัวกระต่าย ( รูปที่ 3 )

ในที่สุด ลองพิจารณาตัวอย่างสมมุติที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาวิทยาลัย เริ่มจากสมมติฐานว่า นักศึกษาเป็นสัญชาตญาณความกลัวการทดสอบ เอาล่ะ สมมติว่านักเรียนกำลังเรียนจิตวิทยาทั่วไป ,และที่อาจารย์มักจะสวมเสื้อฮาวายในวันสอบ . ดังนั้น เสื้อ ในที่สุดก็เป็นสิ่งเร้าเงื่อนไขในการที่จะให้ความกลัวในนักเรียน อิสระของการทดสอบ ( รูปที่ 4 ) สำหรับบันทึกนี้ตัวอย่างสุดท้าย คือ จริงๆ แล้ว " เพื่อ " สองปรับอากาศคลาสสิกในว่า " ปรับอากาศคลาสสิกบริสุทธิ์ "โดยไม่มีเงื่อนไขกระตุ้นเศรษฐกิจ - คำตอบกรณีไม่มีเงื่อนไขควรมีพื้นฐานและสัญชาตญาณ . นักเรียนจริง ๆ ไม่กลัว instinctual ของการทดสอบ ; ค่อนข้าง , นี้คือสิ่งที่ตัวเองคลาสสิกปรับอากาศที่อายุก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่สำคัญเกี่ยวกับข้อความตัวอย่างเหล่านี้ ซึ่งก็คือพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวข้องกับเป้าหมาย / เรียนรู้พฤติกรรมที่ไม่พึงพอใจ และพื้นฐานมักจะเกี่ยวข้องกับการตอบกลับของระบบประสาทอัตโนมัติ เช่น ความกลัว ความเศร้า ความกังวล ตื่นเต้น หรือดีใจ )

คุณลักษณะอื่นๆของคลาสสิกปรับอากาศ

แน่นอนว่ามีหลายตัวแปรที่มีผลต่อระดับที่ปรับคลาสสิกจะหรือจะไม่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่แตกต่างกันคุณอาจจะสงสัยว่ามีการศึกษาปรับอากาศคลาสสิกจะกลายเป็นค่อนข้างซับซ้อน ผ่านการพิจารณาของตัวแปรต่าง ๆ เหล่านี้ และ การเรียนรู้ นักวิจัยได้ตรวจสอบหลายปีที่ผ่าน ในส่วนนี้เราจะพิจารณาสั้น ๆบางส่วนของตัวแปรเหล่านี้ที่ได้รับความสนใจมากที่สุด

ความแตกต่างของเวลาระหว่างสิ่งเร้าเงื่อนไขและสิ่งเร้าไม่มีเงื่อนไขจะเรียกว่าแฝงอยู่ ครั้งแรกของทั้งหมด ทราบว่า สิ่งเร้าเงื่อนไขต้องมาเป็นอันดับแรก ตัวอย่างเช่น ถ้าพาฟโลฟเสมอฟังเสียงหลังจากสุนัขได้ผง , เนื้อเสียง , การขาดเนื้อผง จะส่งสัญญาณว่าสุนัขพลาดอย่างใดได้เจอแป้ง ดังนั้น ในความเป็นจริงมันอาจจะไม่หลั่งน้ำลาย . ระบุว่าสิ่งเร้าเงื่อนไขไม่หน้าสิ่งเร้าไม่มีเงื่อนไข กฎทั่วไปของหัวแม่มือคือว่าสั้นศักยภาพยิ่งที่ปรับอากาศ จะเกิดขึ้น ปรากฏการณ์ที่น่าสนใจอีกที่ Pavlov ระบุเป็นปรากฏการณ์ที่มาเป็นที่รู้จักในฐานะ " ฉับพลันการกู้คืน "นี่เป็นอีกเหตุการณ์คลาสสิกเงื่อนไขการตอบสนองหลังจากการสูญเสียเกิดขึ้น การสูญพันธุ์หมายถึงความจริงที่ว่าถ้าปรับอากาศ และสิ่งเร้าไม่มีเงื่อนไขไม่ได้คู่ สำหรับจำนวนที่กำหนดของการจัดแสดงสิ่งมีชีวิตจะหยุดการตอบสนองปรับอากาศ . ตัวอย่างเช่น นักเรียนที่กล่าวถึงข้างต้นจะ , บางที บาง วัน นี้ มา จะชอบเสื้อฮาวายอีก อย่างไรก็ตามหลังจากที่นักเรียนอย่างเป็นทางการได้รับมากกว่าความกลัวของเสื้อฮาวาย ความกลัวอาจพลันปรากฏขึ้นอีกครั้ง นี้จะเป็นโดยธรรมชาติของการกู้คืน เป็นคุณลักษณะที่สำคัญสุดท้ายของการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิคจะเรียกว่าการ . นี่คือกรณีที่สิ่งเร้าที่เป็นสิ่งเร้าเงื่อนไขมากระตุ้นการตอบสนองเดียวกันตัวอย่างคลาสสิกคือไอ้อัลเบิร์ต ถูกกล่าวหาว่าเป็นน่ากลัวของสัตว์อื่น ๆและแม้แต่แม่ของเขา
เสื้อขนสัตว์