In Africa, the main producers are U

In Africa, the main producers are Uganda and Cameroon. In Cameroon, the production of bananas and plantains represents the second agricultural economic resource of the country after wood (FAO, 2001); the introduction of new varieties and improvement of farming techniques have contributed to the increase in outputs, especially an increase in the production of plantain. This is estimated at 2.25 million tons (FAO, 2002). Before any form of use, the fruits of the banana trees, in general, are peeled and the peelings can be discarded, given to cattle or cooked, or eventually composted (Bakry et al., 1997). In addition, the development of the processing industries of bananas and plantains (chips, flours, pulps dried, and jam, spirits distilled from wine or beer) is growing in Cameroon and other African countries. Significant quantities of banana or plantain peels, equivalent to 40% of the total weight of fresh banana, are for these reasons generated (Tchobanoglous, Theisen, & Vigil, 1993). It is thus significant and even essential to find applications for these peels. Moreover, these peels cause a real environmental problem (Zhang, Whistler, BeMiller, & Hamaker, 2005). Nowadays, there is little mention of their use in the literature. Potential application of these peels depends on their chemical composition. The attention of researchers is focused on the pulp (Bello-Perez et al., 1998, Kayisu and Hood, 1981, Lii et al., 1982 and Zhang et al., 2005) and peels. However, some papers deal with different practical applications of banana peels, e.g. production of alcohol (Tewari, Marwaha, & Rupal, 1986), methane (Bardiya and Somayaji, 1996 and Nallathanbi Gunaseelan, 2004), food for livestock (Onwuka, Adetiloye, & Afolami, 1997) or adsorbents for water purification (Annadurai et al., 2002 and Annadurai et al., 2004). The composition of bananas and plantains pulp changes dramatically during ripening. In addition, the fruits of the banana tree are consumed at the green, average ripe and ripe stages. Loeseck (1950) classified banana ripening into eight stages according to peel colour. Hence, it is clearly necessary to evaluate the effect of the stage of maturation on peel compounds. This constitutes a significant element during recovery and storage of peels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแอฟริกา ผู้ผลิตหลักคือ ยูกันดาและสาธารณรัฐแคเมอรูน ประเทศแคเมอรูน ผลิตของกล้วยและ plantains แทนสองทรัพยากรทางเศรษฐกิจด้านการเกษตรของประเทศหลังจากไม้ (FAO, 2001); แนะนำสายพันธุ์ใหม่และปรับปรุงเทคนิคการทำฟาร์มได้ส่งให้เพิ่มขึ้นในการแสดงผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มขึ้นในการผลิตของกล้าย นี้ถูกประเมินไว้ที่ 2.25 ล้านตัน (FAO, 2002) ก่อนที่จะใช้แบบใด ปอกเปลือกผลไม้กล้วยต้นไม้ ทั่วไป และ peelings สามารถ ละทิ้งได้ กำหนดให้วัวสุก หรือ composted (Bakry และ al., 1997) ในที่สุด นอกจากนี้ การพัฒนาของอุตสาหกรรมแปรรูปกล้วยและ plantains (ชิ แป้ง แห้ง pulps และ แยม สุราที่กลั่นจากไวน์หรือเบียร์) มีการเติบโตในประเทศแคเมอรูนและประเทศแอฟริกา ปริมาณที่สำคัญของกล้วยหรือกล้าย peels เท่ากับ 40% ของน้ำหนักรวมของกล้วย มีเหตุผลเหล่านี้สร้างขึ้น (Tchobanoglous, Theisen, & Vigil, 1993) มันจึงสำคัญ และจำเป็นในการค้นหาสำหรับ peels เหล่านี้ นอกจากนี้ peels เหล่านี้ทำให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง (เตียว วิสเลอร์ BeMiller และ Hamaker, 2005) ในปัจจุบัน มีใช้ในวรรณคดีกล่าวถึงน้อย อาจใช้ peels เหล่านี้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบทางเคมีของพวกเขา ความสนใจของนักวิจัยเน้นเนื้อเยื่อ (Bello เปเรซและ al., 1998, Kayisu และเครื่องดูดควัน 1981, Lii et al., 1982 และเตียว et al., 2005) และมักหลุดลอก อย่างไรก็ตาม เอกสารบางเรื่องประยุกต์ใช้งานจริงแตกต่างกันของ peels กล้วย เช่นผลิตแอลกอฮอล์ (Tewari, Marwaha, & Rupal, 1986), มีเทน (Bardiya และ Somayaji, 1996 และ Nallathanbi Gunaseelan, 2004), อาหารสำหรับปศุสัตว์ (Onwuka, Adetiloye, & Afolami, 1997) หรือ adsorbents สำหรับฟอกน้ำ (Annadurai et al., 2002 และ Annadurai et al., 2004) องค์ประกอบของการเปลี่ยนแปลงเยื่อกล้วยและ plantains อย่างมากระหว่าง ripening นอกจากนี้ มีใช้ผลไม้ต้นกล้วยที่สีเขียว เฉลี่ยสุก และสุกขั้น Ripening เข้าขั้นแปดตามสีเปลือกกล้วย Loeseck (1950) จัด ดังนั้น ได้อย่างชัดเจนในการประเมินผลของระยะของพ่อแม่ในเปลือกสาร นี้ถือเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในระหว่างการกู้คืนและการจัดเก็บ peels

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแอฟริกาผู้ผลิตหลักยูกันดาและแคเมอรูน ในประเทศแคเมอรูนผลิตกล้วยและดงหมายถึงทรัพยากรทางเศรษฐกิจการเกษตรที่สองของประเทศหลังจากไม้แห่งสหประชาชาติ (FAO, 2001); การแนะนำของพันธุ์ใหม่และการปรับปรุงเทคนิคการทำการเกษตรมีส่วนร่วมในการเพิ่มขึ้นของผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มขึ้นในการผลิตกล้า นี้อยู่ที่ประมาณ 2,250,000 ตัน (FAO, 2002) ก่อนที่รูปแบบของการใช้งานใด ๆ ผลไม้ของต้นกล้วยโดยทั่วไปจะปอกเปลือกและเปลือกสามารถยกเลิกให้กับวัวหรือปรุงสุกหรือหมักในที่สุด (Bakry et al., 1997) นอกจากนี้การพัฒนาของอุตสาหกรรมการประมวลผลของกล้วยและดง (ที่ชิป, แป้ง, เนื้อแห้งและแยมสุรากลั่นจากไวน์หรือเบียร์) มีการเติบโตในประเทศแคเมอรูนและประเทศแอฟริกาอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญของปริมาณเปลือกกล้วยกล้าหรือคิดเป็น 40% ของน้ำหนักรวมของกล้วยสดเป็นด้วยเหตุผลเหล่านี้สร้างขึ้น (Tchobanoglous, Theisen และเฝ้า, 1993) ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่สำคัญและแม้กระทั่งสิ่งจำเป็นที่จะพบการใช้งานสำหรับเปลือกเหล่านี้ นอกจากนี้เปลือกเหล่านี้ก่อให้เกิดปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่แท้จริง (จางผิวปาก BeMiller และ Hamaker 2005) ปัจจุบันมีการกล่าวถึงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการใช้ของพวกเขาในวรรณคดี แอพลิเคชันที่มีศักยภาพของเปลือกเหล่านี้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบทางเคมีของพวกเขา ความสนใจของนักวิจัยมุ่งเน้นไปที่การผลิตเยื่อกระดาษ (เบลโลเปเรซ-et al., 1998 Kayisu เครื่องดูดควัน, 1981 Lii et al., 1982 และ Zhang et al., 2005) และเปลือก แต่เอกสารบางอย่างที่จัดการกับการใช้งานจริงที่แตกต่างกันของเปลือกกล้วยผลิตเช่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (Tewari, Marwaha และ Rupal, 1986) มีเทน (Bardiya และ Somayaji, 1996 และ Nallathanbi Gunaseelan, 2004) อาหารสำหรับปศุสัตว์ (Onwuka, Adetiloye, และ Afolami, 1997) หรือตัวดูดซับสำหรับทำน้ำให้บริสุทธิ์ (Annadurai et al., 2002 และ Annadurai et al., 2004) องค์ประกอบของกล้วยและการเปลี่ยนแปลงดงอ้อยอย่างมากระหว่างการสุก นอกจากนี้ผลของต้นกล้วยที่มีการบริโภคที่สีเขียวขั้นตอนสุกและสุกเฉลี่ย Loeseck (1950) จัดกล้วยสุกเป็นแปดขั้นตอนตามสีเปลือก ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าจำเป็นที่จะต้องประเมินผลของขั้นตอนของการเจริญเติบโตในสารประกอบเปลือก นี้ถือว่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญในระหว่างการฟื้นตัวและการเก็บรักษาเปลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแอฟริกา , ผู้ผลิตหลักคือ ยูกันดา และแคเมอรูน ในแคเมอรูน , การผลิตของกล้วยและกล้วยเป็นทรัพยากรทางเศรษฐกิจการเกษตรของประเทศอีก 2 ไม้ ( FAO , 2001 ) เบื้องต้นของพันธุ์ใหม่และการปรับปรุงเทคนิคการเลี้ยงมีส่วนที่จะเพิ่มผลผลิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มขึ้นในการผลิตหน้าวัว . นี้มีประมาณ 225 ล้านตัน ( FAO , 2002 ) ก่อนที่จะรูปแบบใด ๆของการใช้ ผลของกล้วยไม้โดยทั่วไปจะปอกเปลือกและเปลือกจะถูกทิ้งให้กับวัว หรือต้ม หรือในที่สุด composted ( bakry et al . , 1997 ) นอกจากนี้ การพัฒนา อุตสาหกรรมการแปรรูปกล้วยและ plantains ( ชิป , แป้ง , เยื่อแห้ง และแยมสุรากลั่นจากไวน์หรือเบียร์ ) มีการเติบโตในประเทศคาเมรูน และประเทศแอฟริกาอื่น ๆ ปริมาณสำคัญของเปลือกกล้วย หรือกล้วยหักมุก คิดเป็น 40% ของน้ำหนักรวมของกล้วยหอมสด จะด้วยเหตุผลเหล่านี้สร้างขึ้น ( tchobanoglous ไทเซิ่น& , , เฝ้า , 1993 ) มันจึงสำคัญและจำเป็นเพื่อหาโปรแกรมสำหรับเปลือกเหล่านี้ นอกจากนี้เปลือกเหล่านี้ก่อให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมจริง ( จาง วิสท์เลอร์ bemiller & , ฮาเมอร์เคอร์ , 2005 ) ทุกวันนี้ มีเพียงเล็กน้อยที่กล่าวถึงการใช้ในวรรณกรรม การใช้ศักยภาพของเปลือกเหล่านี้ขึ้นกับองค์ประกอบทางเคมี ความสนใจของนักวิจัย โดยมุ่งเน้นผลิต ( เบลโล เปเรซ et al . , 1998 , kayisu และเครื่องดูดควัน , 1981 , LII et al . , 1982 และ Zhang et al . , 2005 ) เปลือกและ อย่างไรก็ตามเอกสารจัดการแตกต่างกัน ประโยชน์ของเปลือกกล้วย เช่น การผลิตแอลกอฮอล์ ( tewari marwaha & , , rupal , 1986 ) ก๊าซมีเทน ( bardiya และ somayaji , 1996 และ nallathanbi gunaseelan , 2004 ) , อาหารสำหรับปศุสัตว์ ( onwuka adetiloye , & afolami , 1997 ) หรือสารดูดซับเพื่อบำบัดน้ำเสีย ( annadurai et al . , 2002 และ annadurai et al . , 2004 )องค์ประกอบของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในเยื่อกล้วยและกล้วยสุก นอกจากนี้ผลไม้ของต้นกล้วยมีการบริโภคที่สีเขียว ระยะสุกและสุกปานกลาง loeseck ( 1950 ) แบ่งกล้วยสุกในแปดขั้นตอนตามเปลือกสี ดังนั้นจึงเป็นที่ชัดเจนที่จำเป็นเพื่อประเมินอิทธิพลของระยะการสุกแก่ต่อสารลอกนี้ถือเป็นองค์ประกอบสำคัญในการกู้คืนและกระเป๋าของเปลือก .