DIVERSITY IN THAILAND’S LOCAL RICE

DIVERSITY IN THAILAND’S LOCAL RICE GENETIC SYSTEM
How much diversity remains in Thailand’s local rice germplasm? Which processes
contributed to genetic changes in the past, which of them are likely to continue to do so into
the future? With only one fifth the country’s rice land planted to traditional local varieties,
many of the old varieties have clearly disappeared from farmers’ field. However, planted
area tells only partial and incomplete story, and similarly number of traditional varieties that
are still grown. Most papers on in situ conservation refer to the names and types recognized
by farmers. Diversity, by definition, is measurable by the statistical term of “variance”. In
applied genetics, it refers to the variance of “a gene” within a population. Thus the variance
may be measured among alternative forms (polymorphism) of a gene (alleles) at individual
gene positions on a chromosome (loci), among several loci, among individual plants in a
population or among populations (Brown et al., 1990). Diversity may be estimated from
variances of morphological or physiological expressions of the gene. With the advent of
molecular genetics, we can now measure the variance of actual DNA sequences of a gene or
a specific length of DNA (a DNA marker). In addition to quantifying diversity by measuring
the variance of genes and DNA markers within and between populations, an understanding
of the structure and dynamics of the diversity and their causation is crucial to the management

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหลากหลายในระบบพันธุกรรมข้าวท้องถิ่นของประเทศไทยหลากหลายวิธีการมากยังคงอยู่ใน germplasm ข้าวท้องถิ่นของประเทศไทย กระบวนการที่การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในอดีต ซึ่งพวกเขามีแนวโน้มต่อไปในในอนาคต มีเพียงหนึ่งในห้า ประเทศข้าวที่ดินการปลูกพันธุ์ท้องถิ่นแบบดั้งเดิมหลายพันธุ์เก่าชัดเจนหายไปจากฟิลด์เกษตรกร อย่างไรก็ตาม ปลูกตั้งบอกเรื่องราวบางส่วนเท่านั้น และไม่สมบูรณ์ และในทำนองเดียวกันจำนวนของสายพันธุ์ดั้งเดิมที่จะยังคงเติบโต เอกสารส่วนใหญ่ในการอนุรักษ์ในแหล่งกำเนิดหมายถึงชื่อและชนิดของการรับรู้โดยเกษตรกร ความหลากหลาย คำ มีเป้าหมาย โดยคำสถิติของ "ผลต่าง" ในใช้พันธุศาสตร์ มันหมายถึงความแปรปรวนของ "ยีนการ" ภายในประชากร ดังนั้นผลต่างอาจจะวัดในรูปแบบอื่น (โพลิมอร์ฟิซึม) ของยีน (alleles) ที่แต่ละบุคคลยีนมีตำแหน่งบนโครโมโซม (loci), ระหว่าง loci หลาย ระหว่างพืชแต่ละตัวประชากรหรือ ระหว่างประชากร (น้ำตาล et al. 1990) ความหลากหลายอาจจะประเมินจากผลต่างของนิพจน์ทางสัณฐานวิทยา หรือสรีรวิทยายีน กับการถือกำเนิดของอณูพันธุศาสตร์ เราสามารถตอนนี้วัดความแปรปรวนของลำดับดีเอ็นเอจริงของยีนเป็น หรือความยาวเฉพาะของดีเอ็นเอ (เครื่องหมายดีเอ็นเอ) นอกจากเชิงปริมาณความหลากหลายโดยการวัดความแปรปรวนของยีนและดีเอ็นเอเครื่องหมายภายใน และ ระหว่าง ประชากร ความเข้าใจโครงสร้างและพลวัตของความหลากหลายและทั้งของพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหลากหลายในประเทศไทยท้องถิ่นข้าวพันธุระบบ
วิธีหลากหลายมากยังคงอยู่ในพันธุกรรมข้าวพื้นเมืองของไทย? ซึ่งกระบวนการ
มีส่วนร่วมกับการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในอดีตที่ผ่านมาว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะยังคงทำเช่นนั้นลงไปใน
อนาคตหรือไม่ มีเพียงหนึ่งในห้าที่ดินข้าวประเทศที่ปลูกพันธุ์ท้องถิ่นแบบดั้งเดิม
หลายสายพันธุ์ที่เก่าได้หายไปอย่างเห็นได้ชัดจากเขตของเกษตรกร แต่ปลูก
ในพื้นที่เพียงบอกเล่าเรื่องราวบางส่วนและไม่สมบูรณ์และในทำนองเดียวกันจำนวนพันธุ์ดั้งเดิมที่
มีการเจริญเติบโตยังคง เอกสารส่วนใหญ่ในการอนุรักษ์แหล่งกำเนิดอ้างถึงชื่อและประเภทได้รับการยอมรับ
จากเกษตรกร ความหลากหลายโดยความหมายคือที่วัดได้โดยระยะทางสถิติของ "แปรปรวน" ใน
พันธุศาสตร์ประยุกต์มันหมายถึงความแปรปรวนของ "ยีน" ภายในประชากร ดังนั้นความแปรปรวน
อาจจะวัดในหมู่รูปแบบทางเลือก (polymorphism) ของยีน (อัลลีล) ในแต่ละ
ตำแหน่งของยีนในโครโมโซม (ตำแหน่ง) ในหลายตำแหน่งในหมู่พืชในแต่ละ
ประชากรหรือในหมู่ประชากร (สีน้ำตาล et al., 1990) . ความหลากหลายอาจจะประเมินจาก
ความแปรปรวนของการแสดงออกทางสัณฐานวิทยาหรือทางสรีรวิทยาของยีน กับการถือกำเนิดของ
พันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลตอนนี้เราสามารถวัดความแปรปรวนของลำดับดีเอ็นเอที่แท้จริงของยีนหรือ
ความยาวที่เฉพาะเจาะจงของดีเอ็นเอ (เครื่องหมายดีเอ็นเอ) นอกเหนือไปจากความหลากหลายเชิงปริมาณโดยการวัด
ความแปรปรวนของยีนและเครื่องหมายดีเอ็นเอภายในและระหว่างประชากรความเข้าใจ
ของโครงสร้างและการเปลี่ยนแปลงของความหลากหลายและความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญในการบริหารจัดการ