he Brundtland Commission: Sustainab

he Brundtland Commission: Sustainable development as health issue
Michael 2013, 10: 198–208.
The social determinants of health include economic and environmental factors. A mutually detrimental relation of these factors is harmful to health, so that safeguarding public health requires a harmonious economic-environmental development. Such a concept was launched as «sustainable development» by the Brundtland Commission in the 1980s. Negotiating this concept was complicated by different, sometimes contradictory perspectives of Commission members regarding the relative importance of economic and environmental aspects and the underlying political causes of environmental degradation. It required reconciling views of Northern, industrialized and Southern, low-income countries and also finding a balance between scientific accuracy and political acceptability. The results of the following years suggest a mixed record.
Introduction
A frequently under-appreciated aspect of public health is its long-term dependence on sustainable development. The social determinants of health include, on the one hand, economic factors, such as employment, income and, generally, living standards, and, on the other hand, environmental factors like access to clear water and air, protection from natural disasters etc. Unfortunately, those economic and environmental factors are not necessarily in harmony: both a high-level economy which destroys the environmental basis of life-support systems and an environment, which is either protected or degraded to the point of being economically useless, are tangibly harmful to health. In a fateful triangular relation, long-term stability of public health requires a mutually supportive relation of the economy and the environment. Such a relation was termed «sustainable development» by the World Commission on Environment and Development (WCED), more commonly known as the Brundtland Commission after its chairperson, Gro Harlem Brundtland, politician, medical doctor and public health expert.
The Commission is best known for having coined the definition of sustainable development as development which «seeks to meet the needs and aspirations of the present without compromising the ability to meet those of the future.»1 Health was not explicitly mentioned either in this definition, in the Commission mandate or even in its recommendations at the end of its work. Nevertheless, the Commission left no doubt in its report that its work was also about public health. Malaria, schistosomiasis, respiratory illnesses, cancers, and injuries were only a few of countless health problems affected by environmental-economic factors like irrigation, air pollution, carcinogenic substances in industrial products, and natural disasters exacerbated by climate change, while biodiversity loss diminished potential material for medicines and food production. The WCED pointed out those connections and declared: «Integrated approaches are needed that reflect key health objectives in areas such as food production; water supply and sanitation; industrial policy, particularly with regard to safety and pollution; and the planning of human settlements.»2
But what exactly was sustainable development? The often cited definition focuses on inter-generational justice but gives no hint of the vehement discussions the WCED had on numerous other issues, notably social justice or the role of physical limits for economic growth. Nor does it betray the underlying double challenge of balancing contradictory demands: those of economic needs versus those of environmental well-being, and to balance the need to be scientifically accurate with the need to be politically acceptable.Implicitly, this search for a reconciliation of these conflicts is also a story of an effort to balance contradictory demands on health.
Background
In December 1983, the United Nations General Assembly decided to establish a Special Commission, in charge of proposing «long-term environmental strategies for achieving sustainable development to the year 2000 and beyond.» As chairperson, UN Secretary-General Perez de Cuellar appointed Gro Harlem Brundtland, former Minister of the Environment and Prime Minister and then head of the opposition Labour Party and member of the Norwegian parliament.3 Between October 1984 and February 1987, the Commission met eight times in different cities and discussed the selected topics on the basis of texts provided by the Secretariat, which was located in Geneva and headed by Jim MacNeill. Information came from a wide range of sources, including scientific institutions, NGOs, academics, consultants, industry and individual experts. Some papers were commissioned by the Secretariat, some were volunteered. Through a process of drafting, discussions and redrafting of texts, the WCED produced a report, later known as the Brundtland report or by its title, Our Common Future.
The Commission consisted of twenty-two Commissioners from twentyone countries in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขา Brundtland เสริม: การพัฒนาที่ยั่งยืนเป็นประเด็นสุขภาพMichael 2013, 10:198-208ดีเทอร์มิแนนต์สังคมสุขภาพรวมถึงปัจจัยทางเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม ความสัมพันธ์ผลดีซึ่งกันและกันของปัจจัยเหล่านี้เป็นอันตรายต่อสุขภาพ เพื่อให้ปกป้องสาธารณสุขจำเป็นต้องมีการพัฒนาทางเศรษฐกิจสิ่งแวดล้อมกลมกลืน แนวคิดดังกล่าวถูกจัดเป็น «พัฒนา» โดยนาย Brundtland ไฟต์ แนวคิดนี้การเจรจาต่อรองมีความซับซ้อน โดยมุมมองที่แตกต่าง บางครั้งขัดแย้งของสมาชิกคณะกรรมการเกี่ยวกับความสำคัญด้านเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมและสาเหตุทางการเมืองต้นแบบของสิ่งแวดล้อมย่อยสลาย ต้องการกระทบยอดของภาคเหนือ อุตสาหกรรมและประเทศแนซ์ ภาคใต้ และยัง ค้นหาความสมดุลระหว่างความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์และทางการเมือง acceptability ผลของปีต่อไปนี้ขอแนะนำคอร์ดผสมแนะนำบ่อยครั้งภายใต้นิยมด้านสาธารณสุขเป็นที่พึ่งพัฒนายั่งยืนระยะยาว ดีเทอร์มิแนนต์สังคมสุขภาพรวม คง ปัจจัยทางเศรษฐกิจ เช่นจ้างงาน รายได้และ ทั่วไป คุณภาพชีวิต และ ในทางกลับกัน ปัจจัยแวดล้อมถึงล้างน้ำและอากาศ ป้องกันจากภัยธรรมชาติอื่น ๆ อับ ปัจจัยทางเศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมเหล่านั้นไม่จำเป็นต้องปรองดอง: ทั้งพื้นฐานเศรษฐกิจที่ทำลายสิ่งแวดล้อมพื้นฐานของระบบสนับสนุน–ชีวิตและสภาพแวดล้อม ซึ่งป้องกัน หรือเสื่อมโทรมไปอย่างไร้ประโยชน์ของ มี tangibly เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ในความสัมพันธ์สามเหลี่ยมทำให้ถึงตาย เสถียรภาพระยะยาวของสาธารณสุขต้องมีความสัมพันธ์สนับสนุนซึ่งกันและกันของเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ความสัมพันธ์ถูกเรียกว่า «พัฒนายั่งยืน» โดยกรรมาธิการสิ่งแวดล้อมโลกและการพัฒนา (WCED), มากกว่าปกติเรียกว่าค่าคอมมิชชัน Brundtland หลังของประธาน โกรฮาร์เล็ม Brundtland นักการเมือง แพทย์ และสาธารณสุขผู้เชี่ยวชาญนายเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการมีจังหวะคำจำกัดความของการพัฒนาที่ยั่งยืนเป็นการพัฒนา «เป่าเพื่อตอบสนองความต้องการและความปรารถนาของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถในการตอบสนองของอนาคต» 1 สุขภาพได้ไม่กล่าวถึงอย่างชัดเจน ในข้อกำหนดนี้ ในอาณัติค่าคอมมิชชัน หรือแม้ ในเสนอแนะในตอนท้ายของงาน อย่างไรก็ตาม นายทิ้งข้อสงสัยในรายงานเป็นงานที่เกี่ยวกับสาธารณสุขยัง มาลาเรีย schistosomiasis โรคทางเดินหายใจ โรคมะเร็ง และบาดเจ็บมีเพียงไม่กี่ปัญหาสุขภาพมากมายที่ได้รับผลกระทบจากปัจจัยสิ่งแวดล้อมทางเศรษฐกิจเช่นการชลประทาน อากาศมลภาวะ สาร carcinogenic ในอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ และภัยธรรมชาติที่เลวร้าย โดยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ในขณะที่วัสดุที่มีศักยภาพสำหรับการผลิตยาและอาหารลดลงสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ WCED ที่ชี้ให้เห็นการเชื่อมต่อเหล่านั้น และประกาศ: «วิธีรวมจำเป็นที่แสดงวัตถุประสงค์สุขภาพที่สำคัญในพื้นที่เช่นผลิตอาหาร ประปาและสุขาภิบาล นโยบายอุตสาหกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับความปลอดภัยและมลพิษ กวางแผนจับคู่มนุษย์» 2แต่สิ่งที่เป็นการพัฒนาที่ยั่งยืนแน่นอน กำหนดอ้างอิงมักจะเน้นความยุติธรรมที่ประจักษ์ แต่จะไม่แนะนำการสนทนา vehement WCED ที่มีหลายปัญหาอื่น ๆ บทบาทของขีดจำกัดทางกายภาพสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจหรือความยุติธรรมทางสังคมยวด ไม่หักหลังความท้าทายคู่ต้นแบบของการสมดุลความขัดแย้ง: ของความต้องการทางเศรษฐกิจกับสิ่งแวดล้อมสุขภาพ และยอดคงเหลือต้องถูกต้องน่า มีจำเป็นต้องเป็นที่ยอมรับทางการเมืองเหล่านั้น นัย ค้นหาสำหรับการกระทบยอดของความขัดแย้งเหล่านี้เป็นเรื่องราวของความพยายามที่จะสมดุลความขัดแย้งสุขภาพพื้นหลังIn December 1983, the United Nations General Assembly decided to establish a Special Commission, in charge of proposing «long-term environmental strategies for achieving sustainable development to the year 2000 and beyond.» As chairperson, UN Secretary-General Perez de Cuellar appointed Gro Harlem Brundtland, former Minister of the Environment and Prime Minister and then head of the opposition Labour Party and member of the Norwegian parliament.3 Between October 1984 and February 1987, the Commission met eight times in different cities and discussed the selected topics on the basis of texts provided by the Secretariat, which was located in Geneva and headed by Jim MacNeill. Information came from a wide range of sources, including scientific institutions, NGOs, academics, consultants, industry and individual experts. Some papers were commissioned by the Secretariat, some were volunteered. Through a process of drafting, discussions and redrafting of texts, the WCED produced a report, later known as the Brundtland report or by its title, Our Common Future.The Commission consisted of twenty-two Commissioners from twentyone countries in

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขา Brundtland สำนักงานคณะกรรมการกำกับ:
การพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นปัญหาสุขภาพที่ไมเคิล2013, 10:. 198-208
ปัจจัยทางสังคมของสุขภาพรวมถึงปัจจัยทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ความสัมพันธ์อันตรายร่วมกันของปัจจัยเหล่านี้เป็นอันตรายต่อสุขภาพเพื่อให้การปกป้องสุขภาพของประชาชนต้องมีความสามัคคีพัฒนาเศรษฐกิจสิ่งแวดล้อม แนวคิดดังกล่าวได้รับการเปิดตัวเป็น«»การพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยคณะกรรมาธิการ Brundtland ในช่วงปี 1980 การเจรจาต่อรองแนวคิดนี้ได้รับความซับซ้อนโดยที่แตกต่างกันบางครั้งมุมมองที่ขัดแย้งกันของสมาชิกในคณะกรรมการเกี่ยวกับความสำคัญของด้านเศรษฐกิจและด้านสิ่งแวดล้อมและสาเหตุทางการเมืองพื้นฐานของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม มันต้องกลับมาคืนดีมุมมองของภาคเหนือและภาคใต้ของอุตสาหกรรมประเทศมีรายได้ต่ำและยังหาสมดุลระหว่างความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์และการยอมรับทางการเมือง ผลที่ได้จากปีที่ผ่านมาต่อไปนี้ขอแนะนำให้บันทึกผสม. บทนำบ่อยด้านภายใต้การชื่นชมของสุขภาพของประชาชนคือการพึ่งพาอาศัยกันในระยะยาวเกี่ยวกับการพัฒนาอย่างยั่งยืน ปัจจัยทางสังคมของสุขภาพรวมถึงบนมือข้างหนึ่งปัจจัยทางเศรษฐกิจเช่นการจ้างงานรายได้และโดยทั่วไปมาตรฐานการดำรงชีวิตและในทางกลับกันปัจจัยสิ่งแวดล้อมเช่นการเข้าถึงน้ำที่ชัดเจนและอากาศ, การป้องกันจากภัยพิบัติทางธรรมชาติอื่น ๆ แต่น่าเสียดายที่ผู้ปัจจัยทางเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมไม่จำเป็นต้องอยู่ในความสามัคคี: ทั้งเศรษฐกิจในระดับสูงซึ่งทำลายพื้นฐานด้านสิ่งแวดล้อมของระบบสนับสนุนชีวิตและสิ่งแวดล้อมซึ่งเป็นทั้งการป้องกันหรือการสลายตัวไปยังจุดของการไร้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่เป็นรูปธรรมที่เป็นอันตราย ต่อสุขภาพ ในความสัมพันธ์ที่เป็นรูปสามเหลี่ยมเป็นเวรเป็นกรรมมีความมั่นคงในระยะยาวของสุขภาพของประชาชนต้องมีความสัมพันธ์ที่สนับสนุนซึ่งกันและกันของเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ดังกล่าวมีความสัมพันธ์ที่เรียกว่า«การพัฒนาที่ยั่งยืน»โดยคณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (WCED) ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นคณะกรรมการ Brundtland หลังจากประธานของอะโกรฮาร์เล็ม Brundtland นักการเมืองแพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพของประชาชน. คณะกรรมการเป็นที่รู้จักกันดีที่สุด สำหรับการประกาศเกียรติคุณความหมายของการพัฒนาที่ยั่งยืนการพัฒนาที่«พยายามที่จะตอบสนองความต้องการและแรงบันดาลใจในปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถในการตอบสนองความต้องการเหล่านั้นในอนาคต. » 1 สุขภาพไม่ได้กล่าวถึงอย่างชัดเจนทั้งในความหมายนี้ในคำสั่งสำนักงานคณะกรรมการหรือ แม้จะอยู่ในคำแนะนำในตอนท้ายของการทำงานของตน อย่างไรก็ตามคณะกรรมการที่เหลือไม่มีข้อสงสัยในรายงานว่าการทำงานของมันก็ยังเป็นเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพของประชาชน มาลาเรีย schistosomiasis โรคระบบทางเดินหายใจโรคมะเร็งและได้รับบาดเจ็บเพียงไม่กี่ของปัญหาสุขภาพที่นับไม่ถ้วนรับผลกระทบจากปัจจัยแวดล้อมทางเศรษฐกิจเช่นการชลประทานมลพิษทางอากาศสารก่อมะเร็งในผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมและภัยธรรมชาติที่มาของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในขณะที่การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพลดลงอาจเกิดขึ้น วัสดุสำหรับยาและการผลิตอาหาร WCED ชี้ให้เห็นการเชื่อมต่อเหล่านั้นและประกาศ: «วิธีการแบบบูรณาการที่มีความจำเป็นที่สะท้อนให้เห็นถึงวัตถุประสงค์ด้านสุขภาพที่สำคัญในพื้นที่เช่นการผลิตอาหาร น้ำประปาและสุขาภิบาล; นโยบายอุตสาหกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับความปลอดภัยและมลพิษ และการวางแผนของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์. "2 แต่สิ่งที่แน่นอนคือการพัฒนาที่ยั่งยืน? ความหมายมักจะอ้างว่ามุ่งเน้นไปที่ความยุติธรรมระหว่าง generational แต่ให้คำแนะนำที่ไม่มีการอภิปรายดุดัน WCED มีในประเด็นอื่น ๆ อีกมากมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งความยุติธรรมทางสังคมหรือบทบาทของข้อ จำกัด ทางกายภาพสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ หรือไม่ก็ทรยศต่อความท้าทายที่สองพื้นฐานของสมดุลกับความต้องการที่ขัดแย้ง: ผู้ที่ความต้องการทางเศรษฐกิจเมื่อเทียบกับบรรดาของสิ่งแวดล้อมเป็นอยู่ที่ดีและเพื่อความสมดุลของความต้องการที่จะมีความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์ที่มีความจำเป็นที่จะเป็นทางการเมือง acceptable.Implicitly ค้นหานี้สำหรับการตรวจสอบของ ความขัดแย้งเหล่านี้ยังเป็นเรื่องของความพยายามที่จะรักษาความสมดุลของความต้องการที่ขัดแย้งต่อสุขภาพ. ประวัติความเป็นมาในเดือนธันวาคมปี 1983 สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติตัดสินใจที่จะจัดตั้งคณะกรรมการพิเศษในความดูแลของการเสนอ«กลยุทธ์ด้านสิ่งแวดล้อมในระยะยาวเพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืนปี 2000 และเกิน. ในฐานะที่เป็นประธาน», เลขาธิการสหประชาชาติเปเรซเด Cuellar ได้รับการแต่งตั้ง Gro Harlem Brundtland อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสิ่งแวดล้อมและนายกรัฐมนตรีและหัวหน้าพรรคแรงงานฝ่ายค้านและสมาชิกของ parliament.3 นอร์เวย์ระหว่างเดือนตุลาคมปี 1984 และกุมภาพันธ์ 1987 คณะกรรมการได้พบกับแปดครั้งในเมืองที่แตกต่างกันและพูดคุยกันในหัวข้อที่เลือกบนพื้นฐานของตำราที่มีให้โดยสำนักเลขาธิการซึ่งตั้งอยู่ในเจนีวาและมุ่งหน้าไปโดยจิม MacNeill ข้อมูลมาจากหลากหลายของแหล่งที่มารวมทั้งสถาบันการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่เอ็นจีโอนักวิชาการที่ปรึกษาและผู้เชี่ยวชาญด้านอุตสาหกรรมของแต่ละบุคคล เอกสารบางคนถูกมอบหมายจากสำนักเลขาธิการบางคนอาสา ผ่านกระบวนการของการจัดทำร่างการอภิปรายและ redrafting ตำราที่ WCED ผลิตรายงานภายหลังเป็นที่รู้จักรายงาน Brundtland หรือตามชื่อของตนในอนาคตร่วมกันของเรา. คณะกรรมการประกอบด้วยยี่สิบสองจากคณะกรรมาธิการ Twentyone ประเทศใน