ผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจของผมก็บุคคลที่อยู่ใกล้ตัวของผมตลอดเวลา บุคคลนั้นก็คือแม่ของผม แม่ไม่ใช่คนที่มีเงินไม่ใช่คนสวยแม่ผมไม่ได้เรียนหนังสือด้วยซ้ำ แต่แม่ของผมเป็นบุคคลที่ทุกคนในหมู่บ้านรัก เพราะแม่เป็นคนใจดีชอบช่วยเหลือทุกคน อย่างเช่นเด็กที่อยู่ใกล้บ้านคนใดหรือว่าหลานของแม่ทะเลาะกับพ่อแม่แล้วไม่รู้จะไปพึ่งใครเด็กก็จะหนีมาหาแม่ผมนี่แหละครับ แม่ผมก็ปลอบและถามว่ามีปัญหารุนแรงมากหรือที่ทำให้ทะเลาะกับพ่อแม่ ซึ่งคำที่แม่ปลอบผมก็ว่ามันธรรมดาแต่สิ่งที่เห็นอยู่ตลอดก็คือแม่จะกอดและลูบหัวเด็กทุกคนพร้อมกับคำปลอบ เด็กแถวบ้านรักแม่ผมมากเพราะท่านไม่เคยด่าใครแม้แต่ผม แต่แม่จะใช้คำสอนที่เปรียบเทียบให้ฟังว่าสิ่งไหนควรไม่ควรทำเมื่อทำแล้วจะส่งผลต่อเราและใครบ้าง แม่ผมเป็นที่ทำงานหนักตั่งแต่เด็กจนขาแม่โก่งเหมือนตัวซีในภาษาอังกฤษเลยแต่แม่ก็ขยันทำงานแม้จะเป็นงานของผู้ชาย เพื่อส่งผมเรียนแม้มันจะไม่พอแต่แม่ก็ไปยืมคนข้างบ้าน ผมว่าแม่ผมท่านมีจิตใจที่เหนือกว่าผู้ชายด้วยซ้ำท่านไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยไม่เคยบอกว่าไม่สบายแม้ร่างกายจะไม่ไหวก็ตาม มีผู้หญิงซักกี่คนที่รถเสียหัวเทียนบอดแล้วซ่อมหรือเปลี่ยนเอง แม่ผมเป็นแม่ค้าที่ใจดีเมื่อแม่ปลูกผักแล้วได้เวลาเก็บแม่ก็จะนำผักไปขายโดยราคาถูกมากและยังแถมลูกค้าอีก แต่ถ้าวันไหนที่ขายไม่ได้หรือของเหลือแม่ก็จะนำไปแจกให้บ้านแต่ถ้าเป็นกล้วยแม่ก็จะทำเป็นขนมแจกเด็กใกล้ๆ บ้าน