1. IntroductionFish-meal has been a

1. Introduction
Fish-meal has been a major dietary protein source for many important farmed fish species due to itsmore balanced amino acids (AA) composition, higher vitamins, minerals and essential n-3 fatty acids than most of the other ingredients ommonly used (Bendiksen et al., 2011; Olsen and Hasan, 2012). The fish-meal production has been stable for the last 15 years, varying in the narrow range between 5 and 6 million tons (mt) per year (Cabral et al., 2011; FAO, 2013; Tacon and
Metian, 2008),while from2004 to 2013, the global aquaculture production has increased from4191 mt to 7019 mt (FAO, 2013). Increased demand and limited supply of fish-meal have been the main problem for the aquaculture industry. The global production of Litopenaeus vannamei has increased from 168 mt to 331 mt from 2004 to 2013)
(FAO, 2013), and the fish-meal level in commercial diet is high (15–25%) (Cao et al., 2015; Gu et al., 2013; Sookying et al., 2013; Tacon and Metian, 2008), which makes L. vannamei one of the top consumers of fish-meal (Olsen and Hasan, 2012; Tacon andMetian, 2008). The further growth in aquaculture production will require reduced reliance upon fish-meal, reduce the fish-meal level is a major challenge for production of shrimp and other aquatic animals (Bendiksen et al., 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำอาหารปลาได้เป็นแหล่งอาหารโปรตีนที่สำคัญสำหรับสำคัญเชื้อปลาจำนวนมากเนื่องจากองค์ประกอบ itsmore สมดุลกรดอะมิโน (AA) สูงวิตามิน แร่ธาตุ และกรดไขมันจำเป็น n-3 มากอื่น ๆ ส่วนผสม ommonly ใช้ (Bendiksen et al. 2011 โอลเซ่นและ Hasan, 2012) การผลิตอาหารปลามีการเคลื่อนไหว 15 ปีที่ผ่านมา แตกต่างกันในช่วงแคบ ๆ ระหว่าง 5 และ 6 ล้านตัน (mt) ต่อปี (Cabral et al. 2011 FAO, 2013 Tacon และMetian, 2008) ขณะ from2004 2013 การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วโลกผลิตได้เพิ่มขึ้น from4191 mt ไป mt 7019 (FAO, 2013) เพิ่มขึ้นอุปสงค์และอุปทานที่มีจำกัดของอาหารปลาได้ปัญหาหลักสำหรับอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การผลิตทั่วโลกของแวนมีเพิ่มขึ้นจาก 168 mt mt 331 จาก 2004 ถึง 2556)(FAO, 2013) และระดับอาหารปลาในอาหารในเชิงพาณิชย์สูง (15-25%) (Cao et al. 2015 Gu et al. 2013 Sookying et al. 2013 Tacon และ Metian, 2008), ซึ่งทำให้กุลา L. ผู้บริโภคชั้นนำอย่างใดอย่างหนึ่งของอาหารปลา (Olsen และ Hasan, 2012 Tacon andMetian, 2008) การเจริญเติบโตต่อไปในการผลิตสัตว์น้ำจะต้องพึ่งพาและลดอาหารปลา อาหารปลาลดระดับเป็นความท้าทายสำคัญสำหรับการผลิตกุ้งและสัตว์น้ำอื่น ๆ (Bendiksen et al. 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ปลาอาหารได้เป็นแหล่งโปรตีนที่สำคัญสำหรับการบริโภคอาหารที่สำคัญหลายสายพันธุ์ปลาทำไร่ไถนาเนื่องจาก itsmore กรดอะมิโนที่สมดุล (AA) องค์ประกอบวิตามินสูงแร่ธาตุและกรดไขมัน n-3 ที่สำคัญกว่ามากที่สุดของส่วนผสมอื่น ๆ ที่ใช้ ommonly ( Bendiksen et al, 2011;. โอลเซ่นและ Hasan, 2012) การผลิตปลาอาหารได้รับความมั่นคงในช่วง 15 ปีที่แตกต่างกันในช่วงแคบ ๆ ระหว่างวันที่ 5 และ 6 ล้านตัน (MT) ต่อปี (รัล et al, 2011;. FAO, 2013; Tacon และ
Metian 2008) ในขณะที่ from2004 ถึง 2013 การผลิตเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วโลกได้เพิ่มขึ้นมอนแทนา from4191 เพื่อ 7019 MT (FAO, 2013) ความต้องการที่เพิ่มขึ้นและอุปทานที่มี จำกัด ของปลาอาหารได้รับเป็นปัญหาหลักสำหรับอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การผลิตทั่วโลกของแวนนาไมได้เพิ่มขึ้นจาก 168 ตัน 331 ตัน ​​2004-2013)
แห่งสหประชาชาติ (FAO, 2013) และในระดับปลาอาหารในอาหารเชิงพาณิชย์สูง (15-25%) (Cao et al, 2015. gu, et al, 2013;. Sookying et al, 2013;. Tacon และ Metian 2008) ซึ่งจะทำให้กุ้งขาวหนึ่งในผู้บริโภคด้านบนของปลามื้อ (โอลเซ่นและ Hasan, 2012; Tacon andMetian 2008) การเจริญเติบโตต่อไปในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำการผลิตจะต้องลดการพึ่งพาปลาอาหารลดระดับปลาอาหารเป็นความท้าทายที่สำคัญสำหรับการผลิตกุ้งและสัตว์น้ำอื่น ๆ (Bendiksen et al. 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำปลาป่นเป็นหลักอาหารแหล่งโปรตีนสำคัญที่มีอยู่หลายสายพันธุ์ปลาจาก itsmore สมดุลกรดอะมิโน ( AA ) ส่วนผสม วิตามินสูง แร่ธาตุที่จำเป็นและ n-3 กรดไขมันกว่ามากที่สุดของส่วนผสมอื่น ๆ ommonly ใช้ ( bendiksen et al . , 2011 ; Olsen และ Hasan , 2012 ) ปลาป่นที่ผลิตได้มีเสถียรภาพตลอด 15 ปี ซึ่งในช่วงแคบระหว่าง 5 และ 6 ล้านตัน ( ตัน ) ต่อปี ( รัล et al . , 2011 ; องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติและ tacon 2013 ;metian 2008 ) ในขณะที่ from2004 2013 , การผลิตการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วโลกได้เพิ่มขึ้น from4191 MT ไป 7019 MT ( FAO , 2013 ) เพิ่มอุปสงค์และอุปทาน จำกัด ปลาป่นมีปัญหาหลักสำหรับอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การผลิตทั่วโลกของง vannamei เพิ่มขึ้นจาก 168 ตันถึง 331 ตันระหว่างปี 2013 )( FAO , 2013 ) และปลาป่นในอาหารเชิงพาณิชย์ระดับสูง ( 15 - 25 % ) ( เคา et al . , 2015 ; กู et al . , 2013 ; sookying et al . , 2013 ; tacon และ metian , 2551 ) ซึ่งทำให้ L . vannamei หนึ่งของผู้บริโภค ( ด้านบนของปลาป่น Olsen และ Hasan , 2012 ; tacon andmetian , 2008 ) การเจริญเติบโตต่อไปในการผลิต การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ จะต้องลดการพึ่งพาเมื่อปลาป่นปลาป่น ลดระดับความท้าทายที่สำคัญสำหรับการผลิตกุ้งและสัตว์น้ำอื่น ๆ ( bendiksen et al . , 2011 )