recognized through archaeological e

recognized through archaeological excavations’.13 For many peoples the mundane
landscape was, and is, interwoven with sacred sites.14 Grappling with the problems
of using the physical record to study how sacred spaces were defined, and religion
practised, archaeologists of prehistory have thus pointed to the problems raised by
attempts ‘to maintain a distinction between sacred or ritual landscapes, and secular
or mundane landscapes’.15 In Timothy Insoll’s words, ‘the same landscape can
mean different things to different people, and can be one and the same, and thus
lack any arbitrary division’.16 Growing awareness of the problems raised by
accepting a simple dichotomy between secular or everyday sites (farms, homes,
fields) versus sacred ones (ceremonial sites, tombs) has led archaeologists of
religion recently to argue that their work should not be focused solely on publicly
recognized sacred sites, but rather on their overall context.17
This emphasis on the fluidity between boundaries, such as those between the
sacred and secular, is an issue which is equally alive in social anthropology. Sacred
spaces are interpreted as foci for the religious identities of communities, acting as a
‘lens’, focusing ‘attention on the forms, objects and actions’ in it.18 In a study of
how different definitions are attached to two different shrines by the various
religiously different communities of Palestinians living in the West Bank in the
1980s, Glenn Bowman emphasized their fluidity, in particular the porous
boundaries between those sites which are officially acknowledged as sacred, and
those which are not so acknowledged, but nevertheless regarded as ‘secret-sacred’
by both Christian and Moslem communities.19
Scholars from other disciplines have thus considerably refined Eliade’s
paradigm, emphasizing the importance of behaviour in defining sacred space, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับรู้ผ่านทางโบราณคดีทิศ 13 สำหรับหลาย peoples โลกีย์
ถูก และ มี กับ sites.14 ศักดิ์สิทธิ์ต่อสู้กับปัญหา
ใช้คอร์ดจริงเพื่อศึกษาพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างไรกำหนดไว้ และศาสนา
ปฏิบัติ นักโบราณคดียุคก่อนประวัติศาสตร์ได้จึงชี้ปัญหาขึ้นโดย
พยายาม ' รักษาความแตกต่างระหว่างภูมิประเทศศักดิ์สิทธิ์ หรือพิธี เกี่ยวกับฆราวาส
หรือโลกีย์ภูมิประเทศได้ 15 คำทิโมธี Insoll, ' เดียวสามารถ
หมายถึง สิ่งอื่นคนอื่น และได้อย่างเดียว และ
ขาดฝ่ายใดกำหนด ' ได้ 16 Growing ตระหนักปัญหาขึ้นโดย
ยอมรับ dichotomy ง่ายระหว่างไซต์ทางโลก หรือชีวิตประจำวัน (ฟาร์ม, บ้าน,
ฟิลด์) เทียบกับศักดิ์สิทธิ์ คน (ไซต์กัญญา สุสาน) ได้นำนักโบราณคดี
ศาสนาเพิ่งเถียงว่า งานควรไม่ได้เน้นแต่เพียงผู้เดียวในสาธารณะ
รู้จักสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ค่อนข้างบน context.17 ของพวกเขาโดยรวม
นี้เน้นการไหลระหว่างขอบ เช่นระหว่าง
ศักดิ์สิทธิ์ และทางโลก เป็นประเด็นซึ่งมีชีวิตอยู่อย่างเท่าเทียมกันในสังคมมานุษยวิทยา ศักดิ์สิทธิ์
ช่องว่างจะถูกแสดงเป็น foci ในเอกลักษณ์ทางศาสนาของชุมชน การทำหน้าที่เป็นตัว
'เลนส์' เน้น 'ความสนใจบนฟอร์ม วัตถุ และการดำเนินการ' ใน it.18 ในการศึกษา
วิธีนิยามต่าง ๆ แนบกับสองศาลเจ้าที่แตกต่างกันตามต่าง ๆ
เคร่งครัดชุมชนของชาวปาเลสไตน์ที่อาศัยอยู่ในฝั่งตะวันตกใน
ไฟต์ เกล็น Bowman เน้นย้ำข้อสรุปของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการ porous
ขอบระหว่างเว็บไซต์เหล่านั้นซึ่งมีทางยอมรับว่า ศักดิ์สิทธิ์ และ
ผู้ซึ่งยอมรับไม่ได้ แต่อย่างไรก็ตาม ถือเป็น 'ความลับศักดิ์สิทธิ์'
โดยคริสเตียนและตึก communities.19
นักวิชาการจากสาขาอื่น ๆ จึงมีมากกลั่นของ Eliade
กระบวนทัศน์ เน้นความสำคัญของพฤติกรรมในการกำหนดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับการยอมรับผ่านโบราณคดี '.13 สำหรับหลายคนทางโลก
เป็นภูมิทัศน์และเป็นสานด้วย sites.14 ศักดิ์สิทธิ์การต่อสู้กับปัญหา
ของการใช้บันทึกทางกายภาพในการศึกษาวิธีการที่พื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ถูกกำหนดและศาสนา
ได้รับการฝึกฝนนักโบราณคดีของประวัติศาสตร์จึงมี ชี้ไปที่ปัญหาที่เกิดขึ้นโดย
ความพยายามที่จะรักษาความแตกต่างระหว่างภูมิทัศน์ศักดิ์สิทธิ์หรือพิธีกรรมและฆราวาส
หรือภูมิทัศน์ทางโลก '.15 ในคำทิโมธี Insoll ของ' ภูมิทัศน์ที่เหมือนกันสามารถ
หมายถึงสิ่งที่แตกต่างจากคนที่แตกต่างกันและสามารถเป็นหนึ่งเดียวกัน และทำให้
ขาดส่วนใด ๆ โดยพล '0.16 การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของปัญหาที่เกิดขึ้นโดย
การยอมรับการแบ่งขั้วระหว่างเว็บไซต์ง่ายฆราวาสหรือในชีวิตประจำวัน (ฟาร์มบ้าน
เขตข้อมูล) เมื่อเทียบกับคนที่ศักดิ์สิทธิ์ (เว็บไซต์พระราชพิธีฝังศพ) ได้นำนักโบราณคดีของ
ศาสนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่จะเถียง ที่ทำงานของพวกเขาไม่ควรที่จะมุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวในที่สาธารณะ
สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ได้รับการยอมรับ แต่ใน context.17 รวมของพวกเขา
ให้ความสำคัญกับการไหลระหว่างขอบเขตเช่นนั้นระหว่างนี้
ศักดิ์สิทธิ์และฆราวาสเป็นปัญหาซึ่งเป็นเท่าเทียมกันมีชีวิตอยู่ในสังคมมานุษยวิทยา ศักดิ์สิทธิ์
ช่องว่างจะถูกตีความเป็นจุดโฟกัสสำหรับอัตลักษณ์ทางศาสนาของชุมชนที่ทำหน้าที่เป็น
'เลนส์' โดยมุ่งเน้นความสนใจในรูปแบบวัตถุและการกระทำใน it.18 ในการศึกษา
วิธีการที่แตกต่างกันความหมายที่แนบมากับสองศาลเพียงตาที่แตกต่างกันโดย ต่างๆ
ชุมชนต่างศาสนาของชาวปาเลสไตน์ที่อาศัยอยู่ในฝั่งตะวันตกใน
ปี 1980, เกล็นโบว์แมนเน้นการไหลของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีรูพรุน
เขตแดนระหว่างเว็บไซต์เหล่านั้นซึ่งเป็นที่ยอมรับอย่างเป็นทางการเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และ
ผู้ที่จะไม่ให้ได้รับการยอมรับ แต่ถือได้ว่ายังคงเป็นความลับ ศักดิ์สิทธิ์ '
ทั้งคริสเตียนและมุสลิม communities.19
นักวิชาการจากสาขาอื่น ๆ จึงได้ถลุงมากอิเลียดของ
กระบวนทัศน์ที่เน้นความสำคัญของการทำงานในการกำหนดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับการยอมรับผ่านการขุดค้นแหล่งโบราณคดี ' 13 สำหรับหลายคนแนวโลกีย์
, และ คือ ผสมผสานกับศักดิ์สิทธิ์ sites.14 ต่อสู้กับปัญหา
ใช้บันทึกทางกายภาพเพื่อศึกษาว่าเป็นศาสนากำหนด และศาสนา
ฝึกนักโบราณคดีแห่งประวัติศาสตร์จึงชี้ให้เห็นถึงปัญหาโดยยก
ความพยายามที่จะรักษาความแตกต่างระหว่างภูมิประเทศหรือพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์และฆราวาส
หรือภูมิทัศน์ ' ทางโลก 15 ในทิโมธี insoll คำ ' แนวเดียวกันสามารถ
หมายถึงสิ่งที่แตกต่างกันกับคนที่แตกต่างกันและสามารถและเดียวกันและจึง
ขาดโดยพลการ กอง ' 16 การรับรู้ของปัญหาตั้งขึ้น โดย
ยอมรับความแตกต่างง่ายระหว่างฆราวาสหรือทุกวันเว็บไซต์ ( ฟาร์มบ้านทุ่งอันศักดิ์สิทธิ์ (
) เมื่อเทียบกับเว็บไซต์พิธีฝังศพ ) ได้นำนักโบราณคดีของ
ศาสนา เมื่อเร็วๆ นี้ ยืนยันว่าการทำงานของพวกเขาไม่ควรมุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวในสาธารณชน
รู้จักสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ค่อนข้างบน
context.17 โดยรวมนี้เน้นความลื่นไหลระหว่างเขตแดน เช่น ระหว่าง
ศักดิ์สิทธิ์และฆราวาส คือ ปัญหาที่มีชีวิตอยู่อย่างเท่าเทียมกันในทางสังคมมานุษยวิทยา .เป็นศักดิ์สิทธิ์
จะตีความว่าเป็นบันทึกสำหรับอัตลักษณ์ทางศาสนาของชุมชน ทำหน้าที่เป็น
'lens ' เน้น ' ความสนใจในรูปแบบวัตถุและการกระทำใน it.18 ในการศึกษา
ว่าคำนิยามที่แตกต่างกันแนบมากับที่แตกต่างกันสองศาล โดยต่าง ๆแตกต่างกันหรือชุมชนของชาวปาเลสไตน์
อาศัยอยู่ในฝั่งตะวันตกใน
1980 , เกล็น โบว์แมน เน้นความลื่นไหลของพวกเขาโดยเฉพาะในขอบเขตพรุน
ระหว่างเว็บไซต์เหล่านั้นซึ่งมีการได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการว่าศักดิ์สิทธิ์ และผู้ที่ไม่ใช่เพื่อ
ยอมรับ แต่อย่างไรก็ตามถือว่าเป็น ' ความลับ '
ศักดิ์สิทธิ์ทั้งคริสเตียนและนักวิชาการอิสลาม communities.19
จากสาขาอื่น ๆ จึงมีมากถึงเอเลียดี้คือ
กระบวนทัศน์ ที่เน้นความสำคัญของพฤติกรรมในการกำหนดพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ , ที่