Before they could even get close to

Before they could even get close to the lamps, however, the swords began to tremble and glow brightly. Then they shattered into pieces.

Meng Hao was livid. Seeing the Qi from the oil lamps seeping into the ground, he smacked his bag of holding again and the two wooden swords few out. They didn’t meet the slightest resistance, but when they reached the oil lamps, they passed right through them, as if they weren’t even there. There wasn’t the slightest reaction from them.

“A Nascent Soul Cultivator and six Core Formation Cultivators,” said Patriarch Reliance, his voice cheerful. “Their spiritual energy is quite abundant. As for your crappy swords, well, my seven demonic lamps are cut off from all other magical items. Non-sentient items can’t affect them. Maybe if you were a bit more skilled, you would have some more options. But sorry, you can’t steal things from me!” He continued to hum his merry little tune. At the moment, he sat cross-legged in front of a small Feng Shui compass about the size of a hand. The strands of Qi that sank down from above became bright red, and then were absorbed by the compass.

Meng Hao’s face grew more and more grim as he retrieved the wooden swords. He had never imagined that Patriarch Reliance, being of the senior generation and having such an elevated Cultivation base, would treat Qi Condensation Cultivators with such shamelessness. A reward of a simple low-grade Spirit Stone? What was worse was how he claimed the Spirit Stone was an extraordinary object.

No matter from which angle Meng Hao looked at it, it appeared to be completely ordinary. It was nothing more than a low-grade Spirit Stone.

Before, Meng Hao had thought he cared a lot about Spirit Stones. But it turned out Patriarch Reliance was as stingy as an iron chicken from which feathers could not be plucked! He was a complete miser!

“One low-grade Spirit Stone. You bastard, you did this on purpose!” Meng Hao clenched his fists. He felt like he was about to go crazy. Not only were his words impolite, but in his heart, any and all good impressions he’d even had of Patriarch Reliance were wiped clean.

After a while, he turned, his jaw clenched. He wanted to throw the low-grade Spirit Stone away, but finally, he put it into his bag of holding. Then, he stalked off angrily.

“Aiya, you’re leaving? Okay, okay. Don’t forget to come back some time to hang out with Patriarch! You’re my only heir, and the Sect only has the two of us now. This is your home; you can come back any time. I get lonely sometimes, so make sure to come back and keep me company.” He continued to hum his happy tune.

Meng Hao didn’t say anything. He walked away angrily, Patriarch Reliance’s little tune echoing in his ears.

“Ai, it’s too bad I’m sealed in here, otherwise I would see you off personally.” Patriarch Reliance’s voice was incredibly cheerful as he watched Meng Hao from within his secluded meditation chamber. “Meng Hao, you’re such a good kid. You’re just a bit too uptight. Hopefully in the future you can learn to be a bit more like me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้สามารถรับใกล้หลอดไฟ อย่างไรก็ตาม ดาบเริ่มสั่นเครือ และเรืองแสงสดใส แล้ว จะแตกเป็นชิ้นเมงเฮาถูก livid เขาเห็นฉีจากตะเกียงน้ำมันที่ดีพื้น สาธรกระเป๋าถืออีกและสองดาบไม้ของเขาไม่ออก พวกเขาไม่ตรงกับความต้านทานน้อย แต่เข้าถึงไฟน้ำมัน พวกเขาผ่านอยู่นั้น เป็นถ้าพวกเขาไม่มีแม้ ไม่มีปฏิกิริยาน้อยจากพวกเขา"เกษตรกรเป็นวิญญาณก่อและคราดก่อหลักหก กล่าวว่า การพึ่งพาพระ เสียงของเขาร่าเริง "พลังงานทางจิตวิญญาณมีค่อนข้างมาก ส่วนดาบของคุณเส็งเคร็ง ดี โคมไฟปีศาจฉันเจ็ดตัดจากอื่น ๆ วิเศษ รายการที่ไม่ใช่ความรู้สึกไม่สามารถส่งผลกระทบต่อพวกเขา บางทีถ้าคุณมีฝีมือเป็นบิตเพิ่มเติม คุณจะมีตัวเลือกเพิ่มเติม แต่ขออภัย คุณไม่สามารถขโมยสิ่งจากฉัน" เขายังคงครวญเพลงเขาน้อยร่าเริง ในขณะนี้ ที่เขาไขว่ห้างนั่งหน้าเข็มทิศฮวงจุ้ยขนาดเล็กเกี่ยวกับขนาดของมือ ของชิที่จมลงจากด้านบนเป็น สีแดง แล้ว ถูกดูดซึม โดยเข็มทิศเมงเฮาหน้าโตขึ้นกลัวที่เขาดึงดาบไม้ นอกจากนี้เขาไม่เคยที่คิดว่า พึ่งพาพระ เป็นรุ่นอาวุโส และไม่มีเช่นการเพาะปลูกเป็นฐานสูง จะถือคราดชิควบ ด้วยเช่น shamelessness รางวัลของหินวิญญาณเกรดต่ำง่าย อะไรคือสิ่งที่แย่คือ ว่าเขาอ้างหินวิญญาณเป็นวัตถุพิเศษไม่ว่ามุมใดเฮาเมงดูมัน มันดูเหมือนจะธรรมดาอย่างสมบูรณ์ มันเป็นอะไรมากกว่าหินวิญญาณเกรดต่ำก่อน เมงเฮาได้คิดว่า เขาดูแลมากเกี่ยวกับหินวิญญาณ แต่จะเปิดออกพระพึ่งถูกเหนียวเป็นไก่เหล็กที่ขนอาจจะดึงไม่ เขาถูกความโลภสมบูรณ์"หินวิญญาณเกรดต่ำหนึ่ง คุณลูกครึ่ง คุณไม่ได้นี้บน" เมงเห่ากัดกำปั้นของเขา เขารู้สึกเหมือนเขาจะไปบ้า ไม่เพียงถูกถ้อยคำของเขา แต่ในหัวใจของเขา แสดงดีทั้งหมดแม้จะได้มีที่ของพึ่งพระถูกเช็ดสะอาดหลัง เขาเปิดใช้ ขากรรไกรของเขากัดกัน เขาต้องโยนหินวิญญาณเกรดต่ำออกไป แต่ในที่สุด เขาใส่ของกระเป๋าถือ จากนั้น เขาเดินออกด้วยความโกรธ"ไอยะ คุณกำลังออกจาก โอเคเอาล่ะ อย่าลืมกลับมาเวลาออกไปเที่ยวกับพระ ทายาทของฉันเท่านั้น และนิกายมีเพียงเราสองตอนนี้มาก นี่คือบ้านของคุณ คุณสามารถกลับมาตลอดเวลา ฉันได้รับเหงาบางครั้ง ไปกลับมา และให้บริษัทฉัน" เขายังคงถ่ายทอดเพลงของเขามีความสุขเมงเฮาไม่ได้พูดอะไร เขาเดินไปด้วยความโกรธ พระพึ่งน้อยปรับสะท้อนในหูของเขา"Ai เป็นฉัน:ปิดผนึกที่นี่ มิฉะนั้นฉันจะเห็นคุณออกตัวแย่" เสียงพระพึ่งเป็นร่าเริงอย่างไม่น่าเชื่อเขาดูเมงเฮาจากช่องเขาทำสมาธิที่เงียบสงบ "เฮา เมง คุณเด็กดี เพียงคุณเป็นบิตยาวเกินไป หวังว่าในอนาคตคุณสามารถเรียนรู้จะน้อยผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่พวกเขาอาจจะได้ใกล้ชิดกับโคมไฟ แต่ดาบเริ่มสั่นและเรืองแสงสดใส แล้วพวกเขาก็แตกเป็นชิ้น. เม้งเฮาโกรธ เห็นฉีจากโคมไฟน้ำมันไหลเข้ามาในพื้นดินที่เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองอีกครั้งและทั้งสองดาบไม้ออกน้อย พวกเขาไม่ได้ตอบสนองความต้านทานน้อย แต่เมื่อพวกเขามาถึงตะเกียงน้ำมันที่พวกเขาผ่านทางขวาผ่านพวกเขาราวกับว่าพวกเขาไม่ได้มี ไม่ได้มีปฏิกิริยาน้อยจากพวกเขา. "เป็นตั้งไข่วิญญาณ Cultivator หกหลักพรวนสร้าง" พระสังฆราชพึ่งเสียงของเขาร่าเริงกล่าวว่า "พลังทางจิตวิญญาณของพวกเขาค่อนข้างสมบูรณ์ สำหรับดาบเส็งเคร็งของคุณดีเจ็ดโคมไฟปีศาจของฉันจะถูกตัดออกจากรายการอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีมนต์ขลัง รายการที่ไม่ใช่สัตว์ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อพวกเขา บางทีถ้าคุณเป็นบิตที่มีทักษะมากขึ้นคุณจะมีตัวเลือกมากขึ้นบาง แต่ขออภัยคุณไม่สามารถขโมยสิ่งจากฉัน! "เขายังคงครวญปรับแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเมอร์รี่ ในขณะที่เขานั่งไขว่ห้างในด้านหน้าของเล็ก ๆ เข็มทิศฮวงจุ้ยเกี่ยวกับขนาดของมือ เส้นฉีที่จมลงมาจากเบื้องบนกลายเป็นสีแดงสดใสและจากนั้นถูกดูดซึมโดยเข็มทิศ. ใบหน้าเม้งเฮาขยายตัวมากขึ้นและน่ากลัวมากขึ้นในขณะที่เขาดึงดาบไม้ เขาไม่เคยคิดว่าพระสังฆราชพึ่งเป็นของรุ่นอาวุโสและมีเช่นฐานการเพาะปลูกสูงจะรักษาฉีควบแน่นพรวนดินด้วยเช่นไร้ยางอาย รางวัลของง่ายๆเกรดต่ำหินวิญญาณ? อะไรคือสิ่งที่เลวร้ายเป็นวิธีการที่เขาอ้างว่าหินวิญญาณเป็นวัตถุที่ไม่ธรรมดา. ว่าจากการที่มุมเม้งเฮามองมันไม่มีก็ดูเหมือนจะธรรมดาอย่างสมบูรณ์ มันเป็นอะไรมากไปกว่าเกรดต่ำหินวิญญาณ. ก่อนเม้งเฮาคิดว่าเขาได้รับการดูแลมากเกี่ยวกับหินวิญญาณ แต่มันกลับกลายเป็นพระสังฆราชพึ่งเป็นตระหนี่เป็นไก่เหล็กจากขนซึ่งไม่สามารถดึงออกมา! เขาเป็นคนขี้เหนียวเสร็จสมบูรณ์! "หนึ่งเกรดต่ำหินวิญญาณ คุณไอ้คุณทำอย่างนี้กับวัตถุประสงค์! "เม้งเฮา clenched หมัดของเขา เขารู้สึกเหมือนเขากำลังจะไปบ้า ไม่เพียง แต่คำพูดของเขาไม่สุภาพ แต่ในหัวใจของเขาแสดงผลใด ๆ และทั้งหมดที่ดีที่เขายังมีของพระสังฆราชพึ่งได้รับการเช็ดทำความสะอาด. หลังจากที่ในขณะที่เขาหันขากรรไกรของเขากำแน่น เขาต้องการที่จะโยนเกรดต่ำหินวิญญาณออกไป แต่ในที่สุดเขาใส่ลงในกระเป๋าของเขาในการถือครอง จากนั้นเขาเดินออกไปด้วยความโกรธ. "Aiya, คุณกำลังจะออก? ตกลงตกลง. อย่าลืมที่จะกลับมาเวลาบางส่วนออกไปเที่ยวกับพระสังฆราช! คุณทายาทของฉันเท่านั้นและนิกายมีเพียงเราสองคนตอนนี้ ที่นี่คือบ้านของคุณ คุณสามารถกลับมาเวลาใดก็ได้ ฉันได้รับเหงาบางครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าจะกลับมาและให้ฉัน บริษัท . "เขายังคงครวญปรับแต่งความสุขของเขา. เม้ง Hao ไม่ได้พูดอะไร เขาเดินออกไปด้วยความโกรธ, ปรับแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ สังฆราชพึ่งของก้องในหูของเขา. "อัยมันเลวร้ายเกินไปฉันปิดผนึกในที่นี่มิฉะนั้นผมจะดูคุณออกเอง." เสียงพระสังฆราชพึ่งเป็นร่าเริงอย่างไม่น่าเชื่อในขณะที่เขาดูเม้ง Hao จากภายในของเขา ห้องทำสมาธิที่เงียบสงบ "เม้งเฮาคุณเช่นเป็นเด็กดี คุณเพียงเล็กน้อยตกใจเกินไป หวังว่าในอนาคตคุณสามารถเรียนรู้ที่จะเป็นบิตมากขึ้นเช่นฉัน