The I²C bus was developed in 1982;

The I²C bus was developed in 1982; its original purpose was to provide an easy way to connect a
CPU to peripherals chips in a TV set. Peripheral devices in embedded systems are often
connected to the microcontroller as memory-mapped I/O devices. One common way to do this is
connecting the peripherals to the microcontroller parallel address and data busses. This results in
lots of wiring on the PCB (printed circuit board) and additional ‘glue logic’ to decode the address
bus on which all the peripherals are connected. In order to spare microcontroller pins, additional
logic and make the PCBs simpler – in order words, to lower the costs – Philips labs in Eindhoven
(The Netherlands) invented the ‘Inter-Integrated Circuit’, IIC or I²C protocol that only requires 2
wires for connecting all the peripheral to a microcontroller. The original specification defined a
bus speed of 100 kbps (kilo bits per second). The specification was reviewed several times,
notably introducing the 400 kbps speed in 1995 and – since 1998, 3.4 Mbps for even faster
peripherals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รถ I²C ได้รับการพัฒนาในปี 1982 จุดประสงค์เดิมคือเพื่อ ให้วิธีง่ายในการเชื่อมต่อแบบชิป CPU กับอุปกรณ์ต่อพ่วงในชุดทีวี อุปกรณ์ต่อพ่วงในระบบฝังตัวมักเชื่อมต่อกับไมโครคอนโทรลเลอร์การแมปหน่วยความจำอุปกรณ์ I/O เป็นวิธีการทั่วไปการทำเช่นนี้เชื่อมต่ออุปกรณ์ต่อพ่วงที่ไปไมโครคอนโทรลเลอร์พร้อมที่อยู่และข้อมูลคำ ซึ่งผลของสายบน PCB (แผ่นวงจรพิมพ์) และเพิ่มเติม 'กาวตรรกะ' ถอดรหัสอยู่บนทั้งหมดที่เชื่อมต่ออุปกรณ์ต่อพ่วงในรถ เพื่ออะไหล่หมุดไมโครคอนโทรลเลอร์ เพิ่มเติมตรรกะและทำ PCBs ง่ายกว่า – คำสั่ง การลดต้นทุนฟิลิปส์ labs ในไอน์โฮเฟน(เนเธอร์แลนด์) คิดค้น 'วงจร Inter-Integrated', IIC หรือ I²C โพรโทคอที่ต้อง 2 เท่าสายสำหรับเชื่อมต่ออุปกรณ์ต่อพ่วงทั้งหมดไปไมโครคอนโทรลเลอร์ ข้อกำหนดเดิมที่กำหนดเป็นความเร็วบัส 100 kbps (กิโลบิตต่อวินาที) ข้อมูลจำเพาะที่ถูกตรวจทานหลายครั้งยวดแนะนำ 400 kbps ความเร็ว ใน 1995 และ – ตั้งแต่ปี 1998, 3.4 Mbps สำหรับได้เร็วอุปกรณ์ต่อพ่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รถบัสI²Cได้รับการพัฒนาในปี 1982; วัตถุประสงค์เดิมเพื่อให้เป็นวิธีที่ง่ายในการเชื่อมต่อ
CPU ชิปอุปกรณ์ต่อพ่วงในทีวี อุปกรณ์ต่อพ่วงในระบบฝังตัวมักจะเชื่อมต่อกับไมโครคอนโทรลเลอร์หน่วยความจำแมป I / O อุปกรณ์
วิธีการหนึ่งที่ร่วมกันที่จะทำคือการเชื่อมต่ออุปกรณ์ต่อพ่วงไปยังที่อยู่ขนานไมโครคอนโทรลเลอร์และรถบัสข้อมูล
ซึ่งส่งผลให้จำนวนมากของสายไฟบนแผ่น PCB (แผงวงจรพิมพ์) และเพิ่มเติม 'กาวตรรกะ' ถอดรหัสที่อยู่รถบัสที่อุปกรณ์ต่อพ่วงทั้งหมดที่มีการเชื่อมต่อ เพื่อที่จะสำรองหมุดไมโครคอนโทรลเลอร์เพิ่มเติมตรรกะและทำให้ซีบีเอสง่าย - ในคำสั่งซื้อเพื่อลดค่าใช้จ่าย - การทดลองฟิลิปส์ใน Eindhoven (เนเธอร์แลนด์) คิดค้น 'อินเตอร์วงจร' IIC หรือโปรโตคอลI²Cที่ต้องใช้เพียง 2 สาย สำหรับการเชื่อมต่อทุกอุปกรณ์ต่อพ่วงเพื่อไมโครคอนโทรลเลอร์ ข้อกำหนดเดิมที่กำหนดความเร็วบัส 100 กิโลบิตต่อวินาที (บิตกิโลกรัมต่อวินาที) ข้อกำหนดการตรวจสอบหลายครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งการแนะนำความเร็ว 400 กิโลบิตต่อวินาทีในปี 1995 และ - ตั้งแต่ปี 1998 3.4 Mbps เร็วยิ่งขึ้นสำหรับอุปกรณ์ต่อพ่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พนักงานขายรถผม C ถูกพัฒนาขึ้นใน 1982 ; วัตถุประสงค์เดิม เพื่อให้เป็นวิธีที่ง่ายเพื่อเชื่อมต่อกับอุปกรณ์ต่อพ่วง
CPU ชิปในชุดทีวี อุปกรณ์ต่อพ่วงในระบบสมองกลฝังตัวมักจะ
เชื่อมต่อกับไมโครคอนโทรลเลอร์หน่วยความจำที่แมป I / O อุปกรณ์ วิธีทั่วไปหนึ่งที่จะทำนี้คือ
เชื่อมต่ออุปกรณ์ต่อพ่วงไปยังไมโครคอนโทรลเลอร์ขนานที่อยู่และข้อมูลรถบัส ผลลัพธ์
หลายสายบน PCB ( Printed Circuit Board ) และตรรกะกาวเพิ่มเติม ' ถอดรหัสที่อยู่
รถบัสที่อุปกรณ์ทั้งหมดที่เชื่อมต่อ ในการสั่งซื้ออะไหล่หมุดไมโครคอนโทรเลอร์เพิ่มเติม
ตรรกะและสร้าง PCBs และง่ายในคำสั่ง เพื่อลดต้นทุน และ ฟิลิปส์ แลป ใน Eindhoven
( เนเธอร์แลนด์ ) คิดค้น ' ' ระหว่างวงจรแบบผสมผสานIIC หรือพนักงานขาย C โปรโตคอลที่ต้องใช้สำหรับการเชื่อมต่อทั้งหมด 2
สายไฟต่อพ่วงเพื่อไมโครคอนโทรลเลอร์ สเปคเดิมกำหนด
รถบัสความเร็ว 100 Kbps ( พันบิตต่อวินาที ) ข้อมูลตรวจสอบหลายครั้ง
ยวดแนะนำ 400 Kbps และความเร็วใน 1995 และได้รับตั้งแต่ปี 1998 3.4 เร็ว

อุปกรณ์ต่อพ่วง