Prediction of intake and average da

Prediction of intake and average daily gain by different feeding systems for goats

Abstract
A main purpose of a mathematical nutrition model (a.k.a., feeding systems) is to provide a mathematical approach for determining the amount and composition of the diet necessary for a certain level of animal productive performance. Therefore, feeding systems should be able to predict voluntary feed intake and to partition nutrients into different productive functions and performances. In the last decades, several feeding systems for goats have been developed. The objective of this paper is to compare and evaluate the main goat feeding systems (AFRC, CSIRO, NRC, and SRNS), using data of individual growing goat kids from seven studies conducted in Brazil. The feeding systems were evaluated by regressing the residuals (observed minus predicted) on the predicted values centered on their means. The comparisons showed that these systems differ in their approach for estimating dry matter intake (DMI) and energy requirements for growing goats. The AFRC system was the most accurate for predicting DMI (mean bias = 91 g/d, P 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำนายของบริโภคและกำไรเฉลี่ยต่อวัน โดยระบบต่าง ๆ อาหารสำหรับแพะ

นามธรรม
วัตถุประสงค์หลักของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์โภชนาการ (หรือเวสท์วูด ระบบให้อาหาร) จะให้วิธีการทางคณิตศาสตร์สำหรับการกำหนดจำนวนและองค์ประกอบของอาหารที่จำเป็นสำหรับระดับประสิทธิภาพการผลิตสัตว์ ดังนั้น อาหารระบบควรจะสามารถทำนายความสมัครใจบริโภคอาหาร และสารอาหารของพาร์ติชันเป็นงานมีประสิทธิผลและประสิทธิภาพ ในทศวรรษ หลายระบบให้อาหารแพะได้ถูกพัฒนา วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ เปรียบเทียบ และประเมินระบบ (AFRC, CSIRO, NRC และ SRNS), การให้อาหารแพะหลัก ใช้ข้อมูลของแพะเด็กเติบโตแต่ละจากศึกษาเจ็ดในประเทศบราซิล ระบบการให้อาหารถูกประเมิน โดยลให้ค่าคงเหลือ (สังเกตเครื่องทำนาย) ค่าคาดการณ์แปลกบนวิธีการของพวกเขา เปรียบเทียบแสดงให้เห็นว่า ระบบเหล่านี้แตกต่างในวิธีการสำหรับการประเมินการบริโภคเรื่องแห้ง (DMI) และความต้องการพลังงานสำหรับการเติบโตแพะ ระบบ AFRC ได้แม่นยำมากที่สุดสำหรับคาดการณ์ DMI (หมายถึง ความโน้มเอียง = 91 g/d, P < 0.001 เชิงอคติ 0.874) ค่าเฉลี่ย ADG คิดส่วนใหญ่ของความโน้มเอียงในการคาดเดาของ DMI โดย CSIRO, NRC และ ส่วนใหญ่ AFRC ระบบ รุ่น CSIRO ให้คาดคะเนแม่นยำของ ADG เมื่อสังเกต DMI ถูกใช้เป็นข้อมูลในรูปแบบ (หมายถึง ตั้งที่ 12 g/d, P < 0.001; −0.229 เส้นทแยง), ในขณะ AFRC ทำนายแม่นยำเมื่อใช้ DMI (หมายถึง ตั้งที่ 8 g/d, P > 0.1; −0.347 เส้นทแยง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคาดการณ์ผลกำไรในชีวิตประจำวันและการบริโภคโดยเฉลี่ยของระบบการให้อาหารที่แตกต่างกันสำหรับแพะบทคัดย่อวัตถุประสงค์หลักของรูปแบบโภชนาการทางคณิตศาสตร์ (หรือที่รู้จักการให้อาหารระบบ) คือการให้วิธีการทางคณิตศาสตร์สำหรับการกำหนดจำนวนและองค์ประกอบของอาหารที่จำเป็นสำหรับระดับหนึ่งของสัตว์ สมรรถภาพการผลิต ดังนั้นระบบการให้อาหารควรจะสามารถที่จะคาดการณ์ปริมาณการกินได้สมัครใจและพาร์ทิชันสารอาหารที่เป็นฟังก์ชั่นการผลิตที่แตกต่างกันและการแสดง ในทศวรรษที่ผ่านมาระบบการให้อาหารหลายแพะได้รับการพัฒนา วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือการเปรียบเทียบและประเมินผลระบบการให้อาหารแพะหลัก (AFRC, CSIRO อาร์ซีและ SRNS) โดยใช้ข้อมูลของบุคคลที่เติบโตจากเด็กแพะเจ็ดการศึกษาดำเนินการในประเทศบราซิล ระบบการให้อาหารได้รับการประเมินโดยถอยเหลือ (ลบข้อสังเกตที่คาดการณ์ไว้) กับค่าทำนายศูนย์รวมอยู่ที่วิธีการของพวกเขา เปรียบเทียบแสดงให้เห็นว่าระบบเหล่านี้แตกต่างกันในแนวทางของพวกเขาสำหรับการประเมินการบริโภคแห้งเรื่อง (DMI) และความต้องการพลังงานสำหรับการเจริญเติบโตของแพะ ระบบ AFRC เป็นที่ถูกต้องที่สุดในการทำนาย DMI (หมายถึงอคติ = 91 กรัม / วัน, p <0.001; เส้นอคติ 0.874) ADG เฉลี่ยคิดเป็นส่วนใหญ่ของอคติในการทำนายของ DMI โดย CSIRO อาร์ซีและส่วนใหญ่เป็นระบบ AFRC รูปแบบ CSIRO ให้การคาดการณ์ที่ถูกต้องที่สุดของ ADG เมื่อสังเกต DMI ถูกนำมาใช้เป็นข้อมูลในรูปแบบ (หมายถึงอคติ 12 กรัม / วัน, p <0.001; เส้นอคติ -0.229) ในขณะที่ AFRC เป็นที่ถูกต้องที่สุดเมื่อทำนาย DMI ถูกนำมาใช้ (หมายถึงอคติ 8 กรัม / วัน, P> 0.1; เส้นอคติ -0.347)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทำนายปริมาณเฉลี่ยรายวันเพิ่มขึ้นจากที่แตกต่างกันระบบอาหารสำหรับแพะ


เป็นบทคัดย่อ วัตถุประสงค์หลักของคณิตศาสตร์และโภชนาการรูปแบบ ( aka , อาหารระบบ ) เพื่อให้วิธีการทางคณิตศาสตร์เพื่อกำหนดปริมาณและส่วนประกอบของอาหารที่จำเป็นสำหรับระดับของสมรรถภาพการผลิตของสัตว์ ดังนั้นระบบการให้อาหารควรจะสามารถทำนายปริมาณการกินได้และพาร์ทิชันสารอาหารเข้าไปในฟังก์ชันการผลิตที่แตกต่างกันและการแสดง ในทศวรรษที่ผ่านมาหลายระบบอาหารสำหรับแพะได้ถูกพัฒนาขึ้น การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบและประเมินหลัก ระบบให้อาหารแพะ ( afrc CSIRO , NRC , และ srns )การใช้ข้อมูลบุคคลเติบโตแพะเด็กจากเจ็ดการศึกษาในบราซิล ระบบการให้อาหาร ได้แก่ ความคลาดเคลื่อน ( สังเกต้ลบค่าพยากรณ์ทำนาย ) เป็นศูนย์กลางในหมายถึงของพวกเขา จากการเปรียบเทียบพบว่า ระบบเหล่านี้แตกต่างกันในวิธีการของพวกเขาเพื่อประเมินปริมาณวัตถุแห้ง ( DMI ) และความต้องการพลังงานสำหรับการเติบโตของแพะระบบ afrc คือถูกต้องที่สุด เพื่อทำนาย DMI ( หมายถึงอคติ  =   91   G / D , P < 0.001   เชิงเส้นอคติ 0.874 ) มีอัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ยเป็นสัดส่วนใหญ่ของอคติในการประเมินตามลำดับโดย CSIRO , NRC , และ , ส่วนใหญ่ , ระบบ afrc . โดย CSIRO รุ่นให้ถูกต้องที่สุดการคาดการณ์อัตราการเจริญเติบโตเมื่อสังเกตดี มาใช้เป็นข้อมูลในรูปแบบ ( หมายถึงคติ 12   G / D , P < 0.001   เชิงเส้นค่า− 0.229 )ในขณะที่ afrc คือถูกต้องที่สุด เมื่อทำนายดี ( หมายถึงใช้อคติ 8   G / D , P   >  เชิงอคติ− 1 ; 0.347 )