Motivations to decentralize The mai

Motivations to decentralize
The mainland Southeast Asia region has, during wars, the last decade, enjoyed a period of relative peace and economic growth that contrasts with the civil wars, international conflicts, mass migrations, and emigrations that characterized the 1950s, 1960s and 1970s. Although Vietnam, Laos, and Cambodia experienced the most devastation and turmoil during that period, China and Thailand, the other two countries of the region with which we are concerned here, were inevitably affected by the unrest and mass movements of people and experienced their own domestic conflicts.
With the advent of greater stability in the past 10-20 years, the governments of mainland Southeast Asia have begun to decentralize various political, administrative, and fiscal functions to lower levels of government. In China and Vietnam, policy statements promote the notion of grass-roots democracy as a good in itself and a central reason for increasing the local (i.e., commune and village) authorities in policy implementation and limited development planning. In China, perhaps the greater driver of decentralization has been the desire for improved fiscal efficiency and reduced fiscal burden on the central government (e.g., Fan 1999).Likewise in Vietnam, new fiscal arrangements increase the tendency of government departments to push expenditures down to the next level whenever possible (Rao, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรงจูงใจที่จะกระจายอำนาจ
แผ่นดินใหญ่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้ในช่วงสงครามทศวรรษที่ผ่านมามีความสุขกับช่วงเวลาแห่งความสงบและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกับสงครามกลางเมืองความขัดแย้งระหว่างประเทศโยกย้ายมวลและ emigrations ที่โดดเด่นในปี 1950, ปี 1960 และปี 1970 . แม้ว่าเวียดนามลาวและกัมพูชามีประสบการณ์การทำลายล้างมากที่สุดและความวุ่นวายในช่วงเวลานั้นจีนและไทยอีกสองประเทศในภูมิภาคท​​ี่เรามีความกังวลที่นี่ได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้โดยความไม่สงบและการเคลื่อนไหวของมวลของผู้คนและความขัดแย้งในประเทศของตัวเอง.
กับการถือกำเนิดของเสถียรภาพมากขึ้นในอดีต 10-20 ปีที่ รัฐบาลของแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เริ่มกระจายอำนาจต่างๆทางการเมืองการบริหารและฟังก์ชั่นทางการเงินเพื่อลดระดับของรัฐบาล ในประเทศจีนและเวียดนามนโยบายส่งเสริมความคิดของประชาธิปไตยรากหญ้าที่ดีในตัวเองและเหตุผลที่กลางสำหรับการเพิ่มขึ้นในท้องถิ่น (เช่นชุมชนและหมู่บ้าน) หน่วยงานในการดำเนินนโยบายและการวางแผนการพัฒนา จำกัด ในประเทศจีนบางทีอาจจะเป็นคนขับรถที่มากขึ้นของการกระจายอำนาจที่ได้รับความปรารถนาที่จะให้มีประสิทธิภาพที่ดีขึ้นและการคลังลดภาระการคลังในรัฐบาลกลาง (เช่นพัดลม 1999). เช่นเดียวกันในเวียดนามจัดบัญชีใหม่เพิ่มขึ้นแนวโน้มของหน่วยงานรัฐบาลที่จะผลักดันค่าใช้จ่ายลงไปที่ระดับถัดไป เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ (rao, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โต่ง decentralize
ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่ได้ ในระหว่างสงคราม ทศวรรษ ชอบระยะของความสัมพันธ์และการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ดูแตกต่างกับสงครามกลางเมือง ความขัดแย้งระหว่างประเทศ การตั้งมวลชน และ emigrations ที่ลักษณะมินิ 1960s และทศวรรษ 1970 แม้ว่าเวียดนาม ลาว และกัมพูชาพบทำลายล้างมากที่สุดและความวุ่นวายช่วง จีนและประเทศไทย สองประเทศอื่น ๆ ในภูมิภาคนี้ซึ่งมีที่นี่ ย่อมได้รับผลกระทบจากการย้ายความไม่สงบและมวลชน และประสบการณ์ของตนเองในประเทศขัดแย้ง.
กับการมาถึงของความมั่นคงมากกว่าในอดีต 10-20 ปี รัฐบาลแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้เริ่มการ decentralize ต่าง ๆ ทางการเมือง การ ปกครอง และฟังก์ชันทางการเงินเพื่อลดระดับของรัฐบาล ในประเทศจีนและเวียดนาม นโยบายงบส่งเสริมแนวคิดของประชาธิปไตยรากหญ้าเป็นดีในตัวเองและเหตุผลกลางสำหรับการเพิ่มเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น (เช่น โรงแรมคอมมูนและหมู่บ้าน) ในนโยบายและการวางแผนพัฒนาจำกัด ในประเทศจีน บางทีโปรแกรมควบคุมของการกระจายอำนาจการแพร่กระจายมากขึ้นได้รับความมีประสิทธิภาพทางการเงินที่ดีขึ้น และลดภาระทางการเงินของรัฐบาลกลาง (เช่น พัดลม 1999)ในทำนองเดียวกัน ในเวียดนาม การจัดการทางการเงินใหม่เพิ่มแนวโน้มของฝ่ายรัฐบาลเพื่อผลักดันค่าใช้จ่ายลงไปที่ระดับถัดไปเมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้ (ราว 1999) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขตพื้นที่แรงจูงใจในการกระจายอำนาจสู่ฐานรากขยาย
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้จีนแผ่นดินใหญ่ในทวีปเอเชียมีในระหว่างสงครามช่วงทศวรรษที่ผ่านมาให้ความเพลิดเพลินใจไปกับช่วงเวลาของความสงบมีความสัมพันธ์กันและการขยายตัวของเศรษฐกิจที่ขัดแย้งกับสงครามพลเรือนที่ความขัดแย้งทางผลประโยชน์ระหว่างประเทศจำนวนมากและการอพยพ emigrations ที่ 1950 s 1960 s และ 1970 s แม้ว่าเวียดนามลาวและกัมพูชาและมีประสบการณ์ความวุ่นวายและความหายนะมากที่สุดในช่วงเวลาดังกล่าวจีนและไทยทั้งสองประเทศอื่นๆใน ภูมิภาค นี้ด้วยซึ่งเรามีความกังวลอยู่ที่นี่ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้รับผลกระทบจากการเคลื่อนไหวมวลชนและความไม่สงบของผู้คนและมีประสบการณ์ความขัดแย้งในประเทศของตน.
ด้วยการมาถึงของความมั่นคงมากขึ้นใน 10-20 10-20 10-20 ปีที่ผ่านมารัฐบาลของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จีนได้มีการเริ่มแยก(อำนาจ)ต่างๆทางการเมืองศาลปกครองและมีฟังก์ชันการใช้งานการคลังในการลดระดับของรัฐบาล. ในประเทศจีนและเวียดนามแถลงนโยบายส่งเสริมความคิดที่จะมีการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยออกรากหญ้าเป็นสิ่งที่ดีในตัวของมันเองและเหตุผลที่เพิ่มขึ้นในท้องถิ่น(เช่นหมู่บ้านและจังหวัด)หน่วยงานในการดำเนินนโยบายและการวางแผนการพัฒนาจำกัด(มหาชน) ในประเทศจีนพนักงานขับรถอาจจะมากขึ้นของการกระจายอำนาจได้รับความปรารถนาที่มี ประสิทธิภาพ เพื่อลด ภาระ งบประมาณและได้รับการปรับปรุงในปีงบประมาณลดลงรัฐบาลกลางได้(เช่นพัดลม 1999 )ในทำนองเดียวกันในประเทศเวียดนามการจัดงบประมาณใหม่มีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นของหน่วยงานของรัฐในการผลักดันให้ค่าใช้จ่ายลงไปยังระดับถัดไปทุกครั้งที่เป็นไปได้( Rao 1999 )..