Principle of community Aristotle ma

Principle of community Aristotle maintains that the city-state is the most complete community, because it attains the limit of self-sufficiency, so that it can exist for the sake of the good life (Pol. I.2.1252b27–30). Individuals outside of the city-state are not self-sufficient, because they depend on the community not only for material necessities but also for education and moral habituation. “Just as, when perfected, a human is the best of animals, so also when separated from law and justice, he is the worst of all” (1253a31–3). On Aristotle's view, then, human beings must be subject to the authority of the city-state in order to attain the good life. The following principle concerns how authority should be exercised within a community.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักของชุมชนอาริสโตเติลเก็บว่า นครรัฐชุมชนสมบูรณ์แบบที่สุด เนื่องจากมัน attains จำนวนปรัชญา เพื่อให้มันสามารถอยู่เพื่อชีวิตที่ดี (พ.ต.ต. I.2.1252b27–30) บุคคลภายนอกนครรัฐไม่บาง เนื่องจากขึ้นอยู่กับชุมชนไม่เพียงแต่ สำหรับวัสดุปัจจัย แต่ยัง สำหรับการศึกษาและคุณธรรม habituation "เพิ่ง เมื่อ perfected แบบ มนุษย์ก็ดีที่สุดของสัตว์ ดังนั้นเมื่อแยกออกจากกฎหมายและความยุติธรรม เขาเป็นร้ายทั้งหมด" (1253a31-3) ในมุมมองของอาริสโตเติล แล้ว มนุษย์ต้องอยู่ภายใต้อำนาจของนครรัฐเพื่อให้บรรลุชีวิตที่ดี หลักการต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับวิธีควรใช้หน่วยงานภายในชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการของอริสโตเติลชุมชนยืนยันว่าเมืองรัฐเป็นชุมชนที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพราะมันบรรลุขีด จำกัด ของการพึ่งตัวเองเพื่อที่จะสามารถอยู่เพื่อประโยชน์ของชีวิตที่ดี (Pol. I.2.1252b27-30) บุคคลที่อยู่นอกเมืองรัฐไม่พอเพียงเพราะพวกเขาขึ้นอยู่กับชุมชนไม่เพียง แต่สำหรับวัสดุที่จำเป็น แต่ยังเพื่อการศึกษาและทำให้เกิดความเคยชินทางศีลธรรม "เช่นเดียวกับเมื่อสมบูรณ์แบบของมนุษย์ที่ดีที่สุดของสัตว์ดังนั้นเมื่อแยกออกจากกฎหมายและความยุติธรรมเขาเป็นที่เลวร้ายที่สุดของทุกคน" (1253a31-3) ในมุมมองของอริสโตเติลแล้วมนุษย์จะต้องอยู่ภายใต้อำนาจของเมืองรัฐเพื่อให้บรรลุชีวิตที่ดี ความกังวลเกี่ยวกับหลักการดังต่อไปนี้วิธีการที่ผู้มีอำนาจควรจะใช้ในชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการของชุมชน อริสโตเติล ยังคงยืนยันว่า นครรัฐ เป็นชุมชนที่สมบูรณ์ที่สุดเพราะได้ขีด จำกัด ของตนเอง เพื่อที่จะสามารถอยู่เพื่อเห็นแก่ชีวิตที่ดี ( พล . i.2.1252b27 ( 30 ) บุคคลนอกของรัฐ- ไม่ใช่พอเพียง เพราะขึ้นอยู่กับชุมชนไม่เพียง ปัจจัยวัสดุ แต่ยังเพื่อการศึกษาและติดเป็นนิสัยทางศีลธรรม" เพิ่งเป็นเมื่อสมบูรณ์ มนุษย์คือที่ดีที่สุดของสัตว์ ดังนั้น เมื่อแยกจากกฎหมายและความยุติธรรม เขาแย่ที่สุดของทั้งหมด " ( 1253a31 – 3 ) ในมุมมองของอริสโตเติ้ล แล้ว มนุษย์ต้องอยู่ภายใต้อำนาจของนครรัฐในการบรรลุชีวิตที่ดี ความกังวลต่อไปนี้หลักการว่าควรจะใช้อำนาจภายในชุมชน