The Development of Social Intellige

The Development of Social Intelligence
Although the psychometric and personality views of social intelligence are opposed on many important points, such as the matter of comparative assessment of individuals, they come together nicely in recent work on the development of social intelligence (for reviews, see Greenspan, 1979; Greenspan, 1997). Of course, social intelligence has always played a role in the concept of mental retardation. This psychiatric diagnosis requires not only evidence of subnormal intellectual functioning (i.e., IQ < 70) but also demonstrated evidence of impairments in "communication, self-care, home living, social and interpersonal skills, use of community resources, self-direction, functional academic skills, work, leisure,health, and safety" (American Psychiatric Association, 1994, p. 46). In other words, the diagnosis of mental retardation involves deficits in social as well as academic intelligence. Furthermore, the wording of the diagnostic criteria implies that social and academic intelligence are not highly correlated -- it requires positive evidence of both forms of impairment, meaning that the presence of one cannot be inferred from the presence of the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาของสังคมปัญญาแม้ว่ามุมมองไซโครเมทริกส์และบุคลิกของสังคมปัญญาจะต้านในจุดสำคัญหลาย เช่นเรื่องของการเปรียบเทียบการประเมินของบุคคล พวกเขาเข้ารอยในผลงานล่าสุดในการพัฒนาของสังคมปัญญา (ความคิดเห็น ดูกรีนสแป 1979 กรีนสแป 1997) แน่นอน สังคมปัญญามีเสมอบทบาทในแนวคิดของปัญญา วินิจฉัยโรคทางจิตเวชนี้ต้องไม่เพียงแต่หลักฐานการทำงานทางปัญญา subnormal (เช่น IQ < 70) แต่ยัง แสดงให้เห็นหลักฐานของความบกพร่องในการ "การสื่อสาร ดูแลตนเอง ทักษะชีวิต สังคม และมนุษยสัมพันธ์ การใช้ทรัพยากรชุมชน ทิศทางเอง ทักษะทางวิชาการที่ทำงาน ทำงาน พักผ่อน สุขภาพ และ" (จิตเวชสมาคมอเมริกัน 1994, p. 46) ในคำอื่น ๆ การวินิจฉัยปัญญาเกี่ยวข้องกับการขาดดุลในสติปัญญาสังคม ตลอดจนศึกษา นอกจากนี้ ถ้อยคำของเกณฑ์การวินิจฉัยหมายถึงว่า สังคม และวิชาการปัญญาไม่มีความสัมพันธ์สูง - มันต้องมีหลักฐานในเชิงบวกทั้งสองรูปแบบของการด้อยค่า ซึ่งหมายความ ว่า การปรากฏตัวของหนึ่งไม่สามารถสรุปจากการปรากฏตัวของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาความฉลาดทางสังคม
แม้ว่าทางจิตวิทยาและบุคลิกภาพมุมมองของความฉลาดทางสังคมจะถูกต่อต้านในจุดที่สำคัญหลายอย่างเช่นเรื่องของการประเมินเปรียบเทียบของบุคคลที่พวกเขามารวมตัวกันเป็นอย่างดีในการทำงานที่ผ่านมาในการพัฒนาความฉลาดทางสังคม (การแสดงความคิดเห็นโปรดดูที่กรีนสแป 1979; กรีนสแป 1997) แน่นอนปัญญาทางสังคมได้เล่นเสมอบทบาทในแนวคิดของปัญญาอ่อน นี้การวินิจฉัยโรคทางจิตเวชที่ต้องใช้หลักฐานไม่เพียง แต่ในการทำงานทางปัญญาต่ำกว่าปกติ (เช่น IQ <70) แต่ยังแสดงให้เห็นถึงหลักฐานของความบกพร่องในเรื่อง "การสื่อสารการดูแลตนเองที่อาศัยอยู่ที่บ้านสังคมและทักษะการใช้ทรัพยากรของชุมชนการกำกับตนเองและการทำงาน ทักษะทางวิชาการ, ผลงาน, สันทนาการ, สุขภาพและความปลอดภัย "(สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน 1994, น. 46) ในคำอื่น ๆ การวินิจฉัยของปัญญาอ่อนเกี่ยวข้องกับการขาดดุลในสังคมเช่นเดียวกับความฉลาดทางวิชาการ นอกจากนี้การใช้ถ้อยคำของเกณฑ์การวินิจฉัยก็หมายความว่าปัญญาทางสังคมและนักวิชาการที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์อย่างมาก - มันต้องมีหลักฐานในเชิงบวกของทั้งสองรูปแบบของการด้อยค่ามีความหมายว่าการปรากฏตัวของคนที่ไม่สามารถสรุปจากการปรากฏตัวของคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาความฉลาดทางสังคมแม้ว่ามุมมองทางจิตวิทยาและบุคลิกภาพของสติปัญญา สังคมจะคัดค้านในจุดที่สำคัญมากมาย เช่น ในเรื่องของการประเมินเชิงเปรียบเทียบของแต่ละบุคคล พวกเขามาด้วยกัน อย่างในผลงานล่าสุดในการพัฒนาสติปัญญาของสังคม ( สำหรับรีวิว เห็นกรีนสแปน , 1979 ; Greenspan , 1997 ) แน่นอนความฉลาดทางสังคมได้เล่นเสมอบทบาทในแนวคิดของปัญญาอ่อน การวินิจฉัยโรคจิตเวช นี้ต้องไม่เพียง แต่หลักฐานทางปัญญาไม่เต็มเต็งการทํางาน ( เช่น ไอคิว < 70 ) แต่ยังแสดงหลักฐานของความบกพร่องในการสื่อสาร การดูแลตนเอง การใช้ชีวิตที่บ้าน ทักษะทางสังคม และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การใช้ทรัพยากรท้องถิ่นในทิศทางที่ตนเอง ทักษะ วิชาการงาน งาน ว่าง , สุขภาพและความปลอดภัย " ( สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน , 2537 , หน้า 46 ) ในคำอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยภาวะปัญญาอ่อนในสังคม รวมทั้งความฉลาดทางวิชาการ นอกจากนี้ การใช้ถ้อยคำในเกณฑ์การวินิจฉัยพบว่า สังคม และสติปัญญา วิชาการไม่ระดับสูง . . . มันต้องใช้หลักฐานที่เป็นบวกของทั้งสองรูปแบบของการ หมายความว่า ตนหนึ่ง ไม่สามารถบอกได้จากหน้าอื่น ๆ