The moment the battle began, the re

The moment the battle began, the result was set.

The bombardment by the magicians. Fireballs that could drown many humans, Ice arrows that could pierce even Orcs, compressed Air bullets that seemed to twist the space itself. All these were fired together at the goblins. Explosion followed and blood splashes sprayed in the air. Their shrill cries reached even my ears.

That was the signal that marked the start of the battle. Several dozens of Goblins died from that opening attack and the remaining came at us.

Raising their warcries, they ran towards us. Then, the second wave came. This time, it was a rain of arrows by the archers. Once again, dozens of Goblins were killed and covered in blood.

The third wave was once again an attack by the magicians—–or so it was supposed to be.

There was still distance between the goblins and us. But the third wave never came.

“What now?”

The other adventurers also looked towards the magicians to see what happened.

But, there were too many people to see clearly.

In meantime, the Goblins continued their approach. They’re still much more than us close combat fighters. Probably around 200 are still left.

They kept getting closer. Soon, impatient voices started coming from the surroundings.

[Looks like something happened.]

“—–This is why, I hate monster subjugation jobs.”

Are Souichi and Aya fine?

I questioned but I had no answer. For now I can only wish that nothing happened—–that it was only a defect in the strategy.

[They’re coming. Now, support from arrows or magic is totally useless.]

“I know.”

Drawing my iron knife, I twirled it around my fingers.

I intended to use the GodSlaying weapon Ermenhilde if it turned into a melee so this is fine. It’s not like I’m having money troubles but——as you’d expect, in a big battle such as this, I want to use my trusty partner only.

While I was thinking that, the Goblins had closened enough that I could see their expressions. Lowering my waist slightly, I put strength into the hand holding the knife.

At the same time in the west——to the left from my point of view, an explosion occurred.

It was probably fire magic. Looking that way, I could see smoke rising. Due to the attack from the unexpected direction, I hurriedly looked towards Ofan. The signal that was supposed to come in case of any extraordinary circumstance was……..not there.

“Tch.”

[They’re coming.]

Facing to the front again due to Ermenhilde’s voice, I dodged the first attack made by a goblin and cut its neck with my knife. Then, I blocked the long sword of the goblin that attacked using the previous goblin as a shield. Blood sprayed on my face. And due to the pressure of the incoming goblin, I ended up getting pushed backwards and was now fully drowned in this all-out melee.

The figure of the young adventurer was no longer beside me. Was he also swallowed up in this melee or was he crushed by the wave of goblins? But i did not have the composure to worry about that.

I grabbed one of the goblins trying to ignore and pass through me and ripped its neck.

Approximately 200 goblins. They were literally 4 times more in numbers than us. Even though they were mere goblins, facing so many head on couldn’t even be called a proper battle.

“Ermenhilde!”

I called its name but the manifesting jade coloured magical energy was very weak.

I ended up clicking my tongue and gripped the long sword created out of magical energy. The blade was of silver colour completely different from the jade coloured blade. It was no better than a normal iron sword. Light, sturdy and sharp. It was just a normal weapon. Sheathing the iron knife, I held the long sword with both hands.

Slashing the sword, I tore open the body of the goblin coming from the front. Its legs stopped and guts spewed out. But that was also crushed by other goblins in the very next instant. Let alone clicking my tongue, while cursing badly inside my mind, I swung the sword again.

Even the body from the different world transfer compensation was weak. Only one of the 7 covenants had been cleared.

“Are Aya and others alright!?”

[Before that, worry about yourself first.]

The momentum of their attack lessened, and they completely surrounded me.

………Joking aside, there’s literally no one beside me. In such a condition, I could feel cold sweat flowing down my spine.

From the sounds of clashing swords, I could tell that there were others fighting. AT least we weren’t annihilated already.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่การต่อสู้เริ่ม ตั้งค่าผลลัพธ์ระดมยิง โดยที่นักมายากล บั้งไฟที่อาจจมน้ำตายหลายมนุษย์ ศรน้ำแข็งที่สามารถเจาะแม้ Orcs บีบอัดอากาศสัญลักษณ์ที่เหมือนจะบิดพื้นที่ตัวเอง ทั้งหมดเหล่านี้ถูกยิงกันที่ผี กระจายตาม และน้ำกระเด็นเลือดฉีดพ่นในอากาศ เสียงร้องของพวกเขาร้องถึงแม้หูของฉันนั่นเป็นสัญญาณที่เริ่มการรบ หลายสิบผีตายจากว่า เปิดโจมตีและที่เหลือมาที่เราเพิ่ม warcries ของพวกเขา พวกเขาวิ่งไปเรา แล้ว คลื่นที่สองมา เวลานี้ มันเป็นฝนลูกศรโดยการยิงธนู อีกครั้ง สิบผีถูกฆ่า และในเลือดสามพันโบกอีกครั้งถูกโจมตี โดยนักมายากลที่ — – หรือดัง นั้นมันควรจะเป็นยังมีระยะห่างระหว่างผีกับเรา แต่ไม่เคยมาสามพันโบก"อะไรเดี๋ยวนี้"เกมส์ที่ยังมองไปทางผู้วิเศษเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ มีคนจำนวนมากเห็นได้ชัดเจนในระหว่างนี้ ผียังคงวิธี พวกเขากำลังยังมากมากกว่าเราปิดสู้รบ ยังมีเหลืออาจประมาณ 200พวกเขาเก็บการใกล้ชิด เร็ว ๆ นี้ ใจร้อนเสียงเริ่มต้นมาจากสภาพแวดล้อม[ดูเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้น]" — – ทำไม ฉันเกลียดมอนสเตอร์เข้างาน"มี Souichi และอาดีผมถาม แต่ผมไม่มีคำตอบ สำหรับตอนนี้ สามารถเท่านั้นต้องว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น — – มันเป็นเพียงข้อบกพร่องในกลยุทธ์นี้[พวกเขาออกมา ตอนนี้ สนับสนุนจากลูกศร หรือเวทมนตร์มีประโยชน์ทั้งหมด]"ฉันรู้จัก"ฉันวาดภาพมีดเหล็กของฉัน twirled มันรอบนิ้วของฉันผมตั้งใจจะใช้อาวุธ GodSlaying Ermenhilde ถ้าจะเปลี่ยนเป็นความชุลมุนจึงดี เช่นมีปัญหาการเงินไม่เป็น แต่ — — คุณคาดหวัง ในศึกใหญ่เช่นนี้ ฉันต้องการใช้คู่ค้าเชื่อถือได้ของฉันเท่านั้นในขณะที่ฉันคิดที่ ผีมี closened พอที่ฉันจะได้เห็นของนิพจน์ ลดเอวเล็กน้อย ใส่แรงลงในมือถือมีดสามารถทำในเวลาเดียวกันในตะวันตก — — ซ้ายจากมุมมองของฉัน เกิดการระเบิดมันก็คงไฟมหัศจรรย์ มอง วิธี ฉันจะได้เห็นควันขึ้น เนื่องจากการโจมตีจากทิศทางที่ไม่คาดคิด ผมรีบมองไปทาง Ofan สัญญาณที่ถูกควรจะมาในกรณีใดกรณีพิเศษ ถูก...ไม่มี"หัก"[พวกเขาออกมา]หันไปด้านหน้าอีกครั้งเนื่องจากเสียงของ Ermenhilde, dodged การโจมตีครั้งแรกโดยมีผี และตัดคอของมัน ด้วยมีดของฉัน แล้ว ฉันถูกบล็อกดาบยาวของผีโจมตีใช้ผีก่อนหน้านี้เป็นโล่ เลือดฉีดพ่นบนใบหน้า และเนื่องจากความดันของผีเข้า ฉันสิ้นสุดขึ้นการผลักไปข้างหลัง และถูกตอนนี้เต็มจมน้ำในระยะประชิดนี้ทั้งหมดออกรูปแบบของการผจญภัยหนุ่มก็ไม่ฉัน ถูกเขายังกลืนในระยะประชิดนี้ หรือถูกเขาบดคลื่นของผี แต่ผมไม่มีความสงบจะต้องกังวลเกี่ยวกับที่I grabbed one of the goblins trying to ignore and pass through me and ripped its neck.Approximately 200 goblins. They were literally 4 times more in numbers than us. Even though they were mere goblins, facing so many head on couldn’t even be called a proper battle.“Ermenhilde!”I called its name but the manifesting jade coloured magical energy was very weak.I ended up clicking my tongue and gripped the long sword created out of magical energy. The blade was of silver colour completely different from the jade coloured blade. It was no better than a normal iron sword. Light, sturdy and sharp. It was just a normal weapon. Sheathing the iron knife, I held the long sword with both hands.Slashing the sword, I tore open the body of the goblin coming from the front. Its legs stopped and guts spewed out. But that was also crushed by other goblins in the very next instant. Let alone clicking my tongue, while cursing badly inside my mind, I swung the sword again.Even the body from the different world transfer compensation was weak. Only one of the 7 covenants had been cleared.“Are Aya and others alright!?”[Before that, worry about yourself first.]The momentum of their attack lessened, and they completely surrounded me.………Joking aside, there’s literally no one beside me. In such a condition, I could feel cold sweat flowing down my spine.From the sounds of clashing swords, I could tell that there were others fighting. AT least we weren’t annihilated already.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่การสู้รบเริ่มให้ผลที่ตั้ง. การโจมตีโดยนักมายากล บั้งไฟที่อาจจมน้ำตายมนุษย์หลายลูกศรน้ำแข็งที่สามารถเจาะแม้แต่ผีอัดกระสุนอากาศที่ดูเหมือนจะบิดพื้นที่ของตัวเอง ทั้งหมดเหล่านี้ถูกยิงกันที่ก๊อบลิน การระเบิดตามมาและเลือดกระเด็นฉีดพ่นในอากาศ เสียงร้องโหยหวนของพวกเขาถึงแม้หูของฉัน. นั่นคือสัญญาณที่เป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ หลายสิบของก๊อบลินเสียชีวิตจากการโจมตีที่เปิดและที่เหลือมาที่พวกเรา. เพิ่ม warcries ของพวกเขาพวกเขาวิ่งต่อเรา จากนั้นคลื่นลูกที่สองมา เวลานี้มันเป็นฝนของลูกศรโดยยิงธนู อีกครั้งหนึ่งที่หลายสิบของก๊อบลินถูกฆ่าตายและเต็มไปด้วยเลือด. คลื่นลูกที่สามอีกครั้งการโจมตีโดยนักมายากล -. หรือดังนั้นมันก็ควรจะเป็นยังคงมีระยะห่างระหว่างก๊อบลินและสหรัฐอเมริกา แต่คลื่นลูกที่สามไม่เคยมา. "อะไรตอนนี้?" นักผจญภัยอื่น ๆ ยังมองต่อไปผู้วิเศษที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น. แต่มีคนจำนวนมากเกินไปที่จะเห็นได้อย่างชัดเจน. ในขณะเดียวกันที่ก๊อบลินยังคงแนวทางของพวกเขา พวกเขายังคงมากขึ้นกว่าที่เราสู้รบใกล้ น่าจะประมาณ 200 ที่เหลือยังคง. พวกเขายังคงได้รับใกล้ชิด ในไม่ช้าเสียงใจร้อนเริ่มต้นมาจากสภาพแวดล้อม. [ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้น.] "--This คือเหตุผลที่ฉันเกลียดงานปราบปรามมอนสเตอร์." กำลัง Souichi และ Aya ดี? ผมถาม แต่ผมไม่มีคำตอบ สำหรับตอนนี้ฉันสามารถหวังว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น. - ว่ามันเป็นเพียงข้อบกพร่องในการใช้กลยุทธ์ที่[พวกเขากำลังมา ตอนนี้การสนับสนุนจากลูกศรหรือเวทมนตร์ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง.] "ฉันรู้ว่า." วาดมีดเหล็กของฉันฉันหมุนไปรอบ ๆ มือของฉัน. ฉันตั้งใจที่จะใช้อาวุธ GodSlaying Ermenhilde ถ้ามันกลายเป็นพัลวันดังนั้นนี้เป็นเรื่องปกติ มันไม่เหมือนที่ฉันมีปัญหาเงิน แต่ -. ที่คุณคาดหวังในการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ผมต้องการที่จะใช้พันธมิตรเชื่อถือของฉันเท่านั้นในขณะที่ผมคิดว่าที่ก๊อบลินได้ closened พอที่ฉันจะได้เห็น การแสดงออกของพวกเขา ลดเอวของฉันเล็กน้อยผมใส่ความแข็งแรงในมือถือมีด. ในเวลาเดียวกันในทิศตะวันตก - ไปทางซ้ายจากจุดของฉันในมุมมองของการระเบิดที่เกิดขึ้น. มันอาจจะเป็นไฟมายากล กำลังมองหาวิธีการที่ฉันจะได้เห็นควันที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากการโจมตีจากทิศทางที่ไม่คาดคิดที่ฉันรีบมองต่อไป ofan สัญญาณที่ควรจะมาในกรณีของกรณีพิเศษใด ๆ ...... ..not มี. "ชิ." [พวกเขากำลังมา.] หันหน้าไปทางด้านหน้าอีกครั้งเนื่องจากเสียง Ermenhilde ผมหลบการโจมตีครั้งแรกทำโดย ก๊อบลินและตัดคอด้วยมีดของฉัน แล้วฉันบล็อกดาบยาวของผีที่โจมตีโดยใช้ก๊อบลินที่ผ่านมาเป็นโล่ เลือดฉีดพ่นบนใบหน้าของฉัน และเนื่องจากความดันของผีที่เข้ามาที่ฉันสิ้นสุดที่ได้รับการผลักดันไปข้างหลังและตอนนี้จมน้ำตายอย่างเต็มที่ในระยะประชิดนี้ทั้งหมดออก. ร่างของนักผจญภัยหนุ่มก็ไม่ได้อยู่ข้างๆผม เขายังกลืนหายไปในระยะประชิดนี้หรือไม่ก็เขาโดนคลื่นของก๊อบลินได้หรือไม่ แต่ผมไม่ได้มีความสงบกังวลกับการที่. ผมคว้าหนึ่งของก๊อบลินพยายามที่จะไม่สนใจและผ่านฉันและฉีกคอของมัน. ประมาณ 200 ก๊อบลิน พวกเขาเป็นตัวอักษร 4 ครั้งในจำนวนกว่าเรา แม้ว่าพวกเขาจะก๊อบลินเพียงหันหน้าไปทางหัวมากมายในไม่สามารถแม้แต่จะเรียกว่าการต่อสู้ที่เหมาะสม. "Ermenhilde!" ฉันเรียกชื่อ แต่พลังวิเศษเผยหยกสีอ่อนแอมาก. ฉันสิ้นสุดขึ้นคลิกที่ลิ้นของฉันและจับ ดาบยาวสร้างขึ้นมาจากพลังวิเศษ ใบเป็นสีเงินสมบูรณ์แตกต่างจากใบสีหยก มันก็ไม่ได้ดีกว่าดาบเหล็กปกติ แสงที่มีความทนทานและความคมชัด มันเป็นเพียงอาวุธตามปกติ sheathing มีดเหล็กฉันถือดาบยาวด้วยมือทั้งสอง. เจ็บแสบดาบผมฉีกเปิดร่างของผีที่มาจากด้านหน้า ขาหยุดและกล้าพ่นออกมา แต่นั่นก็ยังโดนก๊อบลินอื่น ๆ ในทันทีถัดไปมาก นับประสาคลิกลิ้นของฉันในขณะแช่งไม่ดีอยู่ในใจของฉันฉันเหวี่ยงดาบอีกครั้ง. แม้ร่างกายจากการชดเชยการถ่ายโอนโลกที่แตกต่างอ่อนแอ เพียงหนึ่งในพันธสัญญา 7 ได้รับการเคลียร์. "ที่อายะและคนอื่น ๆ ไม่เป็นไร !?" [ก่อนที่กังวลเกี่ยวกับตัวเองก่อน.] โมเมนตัมของการโจมตีของพวกเขาลดลงและพวกเขาสมบูรณ์ล้อมรอบฉัน. ......... ล้อเล่นกันมีตัวอักษร ไม่มีใครเคียงข้างฉัน ในสภาพดังกล่าวผมรู้สึกเหงื่อเย็นไหลลงกระดูกสันหลังของฉัน. จากเสียงของการปะทะกันดาบที่ผมสามารถบอกได้ว่ามีคนอื่น ๆ การต่อสู้ อย่างน้อยเราก็ไม่ได้ถูกทำลายไปแล้ว