Multivariate linear regression is u

Multivariate linear regression is used to examine the possible effects of the urban air pollutants sulphur dioxide
(SO2) and particulate matter (PM10) on the number of asthma cases at the district level in Izmir between the years
2007 and 2010, taking into account the effect of the total population. The selected modelis a no-intercept model. The
selected model explains 88% (R2=0.88) proportion of the variability in the recorded asthma cases. Remark that the
selected model has no constant, so the R2 cannot be compared with the models with a constant. Dummy variables
are used to detect the effect of the district and the year but these variables did not yield statistically significant
results. The parameter estimates are presented in Table 5.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวแปรพหุการถดถอยเชิงเส้นใช้ในการตรวจสอบผลเป็นไปได้ของอากาศเมืองสารมลพิษซัลเฟอร์ไดออกไซด์(SO2) และฝุ่น (PM10) ในจำนวนกรณีและปัญหาโรคหอบหืดระดับอำเภอในอิซมีร์ระหว่างปี2007 และ 2010 คำนึงถึงลักษณะของประชากร Modelis เลือกแบบไม่มีจุดตัดแกน ที่เลือกรูปแบบอธิบายถึง 88% (R2 = 0.88) สัดส่วนของความแปรผันในกรณีโรคหอบหืดที่บันทึกไว้ รีที่จะรุ่นเลือกได้ไม่คง ดังนั้น R2 ไม่สามารถเปรียบเทียบกับรุ่นที่มีค่าคง ตัวแปรที่กระพริบใช้ในการตรวจสอบผลของอำเภอ และปี แต่ตัวแปรเหล่านี้ได้ไม่ผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติผลลัพธ์ที่ ประมาณพารามิเตอร์จะแสดงในตาราง 5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายตัวแปรถดถอยเชิงเส้นที่ใช้ในการตรวจสอบผลกระทบที่เป็นไปได้ของมลพิษทางอากาศในเมืองก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์
(SO2) และอนุภาค (PM10) ในจำนวนผู้ป่วยโรคหอบหืดในระดับอำเภอใน Izmir ระหว่างปี
2007 และ 2010 โดยคำนึงถึงผลกระทบ ของประชากรทั้งหมด modelis เลือกรูปแบบที่ไม่มีการสกัดกั้น
รูปแบบที่เลือกอธิบาย 88% (R2 = 0.88) สัดส่วนของความแปรปรวนในกรณีโรคหอบหืดที่บันทึกไว้ หมายเหตุว่ารูปแบบที่เลือกมีอย่างต่อเนื่องไม่ดังนั้น R2 ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับรุ่นที่มีค่าคงที่
ตัวแปรหุ่นที่ใช้ในการตรวจสอบผลกระทบของอำเภอและปีแต่ตัวแปรเหล่านี้ไม่ได้ผลอย่างมีนัยสำคัญผล ประมาณการพารามิเตอร์ถูกนำเสนอในตารางที่ 5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การถดถอยเชิงเส้นหลายตัวแปรที่ใช้ศึกษาผลกระทบของมลพิษอากาศในเมือง
ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ( SO2 ) และฝุ่นละอองขนาดเล็ก ( PM10 ) ในจํานวนผู้ป่วยโรคหืดในระดับอำเภอใน Izmir ระหว่างปี
2007 และ 2010 , การพิจารณาผลกระทบของประชากรทั้งหมด เลือก modelis ไม่มีตัดแบบ
เลือกรูปแบบอธิบายถึง 88% ( R2 = 088 ) สัดส่วนของความแปรปรวนในโรคหอบหืด บันทึกราย หมายเหตุว่า
รูปแบบ ที่ไม่คงที่ดังนั้น R2 ไม่สามารถเทียบกับรุ่นที่มีค่าคงที่ ตัวแปรหุ่น
ที่ใช้ในการตรวจสอบผลของตำบล และปี แต่ตัวแปรเหล่านี้ไม่ได้ผลอย่างมีนัยสำคัญ
ผลลัพธ์ ค่าประมาณการแสดงในตารางที่ 5