When Roger Button goes to the store

When Roger Button goes to the store to buy clothes for his son, he is distressed to find that there are no suitable outfits for a 70-year-old man. The problem, of course, is that he’s looking in the boy’s department. What we see from the start is that Roger’s insistent self-delusion is the big problem here. If he accepted the fact of his son’s age, gave in, and went to an appropriate store, he wouldn’t have a "shameful secret" to hide from the store clerk (1.2.7).

Instead, Mr. Button ends up purchasing a rather ridiculous fancy dress-suit consisting of "dotted socks, pink pants, and a belted blouse with a wide white collar." As the narrator says, "The effect [on Benjamin is] not good" (1.2.27).

We see Mr. Button’s denial again and again in the first few segments of the story; he insists that Benjamin play with a rattle, break things around the house, and play with children his own "age." In his attempt to keep his son as normal as possible, Roger ends up making the situation all the more bizarre.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อปุ่ม Roger ไปเก็บจะซื้อเสื้อผ้าสำหรับลูกชายของเขา เขาจะเป็นทุกข์จะพบว่า มีชุดไม่เหมาะสำหรับคนอายุ 70 ปี ปัญหา แน่นอน คือ ว่า เขากำลังมองในแผนกของเด็กผู้ชาย สิ่งที่เราเห็นตั้งแต่เริ่มต้นคือ ว่า ลวงตาเองเจ้าของ Roger เป็นปัญหาใหญ่ ถ้าเขายอมรับความจริงอายุของบุตร ใน และไปยังร้านค้าที่เหมาะสม เขาจะไม่มี "ลับน่าอับอาย" เพื่อซ่อนตัวจากพนักงานร้าน (1.2.7)แทน นายปุ่มสิ้นสุดขึ้นซื้อค่อนข้างไร้สาระชุดแฟนซีชุดประกอบด้วย "ถุงเท้าเส้น กางเกงชมพู และเสื้อเข็มขัดคอปกสีขาวกว้าง" เป็นผู้บรรยายที่พูดว่า, "ผลกระทบ [บนเบนจามินเป็น] ไม่ดี" (1.2.27) เราเห็นนายปุ่มปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่าในเซ็กเมนต์สองสามแรกของเรื่อง เขาสรรพากรว่า เบนจามินเล่นกับเสียงดัง ทำลายสิ่งรอบบ้าน และเล่นกับเด็กของตัวเอง "อายุ" เขาพยายามให้ลูกชายของเขาเป็นปกติเป็นไปได้ Roger สิ้นสุดขึ้นทำให้สถานการณ์ทั้งหมดยิ่งแปลกประหลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อโรเจอร์ปุ่มไปที่ร้านที่จะซื้อเสื้อผ้าสำหรับลูกชายของเขาเขาเป็นคนมีความสุขที่จะพบว่าไม่มีชุดที่เหมาะสำหรับคน 70 ปี ปัญหาของหลักสูตรคือว่าเขากำลังมองหาในแผนกของเด็ก สิ่งที่เราเห็นจากจุดเริ่มต้นคือการที่โรเจอร์ยืนหยัดหลงตัวเองเป็นปัญหาใหญ่ที่นี่ ถ้าเขาได้รับการยอมรับความเป็นจริงอายุของลูกชายของเขาที่ให้ในและเดินไปยังร้านค้าที่เหมาะสมเขาจะไม่ได้มี "ความลับที่น่าอับอาย" เพื่อซ่อนตัวจากพนักงานเก็บ (1.2.7). แทนนายปุ่มสิ้นสุดขึ้นซื้อ ค่อนข้างไร้สาระชุดแฟนซีชุดประกอบด้วย "ถุงเท้าประกางเกงสีชมพูและเสื้อเข็มขัดกับปกเสื้อสีขาวกว้าง." . เป็นผู้บรรยายกล่าวว่า "ผล [เบนจามินเป็น] ไม่ดี" (1.2.27) เราจะเห็นการปฏิเสธนายปุ่มอีกครั้งและอีกครั้งในไม่กี่กลุ่มแรกของเรื่องนั้น เขายืนยันว่าเบนจามินเล่นกับสั่นทำลายสิ่งรอบ ๆ บ้านและเล่นกับลูก ๆ ของเขาเอง "อายุ". ในความพยายามของเขาเพื่อให้ลูกชายของเขาตามปกติที่เป็นไปได้โรเจอร์จบลงทำให้สถานการณ์ทั้งหมดที่แปลกประหลาดมากขึ้น