In my opinion, the answer is mostly

In my opinion, the answer is mostly support the Western Business Model because after I have read the case study, I found few things that match to this model. Such as more than 24 senior vice presidents have left in the last few years, lay off staff more than 75,000 peoples etc. that’s mean every seat can be revolving, this match with 2 strategies; Anyone can be replaced, even the CEO and the individual employee (and customer) was not important either.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความคิดของฉัน คำตอบคือ ส่วนใหญ่สนับสนุนโมเดลธุรกิจตะวันตกเนื่องจากหลังจากที่ได้อ่านกรณีศึกษา พบบางสิ่งที่ตรงกับแบบจำลองนี้ เช่นประธานาธิบดีรองอาวุโสกว่ามีเหลือในไม่กี่ปี วางปิดพนักงานกว่า 75000 คนฯลฯ ที่สามารถจะหมุนเวียนทุกที่นั่ง ค่าเฉลี่ยนี้ตรงกับกลยุทธ์ 2 ใครสามารถแทน แม้แต่ซีอีโอ และแต่ละพนักงาน (และลูกค้า) ไม่สำคัญอย่างใดอย่างหนึ่งได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความคิดของคำตอบคือส่วนใหญ่สนับสนุนรูปแบบธุรกิจตะวันตกเพราะหลังจากที่ฉันได้อ่านกรณีศึกษาที่ฉันพบบางสิ่งที่ตรงกับรูปแบบนี้ เช่นมากกว่า 24 รองประธานอาวุโสมีเหลือในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเลิกจ้างพนักงานมากกว่า 75,000 ประชาชน ฯลฯ นั้นหมายความว่าทุกที่นั่งสามารถหมุน, การแข่งขันครั้งนี้มี 2 กลยุทธ์ ทุกคนสามารถเปลี่ยนได้แม้ซีอีโอและพนักงานแต่ละ (และลูกค้า) ไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความเห็นของฉัน คำตอบคือ ส่วนใหญ่สนับสนุนรูปแบบธุรกิจตะวันตก เพราะหลังจากที่ผมได้อ่านกรณีศึกษา ฉันพบบางสิ่งที่ตรงกับรูปแบบนี้ เช่น มากกว่า 24 รองประธานอาวุโสเหลือไม่กี่ปี เลิกจ้างพนักงานกว่า 75 , 000 คน ฯลฯ นั่นหมายความว่าทุกที่นั่งสามารถหมุนนี้ตรงกับกลยุทธ์ 2 ; ทุกคนสามารถเปลี่ยนแม้ซีอีโอและพนักงานบุคคล ( และลูกค้า ) ไม่ใช่เรื่องสำคัญ