Group B streptococci (GBS) comprisi

Group B streptococci (GBS) comprising three different sets of isolates (31 invasive, 36 noninvasive, and 24 colonizing isolates) were collected in Italy during the years 2002 to 2005. Clonal groups were established by pulsed-field gel electrophoresis (PFGE), and selected isolates were studied by multilocus sequence typing (MLST). GBS isolates were also characterized by classical and molecular techniques for serotyping and protein gene and antibiotic resistance profiling. Some serotypes were significantly associated with a particular isolate population: serotype Ia more frequently corresponded to invasive strains than other strains, serotype V was more frequently encountered among noninvasive strains, and nontypeable strains were more common among isolates from carriers. Four major clonal groups accounted for 52.7% of all isolates: PFGE type 1/clonal complex 1 (CC1) comprised mainly serotype V isolates carrying the alp3 gene, PFGE type 2/CC23 encompassed serotype Ia isolates with the alp1 or alpha gene, PFGE type 3/CC17 comprised serotype III isolates carrying the rib gene, and PFGE type 4/CC19 consisted mainly of serotype II isolates possessing the rib gene. The same serotypes were shared by isolates of different clonal groups, and conversely, isolates belonging to the same clonal groups were found to be of different serotypes, presumably due to capsular switching by the horizontal transfer of capsular genes. Erythromycin resistance (prevalence, 16.5%; 15 resistant isolates of 91) was restricted to strains isolated from patients with noninvasive infections and carriers, while tetracycline resistance was evenly distributed (prevalence, 68.1%; 62 resistant isolates of 91). Most erythromycin-resistant GBS strains were of serotype V, were erm(B) positive, and belonged to the PFGE type 1/CC1 group, suggesting that macrolide resistance may have arisen both by clonal dissemination and by the horizontal transfer of resistance genes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Streptococci กลุ่ม B (GBS) ประกอบด้วยชุดต่าง ๆ สามแยก (noninvasive รุกราน 31 36 และ 24 แยก colonizing) ถูกรวบรวมไว้ในอิตาลีในช่วงปี 2002-2005 กลุ่ม clonal ก่อตั้งขึ้น โดย electrophoresis ฟิลด์สูงเจ (PFGE), และแยกเลือกได้ศึกษาตามลำดับ multilocus พิมพ์ (MLST) แยก GBS มียังลักษณะคลาสสิก และโมเลกุลเทคนิคยีน serotyping และโปรตีนและการสร้างโพรไฟล์ความต้านทานยาปฏิชีวนะ บาง serotypes ถูกเชื่อมโยงอย่างมากกับประชากรแยกเฉพาะ: serotype Ia เพิ่มเติมบ่อย corresponded สายพันธุ์รุกรานมากกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ serotype V ถูกพบบ่อยระหว่างสายพันธุ์ noninvasive และ nontypeable สายพันธุ์พบบ่อยมากขึ้นแยกจากสายการบิน สี่หลักกลุ่ม clonal บัญชี 52.7% แยกได้ทั้งหมด: ชนิด PFGE 1/clonal ซับซ้อน 1 (CC1) ประกอบด้วยส่วนใหญ่ serotype ที่แยกดำเนินการยีน alp3, PFGE พิมพ์ 2/CC23 V ผ่าน serotype Ia แยกกับ alp1 หรือยีนอัลฟา PFGE ชนิด 3/CC17 ประกอบด้วย serotype III แยกโดยยีนซี่โครง และ PFGE ชนิด 4/CC19 ประกอบด้วยส่วนใหญ่ serotype II แยกมียีนซี่โครง Serotypes เดียวกันถูกใช้ร่วมกัน โดยแยกกลุ่ม clonal และในทางกลับกัน แยกของกลุ่ม clonal เดียวพบเป็นของ serotypes ต่าง ๆ สันนิษฐานว่าเนื่องจากการเปลี่ยน capsular โดยถ่ายโอนยีน capsular แนวนอน ต้านทาน erythromycin (ชุก 16.5%; 15 ทนแยกของ 91) ไม่จำกัดสายพันธุ์ที่แยกต่างหากจากผู้ป่วยติดเชื้อ noninvasive และสายการบิน ในขณะที่ต้านทานเตตราไซคลีนมีการกระจายอย่างสม่ำเสมอ (ชุก 68.1% ทน 62 แยกของ 91) สายพันธุ์ GBS erythromycin ทนส่วนใหญ่ถูกของ serotype V คำ erm(B) เป็นบวก เป็นสมาชิก PFGE 1/CC1 กลุ่มชนิด แนะนำที่ อาจมีเกิดความต้านทานแมคโคไรด์ทั้ง โดยเผยแพร่ clonal และโอนย้ายแนวของยีนต้านทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่ม B streptococci (GBS) ประกอบไปด้วยสามชุดที่แตกต่างของเชื้อ (31 รุกรานรุกล้ำ 36, และ 24 อาณานิคมแยก) ที่ถูกเก็บรวบรวมในอิตาลีในช่วงปี 2002 ถึงปี 2005 กลุ่ม Clonal ถูกจัดตั้งขึ้นโดยข่าวคราวชีพจรสนาม (PFGE) และ เลือกสายพันธุ์ที่ได้รับการศึกษาโดยการพิมพ์ลำดับ Multilocus (MLST) ไอโซเลท GBS มีลักษณะโดยเทคนิคคลาสสิกและโมเลกุล serotyping และยีนโปรตีนและโปรไฟล์ต้านทานยาปฏิชีวนะ บางสายพันธุ์มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีประชากรแยกเฉพาะ: serotype Ia บ่อยครั้งมากขึ้นตรงกับสายพันธุ์ที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ serotype V พบบ่อยในหมู่สายพันธุ์ที่ไม่รุกล้ำและสายพันธุ์ nontypeable เป็นเรื่องปกติมากขึ้นในหมู่ไอโซเลทจากผู้ให้บริการ สี่กลุ่ม clonal ที่สำคัญคิดเป็น 52.7% ของการแยก: PFGE ประเภท 1 / clonal ซับซ้อนที่ 1 (CC1) ส่วนใหญ่ประกอบด้วย serotype V แยกแบกยีน alp3 ชนิด PFGE 2 / CC23 ห้อมล้อม serotype Ia แยกกับ alp1 หรือยีนอัลฟาประเภท PFGE 3 / CC17 ประกอบด้วย serotype ที่สามแยกการดำเนินการของยีนกระดูกซี่โครงและประเภท PFGE 4 / CC19 ส่วนประกอบของซีโรไทป์ครั้งที่สองแยกที่มียีนซี่โครง สายพันธุ์เดียวกันถูกใช้ร่วมกันโดยกลุ่มไอโซเลท clonal ที่แตกต่างกันและตรงกันข้ามแยกเป็นของกลุ่ม clonal เดียวกันพบว่ามีสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของการสันนิษฐานว่าเกิดจากการเปลี่ยน capsular โดยการถ่ายโอนยีนแนวนอนของ capsular ต้านทาน erythromycin (ชุก 16.5%; 15 สายพันธุ์ที่ทน 91) ถูก จำกัด ให้สายพันธุ์ที่แยกได้จากผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่ไม่รุกล้ำและผู้ให้บริการในขณะที่ต้านทานยาได้รับการกระจาย (ชุก, 68.1%; 62 สายพันธุ์ที่ทน 91) ส่วนใหญ่สายพันธุ์ erythromycin ทน GBS เป็นของ serotype V เป็น ERM (B) บวกและเป็นชนิดที่ PFGE 1 / กลุ่ม CC1 บอกว่าต้านทาน macrolide อาจจะเกิดขึ้นทั้งโดยเผยแพร่ clonal และการถ่ายโอนในแนวนอนของยีนต้านทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่ม B เชื้อ ( GBS ) ประกอบด้วยสามชุดที่แตกต่างกันของสายพันธุ์ ( 31 36 ไม่รุกรานและเข้ายึดครองแยก 24 ) ถูกเก็บในประเทศอิตาลี ในช่วงปี พ.ศ. 2548 กลุ่มงานก่อตั้งขึ้นโดยวิธีเจลพัลส์ฟิลด์ ( PFGE ) และคัดเลือกสายพันธุ์ ศึกษาโดยลำดับการพิมพ์ ( mlst )GBS สายพันธุ์เป็นลักษณะคลาสสิกและโมเลกุลโดยเทคนิคการสำรวจและยีนโปรตีนและความต้านทานยาปฏิชีวนะโปรไฟล์ ( บางคนมีความสัมพันธ์กับเฉพาะแยกประชากรหรือ IA บ่อยกว่าสายพันธุ์อื่น ๆของสายพันธุ์ที่รุกรานโดย V คือเพิ่มเติมที่พบบ่อย , ของสายพันธุ์ noninvasiveและสายพันธุ์ nontypeable ถูกพบมากในดีเอ็นเอพาหะ 4 กลุ่มงานสาขา คิดเป็น 52.7% ของทุกสายพันธุ์ PFGE รูปแบบซับซ้อนประเภท 1 / 1 ( cc1 ) ประกอบด้วยส่วนใหญ่โดย V เชื้อแบก alp3 ยีนชนิด PFGE 2 / cc23 encompassed โดย IA แยกกับ alp1 หรือยีนอัลฟา PFGE ชนิด 3 / cc17 type III ประกอบด้วยเชื้อแบกซี่โครงยีน4 / cc19 PFGE ประเภทและจำนวน type II ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์มีซี่โครงของยีน 3 เดิมที่ใช้ร่วมกันโดยสายพันธุ์ของกลุ่มงานที่แตกต่างกันและในทางกลับกัน แยกเป็นรูปแบบเดียวกัน พบว่ามี 3 กลุ่มที่แตกต่างกัน ซึ่งสันนิษฐานว่าเกิดจากแคลเซียม ทองแดง เหล็ก แคลเซียม ทองแดง เหล็ก เปลี่ยนจากการโอนแนวราบของยีน อีริโทรมัยซิน ( 16.5 % ; ความต้านทานความชุก15 ป้องกันจำนวน 91 ) คือ จํากัด สายพันธุ์ที่แยกได้จากผู้ป่วยที่มีเชื้อไม่อันตรายและผู้ให้บริการ ในขณะที่ความต้านทาน ( tetracycline กระจายความชุก 68.1 เปอร์เซ็นต์ 62 ทนจำนวน 91 ) มากที่สุดสายพันธุ์ของซินป้องกัน GBS หรือ V , ERM ( B ) เป็นบวก และเป็นของ PFGE ประเภท 1 / cc1 กลุ่มแนะนำว่า อาจจะเกิดการต้านทานยาฆ่าเชื้อแมคโครไลด์ ทั้งโดยเผยแพร่และถ่ายโอนรูปแบบแนวนอนของยีนต้านทาน