SITTWE, Myanmar (AP) — The boy was

SITTWE, Myanmar (AP) — The boy was shoved onto the wooden vessel with hundreds of other Rohingya Muslims. For days, the 14-year-old sat with his knees bent into his chest, pressed up against sweaty bodies in the cabin's rancid heat.

Women cradled coughing babies. The crew paced back and forth with belts and iron rods, striking anyone who dared to speak, stand up or even those who vomited from the nauseating stench and rolling waves.

Rohingya have been fleeing persecution in predominantly Buddhist Myanmar for years, but that was not the central reason Mohammad Tayub ended up on the ship anchored off the coast of western Rakhine state two weeks ago.He said he was simply tricked by brokers, now capitalizing on poverty and a growing sense of desperation.

Two men approached him while he was tending cattle, he said, offering him a job in Malaysia and saying that if he wanted to help earn money for his family, this was his best chance.

They took him to the shore on the back of their motorbike, offering assurances he wouldn't have to pay for the boat ride. He hoped at least to go home, pack a bag and say goodbye, but by that time, it was already too late.

"I'm never going to see my mother again," he thought when inside the ship, his body pressed up tightly against strangers on all sides. "I wanted to cry, but I knew I'd be beaten again if I did."

Tayub had no way of knowing there is little chance of an exit for thousands of Rohingya and Bangladeshis stranded in the sea since a crackdown on human trafficking networks in Thailand earlier this month left the region grappling with a monumental humanitarian crisis. They are growing weaker each day as the navies of three Southeast Asian nations have pushed crowded rickety boats out of their respective waters, each nation fearing that any sign of acceptance could trigger a mass exodus that would swamp its shores.

Survivors say dozens have died and an increasingly alarmed United Nations has warned that the boats could turn into "floating coffins."

But that has not stopped brokers like the ones who approached Tayub in Myanmar. All are still eager to earn the $100 they receive from the ship's captain for each body delivered regardless of what happens after they leave, according to Maung Maung, a community leader who has researched trafficking in camps in and around Sittwe, the capital of Rakhine state.

The captains know they can EARN MORE money — thousands of dollars per person from family members — once they leave the country's terrestrial waters.

For those trapped inside the vessels until the crew is given the go-ahead to leave, the shore is tantalizingly close, a few hours away by boat.

"I wanted to jump in the water and swim back home," Tayub said, "but the crew were all armed. I knew they'd shoot me."

The government claims Myanmar's 1.3 million Rohingya are illegal migrants from neighboring Bangladesh, though many of their families arrived generations ago. Denied citizenship, they are effectively stateless and have faced violence and state-sponsored discrimination for decades.

After the country of 50 million started moving from dictatorship to democracy in 2011, newfound freedoms of expression lifted the lid off deep-seated hatred of the dark-skinned religious minority, making them even more vulnerable. Up to 280 Rohingya have been killed since mid-2012, and some 140,000 were chased from their homes by machete-wielding extremist Buddhist mobs. They now live under apartheid-like conditions in camps where they can't work, get an adequate education or receive medical care.

They have been told there's little chance they will be allowed to vote in upcoming general elections and that those who cannot prove their families have been in the country since it gained independence from Britain in 1948 could face deportation or indefinite detention in camps.

As result, more than 100,000 Rohingya and neighboring Bangladeshis have fled by boat in the last three years, the biggest exodus of boat people in the region since the Vietnam War, says Chris Lewa of the non-profit advocacy group Arakan Project.

Now it is not just religious and ethnic persecution but abject poverty, desperation and greed within their own communities that have torn the social fabric and driven Rohingya to leave.

Though police, navy and other government officials profit, the brokers themselves are almost all Rohingya.

The Associated Press interviewed nine families whose children have been taken by traffickers. It also interviewed six young victims, several community leaders and a smuggler in Sittwe.

Maung Maung, one of the community leaders, rattled off names of more than a dozen men and women working FULL TIME to fill ships with human cargo. Residents were quick to confirm them, saying it's no longer a secret. The giant wooden vessel that carried Tayub was among five migrant ships bobbing last week in the Bay of Bengal that separates Myanmar and Bangladesh.

The brokers promise men jobs and offer pretty young girls the prospect of marriage if they agree to board the ships. It may cost them nothing to board, but the migrants are unaware that they will be held hostage in jungle camps or at sea until their poor families somehow come up with enough money to pay their ransom. Activists also say some women end up being sold into prostitution.

Until recently, the first stop for boats leaving the Bay of Bengal was Thailand, long considered a regional trafficking hub. Men, women and children were often held until brokers could collect up to $2,000 from relatives.

Those who could pay continued onward, usually to Malaysia, because the Muslim country faces a shortage of unskilled workers. Those who couldn't come up with the money were sometimes beaten, killed or left to die. At suspected migrant camps in the mountains of southern Thailand, authorities have unearthed dozens of bodies from shallow graves since May 1. They have also arrested dozens of people, including police, politicians and a suspected trafficking kingpin.

The crackdown, however, had the unintended consequence of spooking agents and brokers, who started holding the migrants offshore in overloaded boats. Fearing arrest, captains abandoned vessels, leaving thousands of men, women and children to fend for themselves on the open ocean.

Off the Myanmar coast, Tayub and everyone else on the wooden boat seemed destined to meet the even more uncertain fate once the vessel left, though it was unclear to those on board what they were waiting for.

As the number of passengers climbed to about 300, they were convinced the ship would soon set sail and their families would never know what had happened.

Some were able to leave, but only if they could somehow pay the brokers anywhere from $100 to $300 to disembark.

On Tayub's 12th night on board, he heard a boat pull up and loud voices. He was shocked to hear someone call, "Come out people from the Sittwe area!" He rushed to the deck with 13 other boys and girls, tripping between the bodies and legs of the other tightly packed passengers.

The kids didn't know it then, but their parents had learned what had happened and paid a local community leader to rescue them. They argued, negotiated, and eventually, after handing over hundreds of dollars, the ship's broker let them disembark. When they arrived at shore hours later, eyes red from crying and their stomachs concave after days of eating nothing but a few handfuls of rice and slices of potato, they rushed to their parents' arms.

Some said they knew when their children disappeared that there was only one place they could be: the ships. Every village and camp in the area had stories about missing children or relatives and friends.

"When we left from the ship, the rest of the people were crying and shouting," Tayub said. "They wanted to go home, too." Instead, he said, the crew beat them, and shot their guns in the air to shut them up.

__

Associated Press writer Robin McDowell in Yangon, Myanmar, contributed to this report.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

SITTWE พม่า (เอพี) — เด็กเป็น shoved บนเรือไม้มีหลายร้อยอื่น ๆ มุสลิมโรฮิงยา วัน เสาร์ 14 ปีกับหัวเข่าของเขางอเข้าไปในหน้าอกของเขา กดขึ้นกับร่างกาย sweaty ในในห้องโดยสารร้อน rancidผู้หญิงไกวเปลเด็กไอ ลูกศึกษาได้กลับมาพร้อมเข็มขัดและก้านเหล็ก โดดเด่นคนที่กล้าพูด ยืนขึ้นหรือแม้กระทั่งผู้ที่อาเจียนจากกลิ่นเหม็น nauseating และคลื่นกลิ้งโรฮิงยามีได้หนีการเบียดเบียนเป็นพุทธพม่าปี แต่ที่ไม่ได้เหตุผลกลาง Mohammad Tayub สิ้นสุดบนเรือยึดนอกชายฝั่งรัฐยะไข่ตะวันตกสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เขากล่าวว่า เขาเพียงแค่ถูกหลอก โดยโบรกเกอร์ ตอนนี้ ทำบนความยากจนและความสิ้นหวังเติบโตคนที่สองเวลาเขาขณะที่เขาถูกแนววัว เขากล่าว เขาเสนองานในมาเลเซีย และบอกว่า ถ้าเขาอยากจะช่วยหาเงินสำหรับครอบครัว นี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเขาพวกเขาก็พาเขาไปฝั่งด้านหลังของรถจักรยานยนต์ของพวกเขา จึงไม่ต้องจ่ายสำหรับการนั่งเรือมา เขาหวังว่าจะกลับบ้าน แพ็คถุง และบอกลาน้อย แต่ตามนั้น ก็แล้วสายเกินไป"ฉันไม่เคยจะไปดูแม่อีก เขาคิดว่า เมื่ออยู่ในเรือ ร่างกายของเขากดขึ้นอย่างใกล้ชิดกับคนแปลกหน้าทั้งด้านการ "อยากจะร้องไห้ แต่ฉันรู้ว่า ฉันจะถูกตีอีกถ้าฉันไม่"Tayub มีวิธีที่ไม่รู้เลยมีน้อยโอกาสการส่งออกสำหรับพันโรฮิงยา และ Bangladeshis ควั่นในทะเลตั้งแต่การปราบปรามเครือข่ายค้ามนุษย์ในประเทศไทยก่อนหน้านี้เดือนนี้เหลือภูมิภาคในการต่อสู้กับวิกฤตด้านมนุษยธรรมอนุสาวรีย์ พวกเขาจะเติบโตแข็งแกร่งแต่ละวันเป็นวีส์ประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 3 ได้ผลักดันเรือโดยสารง่อนแง่นแออัดจากน้ำแต่ละของพวกเขา แต่ละชาติกลัวว่า เครื่องหมายใด ๆ ยอมรับอาจทริกเกอร์อพยพมวลที่จะมาเป็นบ้านหนองผู้รอดชีวิตกล่าวว่า มีตายจำนวนมาก และการตื่นตระหนกมากขึ้นสหประชาชาติได้เตือนว่า เรือสามารถแปรสภาพ "coffins ลอย"แต่ที่ไม่ได้หยุดโบรกเกอร์เช่นคนที่ทาบทาม Tayub ในพม่า ทั้งหมดจะยังคงอยากได้รับ $100 จะได้รับจากกัปตันของเรือแต่ละร่างกายจัดส่งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ปล่อยให้พวกเขา ตามหม่องหม่อง ผู้นำชุมชนที่ได้ทำวิจัยในค่าย สถาน Sittwe เมืองหลวงของรัฐยะไข่ที่ สำคัญในการค้าแคบเทินส์รู้ว่า พวกเขาสามารถได้รับขึ้นเงิน — พันดอลลาร์ต่อคนจากสมาชิกในครอบครัวซึ่งเมื่อพวกเขาปล่อยน้ำภาคพื้นของประเทศสำหรับผู้ที่ติดอยู่ภายในเรือจนกว่าลูกจะได้รับ go-ahead ไป ชายฝั่งอยู่ tantalizingly กี่ชั่วโมง ด้วยเรือ"อยากจะกระโดดน้ำและว่ายน้ำกลับบ้าน Tayub กล่าวว่า "ได้ลูกมีทั้งอาวุธ ผมรู้ว่า พวกเขาจะยิงผม"รัฐบาลอ้างว่า 1.3 ล้านพม่าโรฮิงยาถูกอพยพจากบังกลาเทศใกล้เคียง แม้ว่าหลายครอบครัวมาถึงรุ่นที่ผ่านมา พวกเขาปฏิเสธสัญชาติ ยีอย่างมีประสิทธิภาพ และต้องเผชิญความรุนแรงและการเลือกปฏิบัติที่รัฐสนับสนุนมานานหลายทศวรรษหลังจากเริ่มเคลื่อนจากเผด็จการเพื่อประชาธิปไตยประเทศ 50 ล้านใน 2011 เสรีภาพ newfound ของนิพจน์ยกฝาปิดความเกลียดชังฝังลึกของที่ดำ ๆ ศาสนาชนกลุ่มน้อย ทำให้พวกเขาเสี่ยงมากยิ่งขึ้น ถึง 280 โรฮิงยาถูกฆ่าไปตั้งแต่กลาง 2012 และ 140,000 บางถูกตามล่าจากบ้านของพวกเขากล้องพร้าพุทธ mobs โต่ง ตอนนี้พวกเขาอาศัยอยู่ภายใต้เงื่อนไขเช่นการแบ่งแยกสีผิวในค่ายที่จะไม่ทำงาน ได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอ หรือได้รับการดูแลทางการแพทย์พวกเขาได้รับการบอกมีโอกาสน้อยที่จะได้รับอนุญาตลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งทั่วไปเกิดขึ้น และให้ผู้ที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ครอบครัวได้ในประเทศเนื่องจากได้รับเอกราชจากสหราชอาณาจักรในค.ศ. 1948 เผชิญกับพฤติกรรมหรือไม่จำกัดกักกันในค่ายเป็นผล โรฮิงยาที่มากกว่า 100000 และใกล้เคียง Bangladeshis หนี โดยทางเรือในช่วงสามปี อพยพที่ใหญ่ที่สุดของคนเรือในภูมิภาคตั้งแต่สงครามเวียดนาม กล่าวว่า Chris Lewa ของกลุ่มหลุยนิสิตโครงการอาระกันตอนนี้ ก็ไม่ได้เบียดเบียนชาติพันธุ์ และศาสนาเพียง แต่ความยากจน abject สิ้นหวัง และความโลภในชุมชนของตนเองที่ขาดผ้าสังคม และขับเคลื่อนโรฮิงยาออกจากแม้ว่าตำรวจ กองทัพเรือ และเจ้าหน้าที่ของรัฐอื่น ๆ กำไร โบรกเกอร์เองมีโรฮิงยาเกือบทั้งหมดข่าวเกี่ยวข้องสัมภาษณ์เก้าครอบครัวเด็กมีการดำเนินการ โดยผู้ มันยังสัมภาษณ์เหยื่อ 6 หนุ่ม ผู้นำชุมชนต่าง ๆ และเอาใน Sittweหม่องหม่อง หนึ่งในผู้นำชุมชน rattled ปิดชื่อโหลกว่าผู้ชายและผู้หญิงที่ทำงานเต็มเวลาเติมเรือขนส่งสินค้ามนุษย์ คนได้อย่างรวดเร็วเพื่อยืนยันพวกเขา พูดไม่เป็นความลับ เรือไม้ยักษ์ที่ทำ Tayub ได้ระหว่างเรือแรงห้า bobbing สัปดาห์ในอ่าวเบงกอลที่แยกพม่าและบังคลาเทศโบรกเกอร์สัญญาคนงานและนำเสนอสวยสาวโน้มสมรสถ้าพวกเขายอมรับกระดานเรือ มันอาจค่าใช้จ่ายให้คณะอะไร แต่การอพยพจะไม่รู้ว่า พวกเขาจะจัดขึ้นตัวประกัน ในค่ายป่า หรือ ในทะเลจนครอบครัวยากจนอย่างใดเกิดขึ้นกับเงินที่จ่ายค่าไถ่ตัว นักเคลื่อนไหวว่า ผู้หญิงบางคนท้ายถูกขายเป็นโสเภณีจนล่าสุด หยุดครั้งแรกสำหรับเรือออกจากอ่าวเบงกอลมีไทย ยาวถือว่าเป็นศูนย์กลางการค้าระดับภูมิภาค ผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กถูกมักจะจัดขึ้นจนกว่าโบรกเกอร์สามารถรวบรวมถึง $2000 จากญาติผู้ที่สามารถจ่ายอย่างต่อเนื่องเป็นต้นไป มักจะไปมาเลเซีย เนื่องจากประเทศมุสลิมหันหน้าขาดแคลนแรงงานไร้ฝีมือ ผู้ที่ไม่สามารถเกิดขึ้นกับเงินบางครั้งตี ฆ่า หรือซ้ายตาย ที่สงสัยแรงค่ายในภูเขาของประเทศไทย เจ้าหน้าที่ได้ขุดหลายสิบศพจากหลุมฝังศพตื้นตั้งแต่วันที่ 1 พฤษภาคม นอกจากนี้พวกเขายังได้จับกุมหลายสิบคน ตำรวจ นักการเมือง และ kingpin ค้าสงสัยปราบปราม อย่างไรก็ตาม มีสัจจะตั้งใจของ spooking ตัวแทนและนายหน้า ที่เริ่มต้นจับอพยพบริเวณชายฝั่งในเรือโอเวอร์โหลด กลัวจับ แคบเทินส์แข่งขันเรือ ผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กเพื่อปัดเป่าสำหรับตัวเองในทะเลออกจากฝั่งพม่า Tayub และคนอื่นบนเรือไม้ดูเหมือนชะตาที่จะพบชะตากรรมยิ่งแน่ใจเมื่อเรือซ้าย ว่ามันชัดเจนกับเรือพวกเขากำลังรอสำหรับการตามจำนวนผู้โดยสารปีนขึ้นไปประมาณ 300 พวกเขาได้เชื่อเรือเร็วตั้งเซล และครอบครัวของพวกเขาไม่เคยจะรู้อะไรเกิดบางคนจะทิ้ง แต่เฉพาะถ้าพวกเขาสามารถจ่ายได้อย่างใดโบรกเกอร์ใดก็ได้จาก $100 ถึง $300 ลงในของ Tayub คืน 12 บนเรือ เขาได้ยินมาดึงเรือขึ้นและเสียงดัง เขาตกใจที่ได้ยินคนเรียก "ออก มาคนจากพื้นที่ Sittwe" เขาวิ่งไปดาดฟ้ากับ 13 อื่น ๆ ชาย และหญิง สะดุดระหว่างร่างกายและขาของอีกแน่นบรรจุผู้โดยสารเด็กไม่รู้เรื่องแล้ว แต่พ่อแม่ได้เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้น และชำระเป็นผู้นำชุมชนท้องถิ่นเพื่อช่วยเหลือพวกเขา พวกเขา โต้เถียง เจรจา และก็ หลังจากการชำระหลายร้อยดอลลาร์ นายหน้าของเรือให้ disembark เมื่อพวกเขามาถึงที่ชายฝั่งชั่วโมงต่อมา ตาสีแดงจากร้องไห้และ stomachs ของพวกเขาเว้าหลังวันรับประทานอาหารอะไร แต่ handfuls กี่ข้าว และชิ้นมันฝรั่ง พวกเขาวิ่งไปปกครองแผ่นดินบางคนกล่าวว่า พวกเขารู้ว่าเมื่อลูกหายว่า มีที่เดียวที่พวกเขาอาจ: เรือ ทุกหมู่บ้านและค่ายในพื้นที่ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับเด็ก หรือญาติ และเพื่อนที่ขาดหายไป"เมื่อเราจากเรือ ส่วนเหลือของคนร้องไห้ และตะโกน Tayub กล่าวว่า "พวกเขาอยากกลับบ้าน เกินไป" แทน เขากล่าวว่า เรือชนะพวกเขา และยิงปืนของพวกเขาในพวกเขาหุบ__เชื่อมโยงผู้เขียนกด McDowell โรบินในย่างกุ้ง พม่า ส่วนการรายงานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sittwe พม่า (AP) - เด็กถูกผลักลงบนเรือไม้ที่มีหลายร้อยของชาวมุสลิมโรฮิงยาอื่น ๆ สำหรับวันที่ 14 ปีนั่งอยู่กับหัวเข่าของเขาก้มลงไปที่หน้าอกของเขากดขึ้นกับร่างกายขับเหงื่อในห้องโดยสารของความร้อนหืน. หญิงประคองไอทารก ลูกเรือเดินไปมาด้วยเข็มขัดและแท่งเหล็กที่โดดเด่นทุกคนที่กล้าที่จะพูดลุกขึ้นยืนหรือแม้กระทั่งผู้ที่อาเจียนออกมาจากกลิ่นเหม็นสะอิดสะเอียนและคลื่นกลิ้ง. โรฮิงญาได้รับการหลบหนีการประหัตประหารในพม่าส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธมานานหลายปี แต่ที่ไม่ได้ เหตุผลกลางโมฮัมหมัด Tayub จบลงบนเรือจอดทอดสมออยู่นอกชายฝั่งของรัฐยะไข่ทางตะวันตกของสองสัปดาห์ ago.He กล่าวว่าเขาถูกหลอกได้ง่ายๆโดยโบรกเกอร์ตอนนี้พะวงอยู่กับความยากจนและความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของความสิ้นหวัง. ชายสองคนเดินเข้ามาใกล้เขาในขณะที่เขาได้รับการดูแล วัวเขากล่าวว่าเขาเสนองานในประเทศมาเลเซียและบอกว่าถ้าเขาต้องการที่จะช่วยสร้างรายได้ให้กับครอบครัวของเขานี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเขา. พวกเขาพาเขาไปฝั่งด้านหลังของรถมอเตอร์ไซด์ของพวกเขารับรองว่าเขาจะนำเสนอไม่ได้ ต้องจ่ายสำหรับการนั่งเรือ เขาหวังว่าอย่างน้อยที่จะกลับบ้านแพ็คถุงและบอกลา แต่เมื่อถึงเวลานั้นมันก็สายเกินไปแล้ว. "ฉันไม่เคยไปเห็นแม่ของฉันอีกครั้ง" เขาคิดว่าเมื่อเรือภายในร่างกายของเขากดขึ้น แน่นกับคนแปลกหน้าในทุกด้าน "ผมอยากจะร้องไห้ แต่ผมรู้ว่าผมต้องการจะพ่ายแพ้อีกครั้งถ้าฉันไม่." Tayub มีทางรู้ว่ามีโอกาสน้อยที่จะออกจากพัน ๆ โรฮิงญาและบังกลาเทศติดอยู่ในทะเลตั้งแต่ปราบปรามเครือข่ายการค้ามนุษย์ไม่มี ในประเทศไทยเมื่อต้นเดือนนี้เหลือภูมิภาคต่อสู้กับวิกฤตด้านมนุษยธรรมอนุสาวรีย์ พวกเขามีการเจริญเติบโตที่อ่อนแอในแต่ละวันเป็นเนวีส์ในสามของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีการผลักดันเรือง่อนแง่นแออัดออกมาจากน้ำของตนแต่ละประเทศกลัวว่าสัญญาณของการยอมรับใด ๆ ที่อาจก่อให้เกิดการอพยพที่จะท่วมฝั่ง. ผู้รอดชีวิตกล่าวว่ามีผู้เสียชีวิตหลายสิบและ ตกใจมากขึ้นสหประชาชาติได้เตือนว่าเรืออาจจะเปลี่ยนเป็น "โลงศพที่ลอย." แต่ที่ไม่ได้หยุดโบรกเกอร์เหมือนคนที่เดินเข้ามาใกล้ Tayub ในพม่า ทั้งหมดยังคงมีความกระตือรือร้นที่จะได้รับ $ 100 พวกเขาได้รับจากกัปตันเรือแต่ละร่างกายส่งโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่พวกเขาออกตามหม่องหม่องซึ่งเป็นผู้นำในชุมชนที่ได้วิจัยการค้ามนุษย์ในค่ายในและรอบ ๆ Sittwe เมืองหลวงของรัฐยะไข่ . แม่ทัพรู้ว่าพวกเขาสามารถได้รับเงิน - หลายพันดอลลาร์ต่อคนจากสมาชิกในครอบครัว -. เมื่อพวกเขาออกจากน่านน้ำบกของประเทศสำหรับผู้ที่ติดอยู่ในเรือจนลูกเรือจะได้รับไปก่อนที่จะออกจากชายฝั่งเป็นยั่วเย้าใกล้ ไม่กี่ชั่วโมงออกไปโดยทางเรือ. "ผมอยากที่จะข้ามไปในน้ำและว่ายน้ำกลับบ้าน" Tayub กล่าวว่า "แต่ทีมงานทุกคนที่ติดอาวุธ. ผมรู้ว่าพวกเขาจะยิงฉัน." อ้างรัฐบาลพม่า 1,300,000 โรฮิงญาเป็น แรงงานข้ามชาติที่ผิดกฎหมายจากบังกลาเทศแม้หลายครอบครัวของพวกเขามาถึงรุ่นที่ผ่านมา พลเมืองปฏิเสธพวกเขาจะไร้สัญชาติอย่างมีประสิทธิภาพและต้องเผชิญหน้ากับความรุนแรงและการเลือกปฏิบัติของรัฐที่ได้รับการสนับสนุนมานานหลายทศวรรษ. หลังจากที่ประเทศ 50 ล้านเริ่มเคลื่อนจากการปกครองแบบเผด็จการประชาธิปไตยในปี 2011 ที่เพิ่งค้นเสรีภาพในการแสดงออกยกฝาปิดความเกลียดชังฝังลึกของเข้ม ถลกหนังชนกลุ่มน้อยทางศาสนาทำให้พวกเขาแม้จะมีความเสี่ยงมากขึ้น ถึง 280 โรฮิงญาจะถูกฆ่าตายตั้งแต่กลางปี ​​2012 และบางส่วนถูก 140,000 ไล่จากบ้านของพวกเขาโดยหัวรุนแรงอ้อยควง mobs พุทธ ตอนนี้พวกเขามีชีวิตอยู่ภายใต้เงื่อนไขการแบ่งแยกสีผิวเหมือนในค่ายที่พวกเขาไม่สามารถทำงานได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอหรือได้รับการดูแลทางการแพทย์. พวกเขาได้รับการบอกว่ามีโอกาสน้อยที่พวกเขาจะได้รับอนุญาตให้ลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งทั่วไปที่จะเกิดขึ้นและผู้ที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าพวกเขา ครอบครัวได้รับในประเทศนับตั้งแต่ได้รับเอกราชจากอังกฤษในปี 1948 อาจต้องเผชิญกับการถูกเนรเทศหรือคุมขังในค่ายไม่ จำกัด . เป็นผลมากกว่า 100,000 โรฮิงญาและบังกลาเทศที่อยู่ใกล้เคียงได้หลบหนีโดยทางเรือในช่วงสามปีที่ผ่านมาการอพยพที่ใหญ่ที่สุดของคนในเรือ ภูมิภาคตั้งแต่สงครามเวียดนามคริส Lewa ของกลุ่มผู้สนับสนุนที่ไม่แสวงหากำไรโครงการอาระกัน. กล่าวว่าตอนนี้มันไม่ได้เป็นเพียงการกดขี่ทางศาสนาและชาติพันธุ์ แต่ความยากจนต่ำต้อยความสิ้นหวังและความโลภในชุมชนของตัวเองที่มีการฉีกขาดโครงสร้างทางสังคมและการขับเคลื่อนโรฮิงญา ออกจาก. แม้ว่าตำรวจกองทัพเรือและกำไรเจ้าหน้าที่ของรัฐอื่น ๆ โบรกเกอร์ตัวเองเป็นโรฮิงญาเกือบทั้งหมด. ข่าวที่เกี่ยวข้องสัมภาษณ์เก้าครอบครัวที่มีเด็กได้รับการดำเนินการโดยเนื้อแท้ นอกจากนี้ยังมีผู้ที่ตกเป็นเหยื่อให้สัมภาษณ์หกหนุ่มผู้นำชุมชนหลายแห่งและลักลอบใน Sittwe. หม่องหม่องซึ่งเป็นหนึ่งในผู้นำชุมชน rattled ออกชื่อกว่าสิบคนและผู้หญิงที่ทำงานเต็มเวลาในการกรอกข้อมูลการขนส่งสินค้าทางเรือกับมนุษย์ ผู้อยู่อาศัยได้อย่างรวดเร็วเพื่อยืนยันพวกเขาบอกว่ามันเป็นความลับอีกต่อไป เรือไม้ยักษ์ที่ดำเนิน Tayub เป็นหนึ่งในห้าลำอพยพกระดกสัปดาห์ที่ผ่านมาในอ่าวเบงกอลที่แยกพม่าและบังคลาเทศ. โบรกเกอร์สัญญางานชายและมีหญิงสาวสวยโอกาสของการแต่งงานถ้าพวกเขาเห็นด้วยกับคณะกรรมการเรือ มันอาจจะเสียค่าใช้จ่ายพวกเขาไม่มีอะไรจะคณะกรรมการ แต่แรงงานข้ามชาติที่ไม่ทราบว่าพวกเขาจะถูกจับเป็นตัวประกันในค่ายในป่าหรือในทะเลจนครอบครัวที่ยากจนของพวกเขาอย่างใดเกิดขึ้นกับเงินเพียงพอที่จะจ่ายเงินค่าไถ่ของพวกเขา กิจกรรมยังบอกผู้หญิงบางคนจบลงด้วยการถูกขายเป็นโสเภณี. จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ จุดแรกสำหรับเรือออกจากอ่าวเบงกอลได้รับประเทศไทยถือว่าเป็นศูนย์กลางการค้าในภูมิภาค ผู้ชายผู้หญิงและเด็กมักจะถูกจัดขึ้นจนถึงโบรกเกอร์สามารถเก็บได้ถึง $ 2,000 จากญาติ. บรรดาผู้ที่สามารถจ่ายอย่างต่อเนื่องเป็นต้นไปมักจะไปยังประเทศมาเลเซียเพราะประเทศมุสลิมใบหน้าขาดแคลนแรงงานไร้ฝีมือ บรรดาผู้ที่ไม่สามารถเกิดขึ้นกับเงินที่ถูกตีบางครั้งถูกฆ่าตายหรือทิ้งให้ตาย ที่ค่ายอพยพผู้ต้องสงสัยในภูเขาทางภาคใต้ของประเทศไทยเจ้าหน้าที่ได้ขุดพบหลายสิบศพจากหลุมฝังศพตื้นตั้งแต่ 1 พฤษภาคมพวกเขาได้จับกุมหลายสิบคนรวมทั้งตำรวจนักการเมืองและการค้ามนุษย์ที่ต้องสงสัยว่าสิ่งสำคัญ. ปราบปราม แต่มีที่ไม่ได้ตั้งใจ ผลมาจากการ spooking ตัวแทนและโบรกเกอร์ที่เริ่มต้นการถือครองแรงงานข้ามชาติในต่างประเทศในเรือมากเกินไป กลัวการจับกุมกัปตันเรือที่ถูกทิ้งร้างทิ้งพันของผู้ชายผู้หญิงและเด็กที่จะดูแลตัวเองในทะเลเปิด. นอกชายฝั่งพม่า Tayub และคนอื่น ๆ บนเรือไม้ดูเหมือน destined เพื่อตอบสนองความชะตากรรมแม้ความไม่แน่นอนมากขึ้นเมื่อเรือด้านซ้าย แม้ว่ามันจะเป็นความชัดเจนให้กับผู้ที่อยู่ในคณะกรรมการสิ่งที่พวกเขากำลังรอ. ขณะที่จำนวนผู้โดยสารปีนขึ้นไปประมาณ 300 พวกเขาเชื่อว่าจะตั้งเรือแล่นเร็ว ๆ นี้และครอบครัวของพวกเขาจะไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น. บางคนมีความสามารถที่จะออก แต่ถ้าพวกเขาก็สามารถจ่ายค่านายหน้าใดก็ได้จาก $ 100 ถึง $ 300 ถึงฝั่ง. ในคืนวันที่ 12 Tayub บนเรือเขาได้ยินเสียงเรือดึงขึ้นและเสียงดัง เขาก็ตกใจได้ยินการเรียกร้องคน "ออกมาจากคนที่มาจากพื้นที่ Sittwe!" เขารีบวิ่งไปที่ดาดฟ้ากับ 13 เด็กคนอื่น ๆ และเด็กหญิงสะดุดระหว่างร่างกายและขาของอีกผู้โดยสารแน่น. เด็กไม่ได้รู้แล้ว แต่พ่อแม่ของพวกเขาได้เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นและจ่ายเป็นผู้นำชุมชนในท้องถิ่นที่จะช่วยเหลือ พวกเขา พวกเขาอ้างเจรจาและในที่สุดหลังจากการมอบหลายร้อยดอลลาร์นายหน้าเรือให้พวกเขาขึ้นฝั่ง เมื่อพวกเขามาถึงฝั่งชั่วโมงต่อมาจากดวงตาสีแดงร้องไห้และท้องของพวกเขาเว้าหลังวันของการรับประทานอาหารอะไร แต่กำมือไม่กี่ข้าวและมันฝรั่งชิ้นของพวกเขารีบวิ่งไปที่แขนของพ่อแม่. บางคนกล่าวว่าพวกเขารู้ว่าเมื่อเด็กของพวกเขาหายไปว่ามี เป็นเพียงหนึ่งในสถานที่ที่พวกเขาอาจจะ: เรือ ทุกหมู่บ้านและค่ายในพื้นที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กที่หายไปหรือญาติและเพื่อน. "เมื่อเราออกจากเรือที่เหลือของคนที่ได้รับการร้องไห้และตะโกน" Tayub กล่าวว่า "พวกเขาต้องการที่จะกลับบ้านด้วย." แต่เขากล่าวว่าลูกเรือชนะพวกเขาและยิงปืนในอากาศที่จะปิดพวกเขาขึ้น. __ เขียนข่าวที่เกี่ยวข้องโรบิน McDowell ในย่างกุ้งพม่าส่วนร่วมในการรายงานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซิตตเว พม่า ( AP ) - เด็กถูกผลักลงบนภาชนะไม้ร้อยอื่น ๆพื้นที่ของมุสลิม วัน อายุ 14 ปี นั่งกับหัวเข่างอเข้าไปในหน้าอกของเขาและพิงร่างกายขับเหงื่อในชั้นโดยสารเสียความร้อน ผู้หญิง

ไกวเปล ไอเด็ก ลูกเรือเดินกลับไปกลับมาด้วยเข็มขัดและแท่งเหล็ก โดดเด่น ใครที่กล้าพูดยืนหรือแม้แต่ผู้ที่อาเจียนและคลื่นไส้ กลิ่นเหม็นจากคลื่นกลิ้ง

ซึ่งได้หลบหนีการประหัตประหารเด่นพุทธพม่ามานานหลายปี แต่นั่นไม่ใช่เหตุผล tayub กลาง Mohammad สิ้นสุดขึ้นบนเรือทอดสมอนอกชายฝั่งตะวันตกของรัฐยะไข่เมื่อสองสัปดาห์ก่อน เขาบอกว่าเขาเป็นเพียงกลอุบายของโบรกเกอร์ตอนนี้ capitalizing ในความยากจนและความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของความสิ้นคิด

ผู้ชายสองคนมาหาเขา ในขณะที่เขากำลังเลี้ยงวัว เขากล่าวว่า การเสนองานเขาในมาเลเซีย และบอกว่าถ้าเขาอยากจะช่วยหาเงินให้ครอบครัว นี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเขา

พวกนั้นพาเขาไปยังชายฝั่งบนหลังของ มอเตอร์ไซด์ของพวกเขาเสนอรับรองเขาจะไม่ต้องจ่ายสำหรับการขี่เรือเขาหวังว่าอย่างน้อยกลับบ้าน เก็บของใส่กระเป๋า แล้วบอกลา แต่ตอนนั้นมันก็สายไปแล้ว

" ผมจะไม่ได้เห็นหน้าแม่อีกแล้ว เขาคิดว่าเมื่อภายในเรือ ร่างกายของเขากดไว้แน่น กับคนแปลกหน้าในทุกด้าน " ฉันอยากจะร้องไห้ แต่ฉันว่าฉันแพ้อีกแล้ว "

ถ้าฉันไม่tayub ไม่มีทางรู้หรอกว่ามันเป็นโอกาสของทางออกเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับหลายพันของชาวโรฮิงยาที่ตกค้าง และบังกลาเทศในทะเลตั้งแต่ปราบปรามเครือข่ายการค้ามนุษย์ในประเทศไทยเดือนก่อนหน้านี้ออกจากพื้นที่ต่อสู้กับอนุสาวรีย์วิกฤตด้านมนุษยธรรม .พวกเขาจะเติบโตลดลงในแต่ละวันเป็นกองทัพเรือของทั้งสามประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้ผลักออกของตนแน่นเรือบนน้ำ แต่ละชาติ กลัว ว่า มีร่องรอยของการยอมรับอาจทำให้คนอพยพจะท่วมชายฝั่ง

ผู้รอดชีวิตกล่าวว่าหลายสิบตายและมากขึ้นกับสหประชาชาติได้เตือนว่า เรือเปิด เป็นลอย " โลงศพ "

แต่ที่ไม่ได้หยุดโบรกเกอร์เหมือนคนที่เข้าหา tayub ในพม่า ทั้งหมดยังกระตือรือร้นที่จะได้รับ $ 100 จะได้รับจากเรือของกัปตันสำหรับร่างกายแต่ละส่ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่พวกเขาออกไปตามหม่องหม่อง , ผู้นำชุมชน ที่ได้วิจัยการค้าในค่ายใน และ รอบ ๆซิตตเว เมืองหลวงของรัฐยะไข่

กัปตันรู้ว่าพวกเขาจะได้รับเงินมากขึ้น - พันดอลลาร์ต่อคน จากสมาชิกในครอบครัวเมื่อพวกเขาออกจากประเทศบกน้ำ

สำหรับผู้ที่ติดอยู่ภายในเรือ จนลูกเรือจะได้รับเชิญไป ชายฝั่งเป็นยั่วเย้าปิดไม่กี่ชั่วโมง โดยเรือ

" ฉันต้องการ กระโดดลงไปในน้ำและว่ายน้ำกลับบ้าน " tayub กล่าวว่า " แต่ลูกเรือทั้งหมดถูกอาวุธผมรู้ว่าพวกเขาจะยิงฉัน . "

เรียกร้องรัฐบาลพม่า 1.3 ล้าน ซึ่งผิดกฎหมาย แรงงานข้ามชาติจากประเทศเพื่อนบ้าน บังกลาเทศ แม้ว่าหลายครอบครัวมาถึงรุ่นที่แล้ว ปฏิเสธความเป็นพลเมือง พวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพไร้สัญชาติและต้องเผชิญกับความรุนแรง และรัฐสนับสนุนการทศวรรษที่ผ่านมา

หลังจากประเทศที่ 50 ล้านเริ่มย้ายจากเผด็จการสู่ประชาธิปไตยใน 2011เสรีภาพในการแสดงออกใหม่ยกฝาออกความเกลียดชังที่หยั่งรากลึกของผิวคล้ำชนกลุ่มน้อยทางศาสนา ทำให้พวกเขาจะอ่อนแอมากขึ้น ถึง 280 ชาวโรฮิงยาที่ถูกฆ่าตั้งแต่กลาง 2012 และ 140 , 000 ถูกไล่จากบ้านโดยอีโต้กวัดแกว่งหัวรุนแรงชาวพุทธ mobs . ตอนนี้พวกเขาอยู่ภายใต้การแบ่งแยกสีผิว เช่นเงื่อนไขในค่ายที่พวกเขาไม่ทำงานได้รับการศึกษาที่เพียงพอหรือได้รับการดูแลทางการแพทย์ที่ .

พวกเขาได้รับการบอก มันก็มีโอกาสที่พวกเขาจะได้รับอนุญาตให้ลงคะแนนในการเลือกตั้งทั่วไปที่จะเกิดขึ้น และผู้ที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าครอบครัวของพวกเขาได้รับในประเทศตั้งแต่ได้รับเอกราชจากอังกฤษในปี พ.ศ. 2491 ได้เผชิญกับพฤติกรรมหรือไม่แน่นอนกักกันในค่าย

เป็นผลจาก มากกว่า 100000 โรฮิงญาบังกลาเทศได้หนีโดยเรือและเพื่อนบ้านในช่วง 3 ปี ที่ใหญ่ที่สุดของเรืออพยพผู้คนในภูมิภาค ตั้งแต่สงครามเวียดนามว่า คริส เลว่า ของกลุ่มผู้สนับสนุนโครงการไม่แสวงหาผลกำไรระกัน

ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเพียงศาสนาและชาติพันธุ์ แต่ความยากจนอย่างข่มเหง ,ความสิ้นหวังและความโลภภายในตนเอง ชุมชนที่ได้ฉีกผ้าสังคมและผลักดันชาวโรฮิงญาออกไป

แม้ว่าตำรวจ ทหารเรือ และข้าราชการอื่น ๆกำไรโบรกเกอร์เองเกือบทั้งหมดเป็นชาวโรฮิงญา

กดที่เกี่ยวข้องสัมภาษณ์เก้าครอบครัวที่มีเด็กได้รับการถ่ายด้วยค้า . นอกจากนี้ยังให้สัมภาษณ์ 6 เหยื่อสาวผู้นำชุมชนและหลายลักลอบในซิตตเว

หม่องหม่อง , หนึ่งในผู้นำชุมชน rattled ปิดชื่อของมากกว่าโหลชายและหญิงทำงานเต็มเวลาให้กับเรือขนส่งสินค้าของมนุษย์ ผู้อยู่อาศัยได้อย่างรวดเร็วเพื่อยืนยันว่ามันไม่มีความลับยักษ์ไม้เรือที่บรรทุก tayub ของห้าเรืออพยพอีกสัปดาห์สุดท้ายในอ่าวเบงกอลที่แยกพม่าและบังคลาเทศ .

โบรกเกอร์สัญญางานชายและเสนอสาวสวยสาวโอกาสของการแต่งงานถ้าพวกเขาเห็นด้วยกับคณะกรรมการเรือ มันอาจจะเสียค่าใช้จ่ายพวกเขาไม่มีอะไรให้บอร์ดแต่ผู้อพยพนั้นไม่รู้ว่าพวกเขาจะถูกจับเป็นตัวประกันในค่ายป่าหรือทะเลจนกว่าครอบครัวยากจนก็มากับเงินเพียงพอที่จะจ่ายค่าไถ่ตัวของพวกเขา นักกิจกรรมบอกว่า ผู้หญิงบางคนท้ายถูกขายเป็นโสเภณี

จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ , หยุดแรกสำหรับเรือออกจากอ่าวเบงกอล คือ ไทย ยาว ถือว่าเป็นศูนย์กลางการค้าของภูมิภาค ผู้ชายผู้หญิงและเด็กมักจะถูกจัดขึ้นจนถึงโบรกเกอร์สามารถเก็บได้ถึง $ 2000 จากญาติ

ผู้ที่สามารถจ่ายอย่างต่อเนื่องจึงมักจะไปมาเลเซีย เพราะมุสลิมประเทศประสบปัญหาการขาดแคลนแรงงานไร้ฝีมือ . ผู้ที่ไม่ได้มาด้วยเงิน บางครั้งตี ถูกทิ้งให้ตาย ที่ค่ายผู้อพยพสงสัยในภูเขาของภาคใต้เจ้าหน้าที่ได้ขุดพบจากหลุมฝังศพตื้นหลายสิบศพ ตั้งแต่วันที่ 1 พฤษภาคม พวกเขาถูกจับกุมหลายสิบคน รวมทั้งตำรวจ นักการเมืองและพ่อค้าค้าสงสัย

การปราบปราม แต่ได้ผลที่ไม่ได้ตั้งใจของ spooking ตัวแทนและโบรกเกอร์ ที่เริ่มจับแรงงานข้ามชาติในต่างประเทศในเพียบเรือ . กลัวจับกุมแม่ทัพทิ้งเรือออกจากนับพันของชายและหญิงและเด็กเพื่อปัดเป่าสำหรับตัวเองในมหาสมุทรเปิด

นอกชายฝั่งพม่า tayub และทุกคนบนเรือไม้ดูเหมือน destined เพื่อตอบสนองมากขึ้น โชคชะตาที่ไม่แน่นอน เมื่อเรือทิ้ง แต่มันก็ชัดเจนกับผู้ที่อยู่ในคณะกรรมการที่พวกเขากำลังรอ

เป็น จำนวนผู้โดยสารขึ้นไปประมาณ 300 ,พวกเขาเชื่อว่าเรือจะออกเดินทาง และครอบครัวของพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

บางสามารถไป ถ้าเพียงแต่พวกเขาสามารถบางครั้งจ่ายโบรกเกอร์ใดก็ได้จาก $ 100 ถึง 300 เหรียญ ให้ขึ้นฝั่ง tayub

ในคืน 12 บนกระดาน เขาได้ยินเสียงเรือดึงขึ้น เสียงดัง เขาตกใจที่ได้ยินเสียงใครบางคนเรียก " ออกมาจากบริเวณซิตตเว !" เขารีบวิ่งไปที่ดาดฟ้ากับชายอื่น 13 หญิง สะดุดระหว่างร่างกายและขาของอีกคนแน่นผู้โดยสาร

เด็กๆไม่รู้แล้ว แต่พ่อแม่ของพวกเขาได้เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้น และให้ผู้นำชุมชนท้องถิ่นเพื่อช่วยเหลือพวกเขา พวกเขาทะเลาะกัน เจรจา และในที่สุด หลังจากส่งหลายร้อยดอลลาร์ , โบรกเกอร์ของยานให้ขึ้นฝั่งเมื่อพวกเขามาถึงชั่วโมงฝั่งต่อมาตาสีแดงจากการร้องไห้และท้องเว้าหลังวันกินแต่ไม่กี่กอบข้าว และชิ้นมันฝรั่ง พวกเขารีบวิ่งไปที่อ้อมกอดของพ่อแม่

บางคนกล่าวว่าพวกเขารู้ว่าเมื่อลูกของตนหายไปนั้นมีสถานที่เดียวที่พวกเขาอาจจะ : เรือทุกหมู่บ้านและค่ายในพื้นที่ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กที่ขาดหายไป หรือ ญาติ และเพื่อน ๆ

" เมื่อเราออกมาจากเรือ , ส่วนที่เหลือของคนร้องไห้และตะโกนว่า " tayub กล่าว พวกเขาอยากกลับบ้านเหมือนกัน แทน เขา กล่าวว่า ลูกเรือที่เอาชนะพวกเขาได้ และยิง ปืนของพวกเขาในอากาศเพื่อปิดปากพวกเขา __



กดที่เกี่ยวข้องนักเขียนโรบิน McDowell ในย่างกุ้ง , พม่า , สนับสนุนการรายงานนี้