When I frame the menu and hang it i

When I frame the menu and hang it in my dining room I choose a particular section, a certain
page; I might add a coloured mat to frame a title, or an image. We choose frames to tell us what
we need to look at in a picture, what is personally significant; what we want to share.1
As instructional designers in higher education institutions, we live within embedded frames that
define our missions, goals, and practices. What are these frames? What images fill these frames
and who is involved in creating them? If one frame replaces another, how does the focus change?
As instructional designers and researchers of instructional design we have been exploring this
idea of frames as a problem of practice. We believe that instructional designers are creators of
meaningful images within frames that reflect constantly interacting personal, professional,
institutional, and social visions and goals. These frames are described and mediated through a
series of conversations — with our personal and professional histories, our discipline, our
colleagues, our clients, our institutional and cultural contexts and, most importantly, our values.
We believe that there is a reciprocal relationship between design and conversation: conversation
is design, and design emerges through conversation. Further, as we live our personal/professional
lives in a series of conversations we believe that we can understand our practice through a series
of constant collaborative conversations with designers. But we know that conversation is not
always deliberate, nor do instructional designers always reflect deeply on conversations they
have. Therefore, it was an intention of our research to have conversations with designers that are
deliberate and that encourage deep reflection about their purpose and practice.
We have said elsewhere (c.f. Campbell, Gibson, & Gramlich, 2005; Campbell, Schwier, &
Kenny, 2005) that through their work with others instructional designers engage in a process of
professional and personal transformation that has the potential to transform the institution through
faculty–client relationships. We accept that learning involves shared thinking or understanding
and is most effective if embedded in social experience and situated in authentic problem-solving
contexts (cf. Glaser, 1991; Jonassen, Dyer, Peters, Robinson, Harvey, King, & Loughner, 1997;
Rogoff, 1990). The instructional design process is rarely played out in social isolation; instead
designers and others develop new ideas and understandings in social contexts. This may be a
form of cultural learning or collaborative learning for those engaged in the interaction: designers,
faculty, administrators, technical staff, and students. Exploiting the metaphor of instructional
design as conversation has implications for both personal and social action. Understanding this
process through conversation has implications for both professional and methodological change
in our field.
In this paper we offer instructional designers’ stories of practice through which we explore two
interconnected theoretical frames using four lenses: reflexivity, voice, strong objectivity, and
power/authority. These lenses themselves are woven together by the idea of moral action. One
frame is methodological (that is, conversation as inquiry), a case for narrative inquiry as an
alternative frame for research in educational technology; and the other is practice-based (that is,
instructional design as conversation). The stories are drawn from the data set of 49 research
conversations with more than twenty instructional designers in higher education institutions in
Canada. This was part of a three-year study funded by the Social Sciences and Humanities
Research Council. There are several purposes for this study and its products. As a reflexive
project we share our stories as practitioners and, as conversational partners and in community,
‘reformulate our conceptions of identity and self-hood’ (Goodson, 1995, p. 3). This is one of a
series of completed and developing papers that will explore identity, social action and community
and challenge us to think about instructional design research in alternative ways. Ultimately, even
though much continues to be written about the effect of technology and computers on society,
designers do not necessarily see their agency in the development of a knowledge economy that
reflects culturally biased views of teaching, learning, and the construction of knowledge.
1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันกรอบเมนู และวางในห้องรับประทานอาหาร จะเลือกส่วนใดส่วน มีบาง
หน้า อาจเพิ่มพรมสีกับเฟรมชื่อ หรือรูปภาพ เราเลือกเฟรมเพื่อบอกอะไร
เราต้องมองในภาพ อะไรเป็นตัวสำคัญ สิ่งที่เราต้องการ share.1
As ออกแบบจัดการเรียนการสอนในสถาบันอุดมศึกษา เราสดภายในฝังเฟรมที่
กำหนดภารกิจของเรา เป้าหมาย และปฏิบัติการ เฟรมเหล่านี้คืออะไร รูปใดใส่เฟรมเหล่านี้
และผู้เกี่ยวข้องในการสร้างพวกเขา ถ้าเฟรมหนึ่งแทนอีก ไม่โฟกัสเปลี่ยนอย่างไร?
ออกแบบจัดการเรียนการสอนและนักวิจัยของเรามีการสำรวจซึ่งการออกแบบการสอน
คิดของเฟรมที่เป็นปัญหาของการปฏิบัติการ เราเชื่อว่า นักออกแบบการเรียนการสอนเป็นผู้สร้าง
ภาพสื่อความหมายภายในกรอบที่แสดงโต้ตอบตลอดเวลาส่วนตัว มืออาชีพ,
สถาบัน และสังคมวิสัยทัศน์และเป้าหมายการ เหล่านี้จะอธิบาย และ mediated ผ่านการ
ชุดสนทนา — มีของส่วนบุคคล และเป็นมืออาชีพ ระเบียบวินัยของเรา ของเรา
เพื่อนร่วมงาน ลูกค้า บริบททางวัฒนธรรม และสถาบันของเราและ สำคัญ คุณค่า
เราเชื่อว่า มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันระหว่างการออกแบบและการสนทนา: สนทนา
และออกแบบ ออกแบบขึ้นผ่านบทสนทนา เพิ่มเติม เราอยู่ของเราส่วนตัว/มืออาชีพ
อยู่ในชุดของการสนทนา เราเชื่อว่า เราสามารถเข้าใจปฏิบัติของเราผ่านชุด
ของคงสนทนาร่วมกับนักออกแบบ แต่เรารู้ว่า บทสนทนาไม่ได้
เสมอเอาเปรียบ หรือทำการออกแบบการเรียนการสอนเสมอสะท้อนลึกในบทสนทนานั้น
ได้ ดังนั้น มันเป็นความตั้งใจของเราวิจัยให้สนทนากับนักออกแบบที่
เอาเปรียบ และที่สนับสนุนให้สะท้อนลึกเกี่ยวกับการวัตถุประสงค์และปฏิบัติการ
เราเคยกล่าวอื่น ๆ (c.f. Campbell กิบสัน & Gramlich, 2005 Campbell, Schwier &
เคนนี 2005) ที่ผ่านงานกับผู้อื่น ออกแบบจัดการเรียนการสอนมีส่วนร่วมในกระบวนการของ
แปลงมืออาชีพ และส่วนบุคคลที่มีศักยภาพในการแปลงสถาบันผ่าน
คณะ – ลูกค้าสัมพันธ์ เรายอมรับว่า เรียนเกี่ยวข้องร่วมคิดหรือเข้าใจ
และถ้ามีประสิทธิภาพสูงสุดในสังคมประสบการณ์ และแห่งอาหารปัญหา
บริบท (cf Glaser, 1991 Jonassen ไดร์เป่า Peters โรบินสัน ฮาร์วี่ คิง & Loughner, 1997;
Rogoff, 1990) ไม่ค่อยมีเล่นการออกแบบการสอนออกแยกสังคม แทน
ออกแบบและผู้พัฒนาแนวความคิดใหม่และเปลี่ยนความเข้าใจในบริบททางสังคม อาจเป็น
รูปแบบของวัฒนธรรมการเรียนรู้หรือเรียนรู้ร่วมกันสำหรับผู้ที่เข้าร่วมในการโต้ตอบ: ออกแบบ,
คณะ ผู้ดูแล เจ้าหน้าที่ทางเทคนิค และนักเรียน Exploiting เทียบของสอน
ออกแบบสนทนามีผลสำหรับการดำเนินการทั้งส่วนบุคคล และสังคม ความเข้าใจนี้
กระบวนการผ่านการสนทนามีผลการเปลี่ยนแปลงทั้งมืออาชีพ และ methodological
ในฟิลด์ของเรา.
ในเอกสารนี้ เรานำเสนอเรื่องราวของนักออกแบบจัดการเรียนการสอนฝึกที่เราสำรวจสอง
เข้าใจกรอบทฤษฎีที่ใช้เลนส์สี่: reflexivity เสียง ปรวิ สัยแข็งแกร่ง และ
พลังงาน/หน่วยงาน เลนส์เหล่านี้เองที่ทอกันตามความคิดของการกระทำทางศีลธรรม หนึ่ง
เฟรมมี methodological (นั่นคือ สนทนาเป็นคำถาม), กรณีสำหรับการสอบถามที่บรรยายเป็นการ
เฟรมอื่นเพื่อการวิจัยด้านเทคโนโลยีการศึกษา และอื่น ๆ ที่เป็นการปฏิบัติตาม (นั่นคือ,
สอนการออกแบบเป็นการสนทนา) เรื่องราวจะวาดจากชุดข้อมูลวิจัย 49
สนทนากับยี่สิบกว่าออกแบบจัดการเรียนการสอนในสถาบันอุดมศึกษาใน
แคนาดา นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาสามปีที่ได้รับการสนับสนุนจากสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์
สภาวิจัย มีวัตถุประสงค์ต่าง ๆ ในการศึกษานี้และผลิตภัณฑ์ เป็นการสะท้อนกลับ
เราแบ่งปันเรื่องราวของเรา เป็นผู้ และ เป็นคู่สนทนา และ ใน ชุมชน โครงการ
'reformulate เรา conceptions ของตน และตนเองควัน' (Goodson, 1995, p. 3) นี้เป็นหนึ่ง
ชุดเอกสารเสร็จสมบูรณ์แล้ว และกำลังพัฒนาที่จะสำรวจตัวตน การกระทำทางสังคม และชุมชน
และท้าทายให้คิดเกี่ยวกับการวิจัยการออกแบบการสอนวิธีอื่น แม้แต่ในที่สุด
แม้ว่ามากยังได้เขียนเกี่ยวกับผลกระทบของเทคโนโลยีและคอมพิวเตอร์ในสังคม,
ออกแบบไม่จำเป็นต้องเห็นตัวแทนของพวกเขาในการพัฒนาเศรษฐกิจความรู้ที่
สะท้อนมุมมองวัฒนธรรม biased สอน เรียนรู้ และการก่อสร้างของความรู้
1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนกรอบเมนูและแขวนมันไว้ในห้องรับประทานอาหารของฉันฉันเลือกส่วนเฉพาะ หน้าบาง
; ฉันอาจเพิ่มเสื่อสีเฟรมชื่อหรือภาพ เราเลือกเฟรมที่จะบอกเราว่า
เราต้องดูในรูป อะไรคือตัวตนที่สำคัญ ; สิ่งที่เราต้องการที่จะแบ่งปัน 1
เป็นนักออกแบบการสอนในสถาบันอุดมศึกษา เราอยู่ภายในกรอบที่กำหนดภารกิจฝังตัว
ของเราเป้าหมายและแนวทางปฏิบัติ อะไรคือกรอบเหล่านี้ ? แล้วภาพเต็มเฟรม
เหล่านี้ และผู้ที่เกี่ยวข้องในการสร้างพวกเขา ถ้าเฟรมแทนอื่น แล้วเปลี่ยนโฟกัส ?
เป็นนักออกแบบการเรียนการสอนและการวิจัยการออกแบบการสอนเราได้สำรวจความคิดของเฟรมนี้
เป็นปัญหาของการปฏิบัติ เราเชื่อว่าการเป็นนักออกแบบผู้สร้าง
ภาพที่สะท้อนอยู่ภายในกรอบมีความหมายการโต้ตอบส่วนบุคคล , มืออาชีพ ,
สถาบันและสังคม วิสัยทัศน์ และเป้าหมาย ภาพเหล่านี้จะอธิบาย และโดยผ่านชุดของการสนทนาของเรา
- ประวัติส่วนบุคคลและมืออาชีพของเราวินัยของเรา
เพื่อนร่วมงานของเราลูกค้าของเราและบริบททางวัฒนธรรมของสถาบัน และที่สำคัญที่สุดคือ ค่าของเรา
เราเชื่อว่า มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันระหว่างการออกแบบและการสนทนาการสนทนา
ออกแบบและการออกแบบที่ปรากฏผ่านการสนทนา เพิ่มเติม เราใช้ชีวิตของเรา
มืออาชีพส่วนตัว / ในชุดของการสนทนา เราเชื่อว่า เราสามารถเข้าใจการปฏิบัติของเราผ่านชุดของการสนทนาร่วมกัน
คงที่กับนักออกแบบ แต่เราว่าเรื่องนี้ไม่ใช่
สุขุมเสมอ หรือนักออกแบบการเรียนการสอนมักจะสะท้อนลึกในการสนทนาพวกเขา
. ดังนั้น มันคือความตั้งใจของการวิจัยของเราที่จะมีการสนทนากับนักออกแบบที่
โดยเจตนาและส่งเสริมลึกสะท้อนเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และการปฏิบัติ .
เราพูดที่อื่น ( ซี. เอฟ แคมป์เบลล์ กิ๊บสัน &แกรมลิช , 2005 ; Campbell , schwier &
, เคนนี่2005 ) ที่ผ่านงานของพวกเขากับคนอื่น ๆ การสอนแบบมีส่วนร่วมในกระบวนการของการเปลี่ยนแปลง
มืออาชีพและส่วนบุคคลที่มีศักยภาพในการเปลี่ยนสถาบันผ่าน
คณะ–ลูกค้าความสัมพันธ์ เรายอมรับว่า การเรียนรู้เกี่ยวกับร่วมกันคิดหรือความเข้าใจ
และมีประสิทธิภาพมากที่สุดถ้าอยู่ในประสบการณ์ทางสังคมและตั้งอยู่ในบริบทการแก้ปัญหา
แท้ ( CF .เกลเซอร์ , 1991 ; jonassen ไดเออร์ , ปีเตอร์ โรบินสัน ฮาร์วีย์ กษัตริย์ & ลัฟเนอร์ , 1997 ;
โรกอฟ , 2533 ) กระบวนการออกแบบการสอนไม่ค่อยออกมาเล่นในสังคมต่างหาก แทน
นักออกแบบและพัฒนาความคิดใหม่ ๆและความเข้าใจในบริบททางสังคม นี่อาจเป็นรูปแบบของการเรียนรู้วัฒนธรรม
หรือการเรียนรู้ร่วมกัน สำหรับผู้ร่วมในการโต้ตอบ : นักออกแบบ ,
คณะผู้บริหารนักศึกษา เจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคและ การเปรียบเทียบหลักสูตร
เป็นบทสนทนามีผลกระทบต่อทั้งบุคคลและสังคมการกระทำ เข้าใจกระบวนการนี้
ผ่านการสนทนาได้สำหรับทั้งมืออาชีพและวิธีการเปลี่ยน

ในงานของเรา ในกระดาษนี้เราให้นักออกแบบการสอนเรื่องราวของการปฏิบัติที่เราสำรวจสอง
ที่เชื่อมโยงทฤษฎีเฟรมใช้สี่เลนส์ reflexivity เสียงเป้าหมายแข็งแรงและ
/ อำนาจ เลนส์เหล่านี้เองทอเข้าด้วยกัน โดยความคิดของการกระทำทางศีลธรรม หนึ่ง
กรอบระเบียบวิธี ( นั่นคือการสนทนาที่สอบถาม ) , กรณีสำหรับการสอบถามเป็น
ทางเลือกกรอบการวิจัยทางเทคโนโลยีการศึกษา และอื่น ๆ การปฏิบัติตาม ( คือ
การออกแบบการสอน เช่น การสนทนา ) เรื่องที่วาดจากชุดข้อมูลสำหรับการวิจัย
สนทนากับยี่สิบกว่านักออกแบบการเรียนการสอนในสถาบันอุดมศึกษาใน
แคนาดา นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาสามปีได้รับทุนสนับสนุนจากสภาวิจัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์
. มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลายและผลิตภัณฑ์ของมัน หัวข้อ :
เป็นโครงการที่เราแบ่งปันเรื่องราวของเราเป็นผู้ปฏิบัติและเป็นพันธมิตรการสนทนาและในชุมชน ,
'reformulate มโนทัศน์ของเรา เอกลักษณ์ และเครื่องดูดควัน ตัว ( กู๊ดสัน , 2538 , หน้า 3 ) นี้เป็นหนึ่งในชุดของเสร็จ
และพัฒนาเอกสารที่จะสํารวจตัวตน , กิจกรรมทางสังคมและชุมชน
และท้าทายเราคิดเกี่ยวกับการวิจัยการออกแบบการสอนในรูปแบบทางเลือก ในที่สุดแม้
ถึงแม้ว่ามากยังคงที่จะเขียนเกี่ยวกับผลกระทบของเทคโนโลยี และคอมพิวเตอร์ในสังคม
นักออกแบบไม่จําเป็นต้องเห็นตัวแทนของพวกเขาในการพัฒนาเศรษฐกิจความรู้ที่สะท้อนอคติทางวัฒนธรรม
มุมมองของการเรียน การสอน และการสร้างความรู้
1