Physical and chemical processing of

Physical and chemical processing of feed ingredients and feeding management strategies are major instruments of manipulating amount and site of starch digestion in the gastrointestinal tract. Generally, as rumen escape of starch increases, postruminal starch digestion increases, and there does not appear to be a limitation to intestinal starch digestion. However, the efficiency with which postruminal starch is digested decreases, which represents a limitation that warrants investigation. Even though digestible dietary starch is presented to the intestine, there is no net glucose absorption at the portal vein, and plasma glucose levels remain relatively unaffected. This result may be associated with the large metabolic requirement for postruminally absorbed glucose, which is preferentially used for oxidative metabolism at the visceral tissue level. In addition, peripheral glucose concentration is highly regulated. A possible implication is that the exogenous glucose supply may spare endogenously synthesized glucose for gut metabolism, allowing more to be directed to the mammary gland. Amino acids also may be spared (less metabolism of dietary and tissue amino acids in the gut). Current production studies yield no clear evidence as to the benefits of postruminal digestion of starch to enhance milk yield or to change its composition. However, studies suggest that starch digested postruminally is used more efficiently for milk synthesis than that digested in the rumen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางกายภาพ และทางเคมีกระบวนการส่วนผสมอาหารสัตว์ และอาหารกลยุทธ์การจัดการเป็นเครื่องมือสำคัญของการจัดการกับเงินและไซต์ของแป้งการย่อยอาหารในระบบทางเดิน โดยทั่วไป เป็นต่อหนีของ แป้งเพิ่ม ขึ้น เพิ่มการย่อยอาหารแป้ง postruminal และไม่ต้อง ย่อยอาหารลำไส้แป้งจำกัด อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพการย่อยแป้ง postruminal ลดลง ซึ่งแสดงถึงข้อจำกัดที่วอร์แรนต์ตรวจสอบ แม้ว่าอาหารแป้ง digestible แสดงถึงลำไส้ มีไม่ดูดซึมกลูโคสสุทธิที่หลอดเลือดดำพอร์ทัล และระดับน้ำตาลในพลาสมามีผลกระทบค่อนข้าง ผลนี้อาจเกี่ยวข้องกับความต้องการเผาผลาญที่ใหญ่สำหรับ postruminally ดูดซึมกลูโคส ซึ่งโน้ตใช้ oxidative เผาผลาญในระดับเนื้อเยื่ออวัยวะภายใน นอกจากนี้ ความเข้มข้นของกลูโคสต่อพ่วงสูงกำหนด ปริยายได้เป็นกลูโคสบ่อยอุปทานอาจอะไหล่ endogenously สังเคราะห์กลูโคสการเผาผลาญอาหารลำไส้ ช่วยเพิ่มเติมเพื่อนำไปสู่ต่อมน้ำนม กรดอะมิโนยังอาจจะช่วย (น้อยเผาผลาญกรดอะมิโนอาหารสำหรับผู้และเนื้อเยื่อในลำไส้) ศึกษาการผลิตปัจจุบันผลผลิตหลักฐานไม่ชัดเจนเป็นประโยชน์ของการย่อยอาหาร postruminal ของแป้ง เพื่อเพิ่มผลผลิตน้ำนม หรือ การเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของภาพ อย่างไรก็ตาม การศึกษาแนะนำว่า เจ่า postruminally แป้งใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพในการสังเคราะห์น้ำนมมากกว่าที่ต้องการในการต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประมวลผลทางกายภาพและเคมีของวัตถุดิบอาหารและการให้อาหารกลยุทธ์การจัดการเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการจัดการกับปริมาณและเว็บไซต์ของการย่อยแป้งในระบบทางเดินอาหาร โดยทั่วไปในขณะที่หลบหนีการเพิ่มขึ้นของกระเพาะแป้งเพิ่มขึ้นของการย่อยอาหารแป้ง postruminal และมีไม่ดูเหมือนจะเป็นข้อ จำกัด ในการย่อยอาหารลำไส้แป้ง แต่ประสิทธิภาพที่ postruminal แป้งถูกย่อยลดลงซึ่งหมายถึงข้อ จำกัด ที่ใบสำคัญแสดงสิทธิการตรวจสอบ แม้ว่าอาหารจำพวกแป้งที่ย่อยจะนำเสนอให้ลำไส้ไม่มีการดูดซึมกลูโคสสุทธิหลอดเลือดดำพอร์ทัลและระดับน้ำตาลในเลือดยังคงได้รับผลกระทบค่อนข้าง ผลที่ได้นี้อาจจะเกี่ยวข้องกับความต้องการการเผาผลาญกลูโคสขนาดใหญ่สำหรับดูดซึม postruminally ซ​​ึ่งจะใช้สำหรับการเผาผลาญพิเศษออกซิเดชันในระดับเนื้อเยื่ออวัยวะภายใน นอกจากนี้ความเข้มข้นของกลูโคสต่อพ่วงการควบคุมอย่างมาก อาการที่เป็นไปได้คือการที่ระดับน้ำตาลในการจัดหาจากภายนอกอาจสำรองกลูโคสสังเคราะห์ endogenously สำหรับการเผาผลาญลำไส้ช่วยให้มากขึ้นที่จะถูกนำไปยังต่อมน้ำนม กรดอะมิโนก็อาจจะรอด (การเผาผลาญอาหารน้อยลงและเนื้อเยื่อกรดอะมิโนในลำไส้) การศึกษาการผลิตในปัจจุบันผลผลิตไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนเป็นประโยชน์ของการย่อยอาหาร postruminal ของแป้งเพื่อเพิ่มผลผลิตน้ำนมหรือการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของมัน อย่างไรก็ตามการศึกษาแสดงให้เห็นว่าแป้งย่อย postruminally ถูกนำมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการสังเคราะห์นมกว่าการย่อยในกระเพาะรูเมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางกายภาพและเคมีของส่วนผสมอาหารและการให้อาหาร การจัดการเป็นเครื่องมือหลักของกลยุทธ์การจัดการเงินและเว็บไซต์ของการย่อยแป้งในทางเดินอาหาร โดยทั่วไปเป็นอาหารหนีเพิ่มแป้ง , แป้ง postruminal เพิ่มการย่อยอาหารและมีไม่ปรากฏเป็นข้อจำกัดในการย่อยแป้งที่ลำไส้ อย่างไรก็ตามประสิทธิภาพที่ postruminal แป้งไม่ถูกย่อยลดลง ซึ่งเป็นข้อจำกัดที่ใช้ตรวจสอบ แม้ว่าที่ย่อยอาหารแป้งจะนำเสนอให้ลำไส้ ไม่มีสุทธิการดูดซึมกลูโคสใน portal vein และระดับกลูโคสในพลาสมายังคงค่อนข้างได้รับผลกระทบผลที่ได้นี้อาจเกี่ยวข้องกับความต้องการขนาดใหญ่ postruminally ดูดซึมกลูโคสการเผาผลาญอาหาร ซึ่ง preferentially ใช้ปฏิกิริยาการเผาผลาญในระดับเนื้อเยื่อกระปี้กระเป่า นอกจากนี้ อุปกรณ์ต่อพ่วง กลูโคสความเข้มข้นสูงควบคุม นัยประหวัดเป็นไปได้อุปทานน้ำตาลอะไหล่ภายนอกอาจ endogenously สังเคราะห์กลูโคสสำหรับการเผาผลาญของกระเพาะอาหารให้มากขึ้นเพื่อให้ตรงกับต่อมเต้านม . กรดอะมิโนยังอาจจะหวง ( การเผาผลาญน้อยของอาหาร และเนื้อเยื่อกรดอะมิโนในลำไส้ ) การศึกษาการผลิตผลผลิตในปัจจุบันไม่มีหลักฐานชัดเจนเป็นประโยชน์ในการย่อยอาหาร postruminal แป้งเพื่อเพิ่มผลผลิตน้ำนม หรือเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของ อย่างไรก็ตามการศึกษาแสดงให้เห็นว่าแป้งย่อย postruminally ใช้มีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับการสังเคราะห์นมที่ย่อยในกระเพาะ