Bicycle of youth. As in when an ado

Bicycle of youth.

As in when an adolescent boy and girl ride a bike together.

The boy busy pedaling with a girl riding behind.

Sitting side straddle on the back rack, gripping tightly to the boy's waist, while trying to subtly keep their distance.




Occasionally the roles are reversed too.

Eventually riding like that together, they arrive at a riverbed colored red by sunset.

The crimson sun concealing their flush cheeks.




Right now, my situation is something similar.




Even though the sun still hangs high.

But before my eyes I can see Sylphy's nape.

Just sticking my nose out a bit, I can enjoy to my heart's content of Sylphy's sweet scent.

I wrap my arm around Sylphy's waist, crossing near her tummy.

Keeping her upper half wrapped tight.

Sylphy's beating heart can be clearly heard from her bosom.

How wonderful.




By the way, I kept our lower halves subtly distant.

The reason should be obvious.

Even a wife deserves some propriety.

Also, harassing a busy driver is just begging for accidents to happen, so I have heard in my previous life.




"Matsukaze is such a good horse. Obedient, trustworthy, and strong too!"




A voice from Sylphy's front.

I look over her shoulder and see aqua covered head.

Roxy.

She sits in front of Sylphy.




"That's right. Such a great horse is truly rare."




Comfortably we're riding a single horse together.

Roxy in the front, Sylphy and I in the back.

The pet least cared for by the family, Matsukaze trots ahead, completely unhindered by the three it carries on its back.




"If I remember correctly, Ginger picked him out. That person really knows her horses."

"Does Sylphy know a lot about horses?"

"Ah, no, not really. But I have seen in Asura palace the one they claimed as the best horse of the land. The one ridden by Knight Captain-san."

"Then it must be really great."




As soon as I said that, Matsukaze neighs loudly.




"Ah, sorry. You're great too. Only to be expected of Greyrat House's horse."




Roxy busies herself to comfort Matsukaze.

Does this horse understand human speech?

Or rather, does Roxy know horse?

No, no matter what kind of pet, if you talk with it everyday, you can read them eventually.

Aisha seems to talk with Jirou often.




"But sitting in the front at my age is kind of embarrassing."




Roxy has a habit of hiding her blushing face during physical contact.

She probably feels like riding in a baby seat, for riding in front of the one holding the reins.




"Maybe I should ride Jirou instead."

"Not allowed. Saying that, are you trying to make a run for it again?"

"I'm not a little kid. I won't run."




While listening to my wives' friendly banter, I take in my surroundings.




We're on the outskirts.

On the right a pretty little creek, and on the left an expansive empty field and forest.

Even though we're so far up North, there is plenty of green this season.

Just now we can see fields of taro and wheat, but now there's only vast wilderness.

We didn't plan on how far we're going, just somewhere without many people.




Fish in the creek dancing under the sun.

A tributary of the major river next to Sharia.

Even though this isn't very far off, but fishing here on a nice day should feel quite nice.

Well, I actually never fished before.




"Now that it's decided, I plan to teach properly."




It has to be here.

After Roxy finally relented, she made that condition.




"The spell I'll teach is Water King Magic [Lightning]."




Roxy looks a little reluctant.

Sylphy and I nudge ourselves against her shoulders.




So Lightning, huh?

From the name alone, it sounds like the lightning magic we often think of.

Well, thinking about it, Lightning Magic doesn't seem to exist in this world.

And King Class too.

Must be some awe-inspiring magic.




"Okay, here should be fine."




Arrived at some point, Roxy jumps down off the horse.

She ties Matsukaze to a tree roughly the width of my thigh.

How nostalgic.

I learned Water Saint Magic in a place like this, with a horse tied like this.




"Sensei, do you still remember Kalajav?"

"Ah. Paul-san's horse. How nostalgic..."




Roxy says, her eyes off to a distance.

I was 5 back then.

12 years have passed already.

I learned many things since then, but it's finally time to reach King Rank.

Feels like I took a very long detour.




Ah.

That time our horse almost died by lightning.

It survived barely, but dying from that wouldn't be at all strange.

Roxy might have forgotten about it already, but just to be safe.




"It's safe this time, right?"

"It's safe. But you should cover Matsukaze up, so he won't catch a cold."

"Got it."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จักรยานเยาวชน เหมือนในเมื่อเด็กวัยรุ่นและหญิงสาวที่ขี่จักรยานด้วยกัน เด็กที่ว่าง pedaling กับผู้หญิงขี่หลัง ด้านนั่งคร่อมบนชั้นหลัง การจับยึดแน่นไปที่เอวของเด็กผู้ชาย ขณะที่พยายามหาให้ระยะห่างของพวกเขา บางครั้งหน้าที่จะถูกกลับรายการมากเกินไป ในที่สุดขี่เช่นเดียวกับที่เข้าด้วยกัน มาถึงที่ก้นเป็นสีแดง ด้วยพระอาทิตย์ตกดิน ดวงอาทิตย์สีแดงเข้ม concealing แก้มล้างของพวกเขา ขวาตอนนี้ สถานการณ์ของฉันเป็นเหมือนบางสิ่งบางอย่าง แม้ ดวงอาทิตย์ยังคงค้างสูง แต่ก่อนตา สามารถเห็นของ Sylphy nape เพียงติดจมูกออกบิต ฉันสามารถเพลิดเพลินกับเนื้อหาหัวใจของฉันของกลิ่นหวานของ Sylphy ผมตัดแขนรอบเอวของ Sylphy ข้ามใกล้หน้าท้องของเธอ การรักษาของเธอบนครึ่งห่อแน่น ใจกลางของ Sylphy จะได้ยินจากอกของเธออย่างชัดเจน วิธีที่ยอดเยี่ยม โดยวิธีการ ฉันเก็บของเราด้านล่างหาไกล เหตุผลควรจะชัดเจน แม้กระทั่งภรรยาสมควรแต่บาง ยัง ควบคุมกำลังสร้างความวิตกเป็นเพียงขอทานสำหรับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ดังนั้นฉันได้ยินในชีวิตก่อนหน้านี้ "มัตสึคาเสะได้ม้าดี เชื่อฟัง เชื่อถือ และแรงเกินไป! " เสียงจากหน้าของ Sylphy ฉันมองผ่านไหล่ของเธอ และเห็นหัวน้ำครอบคลุม ร็อก เธออยู่หน้า Sylphy "ถูกต้อง ม้าดีมีน้อยอย่างแท้จริง" สบายเรากำลังขี่ม้าเดียวกัน ร็อกหน้า Sylphy และหลัง สัตว์น้อยอุปการะ โดย trots ครอบครัว หน้าที่มัตสึคาเสะ นพาวเวอร์สมบูรณ์ โดยทั้งสามจะดำเนินบนหลังของมัน "ถ้าผมจำอย่างถูกต้อง ขิงเลือกเขาออกมา บุคคลนั้นจริง ๆ รู้ม้าของเธอ" "ไม่ Sylphy รู้มากเกี่ยวกับม้า" "อา ไม่ จริง ๆ ไม่ แต่ผมเห็นในอสุราวังหนึ่งที่พวกเขาอ้างว่า เป็นม้าดีที่สุดของแผ่นดิน หนึ่งนั่งโดยอัศวินกัปตัน-ซาน" "แล้วมันต้องได้ดีจริงๆ" ทันทีที่ผมพูดว่า มัตสึคาเสะ neighs ดัง "อา ขออภัย คุณดีเกินไป เฉพาะการของ Greyrat บ้านม้า" Roxy คเพื่อตัวเองเพื่อความสะดวกสบายมัตสึคาเสะ ม้านี้ไม่เข้าใจภาษาคนไหม หรือมากกว่า Roxy ไม่รู้ม้า ไม่ ไม่ว่าชนิดของสัตว์เลี้ยง ถ้าคุณคุยกับมันทุกวัน คุณสามารถอ่านได้ในที่สุด อาอิชะหฺที่ดูเหมือนว่าจะ คุยกับ Jirou มัก "แต่นั่งในหน้าที่อายุของฉันคือชนิดของอาย" Roxy มีนิสัยซ่อนใบหน้าของเธอ blushing ระหว่างติดต่อทางกายภาพ นอกจากนี้เธอคงรู้สึกเหมือนขี่ในนั่งเด็ก สำหรับม้าหน้าหนึ่งถือบังเหียนการ "บางทีฉันควรขี่ Jirou แทน" "ไม่อนุญาต พูด ที่คุณกำลังต้องการใช้มันอีก" "ฉันไม่เด็กน้อย ฉันจะไม่ทำงาน" ฟังมุขตลกเป็นของภรรยาของฉัน ฉันใช้ในสภาพแวดล้อมของฉัน เราอยู่รอบนอก ครีกเล็ก ๆ ด้านขวา และ ด้านซ้ายเป็นฟิลด์ว่างเปล่ากว้างใหญ่และป่า ถึงแม้ว่าเราจนธาตุ เป็นสีเขียวฤดูกาลนี้ เมื่อกี้นี้เราสามารถเห็นของเผือกและข้าวสาลี แต่ตอนนี้ มีเฉพาะถิ่นทุรกันดารมากมาย เราไม่ได้วางแผนในเท่าใดเราจะ เพียงที่ใดที่หนึ่งโดยไม่มีผู้คนมากมาย ปลาในครีกเต้นรำใต้แสงอาทิตย์ แควนั้นเป็นแม่น้ำสำคัญอยู่ดู ถึงแม้ว่านี้ไม่ไกลมากจาก แต่การตกปลาที่นี่ในวันดีควรรู้สึกค่อนข้างดี ดี ฉันไม่เคยจริงรถก่อน "ที่มันจะตัดสินใจ ฉันจะสอนอย่างถูกต้อง" มีอยู่ที่นี่ หลังจากร็อกสุด relented เธอทำเงื่อนไขนั้น "สะกดได้จะสอนเป็นคิงน้ำวิเศษ [ฟ้าผ่า]" Roxy ดูเกรงใจเล็กน้อย Sylphy และเขยิบตัวเองกับหัวไหล่ของเธอ ดังนั้น ฟ้าผ่า ฮะ จากชื่อเพียงอย่างเดียว มันเสียงเหมือนมายากลฟ้าผ่าที่เรามักจะคิดว่า ของ ดี คิดเกี่ยวกับมัน มหัศจรรย์ฟ้าผ่าดูเหมือนจะไม่ มีอยู่ในโลกนี้ และพระชั้นเกินไป ต้องเป็นเวทมนตร์บางมาก "เอาล่ะ ที่นี่ควรจะดี" ถึงบางจุด Roxy กระโดดลงจากม้า เธอผูกมัตสึคาเสะกับต้นไม้ประมาณความกว้างของสะโพกของฉัน วิธีคิด ฉันเรียนรู้มายากลเซนต์น้ำในที่นี้ กับม้าผูกดังนี้ "อาจารย์ คุณยังคงจำ Kalajav" "Ah Paul-ซานม้า วิธีคิด... " ร็อกกล่าวว่า ดวงตาของเธอออกไปไกล ผม 5 กลับมาแล้ว 12 ปีได้ผ่านไปแล้ว ฉันเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมายตั้งแต่นั้น แต่ในที่สุดได้เวลาถึงลำดับกษัตริย์ รู้สึกเหมือนฉันใช้เวลาเดินนานมาก อา ที่เวลาม้าของเราเกือบตายฟ้าผ่า รอดชีวิตแทบไม่ แต่ตายจากที่ไม่ได้แปลกเลย Roxy อาจลืมเกี่ยวกับมันแล้ว แต่เพียงจะเซฟ "มันคือเซฟเวลา ขวา "มีความปลอดภัย แต่คุณควรครอบคลุมมัตสึคาเสะ ดังนั้นเขาจะไม่เป็นหวัด" "ถูกต้อง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จักรยานของเยาวชน. ในขณะที่เมื่อเด็กวัยรุ่นและหญิงสาวขี่จักรยานด้วยกัน. เด็กถีบขี่ยุ่งกับผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลัง. นั่งคร่อมด้านบนชั้นกลับจับแน่นถึงเอวของเด็กในขณะที่พยายามที่จะรักษาระยะห่างอย่างละเอียดของพวกเขาเป็นครั้งคราวบทบาทจะกลับเกินไป. ในที่สุดเช่นเดียวกับที่ขี่ด้วยกันพวกเขามาถึงแม่น้ำสีแดงโดยพระอาทิตย์ตก. ดวงอาทิตย์สีแดงเข้มปกปิดแก้มล้างของพวกเขา. ตอนนี้สถานการณ์ของฉันเป็นสิ่งที่คล้ายกัน. แม้ว่าดวงอาทิตย์ยังคงแขวนอยู่สูง. แต่ก่อน ตาของฉันฉันสามารถดูต้นคอ Sylphy ของ. เพียงแค่ติดจมูกของฉันออกบิตจะสามารถเพลิดเพลินไปกับเนื้อหาหัวใจของฉันของกลิ่นหอมหวาน Sylphy ของ. ฉันตัดแขนของฉันรอบเอว Sylphy ของข้ามใกล้ท้องของเธอ. รักษาครึ่งบนของเธอห่อแน่น. เต้น Sylphy ของ หัวใจสามารถได้ยินอย่างชัดเจนจากอกของเธอ. วิธีที่ยอดเยี่ยม. โดยวิธีการที่ผมเก็บไว้ที่ต่ำกว่าครึ่งหนึ่งของเราที่ห่างไกลอย่างละเอียด. เหตุผลที่ควรจะชัดเจน. แม้ภรรยาสมควรเหมาะสมบาง. นอกจากนี้ราวีคนขับยุ่งเป็นเพียงขอทานสำหรับการเกิดอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้น ดังนั้นผมเคยได้ยินในชีวิตของฉันก่อนหน้า. "Matsukaze เป็นเช่นม้าที่ดี เชื่อฟังที่น่าเชื่อถือและแข็งแรงเกินไป! " เสียงจากด้านหน้าของ Sylphy. ผมมองข้ามไหล่ของเธอและดูน้ำคลุมศีรษะ. ร็อก. เธอนั่งอยู่ในด้านหน้าของ Sylphy. "ที่เหมาะสม ดังม้าที่ดีเป็นของหายากอย่างแท้จริง. " สบายเรากำลังขี่ม้าเดียวร่วมกัน. ร็อกในด้านหน้า Sylphy และฉันในด้านหลัง. สัตว์เลี้ยงอย่างน้อยได้รับการดูแลจากคนในครอบครัว, Matsukaze trots ไปข้างหน้าอย่างสมบูรณ์โดยไม่ จำกัด สามมัน ดำเนินการบนหลังของมัน. "ถ้าผมจำไม่ผิดขิงเลือกเขาออก บุคคลที่รู้จริงม้าของเธอ. " "ไม่ Sylphy รู้มากเกี่ยวกับม้า?" "อาไม่ได้จริงๆ แต่ผมได้เห็นในวังเบนซีหนึ่งที่พวกเขาอ้างว่าเป็นม้าที่ดีที่สุดของแผ่นดิน หนึ่งขี่โดยอัศวินกัปตันซัง. " "แล้วมันจะต้องดีจริงๆ." ทันทีที่ฉันบอกว่า Matsukaze neighs เสียงดัง. "อาขอโทษ คุณมากเกินไป เพียงเพื่อจะคาดหวังของม้า Greyrat บ้าน. " ร็อก busies ตัวเองเพื่อความสะดวกสบาย Matsukaze. ไม่ม้าตัวนี้เข้าใจคำพูดของมนุษย์? หรือมากกว่าร็อกไม่ทราบม้า? ไม่มีไม่ว่าชนิดของสัตว์เลี้ยงถ้าคุณพูดคุยกับมันทุกวันคุณสามารถ อ่านได้ในที่สุด. ไอชาดูเหมือนว่าจะพูดคุยกับ Jirou มักจะ. "แต่นั่งอยู่ในด้านหน้าที่อายุของฉันเป็นชนิดของอาย." ร็อกมีนิสัยของการซ่อนใบหน้าแดงของเธอในระหว่างการติดต่อทางกายภาพ. เธออาจจะรู้สึกเหมือนนั่งอยู่ในที่นั่งทารก สำหรับการขี่ในด้านหน้าของหนึ่งถือบังเหียน. "บางทีฉันควรนั่ง Jirou แทน." "ไม่ได้รับอนุญาต บอกว่าคุณกำลังพยายามที่จะทำให้การทำงานของมันอีกครั้งหรือไม่ " "ฉันไม่ได้เป็นเด็กน้อย ฉันจะไม่ทำงาน. " ในขณะที่ฟังภรรยาของฉัน 'ที่เป็นมิตรล้อเล่นผมใช้เวลาในสภาพแวดล้อมของฉัน. เราอยู่ที่ชานเมือง. ด้านขวาลำห้วยเล็ก ๆ น้อย ๆ สวยและด้านซ้ายสนามว่างกว้างขวางและป่า. แม้ว่า เราเพื่อให้ห่างไกลขึ้นไปทางเหนือมีมากมายของสีเขียวในฤดูกาลนี้. เพียงแค่ตอนนี้เราสามารถมองเห็นไร่เผือกและข้าวสาลี แต่ตอนนี้มีเพียงที่รกร้างว่างเปล่าที่กว้างใหญ่. เราไม่ได้วางแผนที่จะไกลแค่ไหนเรากำลังจะเพียงที่ใดที่หนึ่งโดยไม่ต้อง หลาย ๆ คน. ปลาในลำห้วยเต้นภายใต้ดวงอาทิตย์. สาขาของแม่น้ำที่สำคัญต่อไปที่จะอิสลาม. แม้ว่านี้ไม่ได้ไกล แต่การตกปลาที่นี่ในวันที่ดีควรจะรู้สึกดีมาก. ดีจริงผมไม่เคยไปตกปลา ก่อนที่จะ. "ตอนนี้ว่ามันตัดสินใจที่ผมวางแผนที่จะสอนอย่างถูกต้อง." มันจะต้องมีที่นี่. หลังจากที่ร็อกใจอ่อนในที่สุดเธอทำเงื่อนไขที่ว่า. "สะกดฉันจะสอนเป็นน้ำกษัตริย์เวทมนตร์ [สายฟ้า]." ร็อกมีลักษณะ เล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เต็มใจ. Sylphy และฉันเขยิบตัวเองกับไหล่ของเธอ. ดังนั้นสายฟ้าฮะ? จากชื่อเพียงอย่างเดียวก็เสียงเหมือนฟ้าผ่ามายากลที่เรามักจะคิดว่า. ดีคิดเกี่ยวกับมันวิเศษสายฟ้าไม่ได้ดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ . และพระมหากษัตริย์ชั้นเกินไป. จะต้องมีบางอย่างที่วิเศษที่บันดาลใจ. "เอาล่ะนี่ควรจะปรับ." มาถึงในบางจุดร็อกกระโดดลงจากหลังม้า. เธอผูก Matsukaze กับต้นไม้ประมาณความกว้างของต้นขาของฉัน. วิธีคิดถึง . ผมได้เรียนรู้น้ำเซนต์แมจิกในสถานที่เช่นนี้กับม้าผูกเช่นนี้. "อาจารย์ใดที่คุณยังจำ Kalajav?" "อา พอลซังม้า วิธีคิดถึง ... " ร็อกกล่าวว่าดวงตาของเธอออกไปเป็นระยะทาง. ผมเป็น 5 กลับมาแล้ว. 12 ปีได้ผ่านไปแล้ว. ผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างตั้งแต่นั้นมา แต่ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะไปถึงพระมหากษัตริย์อันดับ. รู้สึกเหมือนผมเอามาก อ้อมยาว. อา. เวลาที่ม้าของเราเสียชีวิตเกือบฟ้าผ่า. มันแทบจะรอดชีวิต แต่ตายจากที่จะไม่เป็นที่แปลกทั้งหมด. ร็อกอาจจะลืมเกี่ยวกับมันแล้ว แต่เพียงเพื่อความปลอดภัย. "มันปลอดภัยเวลานี้ ใช่มั้ย? " "มันเป็นเรื่องที่ปลอดภัย แต่คุณควรจะครอบคลุม Matsukaze ขึ้นดังนั้นเขาจะไม่เป็นหวัด. " "Got it."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จักรยานของเยาวชน

ในเมื่อเด็กหนุ่มและสาวขี่จักรยานด้วยกัน

เด็กยุ่งกับผู้หญิงที่ขี่ม้าตามหลังมา .

นั่งข้างคร่อมบนชั้นวางด้านหลัง จับแน่นไปที่เอวของเด็ก ขณะที่พยายามรักษาระยะห่างของพวกเขาอย่างละเอียด .




บางครั้งบทบาทจะกลับด้วย

ในที่สุดขี่แบบนี้กัน พวกเขาก็มาถึงแม่น้ำสีแดงโดยพระอาทิตย์ตก

ดวงอาทิตย์สีแดงเข้มปกปิดพวกเขาล้างแก้ม




ตอนนี้สถานการณ์ของฉันบางอย่างที่คล้ายกัน




แม้ว่าดวงอาทิตย์ยังแขวนอยู่สูง

แต่ก่อนที่ตาของฉัน ฉันสามารถเห็นซิลฟี่ของต้นคอ

เพิ่งยื่นจมูกออกมาเล็กน้อย ฉันสามารถเพลิดเพลินกับเนื้อหาหัวใจของซิลฟี่หวานกลิ่น

ผมโอบแขนรอบตัวซิลฟี่เอวข้ามใกล้ท้อง

รักษาครึ่งบนของเธอพันให้แน่น

ซิลฟี่เต้นหัวใจสามารถได้ยินจากอ้อมอกของเธอ

ดีจังเลย




โดยวิธีการที่ผมเก็บไว้ครึ่งหนึ่งของเราลดลงเล็กน้อยที่ห่างไกล

เหตุผลที่ควรจะชัดเจน

แม้แต่ภรรยา สมควรต้องมีกาละเทศะ

ยังข่มขู่คนขับรถไม่ว่างเป็นแค่ขอทานสำหรับอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้น ดังนั้นผมเคยได้ยินในชีวิตของฉันก่อนหน้า




" มัตซึคาเซ เป็นม้าที่ดี เชื่อฟัง เชื่อถือได้ และแข็งแรงด้วย !




เสียงจากซิลฟี่อยู่ด้านหน้า

ผมมองผ่านไหล่ของเธอและเห็นวา คลุมหัว

ร็อกซี่

เธอนั่งอยู่ตรงหน้าซิลฟี่ .




" นั่นแหละ เช่น ม้า สุดยอดหายากจริง ๆ "




สบายเราจะขี่ม้าเดี่ยวกัน

Roxy ในด้านหน้า ซิลฟี และฉันอยู่ด้านหลัง

สัตว์เลี้ยงอย่างน้อยได้รับการดูแลจากครอบครัว มัตซึคาเซท้องเสียเลยสมบูรณ์ตามสามมันแบกไว้บนหลัง




" ถ้าผมจำไม่ผิด ขิงพาเขาออกมา คนที่รู้จริงม้าเธอ "

" แล้วซิลฟี่รู้มากเกี่ยวกับม้า ?

" อ๊ะ ไม่นะ แต่ผมเคยเห็นในรา วังหนึ่งที่พวกเขาอ้างว่าเป็นม้าที่ดีที่สุดในแผ่นดิน คนขี่โดยอัศวินผู้กองซาน "

" แล้วมันต้องเยี่ยมมากแน่ๆ "




ทันทีที่ฉันพูดแบบนั้น มัตซึคาเซ neighs เสียงดัง




" อ๊ะ โทษที คุณก็เยี่ยมเหมือนกัน แต่คาดว่าจะได้ greyrat บ้านม้า "




Roxy busies ตัวเองเพื่อปลอบใจ มัตซึคาเซ .

ม้าตัวนี้เข้าใจคำพูดของมนุษย์

หรือไม่ก็ Roxy รู้ม้า

ไม่มีไม่ว่าสิ่งที่ชนิดของสัตว์เลี้ยง ถ้าคุณคุยกับมันทุกวันคุณสามารถอ่านพวกเขาในที่สุด

ไอช่า ดูเหมือนจะพูดกับจิโร่อยู่บ่อยๆ




" แต่นั่งในด้านหน้าที่อายุของฉันเป็นเรื่องน่าอาย . "




Roxy มีนิสัยชอบซ่อนใบหน้าแดงของเธอในระหว่างการติดต่อทางกายภาพ

เธออาจจะรู้สึกเหมือนขี่ในที่นั่งเด็กสำหรับนั่งในด้านหน้าของหนึ่งกุมบังเหียน .




" บางทีผมควรจะนั่ง จิโร่ แทน "

" ไม่ได้รับอนุญาต บอกว่า เธอพยายามจะหนีอีกเหรอ ? "

" ผมไม่ใช่เด็กๆแล้ว ผมจะไม่ทำงาน . "




ในขณะที่ฟังภรรยาของฉัน ' เป็นกันเองจิง ฉันใช้ในสภาพแวดล้อมของฉัน




เราอยู่ชานเมือง

บนขวาเป็นลำธารเล็กๆ และในเขตด้านซ้ายว่างไพศาลและป่า

ถึงแม้ว่าเราจะไกลขึ้นไปทางเหนือ มีมากมายของสีเขียวในฤดูกาลนี้

ตอนนี้เราสามารถดูสาขาของ ทาโร่ และข้าวสาลี แต่ตอนนี้มีเพียงอันทุรกันดาร

เราไม่ได้วางแผนว่าเราจะไปแค่บางแห่งไม่มีหลายคน




ปลาในลำห้วย เต้นรำภายใต้ดวงอาทิตย์

เป็นแควของแม่น้ำใหญ่ข้างๆ Sharia .

ถึงแม้ว่ามันไม่ได้ไกลมาก แต่ชาวประมงที่นี่ในวันที่ดีจะรู้สึกค่อนข้างดี

ผมไม่เคยจับมาก่อน




" ตอนนี้ก็ตัดสินใจได้แล้ว ผมจะสอนได้อย่างถูกต้อง . "




มันอยู่ที่นี่ . ในที่สุดก็ยอม

หลังจาก Roxy ,เธอทำให้ภาพที่




" คาถาฉันจะสอนน้ำกษัตริย์มายากล [ ฟ้าผ่า ] "




Roxy ดูลังเลเล็กน้อย

ซิลฟี่และฉันเขยิบตัวเองกับเธอไหล่




ดังนั้นสายฟ้าเหรอ

จากชื่อเพียงอย่างเดียว มันเหมือนฟ้าผ่า เมจิก เรามักจะคิดว่า

อืม คิดเกี่ยวกับมัน สายฟ้าเวทมนต์ไม่น่าจะมีอยู่ในโลกนี้

และกษัตริย์ของชั้นด้วย

ต้องมีการสร้างแรงบันดาลใจกลัวเวทมนตร์




" โอเค นี่ควรจะปรับ . "




มาถึงจุดที่ Roxy กระโดดลงจากม้าด้วย

เธอผูกมัตซึคาเซกับต้นไม้ประมาณความกว้างของต้นขาของฉัน

คิดถึงจัง

ผมเรียนมายากลน้ำในสถานที่เช่นนี้มีม้าผูกแบบนี้




" อาจารย์ ยังจำ kalajav ? "

" อ๊ะ ม้าของพอล ซาน คิดถึงจัง . . . . . . . "




Roxy กล่าวตาของเธอปิดระยะไกล

ผมกลับแล้ว

12 ปีผ่านมาแล้ว

ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย นับตั้งแต่นั้น แต่มันก็ถึงเวลาที่จะไปถึงกษัตริย์อันดับ

รู้สึกเหมือนผมพาอ้อมมาก




อ่า

เวลาที่ม้าของเราเกือบตายฟ้าผ่า

มันรอดแทบไม่มี แต่จะตาย จากที่ไม่เป็นเลยแปลกๆ

ว้าวๆอาจจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว แต่เพื่อความปลอดภัย




" มันปลอดภัยเวลาแล้วใช่มั้ย ? "

" มันปลอดภัย แต่คุณควรจะครอบคลุมมัตซึคาเซ เพื่อเขาจะได้ไม่หนาว . . . "

"

" แล้ว