Youth who feel suicidal are not lik

Youth who feel suicidal are not likely to seek help directly; however, parents, school personnel, and peers can recognize the warning signs and take immediate action to keep the youth safe. When a youth gives signs that they may be considering suicide, the following actions should be taken:

Remain calm.
Ask the youth directly if he or she is thinking about suicide.
Focus on your concern for their wellbeing and avoid being accusatory.
Listen.
Reassure them that there is help and they will not feel like this forever.
Do not judge.
Provide constant supervision. Do not leave the youth alone.
Remove means for self-harm.
Get help: Peers should not agree to keep the suicidal thoughts a secret and instead should tell an adult, such as a parent, teacher, or school psychologist. Parents should seek help from school or community mental health resources as soon as possible. School staff should take the student to the designated school mental health professional or administrator.
The Role of the School in Suicide Prevention
Children and adolescents spend a substantial part of their day in school under the supervision of school personnel. Effective suicide and violence prevention is integrated with supportive mental health services, engages the entire school community, and is imbedded in a positive school climate through student behavioral expectations and a trustful student/adult relationship. Therefore, it is crucial for all school staff to be familiar with and watchful for risk factors and warning signs of suicidal behavior. The entire school staff should work to create an environment where students feel safe sharing such information. School psychologists and other crisis team personnel, including the school counselor and school administrator, are trained to intervene when a student is identified at risk for suicide. These individuals conduct suicide risk assessment, warn/inform parents, provide recommendations and referrals to community services, and often provide follow up counseling and support at school.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เยาวชนที่รู้สึกอยากฆ่าตัวตายไม่น่าจะขอความช่วยเหลือโดยตรง อย่างไรก็ตาม ผู้ปกครอง บุคลากร และเพื่อนสามารถรับรู้สัญญาณเตือน และดำเนินการทันทีเพื่อให้เยาวชนมีความปลอดภัย เมื่อเยาวชนให้สัญญาณว่า เขาอาจจะพิจารณาฆ่าตัวตาย : ควรดำเนินการต่อไปนี้นิ่งเฉยอยู่ถามเยาวชนโดยตรงถ้า เขาหรือเธอจะมีความคิดฆ่าตัวตายเน้นความกังวลสำหรับสุขภาพที่ดีของพวกเขา และหลีกเลี่ยงการ accusatoryฟังเวบเหล่านั้นว่า มีวิธีใช้ และพวกเขาจะไม่รู้สึกเช่นนี้ตลอดไปไม่ต้องตัดสินให้คงที่ควบคุม ไม่ต้องปล่อยเยาวชนคนเดียวเอาวิธีการทำร้ายตนเองขอความช่วยเหลือ: เพื่อนไม่เห็นควรให้ความคิดอยากฆ่าตัวตายเป็นความลับ และแทน ควรบอกผู้ใหญ่ เช่นผู้ปกครอง ครู หรือจิตวิทยาโรงเรียน พ่อแม่ควรขอความช่วยเหลือจากโรงเรียนหรือชุมชนสุขภาพจิตเร็วที่สุด เจ้าหน้าที่ควรนำนักเรียนโรงเรียนกำหนดจิตสุขภาพมืออาชีพหรือผู้ดูแลบทบาทของโรงเรียนในการป้องกันการฆ่าตัวตายเด็กและวัยรุ่นใช้เป็นส่วนหนึ่งที่พบของวันของพวกเขาในโรงเรียนภายใต้การดูแลของบุคลากร ป้องกันฆ่าตัวตายและความรุนแรงที่มีประสิทธิภาพรวมเข้ากับบริการสุขภาพจิตสนับสนุน เกี่ยวชุมชนโรงเรียนทั้งหมด และจะฝังตัวในสภาพภูมิอากาศโรงเรียนบวกความคาดหวังพฤติกรรมนักเรียนและความสัมพันธ์นักเรียนผู้ใหญ่น่าเชื่อถือ ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพนักงานโรงเรียนจะคุ้น และจับปัจจัยเสี่ยงและสัญญาณเตือนพฤติกรรมอยากฆ่าตัวตาย พนักงานโรงเรียนทั้งหมดควรทำงานเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่นักเรียนรู้สึกปลอดภัยใช้ข้อมูลดังกล่าวร่วมกัน นักจิตวิทยาโรงเรียนและบุคลากรทีมอื่น ๆ วิกฤต รวมทั้งโรงเรียนและผู้ดูแลโรงเรียน ฝึกอบรมเข้าแทรกแซงเมื่อระบุนักเรียนที่เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย เหล่านี้บุคคลประพฤติฆ่าตัวตายการประเมินความเสี่ยง เตือน/แจ้งผู้ปกครอง ให้คำแนะนำและอ้างอิงการบริการชุมชน และมักจะให้ติดตามให้คำปรึกษา และสนับสนุนโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เยาวชนที่รู้สึกอยากฆ่าตัวตายไม่น่าจะขอความช่วยเหลือโดยตรง แต่พ่อแม่ของบุคลากรในโรงเรียนและเพื่อนร่วมงานสามารถรับรู้สัญญาณเตือนและดำเนินการทันทีเพื่อให้เยาวชนมีความปลอดภัย เมื่อเยาวชนให้สัญญาณว่าพวกเขาอาจจะพิจารณาการฆ่าตัวตายการกระทำดังต่อไปนี้ควรจะได้รับ: ใจเย็น. ขอให้เยาวชนโดยตรงหากเขาหรือเธอจะคิดเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย. มุ่งเน้นไปที่ความกังวลของคุณสำหรับสุขภาพที่ดีของพวกเขาและหลีกเลี่ยงการถูกกล่าวหา. ฟัง. สร้างความมั่นใจ พวกเขาว่ามีความช่วยเหลือและพวกเขาจะไม่รู้สึกเช่นนี้ตลอดไป. อย่าตัดสิน. จัดให้มีการดูแลอย่างต่อเนื่อง อย่าปล่อยให้เด็กและเยาวชนเพียงอย่างเดียว. ลบหมายถึงการทำร้ายตัวเอง. ขอความช่วยเหลือ: ทำเนียบไม่ควรเห็นด้วยที่จะให้คิดฆ่าตัวตายเป็นความลับและแทนที่จะควรจะบอกผู้ใหญ่เช่นพ่อแม่ครูหรือนักจิตวิทยาโรงเรียน พ่อแม่ผู้ปกครองควรขอความช่วยเหลือจากโรงเรียนหรือชุมชนทรัพยากรสุขภาพจิตโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนควรจะใช้นักเรียนโรงเรียนกำหนดสุขภาพจิตมืออาชีพหรือผู้ดูแล. บทบาทของโรงเรียนในการป้องกันการฆ่าตัวตายของเด็กและวัยรุ่นใช้จ่ายส่วนหนึ่งที่สำคัญของวันในโรงเรียนภายใต้การกำกับดูแลของบุคลากรในโรงเรียน การฆ่าตัวตายที่มีประสิทธิภาพและป้องกันความรุนแรงถูกรวมเข้ากับบริการด้านสุขภาพจิตให้การสนับสนุนร่วมกับชุมชนทั้งโรงเรียนและถูกฝังในสภาพภูมิอากาศที่โรงเรียนเชิงบวกผ่านการคาดการณ์พฤติกรรมของนักเรียนและนักศึกษาเชื่อใจ / ความสัมพันธ์ผู้ใหญ่ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนทุกคนที่จะมีความคุ้นเคยกับและตื่นตัวสำหรับปัจจัยเสี่ยงและสัญญาณเตือนของการฆ่าตัวตาย เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนทั้งหมดควรจะทำงานเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่นักเรียนรู้สึกปลอดภัยการแบ่งปันข้อมูลดังกล่าว โรงเรียนจิตวิทยาและวิกฤติอื่น ๆ บุคลากรทีมงานรวมทั้งให้คำปรึกษาโรงเรียนและผู้บริหารโรงเรียนได้รับการฝึกฝนที่จะเข้าไปแทรกแซงเมื่อนักเรียนมีการระบุความเสี่ยงในการฆ่าตัวตาย บุคคลเหล่านี้ดำเนินการประเมินความเสี่ยงการฆ่าตัวตายเตือน / แจ้งผู้ปกครองให้คำแนะนำและการอ้างอิงถึงการบริการชุมชนและมักจะให้ติดตามการให้คำปรึกษาและการสนับสนุนที่โรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เยาวชนที่รู้สึกอยากฆ่าตัวตายจะไม่ได้โอกาสที่จะแสวงหาความช่วยเหลือโดยตรง อย่างไรก็ตาม ผู้ปกครอง บุคลากรในโรงเรียน และเพื่อนสามารถรับรู้สัญญาณเตือนและดำเนินการทันทีเพื่อให้เด็กปลอดภัย เมื่อเยาวชนให้ป้ายที่พวกเขาอาจจะคิดฆ่าตัวตาย ต่อไปนี้ควร :

ใจเย็นๆ
ถามเยาวชนโดยตรง ถ้าเขาหรือเธอจะคิดฆ่าตัวตาย
มุ่งเน้นที่เป็นห่วงความเป็นอยู่ของพวกเขาและหลีกเลี่ยงการ accusatory .

ให้พวกเขาฟัง ว่ามีความช่วยเหลือ และพวกเขาจะไม่ได้รู้สึกแบบนี้ตลอดไป

การไม่ตัดสิน ให้คงที่ อย่าปล่อยให้เด็กอยู่คนเดียว .
เอาวิธีการทำร้ายตนเอง .
ขอความช่วยเหลือ : เพื่อนจะไม่เห็นด้วยที่จะให้คิดฆ่าตัวตายและเป็นความลับแทนควรบอกผู้ใหญ่ เช่น พ่อแม่ ครูหรือโรงเรียนของนักจิตวิทยา พ่อแม่ควรขอความช่วยเหลือจาก โรงเรียน หรือชุมชน ทรัพยากรสุขภาพจิตให้เร็วที่สุด เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนควรพานักเรียนไปเขตโรงเรียนสุขภาพจิตมืออาชีพหรือผู้ดูแลระบบ .
บทบาทของโรงเรียนในการป้องกันการฆ่าตัวตาย
เด็กและวัยรุ่นใช้เวลาส่วนหนึ่งที่สําคัญของวันของพวกเขาในโรงเรียนภายใต้การดูแลของบุคลากรในโรงเรียนฆ่าตัวตาย มีประสิทธิภาพ และป้องกันความรุนแรงถูกรวมเข้ากับบริการสุขภาพจิตเกื้อกูล เกี่ยวชุมชนทั้งหมด และถูกฝังอยู่ในบรรยากาศโรงเรียนบวกผ่านนักเรียนพฤติกรรมความคาดหวัง และนักศึกษา / ผู้ใหญ่ เชื่อใจกัน ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทุกโรงเรียนจะคุ้นเคยกับและจับตามองปัจจัยเสี่ยงและอาการเตือนของพฤติกรรมฆ่าตัวตายพนักงานทุกคนควรทำงานเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่นักเรียนรู้สึกปลอดภัยในการแบ่งปันข้อมูลดังกล่าว นักจิตวิทยาโรงเรียนและบุคลากรทีมวิกฤติอื่น ๆ ได้แก่ ครูที่ปรึกษา และผู้บริหารโรงเรียน มีการอบรมเพื่อแทรกแซงเมื่อนักเรียนระบุความเสี่ยงในการฆ่าตัวตาย การประเมินความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายบุคคลเหล่านี้ประพฤติ เตือนให้ผู้ปกครองให้คำแนะนำ และการส่งต่อเพื่อบริการชุมชน และมักจะให้ติดตามให้คำปรึกษาและสนับสนุนโรงเรียน