Pharmaceuticals have been considere

Pharmaceuticals have been considered as emerging contami-nants in the aquatic environment and have elicited global concern
because of their ubiquitous occurrence (Ternes, 1998; Kümmerer,
2001). Since there are no treatment processes specifically

Stumpf et al., 1999). Despite their very low environmental con-centrations, certain pharmaceuticals may still cause adverse effects
on the aquatic environment over the long term and the totality of
their ecotoxicological impacts is difficult to predict (Daughton and
Ternes, 1999).
The use of constructed wetlands (CWs) for treatment of
different kinds of wastewater has been well documented, because
of their low-cost, simple operation, and environmental and wildlife
friendliness (Vymazal, 2005; Greenway, 2005). Once in wetlands,
pharmaceutical compounds are subjected to a variety of removal
mechanisms and processes including microbial degradation, pho-todegradation, plant uptake, and physical interactions (Matamoros
et al., 2005). However, to date there are only a few reports on the
ability of CW systems to reduce concentrations of pharmaceutical
compounds and very few studies on the use of the physiochemical
properties of these compounds for predicting their fate in CWs
(Matamoros et al., 2008).Lee et al. (2011)studied the removal of
nine different pharmaceuticals in a free surfaceflow constructed
wetlands in Damyang, Korea and found no clear and consistent
relationship between the removal efficiency and the octanolewater
partition coefficients (logKow). The authors concluded from the
relation between removal efficiencies and two physiochemical
parameters (log Kow and pKa) that evidence did not support
hydrophobic and electrostatic interactions as controlling the
elimination behaviour of pharmaceuticals in wetlands.
On the other hand, direct uptake, accumulation and trans-location of microcontaminants by plants have been considered as
the most important mechanism for phytoremediation technology
(Burken and Schnoor, 1998; Collins et al., 2006). Plants have versa-tile detoxification systems to counter phytotoxicityof awide variety
of xenobiotics and the cellular detoxification systems have been
termed“green liver”(Sandermann, 1994). Predicting the uptake of
organic chemicals by roots and translocation via the xylem to the
above ground tissues is significant for conducting risk assessments
and determining the potential effectiveness of phytoremediation
(Dettenmaier et al., 2009). However, until now, there has been very
little quantitativeevaluationof the abilityof plants toassimilate and
translocate pharmaceuticals, and available data on plant uptake of
pharmaceutical is limited to only a few pharmaceutical compounds
and plant species (Redshaw et al., 2008). Therefore, the basic
mechanism involved in plant uptake remains poorly understood
and there still exists a lack of information on translocation behav-iour. Briggs et al. (1982)andTopp et al. (1986)showed that the
uptake of many chemical compounds into plant roots was directly
proportional to log Kow. However, Reinhold et al. (2010) and
Calderón-Preciado et al. (2012)indicated that uptake of certain
pharmaceuticals was independent of hydrophobicity and logKow
might have limited predictive value in aquatic plant systems.
This paper investigated the role ofS. validus, a widespread
macrophyte commonly planted in CWs, inpharmaceutical removal.
The overall objective of this study was to determine the kinetics of
plant uptake and depletion of selected pharmaceuticals in meso-cosms planted with S. validus growing hydroponically. Thefive
pharmaceuticals tested including carbamazepine, naproxen,
diclofenac, clofibric acid and caffeine were selected on the basis of
their high occurrence in surface waters and their wide range of
physicochemical properties (e.g., logKow). The potential for trans-location of these pharmaceuticals from the roots to the shoots was
also assessed. Additionally, suitable dark controls were analysed to
determine the quantitative role that photodegradation plays on
pharmaceutical elimination. To the bet of our knowledge, this is the
first study in the literature on the quantitative evaluation of the
ability of higher aquatic plants (S. validus) to assimilate and trans-locate pharmaceutical compounds

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาที่ได้รับการพิจารณาเป็นที่เกิดขึ้นใหม่ contami-nants
แวดล้อมในน้ำและมีการออกมากังวลทั่วโลกเพราะการเกิดขึ้นของพวกเขาที่แพร่หลาย(Ternes, 1998; Kümmerer,
2001) เนื่องจากไม่มีกระบวนการบำบัดโดยเฉพาะStumpf et al., 1999) แม้จะมีสิ่งแวดล้อมที่ต่ำมากนักโทษ-centrations ของพวกเขา, ยาบางอย่างยังอาจก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมทางน้ำในระยะยาวและจำนวนทั้งสิ้นของผลกระทบสารผสมของพวกเขาเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์(Daughton และTernes, 1999). การใช้งานของพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้น (CWS ) สำหรับการรักษาที่แตกต่างกันของน้ำเสียที่ได้รับการรับรองอย่างดีเพราะของค่าใช้จ่ายต่ำของพวกเขาดำเนินการอย่างง่ายและสิ่งแวดล้อมและสัตว์ป่าเป็นมิตร(Vymazal 2005; กรีนเวย์ 2005) เมื่ออยู่ในพื้นที่ชุ่มน้ำสารประกอบยาที่อาจจะมีความหลากหลายของการกำจัดกลไกและกระบวนการรวมทั้งการย่อยสลายของจุลินทรีย์โพธิ์-todegradation, การดูดซึมของพืชและการมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพ (Matamoros et al., 2005) แต่วันที่มีเพียงรายงานไม่กี่ในความสามารถของระบบ CW เพื่อลดความเข้มข้นของยาสารและการศึกษาน้อยมากในการใช้กายภาพคุณสมบัติของสารเหล่านี้ในการทำนายโชคชะตาของพวกเขาในCWS (Matamoros et al., 2008) .Lee et al, (2011) ศึกษาการกำจัดของเก้ายาแตกต่างกันในsurfaceflow ฟรีสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำในDamyang เกาหลีและพบว่าไม่มีความชัดเจนและสอดคล้องกับความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพในการกำจัดและoctanolewater สัมประสิทธิ์พาร์ทิชัน (logKow) ผู้เขียนสรุปจากความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพการกำจัดและสองกายภาพพารามิเตอร์(log Kow และ pKa) ว่าหลักฐานไม่สนับสนุนปฏิสัมพันธ์น้ำและไฟฟ้าสถิตเป็นการควบคุมพฤติกรรมการกำจัดของยาในพื้นที่ชุ่มน้ำ. บนมืออื่น ๆ , การดูดซึมโดยตรงสะสมและทรานส์ สถานที่ตั้งของ microcontaminants พืชได้รับการพิจารณาเป็นกลไกที่สำคัญที่สุดสำหรับเทคโนโลยีบำบัด(Burken และ Schnoor 1998. คอลลิน, et al, 2006) พืชมีระบบการล้างพิษในทางกลับกันกระเบื้องที่จะตอบโต้ phytotoxicityof awide หลากหลายของxenobiotics และล้างพิษระบบเซลลูลาร์ได้รับการเรียกว่า"ตับสีเขียว" (Sandermann, 1994) การคาดการณ์การดูดซึมของสารอินทรีย์โดยรากและโยกย้ายผ่านท่อน้ำไปยังเนื้อเยื่อบนพื้นดินที่มีความสำคัญสำหรับการดำเนินการประเมินความเสี่ยงและการกำหนดประสิทธิภาพของการบำบัดที่มีศักยภาพ(Dettenmaier et al., 2009) อย่างไรก็ตามจนถึงขณะนี้ได้มีการมากน้อย quantitativeevaluationof พืช abilityof toassimilate และโยกย้ายยา, และข้อมูลที่มีอยู่ในการดูดซึมของพืชยามี จำกัด เพียงไม่กี่สารประกอบยาและพันธุ์พืช(Redshaw et al., 2008) ดังนั้นพื้นฐานกลไกการมีส่วนร่วมในการดูดซึมของพืชยังคงเข้าใจและมียังคงมีอยู่ขาดของข้อมูลเกี่ยวกับการโยกย้ายbehav-iour บริกส์และอัล (1982) andTopp et al, (1986) พบว่าการดูดซึมของสารประกอบทางเคมีจำนวนมากในรากพืชโดยตรงสัดส่วนการเข้าสู่ระบบKow อย่างไรก็ตามโฮลด์เอตอัล (2010) และCalderón-Preciado et al, (2012) ชี้ให้เห็นว่าการดูดซึมของบางยาเป็นอิสระจากไฮโดรlogKow และอาจมีการจำกัด ค่าพยากรณ์ในระบบพืชน้ำ. กระดาษนี้จะตรวจสอบบทบาท OFS validus เป็นที่แพร่หลายmacrophyte ปลูกทั่วไปใน CWS กำจัด inpharmaceutical. วัตถุประสงค์โดยรวมของการศึกษาครั้งนี้เพื่อศึกษาจลนพลศาสตร์ของการดูดซึมของพืชและการสูญเสียของยาที่เลือกไว้ใน Meso-cosms ปลูกด้วยเอส validus hydroponically การเจริญเติบโต Thefive ยาทดสอบรวมทั้ง carbamazepine, naproxen, diclofenac กรด clofibric และคาเฟอีนถูกเลือกบนพื้นฐานของการเกิดขึ้นของพวกเขาสูงในน้ำและพื้นผิวที่หลากหลายของพวกเขาจากคุณสมบัติทางเคมีกายภาพ(เช่น logKow) ที่มีศักยภาพสำหรับทรานส์ที่ตั้งของยาเหล่านี้จากรากหน่อได้นอกจากนี้ยังมีการประเมิน นอกจากนี้การควบคุมที่เหมาะสมที่มืดมาวิเคราะห์เพื่อกำหนดบทบาทเชิงปริมาณที่สลายเล่นในการกำจัดยา เดิมพันของความรู้ของเรานี้เป็นผลการศึกษาครั้งแรกในหนังสือที่เกี่ยวกับการประเมินผลเชิงปริมาณของความสามารถของพืชน้ำที่สูงขึ้น(เอส validus) จะดูดซึมและทรานส์หาสารประกอบยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาได้ถูกถือว่าเป็น contami nants เกิดขึ้นใหม่ในสิ่งแวดล้อมทางน้ำและมีความกังวลทั่วโลกได้มา
เพราะเกิดการเรียนรู้ของตนเอง ( ternes , 1998 ; K ü mmerer
, 2001 ) เนื่องจากไม่มีกระบวนการบำบัดโดยเฉพาะ

สตัมป์ฟ et al . , 1999 ) แม้จะ centrations con สิ่งแวดล้อมน้อยมากของพวกเขา บางบริษัทอาจยังก่อให้เกิดผลข้างเคียง
ในสัตว์น้ำสิ่งแวดล้อมในระยะยาวและผลของพวกเขา ecotoxicological
ผลกระทบเป็นเรื่องยากที่จะทำนาย ( daughton และ

ternes , 1999 ) ใช้สร้างชายเลน ( CWS ) สำหรับการรักษา
ชนิดของน้ำเสียมีเอกสารดี เพราะ
งานง่ายของพวกเขาต้นทุนต่ำ และสิ่งแวดล้อม และสัตว์ป่า
มิตรภาพ ( vymazal , 2005 ; กรีนเวย์ , 2005 )เมื่อประชาชน
สารประกอบยาภายใต้ความหลากหลายของกลไกและกระบวนการกำจัด
รวมทั้งการย่อยสลายของจุลินทรีย์ , โพธิ์ todegradation การใช้พืชและการมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพ ( Matamoros
et al . , 2005 ) อย่างไรก็ตาม จนถึงปัจจุบันมีเพียงไม่กี่รายงานในระบบ CW
ความสามารถเพื่อลดความเข้มข้นของยา
ที่มีการศึกษาน้อยมาก ในการใช้คุณสมบัติ physiochemical
สารประกอบเหล่านี้เพื่อทำนายโชคชะตาของพวกเขาใน CWS
( Matamoros et al . , 2008 ) ลี et al . ( 2011 ) ได้ทำการศึกษาการกำจัด
9 ยาต่าง ๆ ใน surfaceflow ฟรีสร้าง
ชายเลนในดัมยางเกาหลี ไม่พบความสัมพันธ์ที่ชัดเจนและสอดคล้อง

octanolewater ประสิทธิภาพและค่าสัมประสิทธิ์พาร์ทิชัน ( logkow ) ผู้เขียนสรุปจาก
ความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพการกำจัดและสอง physiochemical
พารามิเตอร์ ( บันทึกและหลักฐานเขา pKa ) ที่ไม่สนับสนุนและการโต้ตอบของการควบคุมไฟฟ้าสถิต )

การขจัดพฤติกรรมยาในพื้นที่ชุ่มน้ำ .
บนมืออื่น ๆ , การใช้โดยตรงการสะสมและที่ตั้งของ microcontaminants trans พืชได้ถูกถือว่าเป็นกลไกที่สำคัญที่สุด

( burken เทคโนโลยีการบําบัด และชนูร์ , 1998 ; คอลลินส์ et al . , 2006 ) พืชมีกระเบื้องเคาน์เตอร์ phytotoxicityof ในทางกลับกันระบบการล้างพิษ awide ความหลากหลาย
ของ xenobiotics และโทรศัพท์มือถือการล้างพิษระบบได้รับ
เรียกว่า " ตับ " สีเขียว ( sandermann , 1994 )ทำนายการ
เคมีภัณฑ์อินทรีย์โดยรากและการเคลื่อนย้ายผ่านไซเลมกับ
ข้างบนเนื้อเยื่อพื้นดินสำคัญสำหรับการดำเนินการประเมินความเสี่ยงและกำหนดประสิทธิผลของ

( บ้าๆ บอๆ dettenmaier et al . , 2009 ) อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ มีมากน้อย quantitativeevaluationof

โยกย้ายและพืช toassimilate ความยาและข้อมูลที่มีอยู่ในพืชการ
เภสัชกรรมจำกัดอยู่เพียงไม่กี่ชนิด และชนิดพืช
เภสัชกรรม ( redshaw et al . , 2008 ) ดังนั้น กลไกที่เกี่ยวข้องในการใช้พืชพื้นฐาน

ยังคงไม่ค่อยเข้าใจ และยังคงมีการขาดข้อมูลเกี่ยวกับการโยกย้าย behav iour . บริกส์ et al . ( 1982 ) andtopp et al . ( 1986 )
) พบว่าการดูดซึมของสารเคมีต่างๆ เข้าไปในรากพืชโดยตรง
สัดส่วนล็อกเขา . อย่างไรก็ตาม ไรน์โฮลด์ et al . ( 2010 ) และ
คาลเดอร์ó n-preciado et al . ( 2012 ) พบว่า การใช้ยาบางอย่างเป็นอิสระและไม่ชอบ

อาจจะ logkow จำกัดค่าพยากรณ์ในระบบพืชน้ำ .
กระดาษนี้ศึกษาบทบาท ofs . วาลิดัสฉาว
,มาโครไฟต์ นิยมปลูกใน CWS inpharmaceutical , การกำจัด .
วัตถุประสงค์โดยรวมของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาจลนพลศาสตร์ของการดูดและการเลือกพืช
ยาในเมโสปลูก cosms เอส วาลิดัสเติบโต hydroponically . คือยาทดสอบ รวมทั้งโรคผิวหนัง

ไดโคลฟิบาเลนเซีย , , , กรด clofibric และคาเฟอีนถูกเลือกบนพื้นฐานของ
การเกิดของพวกเขาสูงในน้ำผิวดิน และหลากหลายของพวกเขา
สมบัติทางเคมีกายภาพ ( เช่น logkow ) ศักยภาพของทรานส์ ที่ตั้งของยาเหล่านี้จากราก หน่อคือ
ยังประเมิน นอกจากนี้ คุมเข้ม เหมาะนำมาวิเคราะห์เพื่อหาปริมาณที่ใช้แสง

เล่นในบทบาททางการคัดออก การเดิมพันของความรู้ของเรานี้เป็น
การศึกษาครั้งแรกในวรรณคดีในการประเมินผลเชิงปริมาณของ
ความสามารถสูงกว่าพืชน้ำ ( เอส วาลิดัส ) ซึมซับและทรานส์หาสารประกอบยา