Up to about the year 1860, man's hi

Up to about the year 1860, man's history had been conveniently divided into three distinct epochs: ancient, medieval and modern. After 1860, however, a new expression came into general use to describe the cultures of the distant past. Pre-history was the name given to that period of man's history before written documents appeared. We can now study man's pre-history through the field of archeology. Archeological remains can illuminate how and where early cultures lived, stored food and produced tools. We can learn of their religious practices, political organization and what type of relationships may have existed between man and woman, husband and wife, parent and child. Human artifacts uncovered by archeologists also reveal the existence of kings, plagues, famine, good harvests, wars and class structure. Of course, the history we obtain from archeological digs is by no means complete, especially when compared with man's more recent history (the past 500 years or so). For example, in 1945, the U.S. First Army captured 485 tons of records of the German Foreign Office just as these records were about to be burned on orders from Berlin. 485 tons of written records! And these records pertained only to the German Foreign Office. The point is that since the 15th century (and the development of movable type) the sheer number of written records has drastically increased and so too has the work of the historian become more complicated as a result.
When we think of the ancient world, we may perhaps think of the Hebrews, Greeks and Romans. The Hebrews gave us faith and morality; Greece gave us reason, philosophy and science; and Rome gave us law and government. This is, of course, a crude oversimplification, and the reason is obvious. Western civilization developed before Greece or Rome. For instance, 3000 years before the greatest era of Greek history, civilizations flourished in Mesopotamia (see Lecture 2) and in Egypt (see Lecture 3). These civilizations were urban, productive, religious and law abiding and in all meanings of the word, civilized. A solid working definition of civilization is difficult and depends upon your own judgment. Here are a few textbook definitions:
Civilization is a form of human culture in which many people live in urban centers, have mastered the art of smelting metals, and have developed a method of writing.
The first civilizations began in cities, which were larger, more populated, and more complex in their political, economic and social structure than Neolithic villages.
One definition of civilization requires that a civilized people have a sense of history -- meaning that the past counts in the present.
The Oxford English Dictionary defines civilization as "the action or process of civilizing or of being civilized; a developed or advanced state of human society." Such a definition is fraught with difficulties. For instance, how might we correctly identify a "developed or advanced state of human society"? Developed or advanced compared to what? The OED defines the verb "to civilize" in the following way: "to make civil; to bring out of a state of barbarism; to instruct in the arts of life; to enlighten; to refine and polish." Are we any closer to a working definition?
In 1936, the archeologist V. Gordon Childe published his book Man Makes Himself. Childe identified several elements which he believed were essential for a civilization to exist. He included: the plow, wheeled cart and draft animals, sailing ships, the smelting of copper and bronze, a solar calendar, writing, standards of measurement, irrigation ditches, specialized craftsmen, urban centers and a surplus of food necessary to support non-agricultural workers who lived within the walls of the city. Childe's list concerns human achievements and pays less attention to human organization.
Another historian agreed with Childe but added that a true definition of civilization should also include money collected through taxes, a privileged ruling class, a centralized government and a national religious or priestly class. Such a list, unlike Childe's, highlights human organization. In 1955, Clyde Kluckhohn argued that there were three essential criteria for civilization: towns containing more than 5000 people, writing, and monumental ceremonial centers. Finally, the archeologist and anthropologist Robert M. Adams argued for a definition of civilization as a society with functionally interrelated sets of social institutions: class stratification based on the ownership and control of production, political and religious hierarchies complementing each other in the central administration of territorially organized states and lastly, a complex division of labor, with skilled workers, soldiers and officials existing alongside the great mass of peasant producers.
As historians have often remarked, civilization is a word easier to describe than it is to define. As implied by the above discussion, the word itself comes from the Latin adjective civilis, a reference to a citizen. Citizens willingly bring themselves together in political, social, economic, and religious organizations -- they merge together, that is, in the interests of the larger community. Over time, the word civilization has come to imply something beyond organization -- it refers to a particular shared way of thinking about the world as well as a reflection on that world in art, literature, drama and a host of other cultural happenings. To understand this idea better it is necessary to investigate the origins of western civilization.
The historian's task is not an easy one and this is especially the case when dealing with ancient civilizations that rose and fell more than five thousand years ago. Since history is specifically the story of man's written records, the historian of ancient culture must piece together the past from fragments of human endeavor and human achievement. True enough, having 485 tons of written material at your disposal provides the historian with a daunting task. But trying to piece together the past of a culture whose written documents are scarce, makes the historian's task that much more difficult.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงประมาณปี 1860 ประวัติชายได้เชิญแบ่ง epochs สามหมด: โบราณ ยุคกลาง และสมัยใหม่ หลังจาก 1860 ไร นิพจน์ใหม่เข้ามาใช้งานทั่วไปเพื่ออธิบายวัฒนธรรมในอดีตที่ห่างไกล ประวัติก่อนมีชื่อที่กำหนดรอบระยะเวลาที่ประวัติศาสตร์ของก่อนปรากฏเอกสารที่เป็นลายลักษณ์อักษร ตอนนี้เราสามารถศึกษาก่อนประวัติศาสตร์ของทางด้านโบราณคดี โบราณยังคงสามารถส่องวิธีที่วัฒนธรรมต้นอาศัย เก็บอาหาร และผลิตเครื่องมือ เราสามารถศึกษาแนวทางปฏิบัติของศาสนา ชนิดของความสัมพันธ์และองค์กรทางการเมืองอาจมีอยู่ระหว่างชาย และหญิง สามี และภรรยา แม่ และเด็ก สิ่งประดิษฐ์ที่มนุษย์เปิด โดยปัจจุบันยังเปิดเผยการดำรงอยู่ของพระมหากษัตริย์ โรคระ ทุพภิกขภัย harvests ดี สงคราม และโครงสร้างของคลาส แน่นอน เราได้รับจาก digs โบราณคดีประวัติเสร็จไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับประวัติของคนล่าสุด (500 ปีหรือมากกว่านั้น) ตัวอย่าง ในปีค.ศ. 1945 สหรัฐอเมริกา กองทัพแรกจับตัน 485 ของระเบียนของสำนักการต่างประเทศของเยอรมันเหมือนกับเรกคอร์ดเหล่านี้ถูกให้เขียนใบสั่งจากเบอร์ลิน เขียนระเบียน 485 ตัน และเรกคอร์ดเหล่านี้ pertained ไปยังสำนักงานต่างประเทศเยอรมันเท่านั้น จุดอยู่ที่ตั้งแต่ศตวรรษ 15 (และพัฒนาชนิด movable) จำนวนระเบียนที่เขียนได้อย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้น และเพื่อให้มีการทำงานของนักประวัติศาสตร์กลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้นเป็นผลมากเกินไปเมื่อเราคิดว่า ของโลก บางทีเราอาจคิดฮีบรู กรีก และโรม ฮีบรูให้เราศรัทธาและศีลธรรม กรีซให้เราเหตุผล ปรัชญา และ วิทยาศาสตร์ และโรมให้เรากฎหมายและรัฐบาล นี้ แน่นอน oversimplification ดิบ และเป็นเหตุผลที่ชัดเจน อารยธรรมตะวันตกที่พัฒนาก่อนกรีซหรือโรม ตัวอย่าง 3000 ปีก่อนยุคยิ่งใหญ่ที่สุดของประวัติศาสตร์กรีก อารยธรรมความเจริญรุ่งเรืองใน Mesopotamia (ดู 2 บรรยาย) และอียิปต์ (ดูบรรยาย 3) อารยธรรมเหล่านี้มีเมือง ประสิทธิภาพ ศาสนาและการปฏิบัติกฎหมาย และในความหมายทั้งหมดของคำ อารย คำนิยามการทำแข็งของอารยธรรมเป็นเรื่องยาก และขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของคุณเอง นี่คือคำนิยามตำรากี่:อารยธรรมเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมของมนุษย์ที่คนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเมือง ได้เข้าใจศิลปะการ smelting โลหะ และได้พัฒนาวิธีการเขียนอารยธรรมแรกเริ่มในเมือง ซึ่งมีขนาดใหญ่ มีประชากรมากขึ้น และความซับซ้อนในโครงสร้างทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมมากกว่าหมู่บ้านยุคหินใหม่คำจำกัดความหนึ่งของอารยธรรมต้องคนอารยมีความประวัติ - หมายความ ว่า ที่ผ่านมานับในปัจจุบันพจนานุกรม Oxford อังกฤษกำหนดอารยธรรมเป็น "การกระทำหรือกระบวนการ ของ civilizing หรือถูก อารย การพัฒนา หรือขั้นสูงรัฐสังคมมนุษย์" คำจำกัดความจะเต็มไป ด้วยความยากลำบาก ตัวอย่าง วิธีอาจเราอย่างถูกต้องระบุ "พัฒนา หรือขั้นสูงของมนุษย์" หรือไม่ พัฒนา หรือขั้นสูงเปรียบเทียบกับอะไร OED กำหนดกริยา "กับ civilize" วิธีต่อไปนี้: "ต้องการโยธา นำมาจากรัฐการ barbarism สอนในศิลปะของชีวิต การสอน การปรับแต่ง และขัด" เรามีการใกล้ชิดกับคำนิยามการทำงานในค.ศ. 1936, archeologist V. Gordon Childe เผยแพร่หนังสือของเขาคนที่ทำให้ตัวเอง Childe ระบุองค์ประกอบหลายอย่างซึ่งเขาเชื่อว่า มีจำเป็นอารยธรรมที่มีอยู่ เขารวม: คันไถ ล้อรถเข็น และร่างสัตว์ ล่องเรือ smelting ของทองแดงและบรอนซ์ ปฏิทินสุริยคติ เขียน มาตรฐานวัด คูข้างชลประทาน ช่างฝีมือเฉพาะ เมือง และส่วนเกินของอาหารที่จำเป็นในการสนับสนุนผู้ปฏิบัติงานไม่ใช่เกษตรที่อยู่ภายในกำแพงเมือง รายการของ Childe เกี่ยวข้องกับความสำเร็จของมนุษย์ และน้อยให้ความสำคัญกับมนุษย์องค์กรนักประวัติศาสตร์อีกตกลงกับ Childe แต่เพิ่มว่า คำนิยามที่แท้จริงของอารยธรรมจะรวมเงินที่เก็บภาษี ชั้นปกครองอภิสิทธิ์ รัฐบาลส่วนกลาง และชาติศาสนา หรือพยากรณ์คลา รายการดังกล่าว ซึ่งแตกต่างจาก Childe ของ เน้นมนุษย์องค์กร ใน 1955, Kluckhohn ไคลด์โต้เถียงว่า มีเงื่อนไขสำคัญสามสำหรับอารยธรรม: เมืองที่ประกอบด้วยคนกว่า 5000 เขียน และพิธีศูนย์อนุสาวรีย์ สุดท้าย archeologist และนักมานุษยวิทยา Adams ม.โรเบิร์ตโต้เถียงสำหรับคำนิยามของอารยธรรมเป็นสังคมกับสถาบันสังคมชุดฟังก์ชันที่เกี่ยวข้อง: เรียนสาระตามความเป็นเจ้าของและควบคุมการผลิต ลำดับชั้นทางการเมือง และศาสนาช่วยกันในการดูแลจากศูนย์กลางของอเมริกาที่จัด territorially และสุดท้ายนี้ ส่วนซับซ้อนของแรงงาน แรงงานฝีมือ ทหาร และเจ้าหน้าที่ที่มีอยู่ควบคู่ไปกับมวลชนที่ดีของชาวนาผู้ผลิตนักประวัติศาสตร์มักจะมีกล่าว อารยธรรมเป็นคำอธิบายที่จะกำหนดได้ง่ายขึ้น เป็นโดยนัยโดยการอภิปรายข้างต้น คำมาจาก civilis คุณศัพท์ติ การอ้างอิงไปเป็นพลเมือง ประชาชนด้วยความเต็มใจนำตัวเองในทางการเมือง สังคม เศรษฐกิจ และองค์กรทางศาสนา - พวกเขารวมกัน คือ ประโยชน์ของชุมชนขนาดใหญ่ ช่วงเวลา อารยธรรมคำมาบ่งบอกถึงบางสิ่งบางอย่างนอกเหนือจากองค์กร - จะหมายถึงวิธีการใช้ร่วมกันเฉพาะความคิดเกี่ยวกับโลกตลอดจนสะท้อนว่าโลกศิลปะ วรรณกรรม ละคร และสถานที่ทางวัฒนธรรมอื่น ๆ ให้เลือกมากมาย เข้าใจความคิดนี้ ดีได้สืบกำเนิดของอารยธรรมตะวันตกงานของนักประวัติศาสตร์ไม่ได้ง่าย และเป็นกรณีนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญกับอารยธรรมโบราณที่โรส และตกมากกว่าห้าหมื่นปีที่ผ่านมา เนื่องจากประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะเรื่องของคนเขียน นักประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมโบราณต้องชิ้นกันมาจากชิ้นส่วนของมนุษย์แข่งขันและความสำเร็จของมนุษย์ มี 485 ตันวัสดุเขียนที่จริงพอ ให้นักประวัติศาสตร์กับงานยุ่งยาก แต่พยายามชิ้นด้วยกันผ่านมาของวัฒนธรรมที่มีเอกสารเป็นลายลักษณ์อักษรหายาก ทำให้นักประวัติศาสตร์เป็นงานที่ยากมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงประมาณปี 1860 ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ได้ถูกแบ่งออกเป็นสามสะดวก epochs ที่แตกต่าง: โบราณในยุคกลางและทันสมัย หลังจากที่ 1860 แต่การแสดงออกใหม่เข้ามาใช้งานทั่วไปที่จะอธิบายวัฒนธรรมในอดีตที่ห่างไกล ก่อนประวัติศาสตร์ได้รับชื่อที่กำหนดให้ช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ของมนุษย์ก่อนที่จะเขียนเอกสารปรากฏ ตอนนี้เราสามารถศึกษาประวัติศาสตร์ก่อนของมนุษย์ผ่านสาขาของโบราณคดี ซากโบราณคดีสามารถเปล่งและวิธีการที่อาศัยอยู่ในช่วงต้นของวัฒนธรรมที่จัดเก็บอาหารและเครื่องมือที่ผลิต เราสามารถเรียนรู้จากการปฏิบัติทางศาสนาของพวกเขาองค์กรทางการเมืองและชนิดของความสัมพันธ์ที่อาจมีอยู่ระหว่างชายและหญิงสามีและภรรยาของผู้ปกครองและเด็ก, สิ่งประดิษฐ์ที่มนุษย์ค้นพบโดยนักโบราณคดียังเผยให้เห็นการดำรงอยู่ของพระมหากษัตริย์ภัยพิบัติความอดอยากการเก็บเกี่ยวที่ดีสงครามและโครงสร้างชั้น แน่นอนประวัติศาสตร์ที่เราได้รับจากนักโบราณคดีเป็นโดยไม่สมบูรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับประวัติศาสตร์ที่ผ่านมามากขึ้นของมนุษย์ (ที่ผ่านมา 500 ปีหรือมากกว่านั้น) ยกตัวอย่างเช่นในปี 1945 ครั้งแรกที่กองทัพสหรัฐจับ 485 ตันของระเบียนของกระทรวงต่างประเทศเยอรมันเช่นเดียวกับข้อมูลเหล่านี้กำลังจะถูกเผาไหม้ในการสั่งซื้อจากเบอร์ลิน 485 ตันเขียนบันทึก! และมีการบันทึกเหล่านี้เป็นเรื่องเฉพาะกับกระทรวงต่างประเทศเยอรมัน ประเด็นก็คือว่าตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 (และการพัฒนาของประเภทที่สามารถเคลื่อนย้าย) จำนวนที่แท้จริงของการเขียนบันทึกได้เพิ่มขึ้นอย่างมากและอื่น ๆ ก็มีการทำงานของนักประวัติศาสตร์ที่กลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้นเป็นผล.
เมื่อเราคิดว่าโลกยุคโบราณเรา บางทีอาจคิดว่าฮีบรูกรีกและโรมัน ฮีบรูให้เราเชื่อและศีลธรรม; กรีซทำให้เรามีเหตุผลปรัชญาและวิทยาศาสตร์ และโรมทำให้เรามีกฎหมายและรัฐบาล นี้เป็นของหลักสูตรเป็นเปลือกดิบและเหตุผลที่เห็นได้ชัด อารยธรรมตะวันตกที่พัฒนาก่อนที่กรีซหรือกรุงโรม ยกตัวอย่างเช่นปี 3000 ก่อนยุคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของกรีกอารยธรรมเจริญรุ่งเรืองในเมโสโปเต (ดูบรรยาย 2) และในอียิปต์ (ดูบรรยาย 3) อารยธรรมเหล่านี้เป็นเมืองที่มีประสิทธิผลศาสนาและปฏิบัติตามกฎหมายและในความหมายทั้งหมดของคำว่าอารยะ นิยามการทำงานที่มั่นคงของอารยธรรมเป็นเรื่องยากและขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณเอง ต่อไปนี้เป็นคำจำกัดความของตำราเรียนไม่กี่:. อารยธรรมเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมของมนุษย์ในการที่คนจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในเมืองได้เข้าใจศิลปะของโลหะหลอมและได้มีการพัฒนาวิธีการเขียนอารยธรรมแรกที่เริ่มต้นขึ้นในเมืองที่มีขนาดใหญ่. ที่มีประชากรมากขึ้นและซับซ้อนมากขึ้นในทางการเมืองของพวกเขาโครงสร้างทางเศรษฐกิจและสังคมกว่าหมู่บ้านยุคหนึ่งความหมายของอารยธรรมต้องการให้คนที่เจริญแล้วมีความรู้สึกของประวัติศาสตร์- หมายความว่านับอดีตที่ผ่านมาในปัจจุบัน. Oxford อังกฤษกำหนดเป็นอารยธรรม "การกระทำหรือกระบวนการของการเสริมสร้างหรือของการเป็นอารยะ; รัฐพัฒนาหรือขั้นสูงของสังคมมนุษย์." คำนิยามดังกล่าวจะเต็มไปด้วยความยากลำบาก ยกตัวอย่างเช่นวิธีการที่เราอาจจะถูกต้องระบุเป็น "รัฐที่พัฒนาแล้วหรือขั้นสูงของสังคมมนุษย์"? พัฒนาหรือขั้นสูงเมื่อเทียบกับสิ่งที่? โออีกำหนดคำกริยา "เพื่อศิวิไลซ์" ในวิธีต่อไปนี้: ". ที่จะทำให้พลเรือนที่จะนำออกจากรัฐของความป่าเถื่อนนั้นการออกคำสั่งในศิลปะแห่งชีวิตที่จะสอน; เพื่อปรับแต่งและขัด" เราใด ๆ ใกล้ชิดกับนิยามการทำงานหรือไม่ในปี1936 นักโบราณคดีโวลต์กอร์ดอนตระกูลรับการตีพิมพ์หนังสือของเขาผู้ชายที่ทำให้ตัวเอง ตระกูลระบุองค์ประกอบหลายอย่างที่เขาเชื่อว่าเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับอารยธรรมจะมีชีวิตอยู่ เขารวม: ไถ, รถล้อและสัตว์ร่างเรือแล่นเรือใบถลุงทองแดงและทองแดงเป็นปฏิทินสุริยคติเขียนมาตรฐานของการวัดคูน้ำชลประทานช่างฝีมือเฉพาะเมืองและส่วนเกินของอาหารที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนไม่ใช่ แรงงานเกษตรที่อาศัยอยู่ภายในกำแพงเมือง รายการของตระกูลที่เกี่ยวข้องกับความสำเร็จของมนุษย์และให้ความสำคัญน้อยให้กับองค์กรของมนุษย์. ประวัติศาสตร์อีกเห็นด้วยกับตระกูล แต่เสริมว่าความหมายที่แท้จริงของอารยธรรมยังควรรวมถึงเงินที่รวบรวมได้จากภาษีที่เป็นชนชั้นปกครองได้รับการยกเว้นรัฐบาลส่วนกลางและระดับชาติระดับทางศาสนาหรือพระ รายการดังกล่าวแตกต่างจากตระกูลไฮไลท์ขององค์กรของมนุษย์ ในปี 1955 ไคลด์ Kluckhohn ที่ถกเถียงกันอยู่ว่ามีสามเกณฑ์ที่จำเป็นสำหรับอารยธรรม: เมืองที่มีมากกว่า 5,000 คนเขียนและศูนย์พระราชพิธีที่ยิ่งใหญ่ ในที่สุดนักโบราณคดีและนักมานุษยวิทยาโรเบิร์ตเอ็มอดัมส์เป็นที่ถกเถียงกันสำหรับความหมายของอารยธรรมเป็นสังคมที่มีชุดความสัมพันธ์หน้าที่ของสถาบันทางสังคมที่: การแบ่งชั้นชั้นบนพื้นฐานของความเป็นเจ้าของและการควบคุมการผลิต, การลำดับชั้นทางการเมืองและศาสนาการพึ่งพาซึ่งกันและกันในการบริหารกลาง จัด territorially รัฐและสุดท้ายส่วนที่ซับซ้อนของแรงงานที่มีแรงงานที่มีทักษะและเจ้าหน้าที่ทหารที่มีอยู่ควบคู่ไปกับมวลที่ดีของผู้ผลิตชาวนา. ในฐานะที่เป็นประวัติศาสตร์ได้ตั้งข้อสังเกตมักจะอารยธรรมเป็นคำที่ง่ายต่อการอธิบายกว่าก็คือการกำหนด ในฐานะที่เป็นนัยจากการสนทนาข้างต้นคำว่าตัวเองมาจากภาษาละตินคำคุณศัพท์ civilis อ้างอิงถึงพลเมืองที่ ประชาชนเต็มใจที่จะนำตัวเองเข้าด้วยกันในทางการเมืองสังคมเศรษฐกิจและศาสนาองค์กร - พวกเขารวมกันว่ามีที่อยู่ในความสนใจของชุมชนขนาดใหญ่ เมื่อเวลาผ่านไปคำว่าอารยธรรมที่มีมาเพื่อบ่งบอกถึงสิ่งที่อยู่นอกเหนือองค์กร - มันหมายถึงวิธีการที่ใช้ร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการคิดเกี่ยวกับโลกเช่นเดียวกับการสะท้อนในโลกว่าในศิลปะวรรณกรรมละครและโฮสต์ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางวัฒนธรรมอื่น ๆ เพื่อให้เข้าใจถึงความคิดที่ดีกว่านี้ก็เป็นสิ่งจำเป็นในการตรวจสอบต้นกำเนิดของอารยธรรมตะวันตก. งานประวัติศาสตร์คือไม่ง่ายหนึ่งและนี่คือโดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีที่เมื่อต้องรับมือกับอารยธรรมโบราณที่เพิ่มขึ้นและลดลงกว่าห้าพันปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ประวัติความเป็นมาโดยเฉพาะเรื่องของการเขียนบันทึกของมนุษย์ประวัติศาสตร์วัฒนธรรมโบราณจะต้องปะติดปะต่ออดีตที่ผ่านมาจากชิ้นส่วนของความพยายามของมนุษย์และความสำเร็จของมนุษย์ ทรูพอมี 485 ตันของวัสดุที่เป็นลายลักษณ์อักษรในการกำจัดของคุณมีประวัติศาสตร์ที่มีงานที่น่ากลัว แต่พยายามที่จะปะติดปะต่อที่ผ่านมาของวัฒนธรรมที่มีเอกสารเป็นลายลักษณ์อักษรจะหายากทำให้ประวัติศาสตร์ของงานที่ยากมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงประมาณปี 1860 , ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ได้สะดวก แบ่งออกเป็น 3 ยุคสมัยที่แตกต่าง : โบราณ ยุคกลาง และยุคใหม่ หลังจากที่ 1860 , อย่างไรก็ตาม , ความรู้สึกใหม่เข้ามาใช้ทั่วไปเพื่ออธิบายวัฒนธรรมของอดีตอันแสนไกล ประวัติศาสตร์ก่อนคือชื่อให้ว่า สมัยก่อนประวัติศาสตร์ของมนุษย์ที่เขียนเอกสารที่ปรากฏตอนนี้เราสามารถศึกษาของมนุษย์ก่อนประวัติทางด้านโบราณคดี ซากโบราณคดีสามารถส่องสว่างและวิธีการที่วัฒนธรรมก่อน อยู่ เก็บอาหาร และผลิตเครื่องมือ เราสามารถเรียนรู้ได้จากการปฏิบัติทางศาสนา องค์กรทางการเมืองและสิ่งที่ประเภทของความสัมพันธ์ที่อาจจะเกิดขึ้นระหว่างชายและหญิง สามีและภรรยา , แม่และเด็กมนุษย์ สิ่งประดิษฐ์ที่ค้นพบโดยนักโบราณคดียังเปิดเผยการดำรงอยู่ของกษัตริย์ , ภัยพิบัติ , อดอยาก , ผลผลิตที่ดี สงคราม และโครงสร้างของชั้น แน่นอนว่า ประวัติศาสตร์เราได้รับจากขุดโบราณคดีคือไม่สมบูรณ์ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับประวัติศาสตร์มากขึ้นล่าสุดของผู้ชาย ( อดีต 500 ปีหรือดังนั้น ) ตัวอย่างเช่น ใน ค.ศ. 1945 , สหรัฐทหารจับ 485 ตันของระเบียนของกระทรวงการต่างประเทศเยอรมันเช่นเดียวกับระเบียนเหล่านี้ถูกเผาตามคำสั่งจากเบอร์ลิน 485 ตันเขียนบันทึก ! และบันทึกเหล่านี้เจาะจงเฉพาะกระทรวงการต่างประเทศเยอรมันประเด็นคือว่า ตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 ( และการพัฒนาชนิด Movable ) จํานวนเขียนบันทึกได้เพิ่มขึ้นอย่างมากและก็มีงานของนักประวัติศาสตร์กลายเป็นซับซ้อนมากขึ้นเป็นผล
เมื่อเราคิดว่าของโลกโบราณ บางทีเราอาจคิดว่า ของฮีบรูกรีกและโรมัน ฮีบรูให้ความเชื่อและศีลธรรม กรีซ ให้เหตุผล ปรัชญาและวิทยาศาสตร์และโรมให้กฎหมายและการปกครอง นี้ แน่นอน oversimplification ดิบ และเหตุผลที่ชัดเจน อารยธรรมตะวันตกพัฒนาก่อนกรีซและโรม ตัวอย่างเช่น 3000 ปี ก่อนยุคยิ่งใหญ่ของกรีกประวัติศาสตร์อารยธรรมเจริญรุ่งเรืองในเมโสโปเตเมีย ( ดูบรรยาย 2 ) และอียิปต์ ( ดูบรรยาย 3 ) อารยธรรมเหล่านี้เป็นเมืองที่มีประสิทธิภาพศาสนาและเคารพกฎหมาย และในความหมายของคำว่า ศิวิไลซ์ คำนิยามของอารยธรรมแข็งยาก และขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณเอง นี่เป็นตำราคำนิยามไม่กี่ :
อารยธรรมเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมของมนุษย์ซึ่งหลายคนอาศัยอยู่ในเมืองศูนย์ ได้เข้าใจศิลปะของการถลุงโลหะ และได้พัฒนาวิธีการเขียน .
อารยธรรมแรกที่เริ่มขึ้นในเมือง ซึ่งมีขนาดใหญ่ ประชากรมากขึ้นและซับซ้อนมากขึ้นในทางการเมือง โครงสร้างทางเศรษฐกิจและสังคมมากกว่าหมู่บ้านยุคหินใหม่ .
คำนิยามของอารยธรรมต้องว่า อารยชนมีสำนึกทางประวัติศาสตร์ -- ซึ่งหมายความว่านับอดีตในปัจจุบัน
พจนานุกรมภาษาอังกฤษ Oxford กำหนดอารยธรรมเป็น " การกระทำหรือกระบวนการของ Civilizing หรือถูกอารยะ ; การพัฒนาขั้นสูงของรัฐหรือสังคมมนุษย์ " เป็นคำนิยามที่เต็มไปด้วยความยากลําบาก ตัวอย่าง วิธีอาจเราได้อย่างถูกต้องระบุ " พัฒนาขั้นสูงของรัฐหรือสังคมมนุษย์ " พัฒนาหรือขั้นสูงเมื่อเปรียบเทียบกับอะไร ?โดย OED กำหนดคํากริยา " ศิวิไลซ์ " ในทางต่อไปนี้ : " เพื่อให้พลเรือน พาออกจากสภาพป่าเถื่อน ; สั่งในศิลปะของชีวิต เพื่อให้ ; เพื่อปรับแต่งและขัด " เราใกล้ที่จะนิยามงาน
ใน 1936 , นักโบราณคดีโวลต์กอร์ดอนชิลด์ตีพิมพ์หนังสือผู้ชายของเขาทำให้ตัวเองชิลด์ระบุองค์ประกอบหลายอย่างซึ่งเขาเชื่อว่าเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับอารยธรรมคงอยู่ เขารวม : ไถ , ล้อเกวียน และ สัตว์ร่างเรือ การถลุงทองแดงและบรอนซ์ , พลังงานแสงอาทิตย์ , ปฏิทิน , การเขียน , มาตรฐานของการวัด น้ำ คู เฉพาะหลังศูนย์เมืองและส่วนเกินของอาหารที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนแรงงานนอกภาคเกษตรที่อาศัยอยู่ภายในกำแพงของเมือง รายการของความกังวลของมนุษย์ความชิลด์และใส่ใจน้อยกว่าองค์กรมนุษย์
นักประวัติศาสตร์อื่นเห็นด้วยกับชิลด์ แต่เพิ่มว่านิยามที่แท้จริงของอารยธรรมยังควรรวมถึงเงินที่รวบรวมผ่านทางภาษี เป็นชนชั้นปกครองที่มีสิทธิพิเศษส่วนกลางของรัฐบาล และศาสนาแห่งชาติ หรือสังฆชั้นเรียน รายการดังกล่าว ไม่เหมือน ชิลด์ , ไฮไลท์องค์กรของมนุษย์ ในปี 1955 ไคลด์ kluckhohn ถกเถียงกันอยู่ว่ามี 3 เกณฑ์สำคัญสำหรับอารยธรรม : เมืองที่มีกว่า 5 , 000 คน เขียน และศูนย์ที่อนุสาวรีย์ ในที่สุด นักโบราณคดี นักมานุษยวิทยา และ โรเบิร์ต เอ็มอดัมส์โต้เถียงสำหรับความหมายของอารยธรรมเป็นสังคมที่มีการทำงานที่สัมพันธ์กันกับชุดของสถาบันทางสังคม : การสอนบนพื้นฐานของการเป็นเจ้าของและการควบคุมการผลิต การเมือง และศาสนา ชนชั้นต่างกันในส่วนกลาง การบริหารจัด territorially สหรัฐอเมริกา และสุดท้ายส่วนที่ซับซ้อนของแรงงานกับแรงงานที่มีทักษะเจ้าหน้าที่ทหารและที่มีอยู่ควบคู่ไปกับมวลที่ดีของผู้ผลิตชาวนา .
เป็นนักประวัติศาสตร์มักว่า อารยธรรม เป็นคำที่ง่ายที่จะอธิบายมากกว่าที่จะกำหนด ที่แสดงออกโดยการสนทนาข้างต้นว่าตัวเองมาจากคำคุณศัพท์ละตินพลเรือน , อ้างอิงเพื่อประชาชน ประชาชนอย่างเต็มใจนำกันในทางการเมือง สังคมและเศรษฐกิจศาสนาและองค์กร พวกเขาผสานเข้าด้วยกัน นั่นคือ ผลประโยชน์ของชุมชนขนาดใหญ่ . เวลาผ่านไป คำว่า อารยธรรม ได้มาบ่งบอกอะไรบางอย่างที่เหนือกว่าองค์กร -- มันหมายถึงเฉพาะแบ่งปันวิธีคิดเกี่ยวกับโลก ตลอดจนสะท้อนบนโลกในงานศิลปะ วรรณกรรมละครและโฮสต์ของเหตุการณ์ทางวัฒนธรรมอื่น ๆเพื่อเข้าใจความคิดนี้ดีกว่า มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบต้นกำเนิดของอารยธรรมตะวันตก .
ของนักประวัติศาสตร์งานไม่ได้เป็นหนึ่งที่ง่ายและเป็นกรณีนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจัดการกับอารยธรรมโบราณที่เพิ่มขึ้นและลดลงกว่าห้าพันปีก่อน ตั้งแต่ประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะเรื่องราวของผู้เขียนบันทึกนักประวัติศาสตร์ของวัฒนธรรมโบราณต้องชิ้นด้วยกันในอดีต จากชิ้นส่วนของความพยายามของมนุษย์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของมนุษย์ จริงๆแล้ว มี 485 ตันของวัสดุที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่ขายทิ้งของคุณมีนักประวัติศาสตร์กับดําเนินงาน แต่พยายามที่จะชิ้นด้วยกันอดีตของวัฒนธรรมซึ่งเขียนเอกสารหายาก ทำให้นักประวัติศาสตร์งานที่ยากมาก .