were found in the liver trypsin and

were found in the liver trypsin and amylase activities of fish between
the two groups (P N 0.05). However, the lipase activity in the liver of
fish cultured in the BFT treatment was significantly higher than that in
the control group (P b 0.05). There were no significant differences in
the trypsin and lipase activities in the fish intestines between the BFT
treatment and the control group (P N 0.05), whereas the intestine
amylase activity of fish cultured in the BFT tanks was significantly
higher than that in the control tanks (P b 0.05).
It is possible that biofloc plays a role in stimulating the activities of
digestive enzymes (Moss et al., 2001; Xu et al., 2012a,b). In addition,
Xu and Pan (2012) found that biofloc displayed relatively high amylase
activities, which may account for the increased intestinal amylase
activity of fish growing in the BFT treatment in this study. Furthermore,
enhanced liver lipasemay facilitate the digestion and utilization of lipid,
which could have increased the crude lipid content of tilapia in the BFT
group. It is evident that the enzyme activities were tissue-specific,
i.e., highest in the liver and lowest in the intestine. The BFT treatment
had a stimulatory effect on the digestive enzyme activities, which may
have contributed to the enhanced growth performance of the tilapia,
and the influence of BFT on enzyme activity varied between the liver
and intestine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบในตับทริปซินและ amylase กิจกรรมของ fish ระหว่าง2 กลุ่ม (P N 0.05) อย่างไรก็ตาม กิจกรรมเอนไซม์ไลเปสในตับของfish อ่างในการบำบัดรักษา BFT มีราคาสูงกว่า significantlyกลุ่มควบคุม (P b 0.05) มีความแตกต่างไม่ significant ในกิจกรรมทริปซินและเอนไซม์ไลเปสในลำไส้ fish ระหว่าง BFTรักษาและควบคุมการจัดกลุ่ม (P N 0.05), ในขณะที่ลำไส้กิจกรรม amylase ของอ่างในถัง BFT fish เป็น significantlyสูงกว่าที่ในถังควบคุม (P b 0.05)เป็น biofloc ที่มีบทบาทในการกระตุ้นกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร (Moss และ al., 2001 Xu et al., 2012a, b) นอกจากนี้เขาฮิวและแพน (2012) พบ biofloc ที่แสดงค่อนข้างสูง amylaseกิจกรรม อาจบัญชีสำหรับ amylase ลำไส้เพิ่มขึ้นกิจกรรมของ fish ที่เติบโตในการบำบัดรักษา BFT ในการศึกษานี้ นอกจากนี้lipasemay เพิ่มตับช่วยย่อยอาหารและการใช้ประโยชน์ของไขมันซึ่งสามารถเพิ่มเนื้อหาหยาบไขมันของปลานิลในการ BFTกลุ่ม จะเห็นได้ชัดว่า กิจกรรมของเอนไซม์ถูกเนื้อเยื่อ-specificเช่น สูงที่สุดในตับ และต่ำสุดในลำไส้ รักษา BFTมีกิจกรรมเอนไซม์ย่อยอาหาร ซึ่งอาจเป็นผล stimulatoryได้ส่งผลการดำเนินงานเพิ่มการเจริญเติบโตของปลานิลinfluence ของ BFT กิจกรรมเอนไซม์ที่แตกต่างกันระหว่างตับและและลำไส้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พบในกิจกรรม trypsin
ตับและอะไมเลสของสายดวลจุดโทษระหว่างทั้งสองกลุ่ม(PN 0.05) อย่างไรก็ตามกิจกรรมไลเปสในตับของสายดวลจุดโทษเพาะเลี้ยงในการรักษาที่เป็นนัยสำคัญ BFT ไฟอย่างมีสูงกว่าในกลุ่มควบคุม(P ข 0.05) ไม่มีความแตกต่างลาดเทมีนัยสำคัญในการเป็นtrypsin และกิจกรรมเอนไซม์ไลเปสในลำไส้ดวลจุดโทษไฟระหว่าง BFT การรักษาและกลุ่มควบคุม (PN 0.05) ในขณะที่ลำไส้กิจกรรมอะไมเลสของสายดวลจุดโทษที่เลี้ยงในถังBFT เป็นนัยสำคัญสายอย่างมีสูงกว่าในถังควบคุม( . ข P 0.05) เป็นไปได้ว่าชีวภาพชั้น oc มีบทบาทในการกระตุ้นกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร(มอส et al, 2001;.. เสี่ยว, et al, 2012a b) นอกจากนี้ซูและแพน (2012) พบว่าไบโอชั้น oc แสดงอะไมเลสที่ค่อนข้างสูงกิจกรรมซึ่งอาจบัญชีสำหรับอะไมเลสในลำไส้เพิ่มขึ้นการทำงานของสายดวลจุดโทษที่เพิ่มขึ้นในการรักษาBFT ในการศึกษานี้ นอกจากนี้ตับเพิ่มความสะดวกในการย่อยอาหาร lipasemay และการใช้ประโยชน์ของไขมันที่อาจมีเพิ่มขึ้นไขมันดิบปลานิลในBFT กลุ่ม จะเห็นว่ากิจกรรมของเอนไซม์เป็นสายเนื้อเยื่อ speci C, เช่นที่สูงที่สุดในตับและต่ำสุดในลำไส้ การรักษา BFT มีผลกระตุ้นในการทำงานของเอนไซม์ย่อยอาหารซึ่งอาจมีส่วนร่วมในการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นของปลานิล, และอิทธิพลของ BFT ในกิจกรรมของเอนไซม์ต่าง ๆ ระหว่างตับและลำไส้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่พบในตับเอนไซม์อะไมเลสและกิจกรรมจึง SH ระหว่างทั้งสองกลุ่ม ( p n
2 ) อย่างไรก็ตาม ไลเปสในตับ
จึง SH เพาะในการรักษาจึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อรับเป็น signi สูงกว่าในกลุ่มควบคุม ( P b
2 ) ไม่มี signi จึงไม่สามารถความแตกต่าง
กิจกรรมทริปเอนไซม์ในลำไส้จึงดวลจุดโทษระหว่างรับการรักษาและกลุ่มควบคุม
( p n 005 ) ส่วนไส้
เลสกิจกรรมจึงอาจเพาะในถังก็รับ signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ
ที่สูงกว่าในถังควบคุม ( P , B ) ) .
มันเป็นไปได้ว่า ไบโอfl OC มีบทบาทในการกระตุ้นกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร ( มอส
et al . , 2001 ; Xu และ al . , 2012a , B ) นอกจากนี้
Xu และกระทะ ( 2012 ) พบว่า ไบโอfl OC แสดงกิจกรรมเอนไซม์อะไมเลส
ค่อนข้างสูงซึ่งอาจบัญชีสำหรับการเพิ่มขึ้นในกิจกรรมของเอนไซม์อะไมเลส
sh จึงเติบโตในรับการรักษาในครั้งนี้ นอกจากนี้ยังเพิ่มความสะดวก lipasemay
ตับย่อยและการใช้ไขมัน
ซึ่งสามารถเพิ่มไขมันดิบของปลานิลในกลุ่มรับ

จะเห็นได้ว่ากิจกรรมเอนไซม์เป็นเนื้อเยื่อประเภทจึง C
เช่นสูงสุดในตับและถูกที่สุดในลําไส้ การรับการรักษา
มีฤทธิ์ในกิจกรรมเอนไซม์ทางเดินอาหารซึ่งอาจ
มีส่วนให้เพิ่มการเจริญเติบโตของปลานิล ,
และในfl uence ของรับในกิจกรรมของเอนไซม์มีค่าระหว่างตับและลำไส้
.