The day-night task requires saying

The day-night task requires saying "night" to a picture of the sun and "day" to a picture of the moon. In this investigation of why young children fail at this task, systematic variations of the task were administered to 96 children, half 4 years old and half 4 1/2 years old. Training children on the strategy of chunking the 2 rules into 1 ("say the opposite"), thus reducing memory load, did not help their performance. What helped was reducing the inhibitory demand by instructing them to say "dog" and "pig" (not "night" and "day") even though memory of 2 rules and inhibiting saying what the pictures represented were still required. Here the response to be activated and the response to be inhibited were unrelated. When the correct response was semantically related to, and the direct opposite of, the to-be-inhibited response, children performed poorly. Inserting a delay between stimulus and response helped even though that delay was filled with distraction. Young children apparently need several seconds to compute the answer on this task. Often they do not take the needed time; when forced to do so, they do well. (PsycINFO Database Record (c) 2012 APA, all rights reserved)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานกลางวันกลางคืนต้องพูดว่า "คืน" ภาพของ "วัน" ภาพของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ ในการตรวจสอบนี้ทำไม เด็กล้มเหลวในงานนี้ รูปแบบระบบงานได้ดูแลเด็ก 96 ครึ่ง 4 ปีครึ่งและอายุ 4 1/2 ปี สำหรับเด็กฝึกในกลยุทธ์ของ chunking กฎ 2 ใน 1 ("พูดตรงข้าม"), ช่วยลดปริมาณหน่วยความจำ ไม่ได้ช่วยให้ประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขา อะไรช่วยได้ลดความต้องการใช้ลิปกลอสไข โดยสอนให้พวกเขาว่า "สุนัข" และ "หมู" (ไม่ "คืน" และ "วัน") แม้ว่าหน่วยความจำ 2 กฎและ inhibiting พูดภาพที่แสดงถูกต้องยังคง ที่นี่ตอบได้และตอบสนองต่อถูกห้ามถูกไม่เกี่ยวข้อง เมื่อการตอบสนองที่ถูกต้องเป็นประโยคที่เกี่ยวข้องกับ และตรงข้ามโดยตรงของ ตอบไป-be-ห้าม เด็กทำงาน แทรกความล่าช้าระหว่างการกระตุ้นและการตอบสนองช่วยเหลือแม้ว่าระหว่างนั้นก็เต็มไป ด้วยดี เด็กต้องหลายวินาทีเพื่อคำนวณคำตอบงานนี้เห็นได้ชัด มักจะไม่ใช้เวลาที่ต้องการ เมื่อบังคับให้ทำเช่นนั้น พวกเขาดี (ระเบียนฐานข้อมูล PsycINFO (c) 2012 อาป้า สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวันคืนต้องพูดว่า "คืน" เพื่อภาพของดวงอาทิตย์และ "วัน" เพื่อภาพของดวงจันทร์ ในการตรวจสอบว่าทำไมเด็กเล็กล้มเหลวในงานนี้นี้ระบบรูปแบบของงานที่ได้รับการบริหารให้กับเด็ก 96 ครึ่ง 4 ปีครึ่ง 4 1/2 ปี เด็กฝึกอบรมเกี่ยวกับกลยุทธ์ของ chunking 2 กฎเป็น 1 ("พูดตรงข้าม") ซึ่งช่วยลดภาระของหน่วยความจำไม่ได้ช่วยให้ประสิทธิภาพของพวกเขา สิ่งที่ช่วยเป็นลดความต้องการในการยับยั้งโดยสอนให้พวกเขาพูดว่า "สุนัข" และ "หมู" (ไม่ใช่ "คืน" และ "วัน") แม้ว่าความทรงจำของ 2 กฎระเบียบและการยับยั้งการพูดในสิ่งที่ภาพที่เป็นตัวแทนยังคงจำเป็นต้องใช้ ที่นี่ตอบสนองต่อการใช้งานได้และการตอบสนองที่จะยับยั้งการเป็นที่ไม่เกี่ยวข้อง เมื่อการตอบสนองที่ถูกต้องที่เกี่ยวข้องเพื่อความหมายและตรงข้ามโดยตรงของการตอบสนองเพื่อจะยับยั้งเด็กปฏิบัติอย่างเลวร้าย ใส่ความล่าช้าระหว่างการกระตุ้นเศรษฐกิจและการตอบสนองช่วยแม้ว่าความล่าช้าที่เต็มไปด้วยสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว เห็นได้ชัดว่าเด็กต้องหลายวินาทีในการคำนวณคำตอบในงานนี้ พวกเขามักจะไม่ได้ใช้เวลาที่จำเป็น; เมื่อถูกบังคับให้ทำเช่นนั้นพวกเขาทำดี (PsycINFO บันทึกฐานข้อมูล (c) 2012 APA, สงวนลิขสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันคืนงานต้องบอกว่า " คืน " ให้ภาพของดวงอาทิตย์และ " วัน " เป็นรูปดวงจันทร์ ในการสืบสวนทำไมเด็กล้มเหลวในงานนี้ การเปลี่ยนแปลงระบบของงานได้รับ 96 เด็ก 4 ขวบครึ่งครึ่งและ 4 1 / 2 ปี การฝึกเด็กในกลยุทธ์ของ chunking กฎ 2 ข้อ 1 ( บอกว่า " ตรงข้าม " ) ซึ่งช่วยลดภาระหน่วยความจำไม่ได้ช่วยในการปฏิบัติงาน เป็นสิ่งที่ช่วยลดความต้องการยับยั้งการเหล่านั้นว่า " สุนัข " และ " หมู " ( ไม่ใช่ " คืน " และ " วัน " ) แม้ว่าหน่วยความจำ 2 กฎและยับยั้งว่าภาพแสดง ยังต้อง ที่นี่การตอบสนองจะเปิดใช้งานและการตอบสนองจะถูกยับยั้งก็ไม่เกี่ยวข้องกัน เมื่อคำตอบที่ถูกต้องคือองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับและตรงตรงข้ามของ ที่จะยับยั้งการตอบสนอง เด็กทำไม่ดี การหน่วงเวลาระหว่างสิ่งเร้า และการตอบสนองช่วยแม้ว่าความล่าช้าที่เต็มไปด้วยความฟุ้งซ่าน เด็กเห็นได้ชัดต้องการหลายวินาทีเพื่อหาคำตอบในงานนี้ พวกเขามักจะไม่ได้ใช้ต้องการเวลา เมื่อถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น พวกเขาทำได้ดี ( psycinfo บันทึกฐานข้อมูล ( C ) 2012 นายอาปาสงวนสิทธิทั้งหมด )