Background: Given the importance of

Background: Given the importance of the chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and role of different factors in self-care behaviors of COPD patients, this study was conducted to determine the effect of self-efficacy program on self-care behaviors of COPD patients.
Materials and Methods: In this semi-experimental study, 62 COPD patients were recruited in which 31 subjects were in control group and 31 were in experimental group. Subjects were selected based on purposive sampling from Imam Hospital affiliated
to the Urmia University of Medical Sciences, Iran, in 2011. Two valid and reliable questionnaires were filled after completing informed consent form. A month later, and after implementing the planned intervention, the questionnaires were completed by the subjects again.
Results: The mean standard deviation of age were 64.1 (9.1) years in the control group and 65.2 (8.0) years in the experimental group. There was a statistically significant difference between self-efficacy state before and after intervention. Self-care scores
in the experimental group were significantly higher after intervention (t = 25.18, P < 0.0001).
Conclusions: Given the high potency of self-efficacy factors on self-care behaviors of the COPD patients, enhancement of self efficacy in these patients can be very effective in disease control, prevention of complications, reduction of hospitalization costs,
and improve their quality of life. Hence, it is suggested that in empowerment programs of these patients, special emphasis will put on the strengthening of their self-efficacy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: ให้ความสำคัญของการเกิดโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD) และบทบาทของปัจจัยที่แตกต่างกันในพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรัง, การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรัง
วัสดุและวิธีการในการศึกษากึ่งทดลอง 62 ผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังได้รับคัดเลือกในวันที่ 31 วิชาซึ่งอยู่ในกลุ่มควบคุมและ 31 อยู่ในกลุ่มทดลอง วิชาที่ได้รับการคัดเลือกขึ้นอยู่กับแบบเจาะจงจากโรงพยาบาลในเครืออิหม่าม
ที่มหาวิทยาลัย Urmia วิทยาศาสตร์การแพทย์อิหร่านในปี 2011 สองแบบสอบถามที่ถูกต้องและเชื่อถือได้เต็มรูปแบบหลังจากเสร็จสิ้นการแสดงความยินยอม หนึ่งเดือนต่อมาและหลังจากการดำเนินการแทรกแซงวางแผนแบบสอบถามเสร็จสมบูรณ์โดยอาสาสมัครอีกครั้ง.
ผลการศึกษา: ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของค่าเฉลี่ยอายุ 64.1 (9.1) ปีในกลุ่มควบคุมและ 65.2 (8.0) ปีในกลุ่มทดลอง มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างรัฐรับรู้ความสามารถของตนเองก่อนและหลังการแทรกแซง คะแนนการดูแลตนเอง
ในกลุ่มทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นหลังจากการแทรกแซง (t = 25.18, p <0.0001).
สรุป: ให้ความแรงสูงของปัจจัยการรับรู้ความสามารถตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรัง, การเพิ่มประสิทธิภาพการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเหล่านี้ ผู้ป่วยได้อย่างมีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคการป้องกันภาวะแทรกซ้อนลดลงของค่าใช้จ่ายในโรงพยาบาล
และปรับปรุงคุณภาพชีวิตของพวกเขา ดังนั้นจึงชี้ให้เห็นว่าในโปรแกรมการเสริมสร้างศักยภาพของผู้ป่วยเหล่านี้เน้นเป็นพิเศษจะใส่ในการเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : ให้ความสำคัญของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD ) และบทบาทของปัจจัยที่แตกต่างกันในพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วย COPD การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วย COPD
วัสดุและวิธีการ : ศึกษากึ่งทดลองในครั้งนี้ ,62 / ในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่ 31 จำนวนในกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง 31 มี . กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ จากโรงพยาบาลในเครือ
อิหม่ามให้อูร์เมียมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์การแพทย์ , อิหร่าน , ใน 2011 สองที่ถูกต้องและเชื่อถือได้เครื่องมือเต็มหลังจากเสร็จสิ้นการยินยอมให้แบบฟอร์ม หนึ่งเดือนต่อมาและหลังการใช้กิจกรรมตามแผน แบบสอบถามที่สร้างจากวิชาอีก
ผลค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของอายุที่ 64.1 ( 9.1 ) ปีในกลุ่มควบคุม และ 65.2 ( 8.0 ) ปี ในกลุ่มทดลอง มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างรัฐตนเองก่อนและหลังการทดลอง คะแนน
ดูแลตนเองในกลุ่มทดลองหลังการทดลองสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( t = 25.18 , p < 0.0001 ) .
สรุปให้ศักยภาพสูงของปัจจัยการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง , การเพิ่มประสิทธิภาพของตนเองในผู้ป่วยเหล่านี้จะมีประสิทธิภาพมากในการควบคุมโรค การป้องกันภาวะแทรกซ้อน การลดต้นทุนและปรับปรุงโรงพยาบาล
คุณภาพชีวิต ดังนั้นข้อเสนอแนะในการเสริมสร้างโปรแกรมของผู้ป่วยเหล่านี้ เน้นพิเศษจะใส่ในการเพิ่มการรับรู้ความสามารถของตนเอง .