A second, related, trend, explored

A second, related, trend, explored in Section C, is the growing
integration of global production – especially the rise of
supply chains – which is transforming the nature of trade
and the way developing countries “connect” to the global
economy. A combination of reduced transport and logistics
costs, improved information technologies and more open
economies have made it easier to “unbundle” production, not
only within countries, but across a range of them. Four-fifths
of world trade are now channelled through multinationals that
locate various stages or tasks of the production process in
the most cost-efficient locations around the planet.
Whereas, in the past, value chains were mainly NorthSouth
arrangements, South-South value chains are now
expanding as well. For developing economies, value chains
can lower the bar for entry into the global economy by linking
them to established trade networks, thus lowering the
costs of economic integration, and allowing them to focus
on the products or sectors where they have a comparative
advantage, without the need for a comprehensive industrial
base. Value chains are also influencing the trade integration
strategies of developing economies.
While the average import content of exports is around
25 per cent – and increasing over time – and almost
30 per cent of merchandise trade is now in intermediate
goods or components, increasing exports now directly
hinges on increasing imports and on removing obstacles to
imported inputs. Since value chains involve the integration
of production platforms, not just cross-border trade flows,
these obstacles can involve everything from tariff barriers
and transport bottlenecks to differing standards, investment
restrictions and inefficient service suppliers. The emerging
world of “unbundled production” offers an important new
channel for trade growth and development, while at the
same time highlighting differences in countries’ capacity to
integrate – or in the quality of their integration – as well as
the costs of remaining on the margins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอง เกี่ยว ข้อง แนวโน้ม อุดมในส่วน C มีการเติบโตรวมการผลิตทั่วโลก – โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มขึ้นของ-โซ่อุปทานซึ่งจะเปลี่ยนลักษณะของการค้าและประเทศกำลังพัฒนาวิธีการ "เชื่อมต่อ" กับโลกเศรษฐกิจ ลดการขนส่งและโลจิสติกส์ต้นทุน เทคโนโลยีปรับปรุงข้อมูล และเพิ่มเติมเศรษฐกิจได้ทำให้มันง่ายต่อการ "unbundle" ผลิต ไม่ภาย ในประเทศเท่านั้น แต่ ในช่วงนั้น 4 fifthsโลก ค้ามีตอนนี้ channelled โดยบริษัทที่ค้นหาขั้นตอนต่าง ๆ หรืองานการผลิตในสถานที่ต้นทุนมีประสิทธิภาพสูงสุดของโลกในขณะที่ ในอดีต ค่าโซ่ถูก NorthSouth ส่วนใหญ่จัดเรียง โซ่ค่าใต้ใต้อยู่ในขณะนี้ขยายเช่น สำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจ ค่าโซ่สามารถลดแถบสำหรับเข้าเศรษฐกิจโลก โดยการเชื่อมโยงพวกเขาไปยังเครือข่ายค้าขึ้น ลดลงดังนั้น การต้นทุนของการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจ และให้พวกเขาจดจ่อผลิตภัณฑ์หรือภาคที่จะมีการเปรียบเทียบประโยชน์ โดยไม่ต้องคลุมอุตสาหกรรมฐาน ค่าโซ่จะยังมีอิทธิพลต่อการค้ารวมกลยุทธ์ของการพัฒนาเศรษฐกิจในขณะที่เป็นเนื้อหานำเข้าเฉลี่ยของการส่งออกร้อยละ 25 – และการเพิ่ม ช่วง เวลา – และเกือบร้อยละ 30 ของการค้าสินค้าเป็นในระดับปานกลางสินค้าหรือส่วนประกอบ การเพิ่มการส่งออกขณะนี้โดยตรงhinges เพิ่มนำเข้า และเอาอุปสรรคในนำเข้าปัจจัยการผลิต เนื่องจากค่าโซ่เกี่ยวข้องกับการรวมของระบบการผลิต ค้าไม่เพียงข้ามแดนไหลอุปสรรคเหล่านี้สามารถเกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากอุปสรรคภาษีและคอขวดมาตรฐานแตกต่างกัน การลงทุนในการขนส่งข้อจำกัดและจำหน่ายบริการต่ำ เกิดขึ้นโลกของ "ผลิต unbundled" มีความสำคัญใหม่ช่องทางสำหรับการเจริญเติบโตทางการค้าและการพัฒนา ในขณะที่การขณะเดียวกันที่เน้นความแตกต่างในกำลังการผลิตของประเทศรวม – หรือคุณภาพของพวกเขารวม – เป็นต้นทุนของคงเหลือในขอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นครั้งที่สองที่เกี่ยวข้องกับแนวโน้มการสำรวจในมาตรา C
คือการเจริญเติบโตของการรวมกลุ่มของการผลิตทั่วโลก-
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มขึ้นของห่วงโซ่อุปทาน-
ซึ่งจะเปลี่ยนธรรมชาติของการค้าและวิธีการพัฒนาประเทศ"เชื่อมต่อ"
เพื่อโลกเศรษฐกิจ การรวมกันของการขนส่งและโลจิสติลดค่าใช้จ่าย, เทคโนโลยีสารสนเทศที่ดีขึ้นและเปิดกว้างมากขึ้นเศรษฐกิจได้ทำให้มันง่ายต่อการ"unbundle" การผลิตไม่เฉพาะภายในประเทศแต่ในช่วงของพวกเขา สี่ในห้าของการค้าโลกมีการจูนตอนนี้ผ่าน บริษัท ข้ามชาติที่หาขั้นตอนต่างๆหรืองานของกระบวนการผลิตในสถานที่ค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดทั่วโลก. ในขณะที่ในอดีตที่ผ่านมาห่วงโซ่มูลค่าส่วนใหญ่เป็น NorthSouth การเตรียมใต้ใต้ห่วงโซ่มูลค่า ตอนนี้ขยายตัวได้เป็นอย่างดี สำหรับประเทศกำลังพัฒนา, โซ่มูลค่าสามารถลดบาร์สำหรับการเข้าสู่เศรษฐกิจโลกโดยการเชื่อมโยงพวกเขาไปยังเครือข่ายการค้าที่จัดตั้งขึ้นจึงลดค่าใช้จ่ายของการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจและช่วยให้พวกเขามุ่งเน้นเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์หรือภาคที่พวกเขามีการเปรียบเทียบประโยชน์โดยไม่ต้องความจำเป็นในการอุตสาหกรรมที่ครอบคลุมฐาน ห่วงโซ่มูลค่านอกจากนี้ยังมีอิทธิพลต่อการรวมกลุ่มการค้ากลยุทธ์ของประเทศกำลังพัฒนา. ในขณะที่เนื้อหาการนำเข้าเฉลี่ยของการส่งออกอยู่ที่ประมาณ25 ร้อยละ - และเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป - และเกือบร้อยละ30 ของการค้าสินค้าที่ขณะนี้อยู่ในระดับกลางสินค้าหรือชิ้นส่วนที่เพิ่มขึ้นการส่งออกในขณะนี้โดยตรงขึ้นอยู่กับการนำเข้าและการเพิ่มขึ้นในการลบอุปสรรคต่อปัจจัยการผลิตที่นำเข้า ตั้งแต่ห่วงโซ่มูลค่าเกี่ยวข้องกับการบูรณาการของแพลตฟอร์มการผลิตไม่เพียงแต่กระแสการค้าข้ามพรมแดนอุปสรรคเหล่านี้สามารถมีส่วนร่วมทุกอย่างจากอุปสรรคภาษีศุลกากรและการขนส่งไปยังคอขวดมาตรฐานที่แตกต่างกัน, การลงทุนข้อ จำกัด และผู้ให้บริการที่ไม่มีประสิทธิภาพ ที่เกิดขึ้นใหม่ในโลกของ "การผลิต unbundled" มีใหม่ที่สำคัญช่องทางสำหรับการเจริญเติบโตของการค้าและการพัฒนาในขณะที่ในเวลาเดียวกันการเน้นความแตกต่างในความสามารถของประเทศที่จะบูรณาการ- หรือคุณภาพของการรวมกลุ่มของพวกเขา - เช่นเดียวกับค่าใช้จ่ายในส่วนที่เหลือในอัตรากำไรขั้นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 , ที่เกี่ยวข้อง , แนวโน้ม , สํารวจในส่วน C คือ การบูรณาการของการผลิตทั่วโลกและโดยเฉพาะ

) การเพิ่มขึ้นของอุปทานโซ่ซึ่งเปลี่ยนธรรมชาติของการค้า
และวิธีการพัฒนาประเทศ " เชื่อมต่อ " กับเศรษฐกิจโลก

การรวมกันของการลดการขนส่งและต้นทุนโลจิสติกส์
, ปรับปรุงข้อมูลเทคโนโลยีและเปิดมากขึ้น
เศรษฐกิจได้ทำให้มันง่ายขึ้น " unbundle " การผลิตไม่ได้
เฉพาะในประเทศ แต่ในช่วงของพวกเขา สี่ห้า
ของการค้าโลกขณะนี้ channeled ผ่าน บริษัท ข้ามชาติที่
ค้นหาต่าง ๆขั้นตอนหรืองานของกระบวนการผลิตในต้นทุนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด

สถานที่รอบโลก ในขณะที่ในอดีต , ห่วงโซ่คุณค่าเป็น northsouth
บริกรรมโซ่ใต้ใต้ค่าตอนนี้
ขยายได้เป็นอย่างดี การพัฒนาเศรษฐกิจ , ห่วงโซ่คุณค่า
สามารถลดแถบเพื่อเข้าสู่เศรษฐกิจโลกโดยการเชื่อมโยง
พวกเขาก่อตั้งเครือข่ายการค้าจึงลด
ต้นทุนของการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจและช่วยให้พวกเขามุ่งเน้น
บนผลิตภัณฑ์หรือภาคที่พวกเขามีความได้เปรียบ
โดยไม่ต้องครอบคลุมอุตสาหกรรม
เบสห่วงโซ่คุณค่ายังมีอิทธิพลต่อการบูรณาการยุทธศาสตร์การพัฒนาเศรษฐกิจการค้า
.
ส่วนเฉลี่ยของการส่งออกนำเข้า เนื้อหาประมาณ
25 เปอร์เซ็นต์ ) และการจำกัดเวลาและเกือบ
30 ร้อยละของการค้าสินค้าเป็นสินค้าขั้นกลาง
หรือส่วนประกอบเพิ่มส่งออกโดยตรงขึ้นอยู่กับการนำเข้าเพิ่มขึ้น
และเอา อุปสรรค

นำเข้าปัจจัยการผลิตตั้งแต่ห่วงโซ่คุณค่าเกี่ยวข้องกับบูรณาการ
ของแพลตฟอร์มการผลิต ไม่ใช่แค่การค้าข้ามพรมแดน (
อุปสรรคเหล่านี้สามารถเกี่ยวข้องกับทุกอย่างจากภาษีศุลกากรและอุปสรรค
คอขวดการขนส่งมาตรฐานที่มีข้อจำกัดการลงทุน
และซัพพลายเออร์บริการไม่มีประสิทธิภาพ เกิด
โลกของ " การผลิต " unbundled เสนอช่องทางใหม่
ที่สำคัญสำหรับการเจริญเติบโตของการค้าและการพัฒนาในขณะที่
เวลาเดียวกันที่เน้นความแตกต่างในประเทศ

) ความจุรวมหรือในคุณภาพและบูรณาการของพวกเขาเช่นเดียวกับ
ต้นทุนที่เหลือบนขอบ .