Hou Ge said, “Teacher Little Zhang,

Hou Ge said, “Teacher Little Zhang, how can a host like you not be present to speak. That’s not necessary!”

But even so, Ma Hengyuan still did not give Zhang Ye a direct look. He gave him a sidewards glance, “I’m a professor in the Literature Department. Do I need you to teach me?”

Then there was no way to further negotiate!

These people were impenetrable!

“I also lectured in this way at Central TV.” Ma Hengyuan began to put on airs as he defiantly looked at Hu Fei, Zhang Ye and company, saying, “So? Is your Beijing Arts Channel better than the Central TV station? Don’t keep nagging at me, and I can tell you what to do. As long as I’m on the stage, then there will be a large audience watching. I can say it in any way that I want! That is my business, and not something laypeople like you should interrupt. Do you know history, or do I know history?” He was not only a professor in the literature department, he was also a famous professor online. He had no lack of fans, so when it came to anything professional, Ma Hengyuan looked down on anyone else. He did not think anything of the Arts Channel.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hou Ge กล่าว, "ครูจางน้อย วิธีโฮสต์เช่นคุณไม่สามารถนำเสนอการพูด ที่ไม่จำเป็น"แต่ถึงกระนั้น Ma เฮงหยวนยังไม่ได้ให้จางเย่ดูโดยตรง เขาให้เขาเหลือบมอง sidewards "ผมเป็นศาสตราจารย์ในแผนกวรรณคดี ต้องการสอนหรือไม่"จากนั้น เป็นการเจรจาเพิ่มเติมคนเหล่านี้ก็ไม่ยอมรับ"ฉันยัง lectured วิธีนี้ที่ทีวีกลาง" Ma เฮงหยวนเริ่มวางท่าเป็นเขาท้าทายดูหูเฟย จางเย่ และบริษัท บอก ว่า "ดังนั้น เป็นช่องศิลปะปักกิ่งดีกว่าสถานีโทรทัศน์ส่วนกลาง ไม่ให้จู้จี้ที่ฉัน และฉันบอกคุณสิ่งที่ต้องทำ ตราบใดที่ผมบนเวที แล้วจะมีผู้ชมจำนวนมากที่ชม ฉันสามารถพูดในลักษณะที่ต้อง ที่เป็นธุรกิจของฉัน และบางสิ่งบางอย่างไม่ควรขัดจังหวะ laypeople เช่นคุณ คุณทราบประวัติ หรือไม่ทราบประวัติ" เขาก็ไม่ได้เป็นศาสตราจารย์ในแผนกวรรณคดีเท่านั้น เขาเป็นอาจารย์มีชื่อเสียงออนไลน์ เขามีแฟน ไม่ขาดดังนั้นเมื่อมันมาเพื่ออะไรมืออาชีพ Ma เฮงหยวนมองลงไปในบุคคลอื่น เขาไม่คิดอะไรของช่องทางศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hou จีอีกล่าวว่า "ครูเล็ก ๆ น้อย ๆ จางวิธีที่สามารถโฮสต์เช่นคุณไม่ได้นำเสนอที่จะพูด ที่ไม่จำเป็น! "

แต่ยังให้แม่ Hengyuan ยังคงไม่ได้ให้จางเยดูโดยตรง เขาทำให้เขาได้อย่างรวดเร็ว sidewards "ฉันศาสตราจารย์ในภาควิชาวรรณคดี ฉันต้องการให้คุณสอนฉัน? "

จากนั้นก็มีวิธีที่จะต่อไปเจรจาต่อรองไม่!

คนเหล่านี้เป็นที่น่าพิศวง!

" ฉันยังสอนในลักษณะนี้ที่เซ็นทรัลทีวี. "Ma Hengyuan เริ่มเต๊ะในขณะที่เขาท้าทายมองที่หูเฟ Zhang Ye และ บริษัท ที่ว่า "ดังนั้น? คือปักกิ่งของศิลปะดีกว่าช่องสถานีโทรทัศน์กลาง? ไม่ควรเก็บจู้จี้ที่ผมและผมสามารถบอกคุณได้ว่าจะทำอย่างไร ตราบใดที่ผมอยู่บนเวทีแล้วจะมีผู้ชมจำนวนมากที่เฝ้าดู ผมสามารถพูดได้มันในทางที่ฉันต้องการใด ๆ ! นั่นคือธุรกิจของฉันและไม่ได้เป็นสิ่ง laypeople เหมือนที่คุณควรขัดขวาง คุณรู้หรือไม่ว่าประวัติศาสตร์หรือฉันรู้ประวัติศาสตร์? "เขาไม่ได้เป็นเพียงอาจารย์ในแผนกวรรณคดีเขายังเป็นอาจารย์ที่มีชื่อเสียงออนไลน์ เขาไม่มีขาดของแฟน ๆ ดังนั้นเมื่อมันมาถึงสิ่งที่มืออาชีพแม่ Hengyuan มองลงไปในคนอื่น เขาไม่ได้คิดอะไรของช่องทางศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่พี่บอกว่า " จาง ๆอาจารย์ ทำไมพิธีกรอย่างคุณไม่เป็นปัจจุบันพูด ไม่จำเป็นหรอก "แต่ถึงอย่างนั้น แม่ hengyuan ยังไม่ได้ให้จางเยดูโดยตรง เขาให้เขา เหลือบมองไปด้านข้าง " ฉันเป็นศาสตราจารย์ในวรรณคดี แผนก ฉันต้องการให้คุณสอนฉัน "แล้วมันไม่มีวิธีที่จะเพิ่มเติม ต่อรองได้ !คนเหล่านี้ไม่ยอมรับ !" ฉันก็จะสอนในลักษณะนี้ที่เซ็นทรัลทีวี " มา hengyuan เริ่มวางท่าเป็น defiantly มองหูเฟย จาง เย และ บริษัท กล่าวว่า " ดังนั้น คือปักกิ่งศิลปะช่องดีกว่าสถานีโทรทัศน์ส่วนกลาง อย่ามัวแต่บ่นกับฉัน , และฉันสามารถบอกคุณได้สิ่งที่ต้องทำ ตราบใดที่ผมบนเวที แล้วจะมีขนาดใหญ่ผู้ชมดู ผมจะพูดมันในทางใด ๆที่ฉันต้องการ มันเป็นธุรกิจของฉัน และไม่ใช่สิ่งที่โยมชอบควรรบกวน คุณรู้ประวัติศาสตร์ หรือรู้ประวัติ " เขาไม่เพียงเป็นศาสตราจารย์ในแผนกวรรณคดี เขายังออนไลน์ศาสตราจารย์ที่มีชื่อเสียง เขาไม่มีขาดแฟน ดังนั้นเมื่อมันมาถึงสิ่งที่มืออาชีพ มา hengyuan ดูถูกคนอื่น เขาไม่คิดอะไรกับศิลปะช่อง