The anatomy of the genus Cymbopogon

The anatomy of the genus Cymbopogon, including C.
citratus, has been described previously (Metcalfe, 1960).
The presence of silica bodies and other anatomical features
of the leaves of this plant were noted, but oil cells were not
mentioned. Our results are consistent with earlier reports
concerning the presence of oil glands (cells) in C. winterianus
(cf. Weiss, 1997), and strongly suggest that parenchymal oil
cells are the sites of citral accumulation in lemongrass.
Though reported in earlier publications (Tsai, 1978; Ming
et al., 1996), we failed to observe ‘oil droplets’ in lemongrass
tissues. In fact, ‘oil droplets’ might have been artefacts
following treatment of the tissue with ethanol during staining
with Sudan IV.
Schiff’s reagent reacts with aldehydes to form Schiff’s
bases, often containing conjugated double bond systems
that produce intense and typical colorations (O’Brien and
McCully, 1981). We found that authentic citral (" 97%
pure, Fluka) and lemongrass essential oil, as well as ethanolic
extracts of lemongrass leaves gave an intense red-purple
coloration upon reaction with Schiff’s reagent, while
cinnamaldehyde, an aromatic aldehyde present in cinnamon
(Cinnammomum zeylanicum Bl.), stained yellow.
Interestingly, polygodial, a sesquiterpene dialdehyde present
in Polygonum hydropiper does not seem to produce a colour
when reacted with Schiff’s reagent (D. L. Hallahan, pers.
comm.).
Oil cells which secrete lipophilic substances have been
described in many plant species belonging to different
families (Fahn, 1979). However, terpene aldehydes have
been reported to be accumulated in extracellular cavities
and oil glands in various plant species (Fahn, 1979; Altman,
Stipanovic and Bell, 1990; Curtis and Lersten, 1994;
Hagendoorn et al., 1994). To the best of our knowledge,
terpene aldehydes have not been shown to accumulate intracellularly, except in cotton, where gossypol and related
sesquiterpene aldehydes are accumulated in cytoplasmic
granules in the root epidermis and cortex (Mace, Bell and
Stipanovic, 1974) or in diseased tissues, when terpenoid
aldehydes accumulate in specialized, often solitary, paravascular parenchyma cells as a result of fungal infection
(Mace, Stipanovic and Bell, 1989).
The sesquiterpene aldehydes accumulated in cotton
(Gossypium spp.) tissues have been histolocalized using
antimony cations, which form coloured chelates with orthohydroxylated sesquiterpene aldehydes such as gossypol and
its derivatives (Mace, Bell and Stipanovic, 1974). This
method is unsuitable for the histolocalization of citral since
it lacks ortho-hydroxyl groups.
In conclusion, the aldehyde-specific Schiff’s reagent has
been adapted to histochemically localize citral accumulation
in lemongrass leaves. Since Schiff’s reagent staining is waterbased, this procedure avoids common artefacts associated
with traditional (ethanol-based) lipid staining (O’Brien and
McCully, 1981). Our experimental evidence indicates that citral is accumulated in specific oil cells that are present in
parenchymal tissues in lemongrass leaves. A strong and
typical fluorescence characteristic of lignified cells, and
phloroglucinol-positive staining indicate lignification of the
cell walls of the oil cells. Presumably, the anatomical
adaptations described here allow for the compartmentalization of citral accumulation in lemongrass leaves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กายวิภาคศาสตร์ของพืชตะไคร้ รวมคcitratus ได้รับการอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (สซีเมตคาล์ฟ 1960)การปรากฏตัวของร่างกายของซิลิกาและกายวิภาคอื่น ๆของใบของพืชที่ถูกตั้งข้อสังเกต แต่น้ำมันเซลล์ไม่กล่าวถึง ผลของเรามีความสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการปรากฏตัวของต่อมน้ำมัน (เซลล์) ใน C. winterianus(cf. Weiss, 1997), และขอแนะนำว่า น้ำมัน parenchymalเซลล์เป็นเว็บไซต์ของสะสม citral ในตะไคร้แม้ว่า รายงานในสื่อสิ่งพิมพ์ก่อนหน้า (เจิงโป๋วไจ๋ 1978 หมิงet al. 1996), เราไม่สามารถสังเกตเห็นน้ำมันหยดในตะไคร้เนื้อเยื่อ ในความเป็นจริง 'น้ำมันหยด' อาจถูกสิ่งประดิษฐ์ต่อการรักษาเนื้อเยื่อด้วยเอทานอลในระหว่างการย้อมสีกับซูดาน IVสัดของรีเอเจนต์ที่ทำปฏิกิริยากับอลดีไฮด์แบบฟอร์มสัดฐาน ที่ประกอบด้วยมักจะผันระบบพันธะคู่ที่ผลิต colorations รุนแรง และทั่วไป (โอไบรอัน และMcCully, 1981) เราพบว่า citral แท้ ("97%บริสุทธิ์ Fluka) และ น้ำมันหอมระเหยกลิ่นตะไคร้ ด้วย ethanolicสารสกัดจากตะไคร้ใบให้มีสีแดง-สีม่วงเข้มสีเมื่อทำปฏิกิริยากับรีเอเจนต์ของสัด ขณะที่cinnamaldehyde ดีไฮด์มีกลิ่นหอมอยู่ในอบเชย(Cinnammomum zeylanicum มี่), สีเหลืองเรื่องน่าสนใจ polygodial, dialdehyde sesquiterpene ปัจจุบันใน Polygonum hydropiper ดูเหมือนจะ ผลิตสีเมื่อปฏิกิริยากับรีเอเจนต์ของสัด (D. L. Hallahan วงสื่อสาร)น้ำมันเซลล์ซึ่งหลั่งสาร lipophilic ได้ในพืชหลายชนิดที่เป็นของแตกต่างกันครอบครัว (Fahn, 1979) อย่างไรก็ตาม มีอลดีไฮด์เทอร์พีนการรายงานจะถูกสะสมในสารผุและต่อมน้ำมันในต่าง ๆ พืชสายพันธุ์ (Fahn, 1979 AltmanStipanovic และเบลล์ 1990 เคอร์ติสและ Lersten, 1994Hagendoorn et al. 1994) ที่สุดของความรู้ของเราไม่ได้แสดงอลดีไฮด์เนสให้สะสมภายในเซลล์ ผ้าฝ้าย ยกเว้นที่ gossypol และที่เกี่ยวข้องsesquiterpene อลดีไฮด์ถูกสะสมในนำเม็ดในผิวหนังชั้นนอกของรากและเปลือก (กระบอง เบลล์ และStipanovic, 1974) หรือ ในโรคเนื้อ เยื่อ เมื่อ terpenoidอลดีไฮด์สะสมในเซลล์พาเรงไคมา paravascular เฉพาะ โดด เดี่ยว มักจะเป็นผลมาจากการติดเชื้อรา(กระบอง Stipanovic และ เบลล์ 1989)อลดีไฮด์ sesquiterpene ที่สะสมในผ้าฝ้าย(วิธีการใช้ออกซิเจน) เนื้อเยื่อได้รับ histolocalized ใช้แคทไอออนพลวง ซึ่งสีรวดเร็วหมดจดกับ orthohydroxylated sesquiterpene อลดีไฮด์เช่น gossypol และอนุพันธ์ (กระบอง เบลล์ และ Stipanovic, 1974) นี้วิธีที่ไม่เหมาะสมสำหรับ histolocalization ของ citral ตั้งแต่มันขาดกลุ่ม ortho ไฮดรอกสรุป มีเฉพาะดีไฮด์สัดของเอเจนต์รับการดัดแปลงแปลภาษา citral สะสม histochemicallyใบตะไคร้ ตั้งแต่ย้อมสีสัดของเอเจนต์ waterbased ขั้นตอนนี้เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งประดิษฐ์ทั่วไปที่เกี่ยวข้องด้วยการย้อมสีแบบดั้งเดิม (จากเอทานอล) ไขมัน (โอไบรอัน และMcCully, 1981) หลักฐานของเราทดลองบ่งชี้ว่า citral จะสะสมในน้ำมันเฉพาะเซลล์ที่มีอยู่ในเนื้อเยื่อที่ parenchymal ใบตะไคร้ แข็งแกร่ง และlignified เรืองแสงโดยทั่วไปลักษณะของเซลล์ และย้อมสี phloroglucinol บวกระบุ lignification ของการผนังเซลล์ของเซลล์น้ำมัน วิภาคดัดแปลงที่อธิบายไว้ที่นี่เผื่อ compartmentalization ของ citral สะสมในใบตะไคร้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะทางกายวิภาคของพืชและสัตว์ Cymbopogon รวมทั้งซี
citratus ได้รับการอธิบายก่อนหน้านี้ (เมทคาล์ฟ, 1960).
การปรากฏตัวของร่างซิลิกาและคุณสมบัติทางกายวิภาคอื่น ๆ
ของใบของพืชชนิดนี้ถูกตั้งข้อสังเกต แต่เซลล์น้ำมันที่ไม่ได้
กล่าวถึง ผลของเรามีความสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้
เกี่ยวกับการปรากฏตัวของต่อมน้ำมัน (เซลล์) ใน C. winterianus
(cf ไวสส์, 1997) และขอแนะนำว่าน้ำมัน parenchymal
เซลล์เป็นเว็บไซต์ของการสะสม citral ในตะไคร้.
แม้ว่ารายงานในสิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้ ( ไจ่ 1978; หมิง
. et al, 1996) เราล้มเหลวในการสังเกต 'หยดน้ำมันในตะไคร้
เนื้อเยื่อ ในความเป็นจริง 'หยดน้ำมันอาจได้รับการสรรหา
การรักษาเนื้อเยื่อที่มีเอทานอลในช่วงการย้อมสีต่อไปนี้
กับซูดาน IV.
น้ำยาชิฟฟ์ทำปฏิกิริยากับลดีไฮด์ในรูปแบบชิฟฟ์
ฐานมักจะมีผันระบบพันธะคู่
ที่ผลิตซีดจางรุนแรงและทั่วไป (โอไบรอัน และ
McCully, 1981) เราพบว่า citral แท้ ( "97%
บริสุทธิ์ Fluka) และน้ำมันหอมระเหยตะไคร้เช่นเดียวกับเอทานอล
สารสกัดจากใบตะไคร้ให้รุนแรงสีแดงสีม่วง
สีเมื่อทำปฏิกิริยากับสารชิฟฟ์ขณะ
cinnamaldehyde, ก้นปัจจุบันหอมอบเชย
(Cinnammomum zeylanicum Bl.) การย้อมสีเหลือง.
ที่น่าสนใจ polygodial เป็น sesquiterpene dialdehyde ปัจจุบัน
ใน Polygonum hydropiper ดูเหมือนจะไม่ผลิตสี
เมื่อทำปฏิกิริยากับชิฟฟ์น้ำยา (DL Hallahan, Pers.
Comm.).
เซลล์น้ำมันซึ่งหลั่งสาร lipophilic ได้รับการ
อธิบาย ในพืชหลายชนิดที่อยู่ที่แตกต่างกัน
. ครอบครัว (Fahn, 1979) อย่างไรก็ตาม aldehydes terpene ได้
รับรายงานจะถูกสะสมในโพรง extracellular
และต่อมน้ำมันพืชชนิดต่างๆ (Fahn 1979; Altman,
Stipanovic และเบลล์ 1990; เคอร์ติและ Lersten 1994;
.. Hagendoorn, et al, 1994) ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรา
aldehydes terpene ยังไม่ได้รับการแสดงที่จะสะสมภายในเซลล์ยกเว้นในผ้าฝ้ายที่ gossypol และที่เกี่ยวข้อง
sesquiterpene ลดีไฮด์จะถูกสะสมในนิวเคลียส
เม็ดในผิวหนังชั้นนอกรากและเยื่อหุ้มสมอง ( คทาเบลล์และ
Stipanovic, 1974) หรือในเนื้อเยื่อที่เป็นโรคเมื่อ terpenoid
ลดีไฮด์สะสมในเฉพาะมักจะโดดเดี่ยวเซลล์เนื้อเยื่อ paravascular เป็นผลมาจากการติดเชื้อรา
(คทา Stipanovic และเบลล์ 1989).
ลดีไฮด์ sesquiterpene สะสมในผ้าฝ้าย
(Gossypium spp.) เนื้อเยื่อได้รับ histolocalized ใช้
ไพเพอร์พลวงซึ่งรูปแบบคีเลตสีกับ aldehydes sesquiterpene orthohydroxylated เช่น gossypol และ
อนุพันธ์ (คทาเบลล์และ Stipanovic, 1974) นี้
เป็นวิธีการที่ไม่เหมาะสมสำหรับ histolocalization ของ citral ตั้งแต่
มันขาดกลุ่ม Ortho-ไฮดรอก.
สรุปได้ว่าสารดีไฮด์เฉพาะชิฟฟ์ได้
รับการปรับให้เข้ากับ histochemically จำกัด สะสม citral
ในใบตะไคร้ ตั้งแต่ชิฟฟ์ย้อมสีน้ำยาจะ waterbased ขั้นตอนนี้หลีกเลี่ยงสิ่งของทั่วไปที่เกี่ยวข้อง
กับแบบเดิม (เอทานอล based) ไขมันย้อมสี (โอไบรอันและ
McCully, 1981) หลักฐานการทดลองของเราแสดงให้เห็นว่า citral จะสะสมในเซลล์น้ำมันเฉพาะที่มีอยู่ใน
เนื้อเยื่อ parenchymal ในใบตะไคร้ ที่แข็งแกร่งและ
โดยทั่วไปลักษณะการเรืองแสงของเซลล์ lignified และ
การย้อมสี Phloroglucinol บวกบ่งชี้ lignification ของ
ผนังเซลล์ของเซลล์น้ำมัน สมมุติกายวิภาค
ดัดแปลงอธิบายไว้ที่นี่อนุญาตให้มีการ compartmentalization ของการสะสม citral ในใบตะไคร้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กายวิภาคศาสตร์ของพืชสกุลตะไคร้ รวมทั้ง Cยึดจับ ได้ถูกอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ( เมตคาล์ฟ 1960 )การปรากฏตัวของซิลิกาและคุณสมบัติอื่น ๆที่ร่างกายของใบไม้ของพืชนี้ถูกตั้งข้อสังเกต แต่น้ำมันเซลล์ไม่ได้กล่าวถึง ผลของเราสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการแสดงตนของต่อมน้ำมัน ( เซลล์ ) winterianus ใน C( CF . Weiss , 1997 ) และขอแนะนำว่า parenchymal น้ำมันเซลล์เป็นแหล่งสารสะสมในตะไคร้แม้ว่ารายงานในก่อนหน้านี้สิ่งพิมพ์ ( Tsai , 1978 ; หมิงet al . , 1996 ) เราไม่ได้สังเกตน้ำมันหยดในตะไคร้เนื้อเยื่อ ในความเป็นจริง , น้ำมันหยด " อาจได้รับสิ่งประดิษฐ์ต่อไปนี้การรักษาเนื้อเยื่อด้วยเอทานอลในช่วง .กับซูดาน IVชิฟสารเคมีทำปฏิกิริยากับสารประกอบอัลดีไฮด์ แบบมีชิฟฐาน มักจะประกอบด้วยพันธะคู่และระบบที่ผลิตโดย colorations ( O " Brien และเข้มข้นmccully , 1981 ) เราพบว่าสาร " 97% ( แท้บริสุทธิ์ fluka ) และตะไคร้ ตลอดจนสิ่งสารสกัดจากตะไคร้ใบให้เข้ม สีแดง สีม่วงสีเกิดปฏิกิริยาชิฟรีเอเจนต์ , ในขณะที่ซินนามาลดีไฮด์ , หอมเวลาปัจจุบันในอบเชย( cinnammomum zeylanicum Bl . ) , สีเหลืองน่าสนใจ polygodial , เซสควิเทอร์ปีน dialdehyde ปัจจุบันใน Polygonum hydropiper ดูเหมือนจะผลิตสีเมื่อทำปฏิกิริยากับสารเคมี ( D . L . hallahan ชิฟ , ข่าวสารการสื่อสาร )เซลล์ที่หลั่งน้ำมันลิโพฟิลิก สารที่ได้รับอธิบายในหลายชนิดของพืชที่แตกต่างกันครอบครัว ( ฟาน , 1979 ) อย่างไรก็ตาม เทอร์ปีน อัลดีไฮด์ได้รายงานถูกสะสมในโพรงภายนอกและต่อมน้ํามันพืชชนิดต่างๆ ( ฟาน , 1979 ; อัลท์แมนstipanovic และระฆัง , 1990 ; เคอร์ติสและ lersten , 1994 ;hagendoorn et al . , 1994 ) เพื่อที่ดีที่สุดของความรู้ของเราเทอเปนอัลดีไฮด์ได้ถูกแสดงเพื่อสะสม intracellularly ยกเว้นในกากเมล็ดฝ้ายและฝ้ายที่เซสควิเทอร์ปีนอัลดีไฮด์จะสะสมอยู่ในนี้เม็ดในรากผิวหนังชั้นนอกและคอร์เทกซ์ ( กระบอง , ระฆังและstipanovic , 1974 ) หรือในเนื้อเยื่อที่เป็นโรค เมื่อเทอร์ปีนอยด์อัลดีไฮด์สะสมความ สันโดษมัก เซลล์พาเรงคิมา paravascular เป็นผลจากการติดเชื้อรา( เมส stipanovic และระฆัง , 1989 )ส่วนเซสควิเทอร์ปีนอัลดีไฮด์ที่สะสมในฝ้ายพันธุ์ spp . ) เนื้อเยื่อที่ได้รับ histolocalized โดยใช้สารพลวงซึ่งรูปแบบสีคีเลตด้วย orthohydroxylated เซสควิเทอร์ปีน aldehydes เช่นกากเมล็ดฝ้ายและอนุพันธ์ ( กระบอง , เบลล์และ stipanovic , 1974 ) นี้เป็นวิธีที่ไม่เหมาะสมสำหรับ histolocalization ของซิทรัส ตั้งแต่มันขาดตรงหมู่ไฮดรอกซิล .สรุป เวลาใช้มีเฉพาะชิฟถูกดัดแปลงเพื่อ histochemically จำกัดสารสะสมในตะไคร้ใบ ตั้งแต่ใช้ชิฟ staining waterbased ขั้นตอนนี้หลีกเลี่ยงสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องทั่วไปกับแบบดั้งเดิม ( เอทานอลจากไขมัน ( และการ ) โอไบรอันmccully , 1981 ) หลักฐานการทดลองพบว่า สารสะสมอยู่ในเซลล์ที่เฉพาะเจาะจงที่มีอยู่ในน้ำมันparenchymal เนื้อเยื่อในตะไคร้ใบ แข็งแรง และลักษณะโดยทั่วไปของ lignified เซลล์และบวกการบ่งชี้ lignification ของฟลอโรกลูซินอลเซลล์ของผนังเซลล์ น้ำมัน สันนิษฐาน , ที่การอธิบายที่นี่อนุญาตให้สารสะสมในเรื่องการควบคุมอารมณ์ของตะไคร้ใบ