Weaning protocols can improve outco

Weaning protocols can improve outcomes, but their efficacy may vary
with patient and staff characteristics. In this prospective, controlled
trial, we compared protocol-based weaning to usual, physiciandirected
weaning in a closed medical intensive care unit (ICU) with
high physician staffing levels and structured, system-based rounds.
Adult patients requiring mechanical ventilation for more than 24
hours were assigned to usual care (UC) or protocol weaning based
on their hospital identification number. Patients assigned to UC
(n
145) were managed at their physicians’ discretion. Patients
assigned to protocol (n
154) underwent daily screening and a
spontaneous breathing trial by respiratory and nursing staff without
physician intervention. There were no significant baseline differences
in patient characteristics between groups. The proportion of
patients (protocol vs. UC) who successfully discontinued mechanical
ventilation (74.7% vs. 75.2%, p
0.92), duration of mechanical
ventilation (median [interquartile range]: 60.4 hours [28.6–167.0
hours] vs. 68.0 hours [27.1–169.3 hours], p
0.61), ICU (25.3% vs.
28.3%) and hospital mortality (36.4% vs. 33.1%), ICU length of stay
(115 vs. 146 hours), and rates of reinstituting mechanical ventilation
(10.3% vs. 9.0%) was similar. We conclude that protocol-directed
weaning may be unnecessary in a closed ICU with generous physician
staffing and structured rounds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Weaning โพรโทคอลสามารถปรับปรุงผลลัพธ์ แต่ประสิทธิภาพของพวกเขาอาจแตกต่างกันมีลักษณะผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ ในอนาคต การควบคุมทดลอง เราเปรียบเทียบโดยใช้โพรโทคอล weaning การปกติ physiciandirectedweaning ในปิดแพทย์เร่งรัดดูแลหน่วย (ฉุกเฉิน) ด้วยแพทย์สูงระดับพนักงานและโครงสร้าง ระบบรอบผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่ต้องการระบายอากาศเครื่องจักรกลสำหรับมากกว่า 24ใช้ protocol weaning หรือชั่วโมงถูกกำหนดให้ดูแลปกติ (UC)ในการหมายเลขประจำโรงพยาบาล ผู้ป่วยกับ UC(n 145) ถูกจัดการที่ดุลพินิจของแพทย์ ผู้ป่วยกำหนดการโพรโทคอล (n 154) รับการตรวจทุกวันและทดลองการหายใจ โดยการหายใจและพยาบาลพนักงานโดยการแทรกแซงของแพทย์ มีความแตกต่างหลักสำคัญไม่ในลักษณะผู้ป่วยระหว่างกลุ่ม สัดส่วนของ(โพรโทคอเทียบกับ UC) ผู้ป่วยกลการยกเลิกเรียบร้อยแล้วระบายอากาศ (74.7% เทียบกับ 75.2%, p 0.92), ระยะเวลาของเครื่องจักรกลระบายอากาศ (มัธยฐาน [interquartile ช่วง]: 60.4 ชั่วโมง [28.6-167.0ชั่วโมง] เทียบกับ 68.0 ชั่วโมง [27.1 – 169.3 ชั่วโมง], p 0.61), ฉุกเฉิน (25.3% vs28.3%) และตายในโรงพยาบาล (36.4% เทียบกับ 33.1%) ความยาวฉุกเฉินการ(115 เทียบกับชั่วโมงที่ 146), และราคาของ reinstituting ระบายอากาศเครื่องจักรกล(10.3% เทียบกับ 9.0%) เราสรุปที่โพรโทคอลโดยตรงweaning อาจไม่จำเป็นในฉุกเฉินปิดมีแพทย์ใจดีรอบพนักงาน และโครงสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรโตคอลหย่านมสามารถปรับปรุงผล แต่ประสิทธิภาพของพวกเขาอาจจะมีความแตกต่าง
กับผู้ป่วยและลักษณะพนักงาน ที่คาดหวังในการนี้ควบคุม
การทดลองเราเมื่อเทียบกับหย่านมโปรโตคอลที่ใช้ในการปกติ physiciandirected
หย่านมในแผนกผู้ป่วยหนักปิดทางการแพทย์ (ไอซียู) ที่มี
ระดับการรับพนักงานแพทย์สูงและโครงสร้างระบบรอบตาม.
ผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจนานกว่า 24
ชั่วโมงได้รับมอบหมายให้ดูแลตามปกติ (UC) หรือหย่านมโปรโตคอลตาม
หมายเลขประจำตัวในโรงพยาบาลของพวกเขา ผู้ป่วยที่ได้รับมอบหมายให้ UC
(n? 145) ได้รับการจัดการที่ดุลพินิจของแพทย์ของพวกเขา ' ผู้ป่วยที่
ได้รับมอบหมายให้โปรโตคอล (n? 154) ได้รับการตรวจคัดกรองในชีวิตประจำวันและ
การพิจารณาคดีที่เกิดขึ้นเองโดยการหายใจทางเดินหายใจและเจ้าหน้าที่พยาบาลโดยไม่มี
การแทรกแซงของแพทย์ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเป็นพื้นฐาน
ในลักษณะของผู้ป่วยระหว่างกลุ่ม สัดส่วนของ
ผู้ป่วย (โปรโตคอลกับ UC) ที่ประสบความสำเร็จในกลยกเลิก
การระบายอากาศ (74.7% เทียบกับ 75.2% พี 0.92?) ระยะเวลาของกล
การระบายอากาศ (เฉลี่ย [ช่วง interquartile]: 60.4 ชั่วโมง [28.6-167.0
ชั่วโมง] เทียบกับ 68.0 ชั่วโมง [27.1-169.3 ชั่วโมง], หน้า? 0.61) ห้องไอซียู (25.3% เทียบกับ
28.3%) และอัตราการเสียชีวิตที่โรงพยาบาล (36.4% เทียบกับ 33.1%) ระยะเวลาในการเข้าพักห้องไอซียู
(115 กับ 146 ชั่วโมง) และอัตราการ reinstituting เครื่องช่วยหายใจ
(10.3% เทียบกับ 9.0%) เป็นที่คล้ายกัน เราสรุปโปรโตคอลกำกับที่
หย่านมอาจจะไม่จำเป็นในห้องไอซียูที่ปิดกับแพทย์ใจกว้าง
พนักงานและรอบที่มีโครงสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หย่านมโปรโตคอลสามารถปรับปรุงผลลัพธ์ แต่เรี่ยวแรงของพวกเขาอาจแตกต่างกัน
กับลักษณะของผู้ป่วยและเจ้าหน้าที่ ใน อนาคต ควบคุม
ทดลองเราเปรียบเทียบโปรโตคอลตามผู้ป่วยปกติ physiciandirected
เครื่องช่วยหายใจในหอผู้ป่วยหนักอายุรกรรมปิด ( ICU )
ระดับพนักงานสูงแพทย์และโครงสร้าง , ระบบ
รอบผู้ป่วยผู้ใหญ่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจนานกว่า 24 ชั่วโมง ได้รับการดูแลตามปกติ
( UC ) หรือโปรโตคอลที่ใช้ในโรงพยาบาลและยา
เลขประจำตัว ผู้ป่วยได้รับ uc
( N
145 ) ถูกจัดการในดุลยพินิจของแพทย์ . ผู้ป่วย
มอบหมายให้โปรโตคอล ( N
154 ) มากขึ้นทุกวัน การคัดกรองและ
ลมหายใจพิจารณาโดยการหายใจและบุคลากรทางการพยาบาลโดย
การแทรกแซงทางการแพทย์ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในลักษณะพื้นฐาน
ผู้ป่วยระหว่างกลุ่ม สัดส่วนของผู้ป่วย ( โปรโตคอลและ
UC ) ที่ประสบความสำเร็จ หยุดเครื่องช่วยหายใจ
( 74.7 % และ 75.2 % , P
0.92 ) ระยะเวลา ( ช่วงสร้างเครื่องช่วยหายใจ
[ กลาง ] : 60.4 ชั่วโมง [ 28.6 – 167.0
ชั่วโมง ] vs [ ทั้ง 100 ชั่วโมง ( 169.3 ชั่วโมง ] , p
0.61 ) ไอซียู ( 25.3 % กับ
( % ) และอัตราการตายในโรงพยาบาล ( 36.4% และ 33.1 % ) , ICU , ความยาวของการเข้าพัก
( 115 vs 146 ชั่วโมง ) และอัตรา reinstituting
เครื่องช่วยหายใจ ( 10.3% และ 9.0% ) คล้ายๆ กัน เราสรุปได้ว่าระเบียบกำกับ
หย่านมอาจจะไม่จำเป็นใน ICU ปิดด้วยใจดีแพทย์
พนักงานและโครงสร้างรอบ