Depression disorders are one the mo

Depression disorders are one the most common and burdensome mental health problems. The lifetime prevalence of major depressive disorder was estimated as 10.8% in Canadians. This condition is more prevalent in people’s later life, particularly in older physically ill patients, who suffer from other illnesses, such as heart disease, low thyroid activity, rheumatoid arthritis, cancer and diabetes, take medications, have chronic or severe pain, lack a supportive network of family/friend/community, experience recent death of a loved one, and have a history of depression or suicide attempts. Depressive symptoms were recorded in 10% to 15% of elderly patients who needed medical attention in the Canadian community. Also, British and American studies reported a prevalence of substantial depressive symptomatology in 14.7% to 20% of elderly living in the community.

Even though elderly patients are more vulnerable to depression, it is difficult to identify this condition because the typical symptoms such as sadness may not be the main symptom presented in these patients. Furthermore, they may not be as willing to discuss their feelings or seek help from a health professional. If left unmanaged, depression will compromise the treatment of other conditions, increase the risk of prolonged disability or early death, leave the patients more susceptible to developing other serious health problems such as heart disease, negatively impact the patient’s family and healthcare providers, and increase the risk of suicide.

Screening tests may be helpful in the early detection of depression in primary care and other healthcare settings. The results may be translated into timely treatment and lead to better health outcomes and a quicker recovery. Several tools have been developed for screening and assessing depression in older patients in various settings, such as the Brief Assessment Schedule for the Elderly (BASDED), the SELFCARE (D) and the Center for Epidemiological Studies – Depression scale (CES-D). Geriatric Depression Scale (GDS). Different versions of GDS are available, where the number of possible items range from four of 30.

The purposes of this review is to summarize the guidelines that are relevant to the diagnosis, screening and monitoring in elderly patients with depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคซึมเศร้าเป็นที่สุดภาระ และปัญหาสุขภาพจิตปัญหา มีประมาณความชุกตลอดชีวิตของโรคซึมเศร้าเป็น 10.8% ในแคนาดา เงื่อนไขนี้มีแพร่หลายในประชาชนภายหลังชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยทางกายป่วยเก่า ที่ทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยอื่น ๆ เช่นโรคหัวใจ กิจกรรมโรคไทรอยด์ต่ำ โรคไขข้ออักเสบ โรคมะเร็ง และโรคเบา หวาน ใช้ยา มีอาการปวดเรื้อรัง หรือรุนแรง ขาดเครือข่ายสนับสนุนของครอบครัว/เพื่อน/ชุมชน พบรักตายล่า และมีประวัติของการพยายามฆ่าตัวตายหรือภาวะซึมเศร้า อาการซึมเศร้ามีบันทึกใน 10-15% ของผู้ป่วยสูงอายุที่จำเป็นสำหรับการรักษาพยาบาลในชุมชนแคนาดา ยัง อังกฤษ และอเมริกันศึกษารายงานความชุกของ symptomatology ซึมเศร้าพบใน 14.7% ถึง 20% ของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแม้ว่าผู้ป่วยสูงอายุมีความเสี่ยงจากภาวะซึมเศร้า มันยากที่จะระบุเงื่อนไขนี้ เพราะอาการทั่วไปเช่นความเศร้าอาจไม่ใช่อาการหลักในผู้ป่วยเหล่านี้ นอกจากนี้ พวกเขาอาจไม่เป็นยินดีที่หารือเกี่ยวกับความรู้สึก หรือขอความช่วยเหลือจากมืออาชีพสุขภาพ ถ้าไม่มีจัดการซ้าย ภาวะซึมเศร้าจะประนีประนอมการรักษาเงื่อนไขอื่น ๆ เพิ่มความเสี่ยงของการเสียชีวิตหรือทุพพลภาพเป็นเวลานาน ออกจากผู้ป่วยอ่อนแอมากขึ้นเพื่อพัฒนาปัญหาสุขภาพร้ายแรงอื่น ๆ เช่นโรคหัวใจ ส่งผลเสียต่อครอบครัวของผู้ป่วยและดูแลสุขภาพ และเพิ่มความเสี่ยงฆ่าตัวตายการคัดกรองตรวจอาจจะเป็นประโยชน์ในการตรวจสอบช่วงของภาวะซึมเศร้าในการดูแลและการตั้งค่าอื่น ๆ ด้านสุขภาพ ผลลัพธ์อาจแปลเป็นรักษาทันเวลา และนำไปสู่สุขภาพที่ดีและการกู้คืนที่รวดเร็ว เครื่องมือต่าง ๆ ได้รับการพัฒนาสำหรับการคัดกรอง และประเมินภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยสูงอายุในการตั้งค่าต่าง ๆ เช่นกำหนดการประเมินสั้น ๆ สำหรับผู้สูงอายุ (BASDED), โรงเรียนเตรียมอุดม (D) และศูนย์การศึกษาทางระบาดวิทยา – ระดับภาวะซึมเศร้า (CES-D) ผู้สูงอายุอาการซึมเศร้าขนาด (GDS) รุ่นต่าง ๆ ของ GDS มี ซึ่งจำนวนของสินค้าที่เป็นไปได้ในช่วงตั้งแต่สี่ 30วัตถุประสงค์ในการรีวิวนี้เป็นการ สรุปแนวทางที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัย การคัดกรอง และติดตามในผู้ป่วยสูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความผิดปกติของภาวะซึมเศร้าเป็นคนหนึ่งที่พบมากที่สุดและเป็นภาระปัญหาสุขภาพจิต ความชุกชีวิตของโรคซึมเศร้าเป็นที่คาดกันเป็น 10.8% ในแคนาดา เงื่อนไขนี้เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในชีวิตในภายหลังของผู้คนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่ป่วยทางร่างกายที่มีอายุมากกว่าที่ทุกข์ทรมานจากโรคอื่น ๆ เช่นโรคหัวใจ, กิจกรรมต่อมไทรอยด์ต่ำโรคไขข้ออักเสบ, โรคมะเร็งและโรคเบาหวานใช้ยามีอาการปวดเรื้อรังหรือรุนแรงขาด เครือข่ายการสนับสนุนจากครอบครัว / เพื่อน / ชุมชนได้สัมผัสกับการเสียชีวิตที่ผ่านมาของคนที่คุณรักและมีประวัติของภาวะซึมเศร้าหรือความพยายามฆ่าตัวตาย อาการซึมเศร้าถูกบันทึกไว้ใน 10% ถึง 15% ของผู้ป่วยสูงอายุที่ต้องการการรักษาพยาบาลในชุมชนแคนาดา นอกจากนี้อังกฤษและอเมริกันรายงานการศึกษาความชุกของอาการซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญใน 14.7% ถึง 20% ของที่อยู่อาศัยของผู้สูงอายุในชุมชน

แม้ว่าผู้ป่วยสูงอายุที่มีความเสี่ยงมากขึ้นที่จะเกิดภาวะซึมเศร้ามันเป็นเรื่องยากที่จะระบุเงื่อนไขนี้เพราะอาการทั่วไปเช่นความโศกเศร้าไม่อาจจะเป็นอาการหลักที่นำเสนอในผู้ป่วยเหล่านี้ นอกจากนี้พวกเขาอาจจะไม่เต็มใจที่จะหารือเกี่ยวกับความรู้สึกของตนหรือขอความช่วยเหลือจากมืออาชีพด้านสุขภาพ หากปล่อยทิ้งไว้ไม่มีการจัดการภาวะซึมเศร้าจะประนีประนอมการรักษาสภาพอื่น ๆ ที่เพิ่มความเสี่ยงของความพิการเป็นเวลานานหรือตายก่อนออกจากผู้ป่วยอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการพัฒนาปัญหาสุขภาพที่รุนแรงอื่น ๆ เช่นโรคหัวใจส่งผลเสียต่อครอบครัวและการดูแลสุขภาพของผู้ป่วยผู้ให้บริการและการเพิ่มขึ้น ความเสี่ยงในการฆ่าตัวตาย

การตรวจคัดกรองการทดสอบอาจจะเป็นประโยชน์ในการตรวจสอบในช่วงต้นของภาวะซึมเศร้าในการดูแลรักษาเบื้องต้นและการตั้งค่าด้านสุขภาพอื่น ๆ ผลลัพธ์ที่ได้อาจจะได้รับการแปลเป็นรักษาทันเวลาและนำไปสู่ผลลัพธ์ทางสุขภาพที่ดีขึ้นและการฟื้นตัวได้เร็วขึ้น เครื่องมือต่างๆได้รับการพัฒนาสำหรับการคัดกรองภาวะซึมเศร้าและการประเมินในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าในการตั้งค่าต่างๆเช่นตารางการประเมินบทสรุปสำหรับผู้สูงอายุ (BASDED) ที่ Selfcare (D) และศูนย์การศึกษาทางระบาดวิทยา - โยอาการซึมเศร้า (CES-D) ผู้สูงอายุชั่งอาการซึมเศร้า (GDS) รุ่นต่างๆของ GDS ที่มีอยู่ซึ่งมีจำนวนของรายการที่เป็นไปได้ช่วงจากสี่ 30.

วัตถุประสงค์ของการตรวจสอบนี้คือการสรุปแนวทางที่มีความเกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยและการตรวจสอบคัดกรองในผู้ป่วยสูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความผิดปกติของภาวะซึมเศร้าเป็นหนึ่งที่พบมากที่สุดและปัญหาสุขภาพจิตเป็นภาระ ชีวิตความชุกของโรคซึมเศร้าซึ่งเป็น 10.8% ในชาวแคนาดา เงื่อนไขนี้เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในชีวิตของผู้คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก่ร่างกายผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากโรคอื่นๆ เช่น โรคหัวใจ ไทรอยด์ต่ํา กิจกรรม , โรคไขข้ออักเสบ , โรคมะเร็งและโรคเบาหวาน กินยาได้เรื้อรังหรือปวดรุนแรงมาก การขาดเครือข่ายสนับสนุนชุมชน / เพื่อน / ครอบครัว ประสบการณ์ที่ผ่านมาของความตาย ดวงตา และมีประวัติซึมเศร้า หรือพยายามฆ่าตัวตาย อาการของโรคซึมเศร้าได้ถูกบันทึกไว้ใน 10% ถึง 15% ของผู้สูงอายุที่ต้องการการรักษาพยาบาลในชุมชนชาวแคนาดา นอกจากนี้การศึกษาอังกฤษและอเมริกัน รายงานความชุกของอาการวิทยาโรคซึมเศร้ามาก 3% 20% ของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนถึงแม้ว่าผู้สูงอายุจะเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้า เป็นการยากที่จะระบุเงื่อนไขนี้เพราะอาการทั่วไป เช่น ความเศร้า อาจเป็นอาการหลักที่นำเสนอในผู้ป่วยเหล่านี้ นอกจากนี้ พวกเขาอาจจะยินดีที่จะหารือเกี่ยวกับความรู้สึกของตนเอง หรือ แสวงหาความช่วยเหลือจากมืออาชีพด้านสุขภาพ . ถ้าเหลือจัดการ ภาวะซึมเศร้าจะประนีประนอมการรักษาเงื่อนไขอื่น ๆ เพิ่มความเสี่ยงต่อทุพพลภาพเป็นเวลานานหรือตายก่อน ปล่อยให้คนไข้อ่อนแอมากขึ้นเพื่อการพัฒนาปัญหาสุขภาพร้ายแรงอื่น ๆเช่น โรคหัวใจ ส่งผลเสียต่อครอบครัวของผู้ป่วยและผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพ และเพิ่มความเสี่ยงของการฆ่าตัวตายการทดสอบการคัดกรองอาจเป็นประโยชน์ในการตรวจหาของภาวะซึมเศร้าในระดับปฐมภูมิและการตั้งค่าการดูแลสุขภาพอื่น ๆ ผลลัพธ์อาจจะแปลลงในการรักษาทันเวลาและนำขึ้นผลลัพธ์ด้านสุขภาพและการกู้คืนได้เร็วขึ้น หลายเครื่องมือที่ได้รับการพัฒนาสำหรับการคัดกรองและประเมินภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าในการตั้งค่าต่างๆ เช่น ตารางประเมินบทสรุปสำหรับผู้สูงอายุ ( basded ) , การดูแลตนเอง ( D ) และศูนย์การศึกษาระบาดวิทยาและภาวะซึมเศร้าระดับ ( ดี ) ภาวะซึมเศร้าผู้สูงอายุมาตราส่วน ( GDS ) รุ่นที่แตกต่างกันของระบบที่มีอยู่ที่จำนวนของช่วงรายการที่เป็นไปได้จากสี่ของ 30วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการสรุปแนวทางที่เกี่ยวข้องกับการตรวจคัดกรองและติดตามผู้ป่วยผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า